Πιο σχετικό από το αν μένεις Ελλάδα;
Αν εχεις παιδια, επιτρεπεται να τα ξεφορτωνεσαι με τη χρηση κινητου/ταμπλετ ή να μην σε νοιαζει τι και ποση χρηση κανουν;
Κι αν υποθεσουμε οτι εφοσον δεν εχεις παιδια, “δεν ξερεις”, μπορω τουλαχιστον να αναρωτηθω τι ακριβως συμβαινει και τα κινητα απαγορευονται σχεδον 20 χρονια (απο το 2006 και τη Γιαννακου, ακουω/διαβαζω), αλλα τωρα ο Πχιερρακακης κατεβαινει απο το βουνο με τις δεκα εντολες σε πλακες για να λυσει τα προβληματα της αποσπασης προσοχης των παιδιων;
Ειλικρινεις οι ερωτησεις μου, καμια διαθεση για flame. Απλως θελω να καταλαβω το σκεπτικο, αυτο ειναι ολο.
πολυπλοκο θεμα, στο οποιο η Ελλαδα παει να βρει τις χωρες του εξωτερικου.
Δεν το λέω προβοκατόρικα, αλλά πόσοι γονείς τα έχουν δει αυτά;
Add & manage supervision on a current Google Account - Google For Families Help.
Με λίγα λόγια, η Google (φαντάζομαι τα ίδια ισχύουν και για άλλους παρόχους) σου λέει κάτω από 13 για όλα τα πιτσιρίκια και μετά ανάλογα τη χώρα (στην Ελλάδα είναι 15) μπορείς να κάνεις supervision το κινητό του παιδιού.
Εγώ δεν έχω παιδιά, αλλά είδα με τα ίδια μου τα μάτια το καλοκαίρι, το κινητό και το tablet να ξεκλειδώνει λειτουργίες με το schedule που έχει βάλει ο γονιός μετά από συγκεκριμένες ώρες, και αντίστοιχα το παιδί να χρειάζεται να ρωτάει το γονιό για να κάνει κάποια κίνηση (κάνει request για να κατεβάσει κάτι ή να μπει σε μια ιστοσελίδα, ναι είναι κλειδωμένες από το parental control).
Άρα αν το πρόβλημα είναι ότι αποσπάται η προσοχή του παιδιού, μπορεί ο γονιός να κάνει πρώτα από όλους τις απαραίτητες κινήσεις, έτσι το κινητό είναι πρακτικά άχρηστο ακόμη και τις ώρες του σχολείου.
Τα προβλήματα που δημιούργησε ο Καπιταλισμός όταν παράτησε το μοντέλο του Κευνς, του προστατευτισμού και του new Deal και πήγε στο νεοφιλελευθερο μοντέλο προσπαθούμε να τα λύσουμε βάζοντας ένα τσιρότο σε ένα άτομο που έχει πέσει από τον 4ο όροφο πολυκατοικίας.
Τα παιδιά συνήθως μεγαλώνουν με λογική <<μικρών αυτοκρατόρων>> όπως έλεγαν οι Κινέζοι για την γενιά του one-child policy.
-
Οι γονείς πλέον δουλεύουν συνήθως και οι δύο και είναι γηραιότεροι από παλιά. Επίσης οι γιαγιάδες, παπούδες είναι γηραιότεροι και μακριά από το σπίτι. Αυτό είναι η απάντηση στον Jonkyr όσων αφορά το γιατί τα εναποθέτουν στα Κινητά και τα ταμπλετ.
-
Στο σχολείο φοβούνται οι δάσκαλοι τα παιδιά. Έχω για κάποιο λόγο πολλές φίλες (όλες γυναίκες είναι) εκπαιδευτικούς. Όλες λένε πως φοβούνται τις μαμάδες, πoια τρελή θα σηκώσει μπαϊρακι για τον παραμικρό λόγο για να τους κυνηγήσει με όποιον τρόπο μπορεί.
-
Η κοινωνία, η γειτονιά κλπ με διάφορους τρόπους επί νεοφιλελευθερισμού έχει εξαφανιστεί.
…και περιμένουν οπότε τι;; Τα παιδιά να μάθουν όρια από που και να σεβαστούν τι;; Τον Μητσοτάκαρο που θα τους κάνει ντα;; Απ’την μια θα σπρώχνει νεοφιλελευθερισμό στο full και από την άλλη αυταρχικό τσιρότο και ‘ατομική ευθύνη’ για τα κατάγματα;;
Όσων αφορά την αριστερά… Αν μιλάμε για την Σοσιαλιστική αριστερά και όχι π.χ. την Καμάλα Χάρις, τον Κασσελάκη και τον Στάρμερ τότε απλά είναι νεκρή. Είναι “νεκρή” όπως νεκρή θα έλεγε κανείς την μάνα μου που είναι όλη μέρα στο φατσοβιβλίο και δεν βγαίνει ποτέ από το σπίτι της.
