@QuintomScenario Πρωτη φορα μπαμπας ; και με κόρη ; σε επιασε το dad brain για τα καλα βλέπω.
Να σας ζησει, να την χαιρεστε, και στο μελλον σε περιμενουμε στο φορουμ πιο αϋπνο και πιο γλυκουλη (λογω dad brain)
3 Likes
Τις καλύτερες ευχές μου, να είναι γερή και καλότυχη στην ζωή της.
Ως κοριτσοπατέρας, θα σε συμβούλευα να πάρεις και έξτρα πάνες για σένα, θα σου χρειαστούν!
Θα παίξει όμως και αρκετός King Diamond στο εγγύς μέλλον (και συγκεκριμένα το 2ο κομμάτι του Conspiracy…)
3 Likes
Έκατσα και είδα λίγο το “Ενώπιος Ενωπίω” με τον Πάνο Βλάχο.
ΧΑΤΖΗΝΙΚΟΛΑΟΥ ΒΟΥΛΩΣΤΟ, ΣΚΑΣΕ.:facepalm:
2 Likes
Πόσο εύχομαι όλα τα νέα που μαθαίνουμε από το προσωπικό “σύμπαν” του καθενός μας, να είχαν να κάνουν με ευχάριστα γεγονότα, όπως γεννήσεις παιδιών.
12 Likes
Οπως ειπε και καποιος αλλος πιο πανω πρέπει να φτισξουμε ενα thread να μιλαμε για τα παιδιά
7 Likes
Rockάδες του facebook
sorry not sorry
3 Likes
Μόλις με τσίμπησε κουνούπι. Ήρθε επίσημα το καλοκαίρι.
1 Like
Καλα, ναι. Ελα στο γραφειο να τα πουμε.
1 Like
14 Likes
Το πρωί εδώ είχε τρεις βαθμούς (πάνω από το μηδέν - πάλι καλά!)
Καλό καλοκαίρι, είπαμε;
1 Like
Εσείς που μένετε στο εξωτερικό, έχει έρθει ποτέ η στιγμή να πείτε δεν μπορώ άλλο κ θέλω να γυρίσω? Τα τελευταία 2 χρόνια έχω στερέψει από ενέργεια, δεν έχω όρεξη ούτε δουλειά να πάω, έχω αραιώσει κ τα λάηβ, δεν υπάρχει απλά όρεξη. (σήμερα παίζουν The pineapple thief αλλά απλά δεν…) Η σύντροφός μου είναι πλέον με το ένα πόδι πίσω, δεν την παλεύει πια. Γι’ αυτήν είναι ακόμα χειρότερη εμπειρία, διότι είναι πολύ κοινωνική κ της στοιχίζει ο ας πούμε κοινωνικός αποκλεισμός εδώ στην Νορβηγία ενώ εγώ δεν το βιώνω τόσο έντονα διότι απλά είμαι πολύ κλειστός χαρακτήρας. Απλά έχουμε φτάσει σε ένα πολύ δύσκολο σημείο της ζωής μας όπου είμαστε εγκλωβισμένοι χωρίς να μπορούμε να κάνουμε είτε βήμα μπρόστα είτε πίσω.
3 Likes
Περιγράφεις την κάθε μου μέρα εδώ 
Σκέψου ότι είναι μια (απαισιόδοξη) φάση. Η ζωή στην Ελλάδα όταν δεν υπάρχουν οι προϋποθέσεις είναι δέκα φορές πιο μίζερη.
2 Likes
Ναι, καταλαβαίνω ότι δεν αφορά μόνο τους κατοίκους του εξωτερικού, μάλλον κ όταν ήμουν στην Ελλάδα είχα φτάσει σε κάποια τέτοια φάση, απλά εκεί όταν ένιωθα κάπως είχα κάποιους ανθρώπους να ανταλλάξω 2-3 κουβέντες. Κ δεν είμαι από τους ανθρώπους που επιζητούν την ανθρώπινη επαφή, απλά εδώ έχω φτάσει σε σημείο να μου λείπει.
2 Likes
Νιώθω ότι αυτή η επαφή που περιγράφεις, ούτως ή άλλως, δεν είναι αυτονόητη όταν ο καθένας κλείνεται στο καβούκι του. Πάντως, και έναν άνθρωπο να έχεις κοντά, αλλάζει το πράγμα. Ζω έτσι, αλλά από την ανάποδη, οπότε καταλαβαίνω περίπου τι εννοείς.
