Σορυ αλλα δεν γραφει κατι παραλογο ο Κουιντομ. Στην ψυχιατρικη επιστημη - νευρολογια ειναι κοινως αποδεκτη η θεση οτι η κληρονομικοτητα παιζει μεγαλο ρολο σε ολες αυτες τις παθησεις. Κοινως, περισσοτερες πιθανοτητες -για να το πω μπακαλιστικα- εχει να τρελαθει καποια στιγμη ενας που ειχε ενα προγονο ‘τρελο’ παρα ενας που το γενεαλογικο του δεντρο ειναι νορμαλ.
Προφανώς και είναι έτσι. Μάλιστα, για την περίπτωση για την οποία συζητάμε, ο παππούς της Πισπιρίγκου είχε σκοτώσει τη γιαγιά της (την είχε πνίξει) πριν από δεκαετίες. Αυτό που πήγα να θίξω είναι το εξής: έστω ότι έχουν παίξει ρόλο κάποια γονίδια στα εγκλήματα που έκανε (δεν το ξέρω, δεν το αποκλείω). Σε μια τέτοια περίπτωση, θα έπρεπε να εξαιρεθεί από την επιβολή θανατικής ποινής, αν υπήρχε τέτοια ποινή στην Ελλάδα;
Δε χρειάζεται να δημιουργήσουμε/συνεχίζουμε το στίγμα που ακολουθεί τα ψυχικά νοσήματα. Για παράδειγμα, άτομα με διπολική διαταραχή δεν είναι πιο επικίνδυνα για τους γύρω τους από τα άτομα δίχως διπολική διαταραχή. Η Dolores O’Riordan ήταν bipolar και δεν ήταν επικίνδυνη για τους γύρω της. Το ίδιο φαντάζομαι ισχύει για πάρα πολλές ψυχικές ασθένειες αφού ζούμε σε εποχές που το 33-50% του δυτικού κοσμου πάσχει κάποιο ψυχικό νόσημα. Θέλει λίγη προσοχή το θέμα και οι γενικεύσεις/fallacies συντηρούν ένα άδικο στίγμα που δε βοηθάει κανέναν. Όποιος/α σκότωσε τα παιδιά πιθανόν να μην είχε ψυχικό νόσημα. Ας το κρίνουν οι ειδικοί και ας κρίνουν αυτοί αν το νόσημα ήταν τέτοιο που είναι ελαφρυντικό
Οι περισσότεροι άνθρωποι που έχουν κάποια γνωστά ψυχικά νοσήματα όπως σχιζοφρένεια, διπολική διαταραχή κτλ είναι πολύ πιο πιθανό να κάνουν κακό στον εαυτό τους πάρα στους άλλους.
Εδώ έχουμε να κάνουμε με εναν κακοήθη ναρκισσιστή,μια ψυχολογική διαταραχή που περιλαμβάνει ένα μίγμα ναρκισσισμού, αντικοινωνικής συμπεριφοράς,παράνοιας, επιθετικότητας και σαδισμού.Μιλάμε για το ίδιο το κακό!Είναι τα άτομα που διαπράττουν εγκλήματα χωρίς να έχουν τύψεις,είναι πολύ ισχυρογνώμονες,αποφασισμένοι να περάσει το δικό τους.Προσπαθούν να ελέγχουν τους άλλους με αξιοσημείωτη επιμονή και επιβολή ισχύος!!Κρίμα και πάλι κρίμα για τις ψυχούλες που χάθηκαν τόσο άδικα…
Εμενα ενα πραγμα που με σοκαρει στην υποθεση ειναι για το ποσο μαλακας πρεπει να σαι να χεις φαει οτι τα παιδια σου κακοποιούνται ακραια και πεθαινουν απτην ιδια τους την μανα που ειναι οτι ειναι και το ξερεις απο πρωτο χερι και εσυ σαν πατερας οτι ηλικια και να σαι δεν πας καν να τους δωσεις ενα χερι βοηθειας,ειναι δεν ειναι μπλεγμενος ο μαν του αξιζει να μπει μεσα για υπερβολικη αδιαφορια,μαζευαν οι αλλοι σαν μαλακες τα λευτα για την μικρη και τα φαγε σε μηχανή,ψοφουλι
Για μένα και η αστυνομία έχει ευθύνες αφού είχε γίνει καταγγελία μετά τους πρώτους δύο θανάτους. Για αυτό και είμαι ιδιαίτερα προσεκτικός στο να ρίξω ακόμη την αποκλειστική ευθύνη στη μάνα. Μου έχει δοθεί η εντύπωση πως και άλλοι φέρουν ευθύνες και τώρα τους βολεύει να πέσει όλο το μίσος και η προσοχή στη μάνα.
