οι καλυτερες συναυλίες που έχω δει στην ζωή μου, ήμουν μόνος μου.
Γενικα προσπαθω αν υπάρχει χρόνος και χρήμα να βλεπω οσο πιο πολλά λαιβ μπορω και ας μην είναι κ του γούστου μου.
Ταξιδι δεν εχω κάνει μόνος περα απο δουλειές και απο εκδρομές θεσσαλονικη αθηνα που αφορούν συναυλίες.
θεατρο εχω παει κανα 2 φορες στην ζωή μου οπόττε δεν εχω άποψη.
σινεμα πάω 1 με 2 φορές τον χρόνο πλέον (κάποτε πηγαινα καθε κυριακή μεσάνυχτα) σε ταινίες που απαιτείται να τις δεις σε αιθουσα( dune) και είμαι τόσο αφοσιωμένος που πραγματικα δεν με απασχολει καν αν εχω κάποιον μαζί μου.
τωρα για το θεμα καφε ποτο φαι, επειδη τυχαινει να δουλευω στην εστίαση και για αρκετα χρόνια δουλευα και βράδυ, πιστέψτε με έχω σερβιρει στο μπαρ σε πολλούς και πολλες που έχουν βγει σαν σολο και δεν εννοώ να ψάχνονται. υπάρχουν κ περιπτώσεις μάλιστα που κάποιοι το έκαναν κ συχνα.
οπότε δεν μου κάνει κατι εντυπωση.
Δεν εχει η Τανζανια ερημo ρε 
Πρoσωπικα απoλαμβανω την μoναξια και υπαρχoυν περιoδoι πoυ την αναζητω κιoλας. Απ oλα αυτα πoυ λετε πρoς τo παρoν εχω παει μoνo για φαι και σινεμα μoνoς μoυ αλλα εχω βαρεθει να περιμενω να ευθυγραμμιστει o Διας με τoν Ερμη για να παω εξωτερικo με παρεα oπoτε τo ψηνω σιγα σιγα για μoνoς μoυ.
Προσωπικά, τα τελευταία 10 χρόνια, τουλάχιστον, ακόμα κι αν κινήσω για μια συναυλία χωρίς παρέα, θα βρω με μαθηματική ακρίβεια κάποιον γνωστό εκεί πέρα. Δεν θυμάμαι αν/πότε πήγα σε live που δεν ήξερα έστω 1-2 άτομα. That being said, δεν θα με πτοούσε να πάω και σόλο. Προφανώς με καλή παρέα ανεβαίνει σκάλες η εμπειρία, αλλά δεν θα έχανα live για τέτοιο λόγο.
Σινεμά επίσης πάντα με παρέα πάω, τις λιγοστές φορές που πήγα μόνος μια χαρά πέρασα. Εκεί πάω ακόμα πιο άνετα μόνος, θαρρώ.
Ταξίδι στο εξωτερικό μια φορά έχω κάνει μόνος μου και ήταν από τα πιο απελευθερωτικά πράγματα που έχω βιώσει και θα ήθελα να το ξανακάνω κάποια στιγμή. Παρ’όλα αυτά έχω ταξιδιωτικούς συντρόφους που κινούμαστε ακριβώς στο ίδιο μήκος κύματος και ψάχνουμε τα ίδια πράγματα, επομένως περνάμε τέλεια όταν ταξιδεύουμε μαζί.
Ψήστο, αφού το θέλεις …και που ξέρεις, μπορεί να βρεις εκεί παρέα 
Να πω την εμπειρία μου κι εγώ από συναυλία/ ταξίδι μόνος στο εξωτερικό.
Αρχικά η σκέψη ήταν πως με αυτά που ακούω, αν δεν πάω εγώ έξω, δεν παίζει να δω καμία από τις αγαπημένες μου μπάντες. Έχω δει και στην Ελλάδα μόνος συναυλίες οπότε αυτό δε με τρόμαζε. Γενικά τίποτα (πέρα από το οικονομικό) δε θα μου στερούσε την ευκαιρία να παρακολουθήσω μια συναυλία που θέλω.
