Μάλλον θέλεις ΚΤΕΛ Αττικής. Η αφετηρία για Μαραθώνα πρέπει να έχει μεταφερθεί στο σταθμό του μετρό Νομισματοκοπείο (μπλε γραμμή). Παλιά ξεκινούσαν από Πεδίον Άρεως, αλλά τώρα αυτά τα δρομολόγια έχουν πάει Νομισματοκοπείο.
Είμαι άσχετη από Αθήνα… Μου λες για γραμμές κ καταλαβαίνω… Τπτ😅
Θα κρατήσω σαν πληροφορία ότι χρειάζεται να απευθυνθώ στα ΚΤΕΛ. Θενξ!
Παίρνεις το μετρό από Σταθμό Λαρίσης προς Ελληνικό–>κατεβαίνεις Σύνταγμα. Αλλάζεις προς Αεροδρόμιο–>κατεβαίνεις Νομισματοκοπείο. Έξω από το συγκεκριμένο σταθμό μετρό ξεκινούν τα δρομολόγια του ΚΤΕΛ Αττικής για Μαραθώνα.
Τα ΚΤΕΛ Ανατολικής Αττικής παίζει να είναι τα χειρότερα του κόσμου…
Μπορουμε να εστιαζουμε στην θετικη πλευρα, ειναι ιδανικη τοποθεσια για γυρισματα post apocalyptic dystopian δραματος…
Η αλήθεια είναι ότι αναφερόμουν στα λεωφορεία (ελεεινά, τουλάχιστον μέχρι πριν ένα χρόνο), αλλά τώρα που το λες…
Αν είναι να πάρεις το μετρό για Ελληνικό, κατέβα στο Ελληνικό και πάρε το 122 που σε αφήνει απέξω στην Αγ. Μαρίνα
Βασικά όταν λες για Αγ. Μαρίνα, εννοείς μετά τη Βάρκιζα προς Λαγονήσι/Σαρωνίδα? Ή υπάρχει και κάτι άλλο?
Αυτή που έχει καράβι για νέα στυρα Εύβοιας.
Λολ, μην κάνεις με τίποτα αυτό που είπα τότε
Την είχα πάθει κι εγώ έτσι πιτσιρικάς, τότε το 08 δεν είχαμε μετακομίσει Λαγονήσι ακόμη. Καλοκαιράκι 3η γυμνασίου, είχαμε μια φίλη που είχε εξοχικό στο Βρωμοπούσι (εναλλακτικά Καλοπήγαδο, καλύτερο όνομα έβερ). Είχαμε κανονίσει να πάμε διήμερο εκεί μεγάλη παρέα, αλλά δε με άφησαν οι δικοί μου γιατί είχε γενέθλια ο μικρός μου αδερφός και θα μαζευόμασταν πολύς κόσμος. Τι σκέφτομαι?
Θα πω ότι θα πάμε στο σπίτι του Σπύρου όλη μέρα για να παίξουμε Playstation και θα γυρίσω μετά κατά τις 21.00. Πάω το πρωί και μοιράζω τα φυλλάδια μου, και μετά βουρ για Βρωμοπούσι.
Έλα όμως που δεν είχα καμία ιδέα για το που είναι, απλά ανεβαίνω στο Ε22 (τότε, νυν 122) και πάω. Φτάνω Σαρωνίδα, βλέπω το my market και παίρνω τηλ (βάζοντας 3€ κάρτα πλαστική cosmote) “βλέπω ένα my market είμαι κοντά?”. Χαμός, προσπαθούμε να συνεννοηθούμε, το οποίο είναι αδύνατον γιατί αυτοί δεν είχαν πάει ποτέ στη Σαρωνίδα, εγώ ποτέ στο Βρωμοπούσι κι εγώ δεν ήξερα καν ότι ήμουν Σαρωνίδα.
Μου λένε πάρε ταξί (έχει πιάτσα εκεί), παίρνω , φτάνω 15.30, 25€ εγκεφαλικό, δεν είχα τόσα λεφτά πάνω μου (ωραίες εποχές, έβγαινες με 7.5€ και ήσουν βασιλιάς) τα βάζει τα ρέστα η κοπέλα που μας προσκάλεσε, και λέμε θα γυρίσω με ΚΤΕΛ πίσω.
Πάμε για μπάνιο στη θάλασσα, λέω γύρω στις 20.00 άντε να γυρίσω, έχω αέρα, αφού υποτίθεται θα παίζω Playstation στο φίλο μου. Έλα όμως που πάλι δεν κοίταξα τίποτα, και έπρεπε να βάλουμε τη θεία της κοπέλας να πάρει τηλ για το τελευταίο κτελ, το οποίο είναι 20.30. Κι αλλά εγκεφαλικά, αν δεν προλάβω μπορώ να θεωρηθώ νεκρός, με πάει τάπα με το αμάξι η θεία, το προλαβαίνω στο τσακ, μου δίνει και τα λεφτά για το εισιτήριο η θεία , όλα καλά.