Τώρα γιατί έγινε αυτό, πως διορθώνεται κλπ …είναι μια άλλη μεγάλη συζήτηση. Με λίγα λόγια πάρα πολύ αργά και βασανιστικά ενδεχομένως. Με πολύ οργάνωση τύπου παράλληλη κοινωνία κάτι ανάμεσα NGO και μαφία …και αφήνοντας στην άκρη τα ζητήματα που την έσπασαν σε χίλια κομμάτια. Αφήνοντας τα στην άκρη όχι γιατί δεν έχουν σημασία αλλά γιατί δεν είμαστε ούτε κατά διάνοια στο σημείο όπου είναι χρήσιμα. Είναι σαν να μην έχουμε μάθει να μιλάμε ή να περπατάμε και να σκεφτόμαστε πως θα κάνουμε ανακαίνιση στο σπίτι.
Χμ, ισως δεν εγινα κατανοητος στο προηγουμενο ποστ. Η πρωτη ειλικρινης απορια μου ηταν “αν επιτρεπεται να τα ξεφορτωνεσαι”, οχι “γιατι το κανεις”. Ξερω τους λογους. Το μνμ του νννκκκ ειναι μια απαντηση σε οσους λενε “ε, δεν εχεις παιδια και δεν ξερεις”.
Η δευτερη ειλικρινης απορια μου ηταν πολιτικη, “τι αλλαξε τωρα για να μπουν τα κινητα στην ακρη” ενω υπαρχει αυτη η αποφαση 20 χρονια. Ενταξει, ξερω πολυ καλα τι σημαινει “επικοινωνια”.
Να σου πω κατι αγαπητε (γονιε, οχι εσυ yojimbo); Και οι δυο παραπανω αποριες μου εχουν μια κοινη απαντηση: βουληση. Tools υπαρχουν, χρησιμοποιησε τα. Αλλα αν δεν θελεις γιατι βολευει το κινητο, τοτε μην ψαχνεις λυσεις αλλου. Κοιταξε τον καθρεφτη.
Υ.Σ.:
Τους γονεις φοβουνται. Οχι τα παιδια Επισης, η ελλειψη παππουδων ή γειτονιας ειναι βολικη δικαιολογια. Με τη γειτονια θα μεγαλωσει καποιος τα παιδια του; Αν ο παππους σου πει “ε, αστο το παιδι”, η απαντηση συνηθως ειναι “δεν θα μου πεις εσυ τι θα κανω”. Μπειμπισιτερ λειπουν, οχι παππουδες.
Η ατομική ευθύνη κρύβεται στο Family Link.
ΥΓ. Δεν έχω παρακολουθήσει τη συζήτηση, μην παρεξηγηθώ
Καθε μα καθε φορα.
Η πλειοψηφια των μαθητων ΔΕΝ ηθελε την καταληψη, και οποιαδηποτε καταληψη αποφασιζοταν απο το 15μελες, πολυ σπανια προεκυπτε απο καποια ψηφοφορια. Και οταν γινοταν ψηφοφορια, αυτη δεν γινοταν ας πουμε… και πολυ καθαρα ή αδιαβλητα.
Στην θεωρια η ιδεα της καταληψης ενος σχολειου εχει καποιους αγνους και σεβαστους στοχους, οπως επισης και ιδεολογικα κινητρα. Στην πραξη, αν καποιος συζητησει με οποιονδηποτε απο τους πρωτομαστορες της οποιασδηποτε καταληψης σε ελληνικο σχολειο, θα γελασει (για να μην κλαψει) με τα “επιχειρηματα” και τους λογους της καταληψης.
Το αποτελεσμα πρακτικα ειναι παντοτε αυτο που περιγραφεις, και το μεγαλυτερο κινητρο ειναι η απωλεια διδακτικων ωρων, τουλαχιστον για οσους δεν εθελοτυφλουν.
Οσον αφορα το θεμα κινητα στα σχολεια, δεν υπαρχει ουτε ενα επιχειρημα υπερ της χρησης τους σε ενα ιδανικο περιβαλλον διδασκαλιας και μαθησης. Μονο αρνητικα. Παιδια δεν εχω, αλλα ειμαι καθηγητης και αλληλεπιδρω με καμια κατοσταρια παιδια ηλικιας 14-18 καθε μερα. Οποιος νομιζει πως τα παιδια αυτα μπορουν να χρησιμοποιησουν το τηλεφωνο εποικοδομητικα στις ωρες του σχολειου, χωρις πολλα πολλα, εχει βαθια μεσανυχτα. Το τηλεφωνο ειναι αποκλειστικα και μονο ενα distraction για τα παιδια και τιποτα αλλο. Στο σχολειο που δουλευω τα τηλεφωνα απαγορευονται αυστηρα. Τα μισα παιδια τα δινουν με το που φτανουν στο σχολειο στις 7:45 και τα παιρνουν πισω στις 15:00 που φευγουν για το σπιτι. Τα αλλα μισα δεν το φερνουν καν, γιατι δεν εχει νοημα.
Απορω πραγματικα πως γινεται κατι τετοιο να ειναι και θεμα συζητησης. Ισως επειδη πρεπει αντανακλαστικα να υπαρχει αντιδραση σε οτιδηποτε προτεινει/εφαρμοζει η χειροτερη κυβερνηση της ιστοριας της Ελλαδας? Δε λεω, ειναι ενα αλφα επιχειρημα αυτο, απλα οχι και πολυ σοβαρο. Δεν χρειαζεται αλλωστε να πουμε κανενα μπραβο σε κανεναν Μητσοτακη και καμια ΝΔ οταν εχουν διαλυσει ολοκληρωτικα τον τομεα της εκπαιδευσης τοσα χρονια.
