Ούτε εγώ κέρδισα κανά εισητηριάκι για τη σημερινή συναυλία… 
Και εκτός από το ρόκινγκ είχα κάνει αίτηση και σε άλλο σάιτ.
Λόγω πρόσφατου διαστρέματος που έπαθα στον αστράγαλο, θα είναι δύσκολο να αντέξω τόσες ώρες όρθιος, η πιθανότητα να κάτσω (και παράλληλα να βλέπω τη σκηνή) είναι νομίζω σχεδόν μηδαμινή, οπότε δεν το ρισκάρω να αγοράσω. Οπότε δυστυχώς μάλλον δεν θα μπορέσω να πάω…
Καλά, το setlist των Anathema από Θεσσαλονίκη φαίνεται super!
Anathema Concert at Principal Club Theatre, Thessaloniki, Greece Setlist on September 8, 2010
Και Summernight Horiizon! Αναρωτιέμαι πώς την παλεύει ο John Douglas σε αυτό… 
Το χτεσινό live των Ανάθεμα ήταν το πιο βαρετό που έχω πάει στη ζωή μου μετά τον Yann Tiersen. Το setlist δεν μου ταίριαξε καθόλου. Ο ύπνος προσωποποιημένος! Γενικά δεν ήταν metal συναυλία… Χαράμησαν πολύ χρόνο τραβώντας μερικά κομμάτια από τα μαλλιά και πάιζοντας μόνο instrumental ενώ θα μπορούσαν να χώσουν κανα παλιό ζόρικο να ευχαριστηθούμε όλοι.
Highlight της βραδιάς το σαπόρτ, οι ντουμάδες Universe 217. Καλά τι φωνή έχει αυτή η κοπέλα! Έπαθα πλάκα! Στενοχωρήθηκα που δεν τους παρακολούθησα από την αρχή λόγω εξεταστικής. Ελπίζω να ξαναανέβουν προς τα μέρη μας.
Εντάξει, δε νομίζω πως υπάρχει κανείς όμως που θα μπορούσε να αποκαλέσει τους τωρινούς Ανάθεμα “μέταλ” συγκρότημα, επομένως λίγο ξέρουμε τι να περιμένουμε…
τι, δεν είχε moshpit?
Πάρα μα πάρα πολύ καλό setlist, λογικό να έχει βαρύτητα το καινούργιο. Κρίμα που δεν θα μπορέσω να τους δω. Άτιμα λεφτά που δεν έχω…
Εγω δεν απογοητευτηκα τοσο απο το σετλιστ που παιξαν ολο σχεδον το καινουργιο album αφου ουτοσιαλλως ηταν αναμενομενο οσο το οτι αλλαξαν και τον ηχο των παλιων τραγουδιων τους- δλδ το empty στην αρχη ακουγοταν πολυ σαν μπιτακι! Και επισης ηταν φανερο πως ο danny δεν γουσταρει πλεον να παιζει τα εμπορικα παλια δυναμικα κομματια τους (παρεπιπτοντως καθως στεκομουν μπροστα του και τον χαζευα μου φανηκε πολυ κακοδιαθετος! Ισως επειδη ηταν κτ βλακες μπροστα που καπνιζαν και τον ενοχλουσε)
Τεσπα, ηταν μια ωραια βραδια αν και το 2008 ηταν σαφως πολυ καλυτεροι και με περισσοτερη ενεργεια! (Καλα να μην παιξουν το Sleepless??? Και να τους το ζηταμε, τπτ) Για μενα κορυφαια στιγμη ηταν το One Last Goodbye που το καταευχαριστηθηκα, ενω χειροτερη το καινουργιο Everything, που πραγματικα το σιχαινομαι (ειναι ο,τι πιο απαισιο εχουνε βγαλει πιστευω) και περιμενα πως και πως να τελειωσει!
Παρολα αυτα, μετα αφου τελειωσε πηγαμε στα παρασκηνια και τους μιλησαμε! Πλακα ειχαν! Α, και ρωτησα και τον Vincent γιατι δεν παιζουν πλεον το Angelica live και μου ειπε οτι δεν το εχουν παιξει live εδω και πολυ καιρο αλλα μου υποσχεθηκε οτι μπορει να το δουλεψουν για τις επομενες συναυλιες! Αι να δουμε…
Καλά, με τους Universe εγώ έπαθα πλάκα. Δεν είχα ακούσει νότα πιο πριν, μόνο σαν όνομα τους ήξερα, και όλες αυτές τις φήμες ότι η κοπελιά είχε φωνάρα. ΟΚ, τώρα που τους είδαμε, μπορούμε να λέμε κι εμείς ότι όντως οι τύποι είναι απίστευτοι. Και αυτή η Τάνια τι σκηνική παρουσία, ρε γαμώτο. Με μαγκιά όποτε ήθελε, sexy όποτε ήθελε, φωνάρα από τις λίγες που έχω δει live. Και όλη η μουσική τους γενικά πολύ τελετουργική.