… ή και όχι γιατί τυγχάνει να ήταν 16 Ιουλίου. 16 Ιουλίου γίνεται Χ Α Μ Ο Σ στην Αγ. Μαρίνα (αυτή που εννοούσα στο προηγούμενο ποστ μου), αφού είναι η εκκλησία εκεί και γίνεται ετήσιο πανηγύρι. Όταν λέμε χαμός, αδιανόητος χαμός, τόσα χρόνια μετά βέβαια το έχω συνηθίσει (την πάτησα ξανά με τον ίδιο τρόπο αφού ξεκίνησα να μένω, είχαμε κλείσει το 11 να δούμε το Harry Potter το 7 το 2ο, και δεν πρόλαβα να πάω Village στο Φάληρο με το πανηγύρι), αλλά τότε ήταν η πρώτη μου και δεν κουνιόταν τίποτα. Φτάνω Γλυφάδα επιτέλους 00.30 μετά από αριστοτεχνικές δικαιολογίες (δεν ήξερα καν που είμαι όσο ήμουν στο ΚΤΕΛ Βρωμοπούσι-Γλυφάδα, δεν μπορούσα να υπολογίσω) στους γονείς μου οι οποίοι δεν πείθονται, αλλά τουλάχιστον τα κατάφερα να γυρίσω σώος αφού γύρισα τη μισή Αττική.
Έφαγα μια βδομάδα τιμωρία, αλλά “ρε μπαμπά αφού πρέπει να πάω για δουλειά, έχω να μοιράσω φυλλάδια” και τη γλίτωσα κάπως
Τι σου θυμησα…
Άρα καταλαβαίνω ότι η Αγ. Μαρίνα που βλέπω σαν σταθμό στα δρομολόγια των τρένων από Αθήνα, είναι αυτή που λες εσύ… Ή υπάρχει κ άλλη?
Υπαρχει κι αλλη και αυτη την αλλη βλεπεις εσυ ως σταθμο του μετρο. Θα πας οπως ειπε ο τοξικος!
Αθηναίοι ρε πουστημου μια βολτα θελουν να πανε κ την σχεδιάζουν μια βδομάδα πριν.
Την αγαπώ την Αθήνα ε!
Μια βδομαδα κανω να κουλαντρισω τον εαυτο μου για το γεγονος οτι την αλλη εβδομαδα (οπως και αυτη, οπως και την μεθεπομενη) πρεπει να παω στο γραφειο για δουλεια και να φαω μια ωρα πηγαινε/μια ελα στο δρομο. Την ημερα της διαδρομης (δλδ καθε μερα) μιλαω με τον ψυχολογο μου και καταστρωνω πλανα διαφυγης απο τους παραδρομους στον Κηφισο. Τι ακριβως εννοεις;
Μια βδομαδα λεει και το θεωρει και πολυ
ΜΑΚΑΡΙ να μπορουσα να κανω σχεδια μια βδομαδα νωρις. Θα ενιωθα οτι ειναι οτι πιο χαλαρο υπαρχει στον κοσμο. Εδω που ειμαι και στις ηλικιες που βρισκομαστε, το “μια βδομαδα πριν” ειναι για το ποτε θα μπορεις να μιλησεις στο τηλεφωνο. Το “ποτε θα βρεθουμε” θελει ημερολογιο και 2-3 μηνες προετοιμασια.
Αν εχει πετύχει κανα πλανο πες το γιατι οταν εγω το προσπαθούσα πάντα τραβουσα τα μαλια μου χτυπώντας ταυτόχρονα το κεφαλι στο τιμονι. Μετα απο μερικα breakdowns πηρα το μαθημα μου κ απλα εκανα υπομονη σ αυτον τον καταραμένο δρόμο.
Ελατε σαλονικα να βρειτε την υγεια σας. Απο Νοέμβριο κ μετα με το μετρό θα ψηφιζεται η καλύτερη πολη να ζεις για τουλάχιστον 20 χρονια.
Πολύ σίγουρο σε βλέπω ότι θα έχεις μετρό από Νοέμβριο
Μια φορά έχω πάει, μια μλκια και μισή μου φάνηκε. Γενικά όλες οι πόλεις στην Ελλάδα που έχω πάει (πλην Ναυπλίου) είναι μικρές Αθήνες, δηλαδή κοτέτσια με τσιμέντο
Οι εργασιες προχωράνε τα πάντα είναι ετοιμα ολοι σας θα πονατε κ θα προσκυνατε το πιο σύγχρονο μετρό του γαλαξια.
Γι αυτό το λόγο νομίζω δεν θα την πάλευα να μείνω Αθήνα. Σπάνια πηγαίνω, για συναυλίες συνήθως ή γιατί πρέπει να πάω σε κάποιο λιμάνι για αλλού. Γι αυτό κ δεν έχω ιδέα κ φτάνω να ρωτάω σε φόρουμ που στα κομμάτια θα πάω