Η αντιδραση στην φαση με τα κινητα εχει να κανει οτι ο νομος υπαρχει εδω και καμια 20αρια χρονια και πανε να περασουν τον Πιερρακακη (δεν πρεπει να εχει υπαρξει ποτε στην ιστορια υπουργος που να τον εχει σπρωξει πιο πολυ το συστημα διαχρονικα εντωμεταξυ) οτι εκανε κατι πρωτοποριακο. Επι της ουσιας εννοειται οτι τα παιδια δεν εχουν κανεναν λογο να εχουν κινητο τις ωρες του μαθηματος, στο διαλειμμα να κανουν ο,τι θελουν, αλλα δεν ξερω πως μπορει να εφαρμοστει κατι τετοιο πρακτικα και οχι απλα με το να δινουν το κινητο με το που ερχονται σχολειο οπως λες.
Πολλά λείπουν …ΚΑΙ η γειτονιά προφανώς παίζει το ρόλο της. Είναι ένα κομμάτι του γενικότερου πάζλ της νεοφιλελευθερης εποχής το οποίο παράγει ιδιώτες καταναλωτές όχι πολίτες με αξίες κλπ. Μέσα από τη διάδραση με άλλους μαθαίνεις τον εαυτό σου, τρόπους κλπ κλπ.
Μετά αν κάποιοι από αυτούς τους ιδιώτες καταναλωτές που παράγει η κοινωνία κάνουν πράγματα που δεν μας αρέσουν η λύση θα πρέπει να βρεθεί στην πηγή του προβλήματος όχι στην παραδειγματική τιμωρία και ατομική ευθύνη αυτών.
Αυτο αναλύω παραπάνω. Αναφορικά με το 1. ΚΑΙ ΤΙ ΕΓΙΝΕ ; αλήθεια, τι έγινε ; όλες οι κυβερνησεις από την αρχη του συμπαντος, προσπαθούνε να υπερπροβάλλουν την δραστηριότητά τους. πριν 20 χρονια σχεδον, πηγαινα σχολείο. Δεν θυμαμαι να γινεται καμια αναφορα. Επισης μετα από 20 χρόνια, έχουμε συμφωνήσει ότι τα κινητά κάνουν κακό. Κάποτε καπνιζαμε ΜΕΣΑ στα αυτοκινητα.
- Αν δεν ξερεις, απαντησε ο κουιντομ παραπανω. Και τετοιες πρακτικες εξαπλώνονται γενικα στο εξωτερικο.
Αυτο με ενοχλεί. Πάει να γινει 1 καλο, αλλα επειδη δεν μας αρεσει ο Χ,Ψ πολιτικος, απλα δεν το θελουμε. Ολη η Ελλαδα, σε μια φραση - παραδειγματα πολλα - γαμος ομοφυλοφίλων, Μακεδονικο κτλ
Το ‘δεν ξερω’ παει στο πως θα μπορουσαν οι μαθητες να εχουν το κινητο στα διαλειμματα αλλα οχι στην ταξη. Για το οτι δεν πρεπει να το εχουν στην ταξη ειμαι συμφωνος.
Μα, γενικως συμφωνουμε. Μπορουμε ομως να συμφωνησουμε ειδικως οτι πρωτα φταιει το σπιτι; Η οικογενεια, το σχολειο, οι παπουδες ειναι το δευτεροτριτο επιπεδο.
Δικο σου quote:
Οταν ο γονιος δεν ανεχεται τον παππου (για να μην χαλασει τις “συνηθειες”), αλλα τον αναζητά για να “κρατησει το παιδι”, πώς θα ανεχτει τον δασκαλο; Και πώς δεν θα τσακωθει με τον γειτονα, αν κανει παρατηρηση; Αρα, “δωσε ταμπλετ και κινητο να παιξει το παιδι, να ησυχασει το κεφαλι μας λιγο”.
Bad luck yojimbo, στα δικα μου ματια (ισως κανω λαθος) η σπορα ειναι δικη μας. Ο νεοφιλελευθερισμος ερχεται να ποτισει τα σπορια. Παρ’ ολα αυτα, δεν βλεπω πώς ο νεοφιλελευθερισμος φταει που ο γειτονας δεν θελει να μπλεξει με γονεις και παιδια που λειτουργουν σαν ή/και σε συμμοριες, απειλουν και ενιοτε οπλοφορουν. Παλι στον γονιο θα κοιταξω για να βρω το λαθος.
Οταν εγραψα “μπειμπισιτερ”, φυσικα αστειευομουν.
Εγώ αυτό που λέω είναι πως πάνω από όλα φταίει η αλλαγή του Καπιταλισμού. Ο νεοφιλελευθερισμός.
Μέσα σε αυτόν πρώτα φταίει το σπίτι οκ …δηλαδή δεν φταίει το σπίτι που πρέπει να δουλεύουν και οι δύο γονείς για να τα βγάλουν πέρα, δεν φταίει το σπίτι που δουλεύουν ελαστικές ώρες, δεν φταίει το σπίτι που έκαναν παιδιά αργά για διάφορους οικονομικούς κλπ λόγους κλπ κλπ. Έτσι διαμορφώνονται τα πράγματα στο υπάρχον σύστημα.