Πρώτη απόπειρα Βερολίνο, Drive-by Truckers. Τεράστιο απωθημένο η μπάντα αλλά και το Βερολίνο η ιδανική πόλη για να με κάνει να ανυπομονώ για το επόμενο ταξίδι. Άπειρα πράγματα να δεις, όρεξη να έχει να περπατάς (κι εγώ έχω άπειρη), απόλαυση κάθε στιγμή. Ξεκινούσα το πρωί, τελείωνα το βράδυ.
Έχει κάτι ωραίο να είσαι μόνος σου σε ξένο μέρος. Μπορείς να κάνεις ό,τι πρόγραμμα θες (και να το χαλάσεις σε μια στιγμή…) χωρίς να έχεις κάποιον να αντριδράσει αν δεν του αρέσει.
Ή θέλω όπου πηγαίνω να επισκεφθώ κάποιο δισκάδικο πχ., μπορεί να κάνω ολόκληρο deviation για να το βρω, κανείς δεν θα βαρεθεί περιμένοντάς με ή να μου ζαλίσει να φύγουμε.
Κλείνεις σε ένα σπίτι που δεν είναι καλό ή ένα χόστελ που δεν είναι ιδανικό (πιτσιρίκια/ φασαρία), οκ. Είμαι εύκολος και υπομονετικός ανθρωπος, θα το καταπιώ και θα αγνοήσω πράγματα. Αν ο συνταξιδιώτης δεν είναι της ίδιας λογικής, μπορεί να σε ζαλίσει ενώ εσύ είσαι έτοιμος for the time of your life και να σου χαλάσει λίγο την εμπειρία.
Επίσης επειδή αυτά τα ταξίδια συνήθως είναι μικρά (2-4 μέρες έχω κάνει), δύσκολο να προλάβεις να βαρεθείς. Και ενίοτε θα γνωρίσεις και κάποιος τύπο/ τύπισσα σε ένα μπαρ, σε ένα καφέ και θα συναναστραφείς (είχα πιάσει κουβέντα μέχρι και με μια υπάλληλο δημοτικής υπηρεσίας σε πάρκο του Βερολίνου ενώ αυτή εργαζόταν για τη διατήρηση των φυτών του πάρκου, όπως ακριβώς γίνεται και στην Ελλάδα…).
Από αυτό το πρώτο ταξίδι και μετά, έχω κάνει άλλα 3-4 μόνος. Και είμαι έτοιμος για την επόμενη ευκαιρία.
Εννοείται πως αν κάποιος έχει ίδιο mindset με μένα, θα το προτιμούσα να ταξιδεύω με παρέα αλλά η απουσία παρέας δε θα σταθεί εμπόδιο σε καμία περίπτωση.
Ας πω κι εγώ την πλευρά
Εγώ επειδή είμαι τρομερά εσωστρεφής, σε συνδυασμό με το ότι βοήθησαν οι συνθήκες όπου οι πιο κοντινοί μου φίλοι είναι παντρεμένοι με παιδιά οπότε δεν τους βλέπω σχεδόν ποτέ , έχω μάθει να είμαι μόνος , μου αρέσει και πλέον είναι τέτοια η συνήθεια που το επιδιώκω ( πχ χάνομαι , δεν παίρνω συχνά τηλέφωνο, δεν επιδιώκω να δω κόσμο / να βγω ) χωρίς βέβαια να αρνούμαι πιθανές προσκλήσεις . Απλα τα έφερε έτσι η τύχη / ζωή που ουσιαστικά πάντα προσκολλούμαι σε παρέα γιατί δεν έχω ποια δική μου
Αφού έγινε η εισαγωγή ας πάμε στις λεπτομέρειες
Καφέ ποτό μπαρ φαγητό μόνος μου ποτέ . Είναι το μόνο που δεν θέλω να κάνω με τίποτα και για κανένα λόγο. Το έχω κάνει 5-6 φορές και συνειδητοποίησα ότι στο μυαλό μου αυτές οι φάσεις είναι για socializing και όντας εσωστρεφής δεν θα το επιδιώξω αν βγω μόνος . Οπότε καλύτερα εξαρχής με παρέα
Συναυλίες σχεδόν αποκλειστικά μόνος και σχεδόν αποκλειστικά με τον @pantelis79 
