Λες και ξεκινησε το Sound Of Muzak να παιζει στην αρχη.
Μαλλον το καλυτερο απο τα 3 τραγουδια που εχουν βγει για μενα ως τωρα. Τα ηλεκτρονικα στοιχεια ειναι μια ευχαριστη εκπληξη βασικα. Το οριακα χεβιμετσαλ ρεφρεν απο την αλλη… μεχ.
Δεν εχω εντυπωσιαστει με κανενα απο τα 3. Ευπροσδεκτος ο δισκος, αλλα δυσκολα θα προσθεσει κατι στον μυθο και την καριερα των Porcupine Tree.
ενδιαφερον αρθρο,περιμενω να ακουσω το νεο πονημα στην ολοτητα…
βεβαια αυτο εδω-"and, of course, Gavin is one of the best drummers of all time (unless he’s playing with The Pineapple Thief)."
εεεεμμμμμ…οχι
θα διαφωνησω με τα ολα με τον συντακτη…ειναι ενας απο τους πιο ευφυεστατους,εμπνευσμενους και σαφως ενας απο τους καλυτερους και πιο επιδραστικους νταμερ που εχουμε δει/ακουσει ever.ταπεινη μου αποψη.
οτι αγγιζει γινεται πιο λαμπερο,δεν ξερω πως αλλιως να το πω…εχει κανει τα 5ηχα/7ηχα και τριπλετες επιστημη και κανει τα 4/4(ac/dc rules ) να ακουγονται "ναι 4/4 παιζει,αλλα τι στο καλο παιζει,που ειναι τι… )
ενα προσφατο παραδειγμα παρακατω,οποτε ολοι οι βαρεμενοι ανανεωνουμε για 24 Ιουνιου
απολαυστικη συνεντευξη
οι ανθρωποι ειναι εγκυκλοπαιδειες ζωντανες … wilson κυνικος και διπλωματης τοσο οσο,οπως παντα,ο mastermind barbieri υπεροχες τοποθετησεις,εξαιρετικη προσωπικοτητα,
τι να πω για τον “παρεστιγμενο” gavin,ενας “soul man” στους καιρους μας,ΔΑΣΚΑΛΟΣ
Καλά αυτό σίγουρα… Κρίμα πάντως, γιατί φαίνεται ότι θα είναι ωραίο και χορταστικό το setlist (2:30 ώρες!) και θα μπορούσαν να γεμίσουν το Badminton π.χ. (βλ. SW σόλο πριν μερικά χρόνια) αν και μάλλον αυτή τη στιγμή στοχεύουν σε μεγαλύτερα venues.
Το αλμπουμ ειναι καλυτερο απο οσο περιμενα… Και εχει παραγωγαρα οπως και αναμενοταν…πολυ θετικη η πρωτη ακροαση… το walk the plank με κερδισε πιο πολυ απο ολα
Έβαλα πάντως Rats Return με καλό ήχο (γαμεί αν και το riff μου κάνει λίγο Theater) και το πλήρες Herd Culling που στην πλήρη έκδοση του του είναι κομματάρα που χτίζει ατμόσφαιρα όμορφα.
Ηarridan και Rats Return είναι αδιαμφισβήτητα κομματάρες
Ο δίσκος είναι κάπως περίεργος, δεν τον έχω αφομοιώσει με την πρώτη μόλις ακρόαση. Νομίζω ότι τελειώνει απότομα, και σε κάποια σημεία δίνει την εντύπωση autopilot. Έχει παραγωγάρα και τρομερό παίξιμο, όμως του λείπουν οι ζεστές, συναισθηματικές στιγμές που είχαν διαχρονικά οι Porcupine Tree, και δυστυχώς το Of the New Day ακούγεται πιο πολύ σαν Blackfield b-side