Όσων αφορά τον Παππού και τη Γιαγιά η δική μου εμπειρία (βέβαια ο καθένας έχει δικό του sample από τον εαυτό του, φίλους, γνωστούς κλπ) δείχνει πως οι περισσότεροι κάνουν κρα για να τους νταντέβουν οι Παππούδες τα παιδιά αλλά οι μισές περιπτώσεις καταλήγουν είτε να τα αφήνουν μπροστά σε οθόνες είτε να πληρώνουν για να τους τα κρατάνε. Επίσης δεν είναι σπάνιο το φαινόμενο οι Παππούδες να είναι είτε άχρηστοι είτε εκτός λειτουργείας (με διάφορα βαριά θέματα υγείας, σε πλήρη κατάθλιψη κλπ) σε αυτή την ηλικία. Δύο γενιές πριν οι Παππούδες ήταν στην ηλικία που τώρα οι περισσότεροι γίνονται γονείς!
Σχετικά με τους δασκάλους εγώ αυτό που έχω καταλάβει από τους φίλους, αδερφή κλπ είναι φοβούνται να μην τους κάτσει το “τυχερό” τμήμα με τα σάπια μήλα γονείς. Δεν είναι ούτε όλοι, ούτε καν οι περισσότεροι γονείς έτσι, ούτε καν κάθε τμήμα έχει τέτοιους. Όμως όλοι οι δάσκαλοι ξέρουν πως στο δίπλα τμήμα υπάρχει ένας γονιός που τρέχει τη δασκάλα άνευ λόγου γιατί έτσι του την βάρεσε ή στο προ-προ-προηγούμενο σχολείο που τους είχαν στείλει ως αναπληρωτές είχαν οι ίδιοι ένα παρόμοιο πονοκέφαλο κλπ κλπ. Επίσης πηγαίνοντας σε ένα νέο τμήμα (κάτι που κάνουν συνέχεια) δεν ξέρουν τι να περιμένουν.
Ένας αντίλογος σε αυτό που υποστηρίζω που έχω πετύχει είναι πως για κάποιους απροσδιόριστους λόγους δεν είναι ο νεοφιλελευθερισμός που έφερε τη διάλυση της κοινωνίας κλπ αλλά αυτό που υπήρχε (μια ~δυνατή κοινωνία ενεργών πολιτών) ήταν η εξαίρεση στον κανόνα ή/και οι κοινωνίες κάνουν κύκλους όσων αφορά αυτό. Ομολογώ πως διαφωνώ αλλά δεν γνωρίζω αρκετά ώστε να μπορώ να εξετάσω κατά πόσο μπορεί να στέκει ένα τέτοιο επιχείρημα.
πάντως, βλέπετε την αντίφαση ; η συζήτηση πήγε στα παιδιά/γονείς τυρράνους των δασκάλων (που ισχύει και έχω προσωπική εμπειρία), αλλά ξεκίνησε πιο πάνω από το ότι οι έφηβοι μαθητές πρέπει αφενός μεν να έχουν πληρη (; ) ελευθερία και αφετέρου, άφεση αμαρτιών για τις καταστροφές…
Καλα, η κουβεντα θα ανοιγε, ηταν δεδομενο αυτο. Αλλα οκ, μαλλον εχασα το σημειο με την “πληρη ελευθερια” και την “αφεση αμαρτιων”. Εννοω, οτι δεν καταλαβα κατι τετοιο απο τα προηγουμενα ποστς. Θα πρεπει να τα ξαναδιαβασω. Πιο πολυ ενεπλακην στην κουβεντα εξαιτιας της δικης σου ερωτησης για το αν εχει καποιος παιδι. Ακομη δεν εχω καταλαβει τον λογο της ερωτησης σου και φυσικα συμφωνω απολυτα με την ερωτηση του Παντελη σχετικα με το αν μενεις Ελλαδα (δεν το ξερω). Το context και το πλαισιο ειναι σημαντικοτερο απο την εμπειρια κατα τη γνωμη μου.
Ευτυχώς εχετε τον Owl εδώ να σας λύνει τα προβλήματα.
Χρήση κινήτου στο σχολείο ή όχι λοιπόν?
Ανέβασμα ολής της σχολικής ύλης στο διαδίκτυο και παντελής κατάργηση των σχολείων.
Είναι το κινήτο τώρα πρόβλημα στις αιθουσες τωρα? ε? Μπουμ!
Μα , Μα η… ανεργία… μα, μα η κοινωνικοποίηση των παιδιών… μα, μα… ποιο το κίνητρο τα παιδιά να διαβάζουν απο μονα τους… μα, μα …
Καταλαβαίνω υπάρχουν πολλά αρνητικά, ΠΑΡΑ πολλά αρνητικά, παρολαυτά η φυλακιση παιδιών δεν πρεπει να ειναι η λυση σε όλα αυτά! θα βρούμε με τον χρόνο εναλλακτικές…
Εισαι υπερ του κλεισίματος του Αουζβιτς?