και πολλά άλλα παιδιά του φόρουμ , όπως @jonkyr , @shadowking69 όπου κάτσει η συγκυρία . Αλλά και και να τύχει ( έχει συμβεί πολλές φορές) να είμαι εντελώς μόνος το απολαμβάνω
Σινεμά δεν με ψήνει να πάω ούτως ή άλλως . Το λατρεύω αν έχω σχέση να πάω με την κοπέλα μου , το θεωρώ από τις πιο όμορφες εξόδους ζευγαριού
Χιλιάδες άκυρα events πχ merch of bands , tattoo convention, beer festival σχεδόν αποκλειστικά μόνος κι αν κάτσει παρέα μια χαρά καλοδεχούμενη
Θέατρο δεν πάω . Μια φορά πήγα μόνος εννοείται , αλλά έπαιζε καλή φίλη από τη σχολή που κάνουμε πολεμικές τέχνες και δεν ένιωσα ότι πήγα μόνος μου
Βόλτα με αυτοκίνητο/μηχανή κλπ είναι για μένα φτιαγμένα για εμάς τους εσωστρεφείς οπότε δεν αναφέρω κάτι άλλο
Ταξίδι στο εξωτερικό μόνος δεν έχω πάει . Δεν ξέρω αν θα το έκανα. Πιστεύω πως θα το έκανα αρκεί να υπήρχε κάτι να μου πυροδοτήσει την ανάγκη ( καλή ώρα συναυλία )
Ταξίδι στο εσωτερικό δεν νιώθω ότι θα είχε να μου προσφέρει κάτι να πάω μόνος . Δεν μπορώ να σκεφτώ και κάτι που θα με ιντριγκάρει. Νομίζω μόνος μου τελικά , θέλω να έχω ένα σκοπό , καθαρή ψυχαγωγία ή χαλάρωση θα βρω και αλλού
Αυτο ηταν αχρειαστο. Αν δεν ειναι ο Παντελης σε συναυλια, απλως δεν γινεται η συναυλια. Οποτε, θελοντας και μη, ολοι ειμαστε “αποκλειστικα” μαζι του.
Στους Rammstein ήταν η πρωτη φορα που πηγα σε συναυλία μόνος, δεν εκατσε κανενας γνωστος, φιλος κτλ να μπορεσει να έρθει. Ομως ηταν απο τις καλύτερες εμπειρίες εβερ και σιγουρα επαιξε ρόλο και το απίστευτο σόου που εδωσαν οι Γερμαναράδες.
Γενικά κι εγώ είμαι πολυ πιο κλειστός απο οσο αφηνω να φανεί οπότε σε καταλαβαίνω απόλυτα. Μαλακια που δεν βρεθήκαμε αλλα βρήκα ενα σχετικά καλο σημείο στο κέντρο της αρένας και δεν ρίσκαρα να κουνήσω το πτώμα μου.
Πιστεύω να τα πουμε στο release σύντομα.
Ήμουν και κερκίδα εγώ για αυτό , δεν είχα προλάβει την αρένα.
Και χωρίς καμία συνεννόηση ίδια θύρα με Παντελή
Αυτό μπορεί να το γράψει οποιοσδήποτε στο φόρουμ. Άλλωστε, κι εγώ ίδια θύρα με Παντελή ήμουν κι ας καθόμουν από την απέναντι πλευρά.
We are all Pantelis
Πω, αυτό…κόντρα σε ό,τι έγραψα τις προηγούμενες ημέρες, αν το παιδί που πάμε συνήθως μαζί στις συναυλίες άκουγε και ψηνόταν να δει από κοντά τους Rammstein, θα ήμουν 1000% μέσα. Αν έρχονταν πριν δύο, τρία χρόνια δεν έπαιζε με τίποτα να το χάσω, αλλά έχοντας ακολουθήσει διαφορετικά μουσικά μονοπάτια τον τελευταίο χρόνο, δεν πολυψηνόμουν να πάω…μόνη μου. Αν με ρωτάτε, τώρα που διαβάζω πόσο γμτ ήταν, σας ΦΘΟΝΩ (λιγάκι) όσους παρευρεθήκατε. Αν είναι, όμως, συναυλιακό απωθημένο, δεν το διαπραγματεύομαι καν…έχω χάσει για πιο ηλιθιο λόγο συναυλία (διάβασμα)…ΠΟΤΕ ΞΑΝΑ 
AC/DC?