Τους Anathema πρώτη φορά τους έβλεπα, αν και τους άφησα στο ‘‘A fine day to exit’’. Οπότε στο πρώτο μέρος της συναυλίας κάπως δεν ήταν και η καλύτερη μου. Απόλαυσα, βέβαια, κάποιες στιγμές, αλλά τα καινούρια τους κομμάτια μου φάνηκαν κάπως ‘‘αισιόδοξα’’. Με αποζημίωσαν, βέβαια, στο δεύτερο μέρος, αν και θα ήθελα ακόμα περισσότερα παλιά κομμάτια. Πολλά καινούρια, ρε παιδάκι μου, αν και λογικό. Και για το τελευταίο encore τι να πούμε. Ανατριχίλες, εγώ δεν περίμενα κάτι τέτοιο.
Στα συν ότι οι τύποι είχαν κέφια, ιδίως ο Vinnie. Ο Danny σε στιγμές ψιλοξενέρωνε, αλλά γενικά και αυτός φαινόταν να το απολαμβάνει.
Στα ΠΟΛΥ μείον ο ήχος, ρε παιδιά. Το μπάσο ήταν ΥΠΕΡΒΟΛΙΚΑ δυνατά, ενώ παράλληλα ο Danny ακουγόταν ελάχιστα. Στα solo πάσχιζες μπας και άκουγες τίποτα, ενώ οι lead μελωδίες (π.χ. στο ‘‘Fragile dreams’’) δεν ακουγόντουσαν καθόλου.
Τα λέμε Porcupine Tree.
Καταπληκτικη συναυλια
πωλειται 38αρι εισητηριο οσο-οσο.:?
Μέσα στην κατήφεια για τη φυγή του Portnoy από τους DT ξέχασα ότι παρακολούθησα και μια υπέροχη συναυλία χθες, να γράψω λοιπόν δυο λογάκια.
[SPOILER]Δεν είμαι ο μεγαλύτερος φαν του ατμοσφαιρικού λεγόμενου ήχου, έτρεφα όμως πάντα ένα σεβασμό στους Anathema, λόγω του ότι τσαλαπατάνε ασύστολα τις ταμπέλες και τις προσδοκίες του κόσμου και των οπαδών. Η κατάρα των κολλημένων με λίγα λόγια. Και επίσης εκτιμώ ότι έχουν σπουδαίες δουλειές, τις έχω ακούσει όλες αρκετά, από Eternity και μετά.
Ήταν η πρώτη φορά που τους έβλεπα, δεν ξέρω αν αυτό έπαιξε ρόλο στον ενθουσιασμό μου για αυτό που παρακολούθησα. Αρχίζω από το αρνητικό: το μόνο που δεν μου άρεσε ήταν τα νέα κομμάτια, τα οποία δεν κάθονται καλά λάιβ για κάποιο λόγο, ίσως δεν είναι δεμένοι ακόμη σε αυτά όπως αναφέρθηκε. Επίσης, ενώ είναι μελωδικά, όμορφα κομμάτια, είναι επαναλαμβανόμενα, τραβάνε αδικαιολόγητα σε μάκρος (αυτό πάει και σαν κριτική για την τελευταία στούντιο δουλειά τους). Το Εverything όπως ειπώθηκε ήδη είναι όντως το χειρότερο απο τα νέα τους κομμάτια. Λαμπρή εξαίρεση σε όλα αυτά το απίστευτο υπερέπος Universal το οποίο πρέπει να το ακούσετε για να το πιστέψετε.
Θυμήθηκα γιατί αγαπώ πολύ το Α Νatural Disaster τα τραγούδια του οποίου αποδόθηκαν εξαιρετικά, με εξαίρεση δυστυχώς το λατρεμένο “Are You There?” του οποίου τα υπέροχα soundscapes της στούντιο εκδοσης ισοπεδώθηκαν από μια απλή ακουστική εκτέλεση και το αδικαιολόγητο clapping του κοινού (που δεν μας αφησε να ακούσουμε τουλάχιστον την κιθάρα εν πάσει περιπτώσει).
