Εκπληκτικό ποστ.
Πραγματικά το λάτρεψα
2 Likes
Πω ρε μλκ, τώρα είδα τη φάση και κατάλαβα το post σου, βγήκε ο σερβιτόρος/σύγχρονος σκλάβος και είπε “παίρνω μέχρι και 200€ tips, θέλω και το κάνω”, δεν υπάρχουν αυτά που γίνονται, μακάρι να πάει η εφορία να τον γράψει για φοροδιαφυγή 
3 Likes
6 Likes
Δεν έχουν ξαναγίνει αυτά. Με καμία κυβέρνηση.
4 Likes
Μπορεί να έχει γίνει επί χούντας όμως
2 Likes
Τι να σχολιάσεις και τι να πεις, πραγματικά “δεν υπάρχουν αυτά που γίνονται”, ήρεμες θάλασσες να έχουν τα παιδιά στη δουλειά τους 
6 Likes
Κανένα ενδιαφέρον για κανέναν, τόσα λεφτά βγάζουν, θα τη βρουν την άκρη. Πως μπορείς να κάνεις καρφωτή στην εφορία για φοροδιαφυγή τώρα που έχουμε και τα ονόματα?
Εντωμεταξύ χάζεψα λίγο φωτό απ’ το μαγαζί στο google, 6 άτομα είναι όλοι κι όλοι οι εργαζόμενοι??
3 Likes
Έλα στο έφτιαξα
2 Likes
Καθόλου προϊόν εκβιασμού δε φαίνεται η συγκεκριμένη ανακοίνωση. Σίγουρα θα είναι αποτέλεσμα της συλλογικής, αυτόβουλης και αυθόρμητης διάθεσης των εργαζομένων που δεν επηρεάστηκε από εξωτερικούς παράγοντες.
Σε κάτι τέτοιες περιπτώσεις μού έρχεται στο νου το ίσως καλύτερο αυτοκόλλητο-σύνθημα που είχε κυκλοφορήσει από τον α/α χώρο στα 90’s (που σήμερα θα θεωρούνταν λίγο σεξιστικό, βέβαια), το οποίο έλεγε:
Με τα αφεντικά είμαστε μία οικογένεια.
Γιατί μας έχουν γαμήσει τη μάνα.
13 Likes
Εντωμεταξύ χθες διάβαζα στα post που αντάλλαζες με έναν άνθρωπο από ένα συγκρότημα, ότι δίνεις ιδιαίτερη σημασία στα λεγόμενα κάποιου όταν είναι δημόσια 
1 Like
Αυτό σε τι αλλάζει το γεγονός αυτό που έθιξα, ότι δηλαδή η συγκεκριμένη ανακοίνωση “κάνει κρα” πως γράφτηκε με το “πιστόλι στον κρόταφο”;
2 Likes
Ότι δεν έχει καμία σημασία απ’ τη στιγμή που έχουν βάλει υπογραφές. Γι’ αυτό και είπα πριν, μόνο 6 άτομα δουλεύουν? Αυτό σημαίνει είτε κάποιοι δε δηλώνονται και δουλεύουν μαύρα, είτε κάποιοι αντιστάθηκαν στο να το υπογράψουν.
Εγώ δεν το πιστεύω ότι έγινε με το πιστόλι στον κρόταφο, μεγάλοι άνθρωποι είναι και παίρνουν τις αποφάσεις τους, θέλουν να δουλεύουν έτσι και δεν τους ζόρισε κανείς να πάνε να δουλέψουν εκεί. Όπως ο πιτσιρικάς από κάτω μου δεν πήγε φέτος σεζόν Σαντορίνη και βλέπω το παπάκι Ζαχούλης κάτω, έτσι και αυτοί είπαν θα πάμε Ρόδο, θα γίνουμε σκλάβοι για 2 χιλιαρικάκια το μήνα τσέπη, θα βγούμε και ταμείο το χειμώνα και μια χαρά. Και του χρόνου τα ίδια θα κάνουν. Συνειδητότατη επιλογή είναι
3 Likes
Θυμίζει λίγο το βίντεο με την επίσκεψη Γεωργιάδη στην ασφαλιστική πρίν τις εκλογές. Θέλουμε σταθερότητα, θυμάστε πως ήταν με τις τράπεζες κλειστές και τα υπόλοιπα.