2 Likes
Δεν είναι μόνο η επαφή το θέμα, μετά από 9 χρόνια σε μια κοινωνία διαφορετική από την ελληνική (με τα θετικά του κ τα αρνητικά του) έχω κάπως φτάσει σε τέλμα, ενώ η σύντροφός μου ανοιχτά μου λέει ότι θα ήθελε σίγουρα να γυρίσει πίσω.
1 Like
εαν υπάρχει επιλογή να πάτε σε άλλη χωρά , πολύ καλύτερα από το να επαναπατριστείτε
9 Likes
Μα καλά κανένας σας δεν έχει πάει στις brain gain συγκεντρώσεις της Κεραμέως στο εξωτερικό;
2 Likes
Ναι, έχει δίκιο ο Rebel. Αν σας κάτσει μια επαγγελματική ευκαιρία σε άλλη χώρα, ίσως κάποια μεσογειακή, θα ήταν πολύ καλύτερα.
1 Like
Με φωνουλα Ζωής Κωνσταντοπούλου, τι είπατε??
Όλο αυτό το έριξε σήμερα τα ξημερώματα, είχανε λιώσει τα πάντα πριν λίγες μέρες. Απλά σήμερα ξαναβαλαμε αρβύλα για χαμηλές θερμοκρασίες
4 Likes
Οχι.
Δηλαδη ναι, απειρες φορες, αλλα ουτε μια φορα σοβαρα. Απλα ειναι ενα fleeting thought, το οποιο περναει με την μια οταν θυμαμαι ποια και ποσα πραγματα με ενοχλουν στην Ελλαδα τα τελευταια 20 χρονια.
Αυτο ειναι πολυ δυσκολο, και ομολογω πως καπου στο τελος του 2020 και ενω ημασταν ακομα μεσα στην φαση του Covid, σκεφτομουν καπως ετσι. Ενω δεν ηθελα με τιποτα να επιστρεψω Ελλαδα μονιμα, δεν ηθελα και να μεινω εδω, με ειχε κουρασει η Νεα Υορκη (και ακομα με κουραζει). Απλως λιγο οι ερωτικες περιπετειες, λιγο το οτι πληρωνομουν για να δουλευω ελαχιστα με Zoom lectures, λιγο το οτι αρχισαν σιγα σιγα να ξανανοιγουν καποια πραγματα με κρατησαν. Και τελικα τον Μαρτιο του 2021 γνωρισα την τωρινη συζυγο, και πλεον εχουμε και παιδι, οποτε γενικα η ζωη εχει προχωρησει πολυ σε αυτα τα 4 χρονια. Αλλα αυτο το τελμα που περιγραφεις, ειναι οτι χειροτερο ψυχολογικα.
Δεν μπορω καν να υποκριθω οτι εχω την παραμικρη ιδεα για το τι ακριβως χομπι και δραστηριοτητες μπορεις να βρεις εκει που εισαι. Εμενα με εσωσε το recreational ποδοσφαιρο στα 15 χρονια που ειμαι εδω, οι καζουαλ μπυρες με φιλους (που με ενοχλουσε λιγο οτι δεν ηταν και τοσο deep), και το Online Gaming.
Το “κακο” στην δικη μου περιπτωση ειναι οτι αν παω Ελλαδα, εξαιρουμενης της οικογενειας, δεν εχω παρα πολλους ανθρωπους με τους οποιους θα μπορουσα να βρεθω για να εχω μια καλυτερη κοινωνικη ζωη απο οτι εδω. Οι 5 κολλητοι με τους οποιους περασα μια δεκαετια απο τα 18 μου εως τα 28 μου ειναι σε 5 διαφορετικες μεγαλουπολεις της Ευρωπης, αρα… και να γυρνουσα το ιδιο πραγμα θα ηταν με εδω. Λιγοι φιλοι και ολοι busy αρα δε θα μπορουσα να τους βλεπω και συχνα.
Η καλυτερη συμβουλη για μενα.
Να πει κι ο @osfp7 αν και ειναι πολυ προσφατος μεταναστης.
7 Likes