Όσο προχωρούσε η συναυλία τόσο αυξανόταν και η συχνότητα των παλιών κλασικών τραγουδιών, στο encore έγινε χαμός, στο One Last Goodbye “χαθήκαμε” κάπου αλλού, στα Empty, Fragile Dreams o λογικός χαμός, και το Kashmir για κλείσιμο, ονείρωξη (αν και φαινομενικά αταίριαστο για Αnathema), ήταν εκ-πλη-κτι-κό, με μόνη παραφωνία το ότι δεν ταίριαζε πολύ στη τη χροιά του Vincent (αν και το πήγε καλά).
Κοντά 2μιση ώρες συναυλία, απολύτως ΤΙΜΙΑ μπάντα, τα έπαιξε όλα σε σημείο που κανείς δεν δικαιολογείται να έχει παράπονο. Με μόλις 20 ευρώ παρακαλώ όλα αυτά.
Ο ήχος του Principal ήταν πολύ καλός για μένα (όχι τέλειος), ομολογώ ότι το μπάσο ήταν αρκετά έντονο και η ένταση καπως υψηλή, αλλά ξέρω ότι είναι γνωστή ελληνική ασθένεια αυτό. Ελπίζω το soundcrew του Wilson να κάνει παπάδες αύριο.
Οι Universe217 εκπληκτικοί. Παρ’ ότι δεν είμαι φαν ούτε ειδικός του doom, πιστεύω ότι στον ήχο τους είναι το κάτι άλλο και αξίζουν της προσοχής όλων. Φωνάρα η τραγουδίστρια. Με τα λίγα που ξέρω μου θύμισαν κατι από Candlemass, αλλά ντάξει μη βαράτε οι γνώστες αν είπα και καμιά κοτσάνα.
Αυτά. Καλά να περάσετε οι Αθηναίοι.[/SPOILER]
Δυο λογάκια είπα αλλά…
Universe:Τους ηξερα σαν ονομα απο τα αρκετα Live τους,δεν τους ειχα ακουσει ποτε…
Εντυπωσιακοι στην αρχη,μπραβο στην κοπελια-απιστευτη φωνη και παρουσια,αλλα μετα
απο 3ο κομματι με κουρασαν λιγακι.Πιστευω χρειαζεται παραπανω εναλλαγες στο στυλ των κομματιων.Αλλα αυτη ειναι η προσωπικη μου αποψη χωρις να θελω να μειωσω την εμφανιση των παιδιων.
Anathema…
Η αρχη ηταν καπως σουρεαλιστικη.Ενας vincent με κρανος 2ου παγκοσμιου πολεμου - style να ασχολειται με ενα λαπτοπ… :-k
Η συνεχεια ηταν η αναμενομενη με το γκρουπ να εχει πολυ καλη αποδοση και αρκετα κεφια .Παιχτηκαν αρκετα νεα κομματια και αρκετες παλιοτερες επιτυχιες.
Ο περισσοτερος πανικος στo Deep και στα κομματια του Alternative 4(ε κλασικα…)
Προσωπικα ξενερωσα στο 2ο encore την στιγμη που o Danny ειπε να κανουμε ησυχια και οτι θα παιξουν το sleeples και τελικα επαιξαν διασκευη zeppelin.Καλυτερα να μην εβγαιναν και καθολου.
Αυτα σε γενικές γραμμες,σειρα εχει το αυριανο Porcupine Tree 8)
Lol, εδώ κάνεις λάθος, ο Danny είπε: ‘‘We won’t play ‘‘Sleepless’’ so ssshhhhh’’, ώστε να σταματήσουν αυτοί που φώναζαν για το ‘‘Sleepless’’. 
