Εχω μεγαλο θεμα με το να μην κοιμαμαι καλα (εστω 6 ωρες και συνεχομενες), και τις δυο φορες που επι σειρα μηνων κοιμομουνα 5-6 ωρες διακεκομμενες ημουνα φαντασμα, γι αυτο τωρα δυο μπομπιρες με attitude (κυριως ο μεγαλυτερος) και αγνοια κινδυνου (κυριως ο μικροτερος) συγκριτικα μου φαινεται παιχνιδακι.
Καμια διάσταση αποψεων. 3-6 η καλυτερη φαση, αλλα το καταλαβαινεις μονο οταν φτασεις εκει
Για μένα η καλύτερα ηλικία είναι οτιδήποτε >4 . Μετα τα 4 το παιδί ξεκινάει και είναι πιο ανεξάρτητο, μπορεί να παίξει μόνο του, να αυτοεξυπηρετηθεί, οπότε και περνάς σε άλλη πίστα.
Σε αυτή την ηλικία καταφέραμε ο ένας από τους 2 επιτέλους να μπορεί να ανοίξει βιβλίο στην παραλία - ο άλλος κοίταγε μην κάνει καμία μαλακία και πέσει στην θάλασσα χωρίς μπρατσάκια
Γενικά όλες οι ηλικίες έχουν την πλάκα τους και είναι τρομερά ενδιαφέρουσες. Όταν όμως μπορείς να το συνδυάζεις και μια λίγο μεγαλύτερη ανεξαρτησία, αισθάνεσαι άρχοντας.
Τα μωρά τον πρώτο χρόνο έχουν πολύ ακανόνιστο πρόγραμμα ύπνου. Ο υπνόσακος είναι η εξέλιξη του φασκιώματος που ηρεμεί κάποια μωρά για να κοιμηθούν. Βοηθάει πολύ ο απορροφητήρας (white noise), τα χαριτωμένα λαμπάκια νυκτός, που παρέχουν μία αίσθηση ασφάλειας τη νύχτα, και τα βρεφικά παιχνίδια με μουσική (είχαν πάρει ένα ωραίο ελεφαντάκι στο ένα ανιψάκι μου, είχε απαλή μουσική και προτζέκτορα με αστεράκια). Μετά τον πρώτο χρόνο, κοιμούνται μόνο βράδυ, σαν κανονικά ανθρωπάκια, και το μόνο που σε απασχολεί είναι να τα κυνηγάς τις ώρες που είναι ξύπνια για να μην κάνουν το σπίτι λαμπόγυαλο και χτυπήσουν.
Εγω ειμαι στο τριμηνο και το ξερω ηδη πριν ααπο την γεννα οτι αυτη θα ειναι η καλυτερη ηλικια. Οπως κι ο Παργαλατσος, η φαση του μωρου αν και εχει απιστευτα γλυκες φασεις, εχει και το θεμα του υπνου (κι ας ειμαι απο τους τυχερους εγω προς το παρον) αλλα και λιγοτερη αλληλεπιδραση απο οτι αργοτερα. Ανυπομονω να γινει toddler η δικια μου!
Σε βλέπω να γίνεσαι χαζομπαμπάς με την κοράκλα!
Ήδη είναι