Πως ακριβώς δηλαδή “απαλλάσσεται” από μέρος της ευθύνης η μάνα επειδή η αστυνομία κωλυσιεργούσε στο παρελθόν; Να δεχτώ ότι ενδεχομένως να είχε σωθεί ένα από τα παιδιά Οκ, αλλά δεν βλέπω πως αυτό ελαφρύνει την θέση της μάνας.
Προσοχη θελει επισης στο να μπορεσουμε να βρουμε τις αιτιες που ενας ανθρωπος καταφευγει στο εγκλημα, και δυστυχως ειτε μας αρεσει ειτε οχι, καποιες φορες η αιτια ειναι συνδεση με συγκεκριμενες παθησεις του εγκεφαλου.
Η σχιζοφρενεια δυστυχως ειναι μια παθηση που αυτοι που την εχουν, εχουν αυξημενη πιθανοτητα να κανουν κακο και σε καποιον αλλον εκτος απο τον εαυτο τους, σε σχεση με αυτους που δεν πασχουν απο σχιζοφρενεια.
Πιθανότατα να ισχύει αυτό που περιγράφει ο thevoid. Η παιδοκτόνος συγκεντρώνει πολλά χαρακτηριστικά ναρκισσιστικής συμπεριφοράς. Ακόμα και άσχετος να είσαι ή να μην ξέρεις πως να το περιγράψεις, κάποια χαρακτηριστικά της συμπεριφοράς της κάνουν μπαμ. Αυτό βέβαια δε μειώνει τον καταλογισμό, ούτε μπορεί να λειτουργήσει ως ελαφρυντικό, καθότι τα εγκλήματα διαπράχθηκαν σε ήρεμη ψυχική κατάσταση και είχε πλήρη συνείδηση, όπως, έχω την εντύπωση, ότι έχει ήδη διατυπωθεί από επαγγελματίες της ιατρικής και εγκληματολογικής επιστήμης.
Καθηγήτρια ψυχολογίας στο πανεπιστήμιο της Ζυρίχης μας το είχε πει σε συζήτηση και τότε είχε πει πως η εκτίμηση ήταν του WHO. Δε μπορώ βρω την πηγή, αλλά τα νούμερα ήταν μεγάλα και πριν την πανδημία που μας το είχε πει (21% βλέπω έλεγε το NIH για τις ΗΠΑ). Τα νούμερα όμως ισχύουν πλέον. Ίσως από σύμπτωση, αλλά δεν είναι τόσο “απίστευτη ανακρίβεια και τρελή υπερβολή”.
The pooled prevalence of mental health issues amid the COVID-19 pandemic varied widely across countries and regions and was higher than previous reports before the COVID-19 outbreak began. The global prevalence estimate was 28.0% for depression; 26.9% for anxiety; 24.1% for post-traumatic stress symptoms; 36.5% for stress; 50.0% for psychological distress; and 27.6% for sleep problems. Data are limited for other aspects of mental health issues.