Μαλάκα nnnkkk, τι είναι αυτά που λες; Τα όσα γράφεις είναι μνημείο μη-επαφής με την πραγματικότητα. Παρουσιάζεις μία εικόνα του καπιταλισμού όπως και γενικότερα κάθε εκμεταλλευτικής σχέσης που βασίζεται στο σχήμα «εξουσιαστής-εξουσιαζόμενος» ως μία συνθήκη που δεν διακατέχεται από κανένα ίχνος στυγνού εκβιασμού και στην οποία και τα δύο μέρη της εξίσωσης φέρουν την ίδια ευθύνη (του τύπου: γιατί κάθεται η άλλη σπίτι και τις τρώει από τον άντρα της; Να σηκωθεί να φύγει, παιδιά, σκυλιά δεν έχει).
Τι σημαίνει το «δεν ζορίστηκε κανείς να πάει να δουλέψει εκεί»; Ξύπνησε κάποιος μία ωραία μέρα και λέει αντί να γράφω χαλαρός στο forum για τους αγαπημένους μου δίσκους αυτό το καλοκαίρι, δεν πάω καλύτερα να κοιμάμαι σε container μαζί με 2-3 άλλους, να δουλέψω ανασφάλιστος κάνοντας τον σταυρό μου μην πάθω κανένα ατύχημα, αν είμαι γυναίκα να χαμογελάω ευγενικά όταν θα σχολιάζουν τον κώλο μου ενώ στην πραγματικότητα θέλω να τους στρίψω το λαρύγγι και να υπομένω κάθε είδους ψυχολογικής ή/και σωματικής βίας; Δηλαδή για εσένα, οποιοσδήποτε/οποιαδήποτε επιλέγει να δουλέψει σε δουλειές στις οποίες επικρατούνε συνθήκες γαλέρας (δηλαδή: χωρίς κάποια συλλογική σύμβαση εργασίας, χωρίς την προστασία από κάποιο συνδικαλιστικό όργανο, με εξοντωτικά ωράρια, με παράνομες παρακρατήσεις μισθών, με υπερωρίες που δεν πληρώνονται ή με ασταθές ωράριο εργασίας, χωρίς άδειες κλπ.), είναι ένας μαλάκας που απλά δεν σκέφτηκε πόσο πιο απλό ήταν να γίνει delivery ή, ακόμα καλύτερα, να κάτσει να τελειώσει τις σπουδές του μπας και βρει καμιά δουλειά της προκοπής. Υπεύθυνος για τη συλλογική κατάντια του «κλάδου» του και τη δική του προσωπικά είναι αποκλειστικά ο ίδιος και οι «λάθος» επιλογές του, κι όχι το γεγονός ότι τ’ αφεντικά του, με την πλήρη κάλυψη του δικού τους, συλλογικού «κόμματος» (δηλαδή του κράτους και των θεσμών του που τους ξεπλένει, τους προστατεύει και τους έχει σ’ ένα μόνιμο καθεστώς ατιμωρησίας), έχουν καταφέρει σε συγκεκριμένους εργασιακούς τομείς (καθαριότητα, βιομηχανία της διασκέδασης, τουριστική σεζόν κ.ά.) να επικρατεί κυριολεκτικά τρομοκρατία με όρους νύχτας, φυσική και ψυχολογική βία και ωμοί εκβιασμοί.
Δεν τίθεται ζήτημα «επιλογής» στον καπιταλισμό όσον αφορά την επιβίωση. Δεν «επιλέγει» κάποια να πλένει σκάλες όλη της ζωή, όπως δεν «επιλέγει» κάποιος πιτσιρικάς ν’ αφήνει για 5-6 μήνες κάθε χρόνο τους δικούς του ανθρώπους και να ξεροσταλιάζει στον ήλιο. Η «επιλογή» τους αυτή έχει καθοριστεί από το τι γλώσσα μιλάνε συνήθως, σε ποια γειτονιά μένουν, πόσο όμορφοι ή άσχημοι είναι, αν οι γονείς τους είχαν την οικονομική ευχέρεια να τους στείλουν φροντιστήριο και αν οι ίδιοι είναι σαν την καλαμιά στον κάμπο ή έχουν να θρέψουν κι άλλα 5-6 στόματα. Αυτά τα στόματα που περιμένουν τα δυο χιλιάρικα που λες, πολλές φορές «βουλώνουν» τα στόματα που κανονικά θέλουν (και έχουν κάθε γαμημένο δικαίωμα) να ουρλιάξουν, να σιχτιρίσουν, ν’ αντιμιλήσουν. Αλλά δεν το κάνουν. Και ξέρεις γιατί δεν το κάνουν; Γιατί έχουν μάθει να βλέπουν τους εαυτούς τους, ακριβώς έτσι: σαν «εαυτούς». Όχι σαν ένα συλλογικό σώμα που μοιράζεται μία κοινή μοίρα, βράζει στο ίδιο καζάνι κι έχει τα ίδια συμφέροντα. Βλέπουν τους εαυτούς τους σαν τις μεμονωμένες υπογραφές αυτής της ανακοίνωσης που ποτέ δε θα μάθουμε (ή μπορεί και να μάθουμε, ποτέ δεν ξέρεις) αν θα μπορούσαν να ήταν λιγότερες ή περισσότερες, αν κάποιοι «κιότεψαν» κι αν κάποιοι άλλοι πολύ απλά απολύθηκαν.