Μα,μα…η ανεργία (πολυ χασαν τις δουλειες τους!)… μα,μα… η κοινωνικοποίηση( πολλοί ηρθαν κοντα σε αυτές τις συνθηκες και αφησαν πισω τις διαφορες τους και ειδαν τον εαυτο τους σαν ΜΙΑ φυλη σαν ενα εθνος που πρεπει να υπερασπιζεται ο ενας τον αλλον για να επιβιωσουν)… μα, μα… ολη αυτοι η απότομη αύξηση του πληθησμού απο το κλεισιμο των στρατοπέδων αυτόν είχε ως συνέπεια την κατακόρυφη αυξηση των ενοικίων…μα , μα … η παύση του πειραματισμού κατευθύαν σε ανθρώπων ειχε ως συνεπεια να γυρίουμε στον παλιο τρόπο πειραματισμού σε ποντίκια και ΑΝ δουλεύει εκει μετα να κανούμε αιτησεις πειραματισμου σε ανθρωπους με ΕΝΑ εκατομυριο περιορισμους ( δοσης , παυσης αν τα πράγματα δεν πανε καλα αρχικά ακόμα και αν εν τέλει ΘΕΡΑΠΕΥΕΙ ΤΟΝ ΚΑΡΚΙΝΟ αλλά δε θα το μάθουμε ποτέ γιατί 5-6 πέσαν κάτω και ειχαν κρίση επιληψιας και οι δοκιμές σταμάτησαν. Θα μπορούσε μετα απο 20 λεπτά επιληψίας να θεραύπευε τον ΚΑΡΚΙΝΟ τους? ΝΑΙ! Οπως φανηκε στα ποντίκια…αλλα δεν θα το μάθουμε ποτε…) , στο Αουσβιτς δεν υπαρχαν τετοιοι περιορισμοί εδινες οποια δόση ήθελες , οποιαδήποτε ουσίας,ηθελες να δοκιμάσει συνδιασμό ουσιών? Ωραια καντο!! Θες με την Χ ουσια να τον ανοιξεις κιολας και να κάνεις το Χ,Ψ με τα σωθηκά του? ΟΚ! Ποιες απο τις 2 τακτικές θα θεραπευέ τον καρκίνο πρωτη? Κοινη λογική.
Τωρά πολυ πιθανον να χρειαστούν 20 χρονια παραπανω για την θεραπεια του καρκινου! Τι εχεις να πεις στα ΕΚΑΤΟΜΥΡΙΑ ανθρωπων που θα χάσουν τις ζωές τους στο μεταξύ και στις οικογενειες τους? ΚΑΙ ολο αυτό επειδή εισαι υπερ του κλεισίματος του Ααουσβιτς!!.. μα , μα…
Πιστεψέ με (!) μπορώ να βρώ Ενα δις θετικά ακόμα απο την λειτουργία του. Μη με προκαλέσεις. Θα το κάνω και δε θέλω !! Χαχα!
Θα μου πείς.
“Καταλαβαίνω υπαρχούν πολλά αρνητικα,ΠΑΡΑ πολλά αρνητικά, παρολαυτα η φυλακισή ανθρώπων δεν πρέπει να ειναι η λύση σε όλα αυτά! Θα βρούμε με τον χρόνο εναλλακτικές…”
Τα ίδιο είπαμε,ε? Χμμ…
θα μου πεις το ίδιο είναι το Αουσβιτς με το σχολείο? Την ίδια δυστυχία εδιναν στους εκάστωτε φυλακισμένους τους? Προφανώς ΟΧΙ!! Με αλλή αποστροφή ξύπναγε ενας
Εβραίος εκεί και με πολυ ηπιότερη ξυπνα ένας μαθητής σημέρα! Αποστροφή? Αποστροφή Ναι! Και στα δύο φυσικά! Αλλά και διαφορετική αποτελεσματικότη ε? Μπορει το χοντρό και άσχημο παιδί σου να περάσει 20 χρονια εκπεύδευσης , να γίνει επιστήμονας να κάνει 20 χρόνια έρευνας (με ενα δις περιορισμούς) και μετα απο 40 χρόνια να βρεί την θεραπεία του καρκίνου ή οποιασδήποτε αλλή ασθένειας. Η μπορούμε να κλείσουμε τα σχολεία να ξανανοιξουμε στρατόπεδα συγκέντρωσης , να εκπευδεύσουμε κάποιον ενα 6 μηνακι στο τί περίπου είναι ο καρκίνος και ποιες ουσίες και επεμβάσεις είναι υποχόμενες και να το αφήσουμε αυτόν και την φαντασία του να κάνουν
ΟΤΙ ΘΕΛΟΥΝ ΣΕ ΟΠΟΙΟΝ ΘΕΛΟΥΝ ΟΠΟΤΕ ΘΕΛΟΥΝ και οι πιθανότητες φυσίκα αυξάνονται για πιο σύντομο αποτέλεσμα! Πες, σε 15 χρόνια θα την βρεί , 4-5 εκατομμυρία “δοκιμές” που δυστυχώς κατέληξαν σε θάνατο, αλλά το έκανε 25 χρόνια νωρίτερα και κάνοντας την σούμα, ΕΣΩΣΕ δεκάδες εκατομμύρια ζωες !
