Εχω καταληξει οτι τελικα στο Down II υπαρχουν οι καλυτερες ερμηνειες της ζωης του. Δυστυχως δεν εχει επαναλαβει τον τροπο που τραγουδαει σε αυτο τον δισκο. Φωναρα παντως οτι και να λεμε. Η οργη, το μισος και η τσιτα που βγαζουν οι ερμηνειες του με τους Pantera ειναι μοναδικες. Στους Down τραγουδαει διαφορετικα και ισως πιο μεστα και σε αφηνει καγκελο. Στα διαφορα κατα καιρους project του εχει κανει τα παντα, φωνητικα, κιθαρα… Και καπου στις αρχες του 13 περιμενουμε και τον πρωτο προσωπικο του δισκο με τιτλο Walk Through Exits Only.
Συμφωνα με δηλωσεις του
“If you enjoyed stuff in the past, then I think you 'll really enjoy the fucking solo record and people who still to this day [say], ‘Ah I wish Phil would sing more. He’s got such a pretty voice when he sings’ then its gonna be a gigantic fucking letdown. [laughs] I cannot wait, truthfully, for the likes of yourself and fans alike to consume
this shit. Love it or hate it, it’s coming.”