Eγω καταλαβα οτι προσπαθουσε να ρυθμισει την κιθαρα για το Sleeples.Οκ δεν θα κολλησουμε σε αυτο.Ετσι και αλλιως ξενερωσα που δεν το επαιξαν :lol:
δεν γαμιεται το καιω το αυριανο μαθημα τοσα χρωσταω!!!(ωραια λογικη εε??:p)
οποτε αυριο σαλονικα :D:D
[SIZE=“3”]Για μενα ηταν θεοι οπως παντα. Λατρεψα τον καινουριο δισκο γιατι διαπιστωνω την εξελιξη τους οχι στη μουσικη αλλα πανω απ’ολα σαν ανθρωποι. Εγω μαλιστα που ακουω λιγα χρονια μονο ροκ και μεταλ, εχω ηδη αρχισει να κουραζομαι απο το μεταλ και ψαχνομαι σε αλλα, πιο ουσιωδη και ηρεμα ακουσματα. Αυτο κανανε και αυτοι. Ρωτησα γι’αυτο τον Βινσεντ και μου ειπε οτι ακριβως επειδη τους πανε καλα τα πραγματα τα τελευταια χρονια, οριστε και η αισιοδοξια. Και πρεπει να επανελαβε 5 φορες τη λεξη Discovery. Εννοωντας οτι οσο περνανε τα χρονια ανακαλυπτει νεα πραγματα, μουσικες, πτυχες του εαυτου του.(Καλα ηταν απιστευτα κεφατος και ομιλητικος στα παρασκηνια, σε αντιθεση με τον Ντανι. Η Λι ηταν επισης απστευτα προσιτη και συμπαθητικη, της ειπα να τραγουδαει πιο πολυ και αρχισε να βριζει τον Βινσεντ για πλακα, αλλα μετα ειπε οτι ειναι σαν οικογενεια και αγαπιουνται ολα τα μελη πολυ. Ο Τζειμι ηταν ο κλοουν στα παρασκηνια, ο Τζον χαριτωμενος και γελαστος, ο Σμιθ κλασικος ψιλοξενερωτος Βρετανος με στυλ και ο Ντανι μια προσωπικοτητα σημαδεμενη απο τη ζωη, καλλιτεχνης με τις παραξενιες του, και μου ειπε μαλιστα κατι που γαμωτο μου εμεινε παρα πολυ. ‘I had to suffer a lot to write this music. This comes from the heart. But today, I see that everything was just in my mind and I just made them bigger and bigger and getting more depressed. But it was not that bad at all!!!’ Καπως ετσι τ ειπε!
Γενικα το λαιβ ηταν αψεγαδιαστο. Η φωνη του Βινσεντ αψεγαδιαστη επισης. Τι να πω. Δακρυσα σε πολλα σημεια… Ηθελα και πιο παλια κομματια, αλλα υποστηριζω την εξελιξη και την πολυμορφια. Ειναι πραγματικα γαματο μεσα σε ενα συγκροτημα να βρισκεις τρια ειδη μουσικης, ολα με υψηλη ποιοτητα και βαθος. Ατυχοι Αθηναιοι που δεν εχετε φουλ σοου…[/SIZE]
Για έκτη φορά τους είδα. Για να πω την αλήθεια ήταν η μόνη φορά που κουράστηκα κάπως. Το setlist δεν ήταν και το ιδανικότερο. Παίξαν σχεδόν ολόκληρο τον νέο δίσκο και ανάμεσα κομμάτια από τους προηγούμενους 2 δίσκους. Το αποτέλεσμα ήταν να μην υπάρχει καθόλου γκάζι. Ιδίως όταν μετά από μια σειρά αργών,ατμοσφαιρικών κομματιών βγάζει ο Danny την ακουστική ήταν λίγο too much. Επίσης ο ήχος είχε προβλήματα. Στο Deep δεν ακουγόταν καλά καλά η κιθάρα του Danny… Φυσικά καλά περάσαμε γι ακόμη μια φορά αλλά όχι όσο στις προηγούμενες συναυλίες τους…
Να πω κι εγώ 2 λόγια για το χθεσινό live.
Κατ’ αρχάς οι Universe 217 μου φάνηκαν πολύ ενδιαφέροντες σαν μπάντα, ιδιαίτερα τα 2 τελευταία κομμάτια τους.
Τρομερή φωνή η κοπέλα, μπράβο τους.
Όσον αφορά τους Anathema, η αλήθεια είναι πως δεν ικανοποιήθηκα ιδιάτερα από τα νέα κομμάτια, αλλά γούστα είναι αυτά τι να κάνουμε.
Όταν παίξανε τα κομμάτια από το Alternative 4, τότε μου άρεσαν πολύ.
Πέρα απ’ αυτό βέβαια, στα θετικά καταγράφεται και η διάρκεια που παίξανε, η οποία μου φάνηκε πολύ καλή.
Συμπερασματικά, πέρασα καλά ανά διαστήματα, αλλά θα το σκεφτώ αν πρόκειται να ξαναπάω.
Ακριβώς ότι ίσχυσε για μένα πριν από 2 περίπου χρόνια, τον Νοέμβριο όταν είχαν παίξει εδώ πάνω πάλι.
Βαρεμάρα στα νέα κομμάτια, καλό λαηβ αλλά δύσκολα θα ξαναπάς.
Εκτός αν φώναζαν κανά κάφρο να τραγουδήσει το Restless Oblivion.8)
+1