Είσαι διαθετιμένος να ανεχτείς τόση δυστυχία για τόση αποτελεσματικοτη? Αν όχι πόση δυστυχία είσαι διαθετιμένος να ανεχτείς? και για πόση αποτελεσματικοτητα?
Η δυτυχία του σχολείου για την αποτελεσματικότητα του είναι ανεχτή αναλογία για σένα? Αν το κάναμε λίγο χειρότερο? Λιγό καλύτερο?
Θα μου πείς το παιδί στο παράδειγμα δεν δυστυχούσε!! Ειχε εμπευση και καυλα να γίνει αυτό που έγινε και να κάνει αυτό που έκανε! θα σου πω, πως άν είχε τόση καύλα τότε δεν χρειζόταν το σχολείο(!!) αλλά την ύλη διαθέσιμη(!!), ΘΑ ΔΙΑΒΑΖΕ για την καύλα του ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ!! ΚΑι μάλιστα πίο αποτελεσματικά γιατί δεν θα χρειαζόταν να μάθει τις κλείσεις του λύω να σπαταλάει τις ώρες του σε ΑΡΧΑΙΑ, ΚΕΙΜΕΝΑ , Μουσική? (ΜΟΥΣΙΚΗ?),ζωγραφική??? (δεν μπορώ να δω την σχέση ζωγραφικής και θεραπείας καρκίνου, συγγνωμη προσπαθώ!!!) , ΓΥΜΝΑΣΤΙΚΗ? ( Χαχα!) κτλ. κτλ . κτλ
Εδώ έχουμε την περίπτωση της ευτυχίας και του ενθουσιασμού να φέρνει αποτελεσματικότητα!! ΝΑΙ ΓΙΝΕΤΑΙ !!! Ω ΘΕΟΙ!! Και σε κάθε μεγάλη εφευβρετικότητα συμβαίνει αυτό, ΔΕΣ ΤΟΥ ΜΕΓΛΟΥΣ ΕΦΕΥΒΡΕΤΕΣ ΜΑΣ !! Εχουν στήση απο ατσάλι για αυτό που κανουν και δεν χρειαζόνταν κανένα σχολείο για αυτό!! Οι πλειοψηφία αυτόν μιλαει εναντιον του κιόλας!! Αινσταιν, Τεσλα, Νεύτωνας…κτλ κτλ.
Τώρα θα μου πείς και αυτοί που δυστυχούν στο σχολείο εν τέλει κάτι μαθαίνουν και κάτι συμβάλουν στην κοινωνία…Γινονται φοροτεχνικοί (?)…Τους χρειαζομαστε και αυτούς!
Θα σου πω. Πως ο κόσμος δεν χρειάζεται άλλον φοροτεχνικό. Δεν χρειάζεται ΑΛΛΟΝ ΦΟΡΟΤΕΧΝΙΚΟ !! Θα υπάρξουν προβλήματα απο την απουσία τους? ΠΑΡΑ ΠΟΛΛΑ ! Αλλά είμαι διαθετιμένος να ψάξω εναλλκτικές για αυτά και εν καιρό θα βρώ και αν όχι, ΕΙΜΑΙ έτοιμος να υποστώ τις συνέπειες ΓΙΑΤΙ δεν είμαι διαθετιμένος να υποστώ άλλη δυστυχία, ΤΗΝ ΠΑΡΑΜΙΚΡΗ ΔΥΣΤΥΧΙΑ, για αναλλαγμα αποτελσματικότητα, σε αντίθεση με σένα… Απο ότι φαίνεται! Σε ξαναρώτησα… Πόση δυστυχία είσαι διαθετιμένος να ανεχτείς και για πόση αποτελεσματικότη?
Ωραία λοιπόν, κλείσιμο σχολείων ! Και φυσικά ολική λυση στο δίλλημα " κινητά ή όχι, στα σχολεία" .
Σας το έλυσε ο Owl με την μία !! ε?
Παρακαλώ !
Primal Rager you?
Σ’ ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια.
Παρ’ όλα αυτά, θα ήθελα να σημειώσω (αν και προχώρησε η συζήτηση) ότι δεν θεωρώ την τοποθέτηση μου ιδεολογική. Δεν προσπάθησα να περιγράψω ένα ιδεατό σχολείο. Προσπάθησα να εντοπίσω το ποια είναι η γενεσιουργός αιτία (κατά τη γνώμη μου πάντα) για την εμφάνιση τέτοιων φαινομένων -εντοπίζοντάς τη σε κάποια βασικά χαρακτηριστικά της μορφής της σύγχρονης, μαζικής εκπαίδευσης. Κι ως εκ τούτου, υποστήριξα πως μία διαχείριση κατασταλτικού τύπου, θεραπεύει απλά το σύμπτωμα, όχι την αιτία, δηλαδή ακολουθεί μία λογική «πονάει κεφάλι-κόψει κεφάλι».