Each opposing side features caricatures of key political figures and icons of the year-long strike, positioned in a stalemate. The black pieces are made up of: Arthur Scargill – President of the National Union of Mineworkers (King), Neil Kinnock – Leader of the Labour Party (Queen), Karl Marx (Bishop), Flying Picket (Knight), Pithead (Rook) and Miners’ Helmets (Pawn). The white characters include: Margaret Thatcher – Prime Minister (Queen), Ian MacGregor – Head of the National Coal Board (King), Milton Friedman – Economist and Adviser to Thatcher (Bishop), Police Horse (Knight), Big Ben (Rook) and Police Helmets (Pawn).
Μια Συναυλια θα μετανοιωνω στον αιωνα τον απαντα. Scorpions το 2009 (αν θυμαμαι καλα) με Uli Jon Roth, Michael Schenker και Rarebel αν θυμαμαι καλα, να παιζουν κομματια απ ολη την δισκογραφια τους με αυτους τους τυπους. Εδινα 2 τελευταια μαθηματα για πτυχιο ΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ ΜΕΡΑ γτχκτπμ, αλλα τοσα χρονια μετα αν μπορουσα να το αλλαξω θα πηγαινα, once in a lifetime ευκαιρια πραγματικα…
Και Βασίλη με “Holiday” 
Όχι. Δεν θυμάμαι, νομίζω στο Release ήταν, και επίσης πιο παλιά όταν πήγαινα σχολείο + πρώτα έτη στο Παν/μιο. Ευτυχώς, κάποια ήρθαν αργότερα, πχ. Dead Can Dance, το 2019 στο Ηρώδειο.
ΕΧΩ ΠΑΕΙ
Ειμαι σε μπαρ μονος μου αυτη τη στιγμη, οταν παω σπιτι μπορει να ποσταρω τιποτα επι του θεματος. @jonkyr οι Tool ειναι παλι Ευρωπη, να ξερεις
Φαγητο/καφες νεβερ μόνος μου (εκτός αν είμαι εξωτερικό σόλο)
Ποτό, μερικές φορές έχω πάει μόνος μου αλλά ήταν πολύ ειδικές και συγκεκριμένες περιπτώσεις 
και πολύ παλιά επίσης 
Συναυλίες, πάνω από τις μισές μόνος μου. Εύκολα και γλιτώνεις και το σμολ τοκ όταν δεν είσαι σε φάση για σμολ τοκ.
Κινηματογράφος, μικρός (18-25 δηλαδή) είχα πληρώσει μέχρι και εισιτήρια σε κολλητούς για να έρθουν μαζί. Αν έχεις το θεό σου, υπάρχουν τύποι που είδαν το ghost dog η το old boy τσάμπα και έσπαγαν και μπάλες μετά! Που να έβλεπαν και καμία βαριά κουλτούρα δηλαδή… μέχρι να μπορεί ο μεγαλος να κρατήσει τη μικρή και να πηγαινω με τη σύζυγο σαν άνθρωπος, ΣΟΛΟ (χαν-χα-χα)
Θέατρο δεν πάω ούτε μόνος μου καθώς ειναι false art. Death to false art.
Καρδούλα όχι για την τελευταία (ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΗ) φράση αλλά για το Χαν Σόλο joke 
Μιλώντας για μοναχικές εξορμήσεις σε κινηματογράφους, έχει βιώσει κανείς άλλος την υπέρτατη εμπειρία να δει ταινία όχι απλά χωρίς παρέα αλλά ολομόναχος μέσα στην αίθουσα;
'Cause I have, bitches 