Χρόνια πολλά στις Κατερίνες μας!
Κάνω μάθημα λοιπόν με τον Mats, 35 χρόνων, στην οθόνη του αυτοκινήτου φαίνεται τι άκουγα πριν το μάθημα κ με ρωτάει “σου αρέσουν οι In the Woods…?”. Λέω “ναι, εσένα?” . Μου λέει “ρωτάω γιατί ο κουνιάδος μου έπαιζε σε αυτούς”…είμαι κάπως έτσι , “οκ, ποιος είναι?” ρωτάω κ μου λέει “ο Jan Kenneth”… . Ποιος να το περίμενε…
Χρόνια πολλά στις εορτάζουσες και τους εορτάζοντες του forum, Αντρίκους, Ανδριάνες και Ανδρομάχες (στα μέρη μας αυτό το όνομα είναι σχετικά διαδεδομένο και γιορτάζει σήμερα)
Ακούω μουσική και κοιτάω την οθόνη του υπολογιστή, πείτε μου ότι δεν είμαι η μόνη.
Το βλέμμα μου χάνεται σε μια οθόνη 65 ιντσών που παίζει Bluey, προσπαθώντας να κάνω noise cancellation organically, χωρίς τη βοήθεια ακουστικών ή ωτασπίδων
Το γκούγκλαρα
Κουράγιο χαζομπαμπά
Μια χαρά σας γαμάει η Μπλούι
Posh cunts, mate…
(Pun intended)
Ομοίως.
Αν δεν εχεις παιδια δεν υπάρχει λογος να το γνωριζεις
Που το περιεργο σε αυτο?
Απο τις επιλογες στον χαρτη, Μπερμιγχαμ, Νοτιγχαμ, Σουονσι, Λιντς, Λονδινο και μερικα ακομα μια χαρα… Γλασκωβη, Μπραιτον και Μαντσεστερ πεταμενοι, Λιβερπουλ επισης μακρια απο μας αν και το γνωριζαμε.
H Bluey είναι πάρα πολύ ωραία παιδική σειρά.
Χαζεύω άνετα με τις μικρές παρέα.
Τα διάβαζα μαζεμένα και έψαχνα να βρω το μπλουι κάτω από πόλεις
Ο πατέρας της Bluey εχει ψηφιστει ο καλυτερος fictional πατέρας ever
To cartoon αυτο ειναι κορυφαιο - οποιοι εχετε παιδια, καλυτερα δειτε Bluey απο τις αλλες πατατες που κυκλοφορουν
Ναι ρε παιδί μου, σαφώς και είναι γαματο, τα προβλήματα αρχίζουν όταν έχεις δει το ΚΑΘΕ επεισόδιο περισσότερες φορές από όσες έχεις ακούσει το π.χ. MoP στη ΖΩΗ σου
δεν ειναι αυτα τα προβλήματα φιλε μου…
Τα προβλήματα ειναι οταν τα παιδια σου σου λενε “κοιτα τι κανει ο μπαμπας της Bluey, εσυ γιατι δεν εισαι ετσι”?
Πιο ευκολο μου φαινεται να γραψω εκ νεου ενα MoP, παρά να κερδίσω τον μπαμπα Bluey
Οψιον 1
«Ο Μπαμπάς της Bluey είναι ένας μπλε σκύλος που μιλάει. Εχεις δει εσυ κανένα σκύλο να είναι μπλε ή/και να μιλάει;»
Οψιον 2
«Το κάθε επεισόδιο δεν καλύπτει όλο το 24ωρο της οικογένειας Χίλερ, παρά εστιάζει σε συγκεκριμένες στιγμες της ημέρας. Αν απομονώσεις και τις δικές μας παρόμοιες στιγμές, θα διαπιστώσεις ότι το μόνο που δεν είμαι είναι χρώματος μπλε»
οκ τώρα μιλάμε
Αν ειχαν επιλογη, τα παιδια μου ευκολα με εκαναν μπλε σκυλο που μιλαει