Αν κατάλαβα καλά, θεωρείς ότι η προσέγγισή μου (παρ’ όλες τις καλές προθέσεις της) υπολείπεται όσον αφορά τον ρεαλισμό ή την αμεσότητά της. Πάνω σ’ αυτό δύο μικρά σχόλια:
Πρώτον, το να εντοπίσεις ως πρόβλημα συγκεκριμένα χαρακτηριστικά της σύγχρονης εκπαίδευσης και να προσπαθήσεις να τ’ αλλάξεις, δεν σημαίνει ότι αυτομάτως μιλάς για επανάσταση, αναρχοκομμουνιστικές κολεκτίβες και δεν ξέρω εγώ τι άλλο (παρ’ όλο που πολύ θα θέλαμε!) ή είναι κάτι τόσο μακρινό που πρέπει να υιοθετήσουμε τη θεωρία των σταδίων ή τα 5-ετή πλάνα του Στάλιν ξέρω ‘γώ για να το επιτύχουμε (αυτό ΔΕΝ θα το θέλαμε!). Αντιθέτως, πολλά από αυτά τα χαρακτηριστικά έχουν τεθεί ήδη σε εφαρμογή και λειτουργία εδώ και πάρα πολλά χρόνια σε διάφορα πειραματικά/ελευθεριακά/εναλλακτικά σχολεία ανά τον κόσμο -πράγμα που φυσικά δεν έφερε την επανάσταση, γιατί ως επί το πλείστων μιλάμε για ιδιωτικές επιχειρήσεις με μία απλά διαφορετική προσέγγιση από την κυρίαρχη όσον αφορά την εκπαίδευση. Υποθέτω βάσιμα (χωρίς να το έχω ελέγξει ενδελεχώς) ότι κάποια από αυτά τα χαρακτηριστικά μπορεί ούτως ή άλλως να έχουν υιοθετηθεί και από κρατικά, δυτικοευρωπαϊκά (βορειοευρωπαϊκά συγκεκριμένα) εκπαιδευτικά μοντέλα. Το γιατί αυτή η προοπτική μάς φαίνεται «ουτοπική» εδώ ή γιατί η αντίστοιχη συζήτηση ανήκει στον «χώρο των ιδεών», δεν το καταλαβαίνω -το ίδιο «ουτοπικό» μάλλον θα ήταν να φανταζόμαστε ότι αγόρια και κορίτσια μπορούν να φοιτούν μαζί σε Γυμνάσια και Λύκεια στις αρχές του ’80 στην Ελλάδα! Στην πραγματικότητα, αυτό που θα έπρεπε να μας προβληματίσει είναι γιατί δεν επιχειρούνται καν τέτοιες αλλαγές μέσα στο υφιστάμενο κρατικό, καπιταλιστικό πλαίσιο. Αλλαγές όσον αφορά την τυποποίηση και τη μονοτονία των διδακτικών μεθόδων, την όλη λογική ανταμοιβής-τιμωρίας, την καλλιέργεια ενός άκρατου ανταγωνισμού και όχι συνεργασίας, την ενθάρρυνση της δημιουργικότητας κ.ά. Τέτοια (απόλυτα ρεαλιστικά για το καπιταλιστικό πλαίσιο που ζούμε, επαναλαμβάνω) πράγματα δεν πρόκειται όμως να εφαρμοστούν από τους διαχειριστές της εξουσίας (παρ’ όλο που μια χαρά εξυπηρετούν τους δημόσια διακηρυγμένους στόχους περί «μόρφωσης του ατόμου» κλπ.), κι αυτό γιατί δεν εξυπηρετούν τους πραγματικούς στόχους του εκπαιδευτικού συστήματος που είναι άλλοι: να μεταβιβάσει ένα σύνολο αντιλήψεων και ιδεών, ενός τρόπου θέασης του κόσμου δηλαδή, στα πλαίσια του οποίου κεντρική θέση κατέχει η αρχή της εκλογίκευσης και της δικαίωσης της κυρίαρχης ιδεολογίας, να δημιουργήσει ένα ανθρώπινο δυναμικό που θα κληθεί να είναι επαρκώς πειθαρχημένο, βασικά καταρτισμένο και όσο πιο φτηνό γίνεται τα επόμενα χρόνια της ζωής του, να γαλουχηθεί μέσα σε αξίες όπως ο ανταγωνισμός, ο ατομικισμός, η επιτυχία-με-κάθε-κόστος κλπ. Τα αναφέρω όλα αυτά, γιατί καμιά φορά η διατύπωση «προτάσεων» που φαντάζουν ρεαλιστικές στο πλαίσιο του συστήματος είναι χρήσιμη γιατί μέσα από την άρνηση εφαρμογής τους αποδεικνύονται οι πραγματικοί στόχοι που υπάρχουν.