Το θέμα, όμως, ξέρεις ποιο είναι nnnkkk; Το ότι κάποιοι, κάπου, κάποτε, σηκώνουν αυτά τα περήφανα ΟΧΙ που εσύ περιμένεις να βλέπεις και δεν τα βλέπεις, δεν το κάνουν επειδή είναι πιο «μάγκες» ή πιο «γενναίοι» απ’ τους υπόλοιπους. Το κάνουν γιατί εκείνη τη στιγμή νιώθουν ότι είναι κομμάτι ενός πολύ μεγαλύτερου πράγματος που καταφέρνει και σηκώνει ανάστημα. Αν αυτό το ανάστημα δεν το βλέπουμε και τόσο συχνά, δεν οφείλεται στις προσωπικές αδυναμίες και εκπτώσεις. Οφείλεται σ’ ένα άλλο συλλογικό ανάστημα, αυτό των «από πάνω» που καταφέρνουν πολύ καλύτερα απ’ όλους μας να συνειδητοποιούν τα κοινά τους ταξικά συμφέροντα και να τα θέτουν σε λειτουργία. Αυτοί είναι που τον κάθε σερβιτόρο, την κάθε καθαρίστρια και τον κάθε ντελιβερά θέλουν να τον αντιμετωπίζουν σαν μεμονωμένο άτομο και «υπογραφή», κι αυτό που θέλουν πάση θυσία είναι να τον κάνουν να βγάλει απ’ το μυαλό του ότι μπορεί ν’ αγωνιστεί, να απαιτήσει, να οργανωθεί, ότι υπάρχουν και άλλοι σαν αυτόν. Αυτό που θέλουν είναι να τον πείσουν ότι σε κάθε περίπτωση επιτυχίας ή αποτυχίας, υπεύθυνος θα είναι αποκλειστικά ο ίδιος. Το λυπηρό είναι ότι, με τον τρόπο σου, το ίδιο κάνεις κι εσύ.
15 Likes
3 πολύ σύντομες παρατηρήσεις:
Δεν μπορείς να σώσεις κάποιον-α που δεν θέλει, με η χωρίς εισαγωγικά το θελει, να σωθεί.
Αν προσπαθήσεις να τον/την σώσεις, προφανώς το βασικό σου κίνητρο είναι το gap μεταξύ αυτού που θα έπραττες εσυ σε ανάλογη κατάσταση και του πως πράττει στην πραγματικότητα ο/η άλλος-η. Άρα, το εφαλτήριο σου ειναι η δίκη σου προσωπική αντίληψη των πραγμάτων και όχι απαραίτητα των αλλων, όπως θα ήταν το σωστό.
Τέλος, αν ξέρεις κάποιο παράδειγμα χώρας στον κόσμο που να άλλαξε τον καπιταλισμό με οποιαδήποτε άλλο εναλλακτικό σύστημα και ταυτόχρονα να βελτιώθηκε η ζωή των κατοίκων της, θα σε παρακαλούσα να την αναφέρεις. Ας πουμε από τα μέσα της δεκαετίας του 90 και μετά, που έχω και παραστάσεις από τον κόσμο σε προσωπικό επίπεδο και όχι μόνο μέσω της ιστορίας.
Μια μόνο διευκρίνιση, σε καμία περίπτωση δεν θεωρώ τον εαυτό μου υπερασπιστή του καπιταλισμού. Το αντίθετο, καθως είναι ένα πραγματικά σκατενιο σύστημα. Εναλλακτική στην πράξη δεν βλέπω.
