Λοιπόν επειδή το έψαξα λίγο πρόχειρα μόνο και μόνο για να μη με βγάλετε τρεό, των Paradise Lost στο σημείο που λέω παίζουν Em, G, C, B, οι Agalloch παίζουν Εm, G, Bm, Bm.
Όποιος ξέρει από μουσική θεωρία ας μας πει το βαθμό ομοιότητας, εγώ που δεν έχω καμία ιδέα και πάω μόνο με το αυτί πάτησα “τραγούδι chords”
Οι δύο συγχορδίες είναι τελείως διαφορετικές και είναι οι μεν ματζόρε και οι δε μινόρε. Αλλά πέρα από τις άλλες δύο κοινές συγχορδίες - που σίγουρα θα βρεις σε άλλα 150 κομμάτια - είναι πολύ διαφορετικός και ο ρυθμός.
Από φωνητικά θεωρώ πως πολύ κοντά είναι οι Solstice
Δεν υπάρχει χθες, παρα μόνο μια διαστρεβλωμένη και λογοκριμένη από το ασυνείδητο εκδοχή του.
Όπως δεν υπάρχει κι αύριο, εκτός από φαιδρά πλάνα επι πλάνων χωρίς να λογαριάζει κανεις τον ξενοδόχο, ήτοι την απόλυτη τυχαιοτητα των πραγμάτων.
Το μόνο που υπάρχει είναι το σήμερα. Και που όταν σταματήσει να υπάρχει, τίποτα από όσα κοπιασαμε στη ζωή μας να αποκτήσουμε κι αφήνουμε πίσω μας δεν θα έχει πραγματική σημασία, παρα μόνο η θύμηση μας σε όσους μας αγάπησαν. Και που μόλις ξεθωριάσει κι αυτή και χαθεί κάθε ίχνος μας, εγκαταλείπουμε κι εμείς τελεσίδικα πλέον αυτόν τον κόσμο, περνώντας στην ανυπαρξία.
Το μεγαλύτερο σφάλμα που μπορεί να κάνει ο άνθρωπος λοιπόν, είναι να ξεπουλά το πολύτιμο σήμερα για να εξασφαλίζει ιδιωτικές προβολές του ακόρεστου χθες σε λούπα η ακόμα χειρότερα, για να ενοικιάζει πανάκριβες θέσεις πάρκινγκ για ένα αυριο που ενδέχεται να μην έρθει ποτε.
Ζήστε το γαμημενο σήμερα. Όχι το χθες, όχι το αύριο. Το σήμερα.
Λάτρεψα μίνι λογυδριο όταν το διάβασα πριν λίγες μέρες, αλλά ελπίζω αφορμή να μην ήταν κάποιο δυσάρεστο γεγονός. Σε συνδυασμό με το Drive είπα από μέσα μου σκατά, κάνα αυτοκινητιστικό θα έγινε…
Όλο αυτό που εξέφρασες το είχα συνοψίσει σε φίλη μου πριν καμία δεκαριά χρόνια σε :
Παρελθόν = Στάχτη Όλα
Παρόν = Πουτάνα Όλα
Μέλλον = Σταρχιδια Όλα
Κι ακόμα μου το λέει αρκετά συχνά, νομίζω από τότε το έχει ως mantra στην ζωή της, ελπίζω να μην την κατέστρεψα 
Συμφωνώ σε γενικές γραμμές απλά για το παρελθόν έχω μια διαφωνία.
Μας είχε πει μια φιλόλογος στο σχολείο κάποτε “Αν ξεχάσεις την ιστορία θα επαναλάβεις τα ίδια λάθη”. Βέβαια μιλούσε για ιστορικά γεγονότα αλλά εγώ βρήκα εφαρμογή σε προσωπικό επίπεδο. Να θυμάσαι τις μαλακίες που έκανες όχι για να μην κοιμάσαι το βράδυ και να σε φάνε τα what if αλλά για να έχεις καθαρό μυαλό και να να μην τις ξανακάνεις
Πιο πολύ το εννοώ σε φάση να μην κάνει κάποιος dwell στο παρελθόν, αλλά να προχωράει. Δεν εννοώ να τα ξεχάσει όλα 
Τυχαίος 15-16χρονος στο μετρό: Θέλετε να περάσετε;
Εγώ: Ναι, ευχαριστώ 
Το μυαλό μου:
Δεν υπάρχει πιο humbling experience από πιτσιρίκια που σου μιλάνε στον πληθυντικό “γεια σας κύριε την καρέκλα την θέλετε?”
Σκάσε γτχμ, καλύτερα να μου έριχνες μπινελικια
Υπάρχει, να σε περνάνε πιτσιρίκια για κάποια άλλη, να σε αποκαλούν Γιούλη, κι επειδή δε γυρίζεις, να σε ξαναφωνάζουν με την προσφώνηση “κυρία Γιούλη”. Ότι και καλά περίμενα το “κυρία” για να γυρίσω.
Το drive μπήκε ως γλυκόπικρη side sauce γιατί δεν πηγαινε με τίποτα το χέρι μου να βάλει το σωστό soundtrack για το ποστ, το καλύτερο τραγούδι που ηχογραφήθηκε ποτε. Ποιος είμαι εγώ που θα ντυσω τις υπαρξιακές μου ανησυχίες με το Time?? 
Όσο για την αφορμή, ξέρεις, είναι κάποιες νύχτες που παίζουν back to back 2 έργα-ρετροσπεκτιβες της ζωής σου. Απλά όταν ήμουν 20, έπινα και έπινα, όταν ήμουν 30 έπινα και έγραφα και τώρα που είμαι 45 δεν προλαβαίνω ούτε να γράψω, εκτός από σπάνιες περιπτώσεις όπως η συγκεκριμένη. Καλά για ποτό και πιωματα αυτά πεθάνανε με το που γεννήθηκε ο μεγάλος.
Μεγάλο δώρο έκανες στη φίλη σου πάντως, ελπίζω να έκανε μια προσπάθεια να το ακολουθήσει. Σίγουρα δεν είναι εύκολη υπόθεση.
Το λες κι εξέλιξη, αντί για το “θα τον μεθύσουμε τον ήλιο, σίγουρα, ναι”, το Svara των VIC ακουγόταν δυνατά σήμερα το μεσημέρι από το προεκλογικό περίπτερο του πασοκ στη Σταδίου.
Υπαρχει θρεντ στο οποιο να ευχομαστε καταρες θανατου σε μπατσους?