Δεύτερον, ακόμα κι αν η προσέγγισή μου ήταν κατά πολύ ριζοσπαστικότερη (που, το ξαναλέω: δεν τη θεωρώ ριζοσπαστική), δηλαδή υστερούνταν ακόμα περισσότερο από μία «realpolitik» διαχείριση που, όπως λες, προσφέρει «συγκεκριμένα πλάνα», και πάλι διατηρώ τις αμφιβολίες μου κατά πόσον θα πρέπει εύκολα κι αβίαστα ν’ αφεθούμε σ’ έναν τέτοιο δρόμο σκέψης (ειδικά αν διαφωνούμε με αυτόν, όπως λες). Πιο συγκεκριμένα, αντιλαμβάνομαι αυτήν τη λογική ως εκείνον τον τρόπο αντίληψης της πραγματικότητας που απαιτεί «άμεσα αποτελέσματα» (συνήθως του είδους: «μακριά από εμένα») από τη μία, αλλά από την άλλη αποφεύγει όπως ο διάολος το λιβάνι την μακρόχρονη προσπάθεια, τις περισσότερες φορές (αν όχι όλες) ξεπέφτει απλά στο στάδιο της επίκλησης κάποιων «ειδικών» (συνήθως των εκπροσώπων της δημόσιας τάξης) και φυσικά αναδεικνύει και αβαντάρει μία δεξιά ατζέντα όπως αναφέρεις κι εσύ. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτής της λογικής αποτελούνε οι συνήθεις διαμαρτυρίες κατοίκων για τις πιάτσες ναρκωτικών που υποβαθμίζουν τις γειτονιές τους (και που με το νέο νομοσχέδιο για την ψυχική υγεία το φαινόμενο αυτό θα εμφανίζεται όλο και πιο συχνά -θυμηθείτε το). Θα υπήρχε ποτέ η περίπτωση μία κίνηση τέτοιων αγανακτισμένων κατοίκων να μπει στη διαδικασία να καταγγείλει ή να διαμαρτυρηθεί στους πραγματικούς υπαίτιους για μία τέτοια άθλια κατάσταση; Να απαιτήσει π.χ. περισσότερες δομές απεξάρτησης, να καταγγείλει την υποκρισία της ελληνικής αστυνομίας που επιλέγει πού επιτρέπεται και πού όχι η διακίνηση ναρκωτικών και μεταφέρει ανά τακτά χρονικά διαστήματα τις πιάτσες με τις περιπολίες και τις οδηγίες της ή να αναδείξει το πασιφανές του γεγονότος ότι το κράτος βρίσκει λεφτά για αυξήσεις στη μισθοδοσία της αστυνομίας, αλλά ηρωϊνοεξαρτημένους ή ψυχικά πάσχοντες τούς πετάει στα σκυλιά; Όχι! Το μόνο που θα ζητήσουν οι διαμαρτυρόμενοι κάτοικοι είναι απλά το πρόβλημα να φύγει από την πόρτα τους -για να πάει έξω από την πόρτα κάποιου άλλου. Problem solved! Πρακτικά, άμεσα και γρήγορα.
Δεν ξέρω, λοιπόν, αν είναι ζήτημα ηλικίας όπως αναφέρεις, ούτε γνωρίζω αυτές τις έρευνες που λένε ότι ο κόσμος φεύγει από την αριστερά και μετακινείται προς τα δεξιά επειδή η δεύτερη προσφέρει «άμεσες λύσεις» (προσωπικά αμφιβάλλω και για τα δύο -αν και ξαναλέω δεν γνωρίζω αυτές τις έρευνες), αλλά για ‘μένα αξίζει κάθε φορά η οπτική μας να μη γίνεται έρμαιο συναισθηματισμών, φόβων, συμπλεγμάτων και προσδοκιών, αλλά ν’ ακολουθεί τον δρόμο της εννόησης, της λογικής τεκμηρίωσης, της ανάλυσης και της κριτικής. Κι αν αυτό σημαίνει ότι η λύση δεν θα έρθει στο άψε-σβήσε κι ούτε από τρίτους, αλλά θα πρέπει να διαθέσουμε το μυαλό μας, τα σώματά μας κι ένα κομμάτι της ζωής μας σ’ αυτό, ε, τι να κάνουμε, από τη μία υπάρχει ο δρόμος της αδιαφορίας, της παραίτησης, της μη-προοπτικής και του να μην παίρνουμε στα σοβαρά τις ίδιες μας τις ζωές, κι από την άλλη υπάρχει ο δρόμος της κούρασης, της συνάντησης, της συνέπειας, της δέσμευσης και της επιθυμίας να πάρεις τη ζωή στα χέρια σου. Τρίτος δρόμος δεν υπάρχει.
Επανάσταση μπορεί να μην χρειάζεται αλλά μια οργάνωση ισχυρή αρκετά ώστε να είναι υπολογίσιμη και να την ακούν (όπως θα αναγκαζόντουσαν να ακούσουν την μαφία!) χρειάζεται. Ακόμα και αυτό εύκολο δεν είναι.
Όσων αφορά την (Σοσιαλιστική) αριστερά και το αν ο κόσμος την εγκαταλείπει για τη Δεξιά θα συμφωνήσω πως μάλλον δεν συμβαίνει. Αυτό που συμβαίνει είναι η Σοσιαλιστική αριστερά ήταν νεκρή, ο Κόσμος σε γενικές γραμμές ήταν απολιτικ (δεν ξέρω, δεν συμμετέχω, δεν ψηφίζω) ή φύγε εσύ έλα εσύ (ψηφίζω το λιγότερο χειρότερο ανάμεσα σε πράγματα που δεν με εκπροσωπούν) κλπ και προβληματίστηκε από την κρίση και έγινε Populist Δεξιός γιατί αυτή ήταν η μοναδική επιλογή που του προτάθηκε σε παγκόσμιο επίπεδο ως αντίδοτο σε ένα “αριστερό” status quo που αντί να βάζει McDonalds όπου πάει πλέον έβαζε gay pride. Εντάξει… και ο Τσίπρας έβαλε το χεράκι του αλλά ας μην το πάμε εκεί.