5 Likes
Πολύ ωραία (?) τα όσα λες, 9/10 από αυτούς δεν τα βλέπουν και δεν τους απασχολεί καν και υποστηρίζουν όλα αυτά που εναντιώνεσαι.
Δε θα σχολιάσω όλα τα επί μέρους πράγματα, γιατί δε βρίσκω λόγο, αλλά να σου πω Leper_Jesus ότι η κουβέντα ξεκίνησε επειδή κάποιοι είπαν πολύ δημόσια την άποψη τους.
Ναι, ακριβώς αυτό είπαν. Εσύ έκανες μια εικασία (ας πούμε με καλές πιθανότητες να είναι σωστή) ότι είναι προϊόν εκβιασμού, εγώ λέω δε με νοιάζει. Αν τους ένοιαζαν όλα τα υπόλοιπα στο κατεβατό που έγραψες, θα έπρεπε να είχαν κάνει και διαφορετικές επιλογές. Και για να μην παρεξηγηθώ, ξαναλέω ότι η κουβέντα ξεκίνησε επειδή οι εργαζόμενοι είπαν “νιώθουμε ευγνώμονες που μας σκίζουν”.
Καθόλου λυπηρό, 15 χρόνια όλοι κοιτάνε την πάρτη τους (σόρι που δεν έχω αναμνήσεις από παλιότερα) και τώρα κοιτάμε το γάιδαρο στα δόντια που κανείς δεν ασχολείται με τα υπόλοιπα και επαναλαμβάνω πως δε μιλάμε για τον μάγειρα που κάηκε και τον βάλανε στο ψυγείο, αλλά για εργαζόμενους που υπέγραψαν ότι όλα βαίνουν καλώς.
Αποτυχία δεν είναι ότι τα πράγματα είναι σκατά για την συντριπτική πλειοψηφία του κόσμου, αλλά ότι τόσα χρόνια δεν έχει γίνει απολύτως τίποτα. Δεν ξέρω, εσύ μπορεί να είσαι εντάξει με το να λες ότι φταίει κάποιος άλλος ή οι άλλοι (που φταίνε), αλλά για μένα εξίσου φταίνε και όλοι οι υπόλοιποι που δεν τους έχουν γαμήσει τα πρέκια.
Τέλος
Δεν με απασχολεί να δω τίποτα από κανέναν και ίσως μιλάς περισσότερο επί προσωπικού χωρίς να έχεις γνώση, αλλά κλαιν δε με απασχολεί καν αυτό. Δεν είμαι υπεύθυνος για να πω στο σερβιτόρο σε ποια τάξη ανήκει και τι πρέπει να κάνει για τα συμφέροντα του ή αν το συμβόλαιο που υπέγραψε με το ξενοδοχείο έχει εμποτισμένο εκβιασμό ως συστημικό δεδομένο του καπιταλισμού, ούτε θα νιώσω άσχημα που δεν ασχολούμαι μαζί του (καθώς αφού δε με βλέπει να κάνω ό,τι κάνω, αυτομάτως σημαίνει πως τον γράφω στα παπάκια μου). Θα ζητάω πάντα όμως τα “ρέστα” από τον καθένα και “τι έχει κάνει”, όταν λέει “δε μ’αρέσει αυτή η κατάσταση”, γιατί είναι λίγο κουραστικό να βλέπεις τα πράγματα να πηγαίνουν όλο και χειρότερο και εμείς να φοβόμαστε να δώσουμε ευθύνες εκεί που πρέπει.
Ναι, η πλειοψηφία των εργαζομένων είναι γτπ και γράφει στα αρχιδια της όλα αυτά τα πράγματα. Ναι, αν είχαν τη δυνατότητα θα έκαναν ακριβώς τα ίδια που κάνει η “εργοδοσία”. Εσύ αυτό μπορεί να το πεις ότι “μας βάζουν να τρωγόμαστε μεταξύ μας”, εγώ να θα πω να πάνε να γαμηθούν, δε θα κάτσω και να σκάσω αν θέλουν να είναι μια ζωή δούλοι παντού.
1 Like
3 Likes
Ήμουνα μέσα, πολύ καλό live.
1 Like
Το σχολίασε ο Τσιάρτας πριν λίγο και έγραψε ότι “ένα dress code στη Βουλή δεν θα ήταν παράλογο”.
Μου το πέταξε μπροστά μου το twitter, προφανώς δεν τον ακολουθώ.