Η πρόταση σου (με bold) από πάνω δεν έχει κάποια αξία αφού είναι ισοδύναμη και με το αρνητικό της: δυστυχως ειτε μας αρεσει ειτε οχι, καποιες φορες η αιτια ΔΕΝ ειναι συνδεση με συγκεκριμενες παθησεις του εγκεφαλου. Αν ισχύει αυτό που έγραψες, τότε ισχύει και αυτό που έγραψα προσθέτοντας το “ΔΕΝ”. Άρα πώς βρίσκεις τις αιτίες στο έγκλημα; Δε τις βρίσκουμε, απλά κάνουμε καφενειακού τύπου συζήτηση σε ένα φόρουμ και εγώ προτείνω να έχουμε έξτρα προσοχή όταν γράφουμε για ασθένειες από τις οποίες πάσχει κόσμος από το περιβάλλον όσων διαβάζουν και εμείς -προφανώς- έχουμε πλήρη άγνοια για αυτές τις ασθένειες, τη σημασία της όποιας γενετικής προδιάθεσης, τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι ασθενείς και ο περίγυρος τους, και για το αν συνδέονται όντως τόσο πολύ με το έγκλημα που έχει νόημα να συσχετίζουμε τους ασθενείς με την πρώτη τυχαία αδίστακτη παιδοκτόνο μάνα.
Μήπως είναι υπερβολικά τα νούμερα αυτά? 1 στους 3 πάσχει από κατάθλιψη? Μήπως υπάρχει και κάποιο πρόβλημα supply-demand και σε αυτά τα θέματα? Επειδή δηλαδή κατανοούμε τον εγκέφαλο καλύτερα πρέπει να βρίσκουμε και νόρμες?
Μα, και πριν την πανδημία υπήρχε εκτίμηση ότι στον δυτικό κόσμο 1 στους 3 υποφέρει, μια φορά στη ζωή του, από μείζον καταθλιπτικό επεισόδιο, γενικευμένη αγχώδη διαταραχή κλπ. Δε νομίζω ότι υπάρχει υπερβολή στα νούμερα που παρέθεσε ο καρβου, δυστυχώς.
Τα νουμερα που εβαλες αποδεικνυουν πως αυτο που εγραψες αρχικα ηταν οντως τρελη υπερβολη. Εκτος αν θεωρεις οτι το 25-30% ειναι το ιδιο με το 50%, οποτε παω πασο.
Απο κει και υστερα, η φραση “ψυχικη νοσηση” για μενα δεν θα επρεπε να χρησιμοποιειται για πραγματα οπως “anxiety” και “stress” . Και ειναι προβληματικο και για τις περιπτωσεις που καποιος ανθρωπος πασχει οντως απο ψυχικη νοσηση και χρειαζεται πολυ συγκεκριμενες μεθοδους για να γινει καλυτερα. Οχι πως ειναι ασημαντα προβληματα το στρες και η αγωνια που νιωθει ενας ανθρωπος στην καθημερινοτητα του, αλλα σιγουρα δεν ειναι το ιδιο με πραγματα που αναφερθηκαν νωριτερα, οπως διπολικη διαταραχη και σχιζοφρενεια. Ειναι λιγο κριμα να τα βαζουμε ολα στο ιδιο τσουβαλι.
Τι διαβαζω μεσημεριατικα… Ενταξει οκ, και καποιες φορες το καπνισμα δεν προκαλει καρκινο του πνευμονα. Ας καπνισουμε ολοι 2 πακετακια την ημερα αφοβα τοτε, οχι?
Δεν υπαρχει τιποτα το καφενειακο στο οτι τα ατομα που πασχουν απο σχιζοφρενεια εχουν μεγαλυτερη πιθανοτητα να διαπραξουν καποιο εγκλημα απο οτι τα ατομα που δεν πασχουν. Ουτε προκαλει καποιο στιγμα. Το να αδιαφορησουμε για αυτο το γεγονος απο την αλλη, ειναι επικινδυνο.