Πάντως αυτό που λένε πολλοί πως σε όλο τον κόσμο γελάνε με εμάς δεν ξέρω αν σημαίνει πολλά. Νιώθω πως είναι επαρχιακή (Ελλάδα ως επαρχία της Δύσης) λογική που υπάρχει και στον Μητσοτάκη κλπ. Η ουσία νιώθω εγώ σε αυτά τα δημοσιεύματα πως περισσότερο έχει να κάνει με τους ξένους …οι οποίοι διαβάζοντας πως γίνονται και τέτοια στη Δύση ενδεχομένως να αντιδράσουν λιγότερο όταν γίνουν αντίστοιχα και σε αυτούς. Θα τα περιμένουν να έρθουν.
Η Ελληνική οικονομία δεν έχει δομηθεί έτσι ώστε να λειτουργήσει με άλλο τρόπο εκτός του να ξεζουμίζει τους εργαζόμενους της όσο το δυνατόν περισσότερο. Γι’αυτό έχουν μεταφερθεί στην Ε.Ε. τα οικονομικά για να λένε οι ντόπιες ελιτ της κάθε χώρας πως δεν μπορούν να κάνουν διαφορετικά.
Να μουτζώνουμε στο σύνταγμα τη βουλή αλλά να μας λένε πως στην πραγματικότητα θα πρέπει να βρούμε πυξίδα για να μουτζώνουμε τις Βρυξέλες.
Η ΚεντροΔεξιά του Μητσοτάκη είναι το Ελληνικό αντίστοιχο του Μακρόν. Είναι νεοφιλελεύθερη μέχρι το κόκκαλο. Η ΚεντροΑριστερά είναι το ίδιο και αυτή. Η άλλη πλευρά του ίδιου νομίσματος. Κάπως έτσι κατέληξε να γίνει το παράδοξο… ΚεντροΔεξιά να φέρνει νομοσχέδιο για τα δικαιώματα των ομοφυλοφίλων. Τα τυράκια (ορισμένα ατομικά δικαιώματα κλπ) οι νεοφιλελευθεροι τα στηρίζουν μέσες άκρες όλοι μέσα σε αυτό.
Η κοινωνία έτσι και αλλιώς έχει συστηματικά διαλυθεί. Η γενιά αμέσως πριν τη δική μου (του ~1980 είμαι) έζησε σε ένα μέρος όπου όλοι σχεδόν κάπως ήταν συνδεδεμένοι με την κοινωνία. Κάτι υπήρχε ανάμεσα στο άτομο καταναλωτή και την εξουσία. Υπήρχαν σωματεία εργαζομένων, τοπικά παραρτήματα κομμάτων (ναι, κόμματα …ξέρω κακή λέξη) στα οποία ήταν ταγμένοι ήταν μέλη (όχι 5 ευρώ και σκάω απτο πουθενά και ψηφίζω Κασσελάκη και φεύγω), υπήρχαν εξωραϊστικοί σύλλογοι (εδώ σχεδόν όλοι οι σύλλογοι των Β.Π. μαζί συμφωνούσαν πως δεν πρέπει να έρθει το Καζίνο στο Μαρούσι και μαζευόντουσαν κάθε φορά τρεις και ο κούκος), υπήρχαν αθλητικοί σύλλογοι κλπ κλπ.
Λέει χαρακτηριστικά ένας Αμερικανός κοινωνιολόγος (Robert Putnam) πως ψάχνοντας το τι συμβαίνει στην Αμερικανική κοινωνία ρώτησε εδώ και εκεί έπεσε πάνω σε ένα ενδιαφέρον φαινόμενο. Πήγε σε bowling alleys και ρώτησε αν έχει πέσει η κίνηση στα μαγαζιά αυτά, η απάντηση από τους καταστηματάρχες ήταν πως έχει ανέβει λίγο! Όμως ένα εκνευριστικό για τους καταστηματάρχες νέο φαινόμενο είχε αρχίσει να γιγαντώνεται… πολλοί πλέον πήγαιναν και έπαιζαν bowling μόνοι τους.
Πως να αντιδράσει σε κάτι τέτοιο μια κοινωνία που δεν υπάρχει;; Άσε που συχνά πολλοί βλέπουν την οργάνωση ως κάτι κακό.
Τώρα ο απομονωμένος ιδιώτης καταναλωτής μόνο με ορισμένα ατομικά δικαιώματα ξυπνάει. Αυτά που δε νοιάζουν ούτε τον Τζεφ Μπεζος ούτε τον Μαρινάκη. ‘What if women ruled the world?’ Βλέπω στο “προχω” ΕΜΣΤ να γράφει… λες και δεν έχουμε δει τη Χίλαρι ή τη Θάτσερ ή τις CEO που διοικούν το Αμερικάνικο military industrial complex.
Αντιθέτως με την φήμη που έχει ο νεοφιλελευθερος καπιταλισμος πως αφορά την Ελευθερία της αγοράς από την παρέμβαση του κακού κράτους κλπ… είναι ένα σφικτό γραφειοκρατικό σύστημα που απαιτεί συνεχείς παρεμβάσεις και σχετικές νομοθεσίες και έχει μετατρέψει τη δημοκρατία σε ένα κούφιο σύστημα που απλά πας μια στο τόσο να ψηφίσεις το λιγότερο χειρότερο ή δεν πας γιατί προφανώς στην ουσία κανείς δεν σε εκπροσωπεί.
Μια τέτοια παρέμβαση ήταν και αυτή. Ταξική. Δεν ήταν για να ελευθερωθεί κάτι. Άλλες παρεμβάσεις ήταν διάφορες χορηγίες με δικαιολογία τον κοβιντ. Σχεδόν άγγιξαν τα τρισεκατομμύρια σε όλη τη Δύση.
Δεν έχω μπει στη διαδικασία να διαβάσω συγκεκριμένα τον νόμο αυτό τι ακριβώς γράφει. Από αυτά που έχω διαβάσει φαίνεται πως είναι “απλά” η αρχή. Βέβαια έτσι λειτουργούν όλα αυτά, γίνεται η αρχή και σιγά σιγά γίνονται τα στραβά μάτια όταν οι εργοδότες το εκμεταλλεύονται όσο μπορούν ή/και αλλάζει ελαφρά προς το χειρότερο όταν το συνηθίσουμε κλπ κλπ.
), τώρα φτιάχνει και την Εργασία.
;
