Porcupine Tree
2006-10-06
Nokia Theater
New York City, NY, USA
CD1
01 - Intro / Fear Of A Blank PLanet - 9:06
02 - My Ashes - 5:50
03 - Anesthetize - 17:10
04 - Sentimental - 5:16
05 - new song - 6:52 (μάλλον το way out of here θα είναι αφού παίζουν ολόκληρο το νέο άλμπουμ)
06 - Sleep Together - 7:58
CD2
01 - interlude (cuts in) / Open Car - 6:20
02 - The Sound Of Muzak - 5:25
03 - Buying New Soul - 7:30
04 - Arriving Somewhere But Not Here - 12:40
05 - .3 - 5:33
06 - The Start Of Something Beautiful - 8:37
07 - Trains / encore break - 9:42
08 - Halo - 5:54
09 - Blackest Eyes - 5:27
Είναι όντως έτσι,αν και νομίζω ότι το έκανε επίτηδες.
Τεςπα,προσωπικά περίμενα πολύ περισσότερα από αυτό το άλμπουμ.Δεν είναι ότι αποτελείται από λίγα κομμάτια,εκ των οποίων τα μισά μπαλάντες,αλλά ότι δεν υπάρχει η έμπνευση που υπήρχε στο DW.Πιο ατμοσφαιρικό,πιο πεσιμιστικό(κι όμως!),χωρίς σόλο αλλά μόνο με χαλαρά ριφ,δεν με εντυπωσίασε.Εντάξει,έχει ένα έπος μέσα αλλά αυτό δεν φτάνει.Ελπίζω μόνο ο Alex να γραψε κι άλλα τέτοια σόλο για τον νεο δίσκο των Rush!Απλά απίστευτο…
Δεν μπορω πλεον να πιστεψω το ποσο ταλαντουχος ειναι αυτος ο ανθρωπος(?).Μετα απο ενα αλμπουμ που πολλα prog(και καλα)συγκροτηματα θα κανανε θυσιες στον Robert Fripp για να το βγαλουν ερχεται με αυτο το ΕΡ να μας τρελανει εντελως.Αυτο το Normal ιδιως ειναι απ τα καλυτερα τραγουδια που ακουσα τελευταια,χωρις τα αλλα να υπολειπονται σε κατι φυσικα.Ας γινει το καλο να τους φερει καποιος για live παλι και χωρις Anathema ει δυνατον…Προσκυνω ταπεινα ρε Wilson.-
ετοιμαζεται επισημη αποψη απο τους ειδικους. το ριβιου δε θα ειναι καθολου τυπικο, και ελπιζω να δημιουργησει θετικες εντυπωσεις. αν συμβαινει αυτο που νομιζω, ο wilson ειναι τεραστιο μυαλο. εγω δε θα ειχα τα κοτσια να κανω αυτο που ηδη εκανε. υπομονη treeheads!
Πολυ καλο οπως και καθε κυκλοφορια τους (το τελευταιο αλμπουν απο τα καλητερα που ακουσα την τελευταια δεκαετια ισως). Σε μια χρονια καινουργιο αλμουμ, τωρα το EP, τωρα βγηκε το DVD-Audio και το LP, καινουργιο Blackfield και τωρα και Blackfield DVD και παρα πολλα αλλα. Ο Steven τρελαθηκε και βγαζει συνεχεια. Ειναι μεσα σε 5 κυριως project και σχεδον καθε χρονο βγαζει με ολα ενα αλμπουμ με το καθενα και οχι αρπαχτες αλλα απιστευτες δουλειες, συν τις περιοδειες. Ο τυπος ειναι freak και σιγουρα μοναδικος εκει εξω και με ποιοτητα αλλα και ποσοτητα. Χρειαζετε να δουλευεις ολο το χρονο για να περνεις μονο και μονο τις κυκλοφοριες του.
Αυτή τη στιγμή ακούω επιτέλους το EP… πάρα πολύ καλό πραγματικά, αρκετά πειραματικό, με πολλές εναλλαγές, σε κάποια σημεία γίνεται απίστευτο… αν και προσωπικά σαν δίσκος το FoaBP δεν με συγκίνησε στον βαθμό κάποιων προηγούμενων άλμπουμ τους.
Πάντως δεν έχω ακούσει μια έστω δουλειά τους ακόμα που θα μπορούσα να την αποκαλέσω “μέτρια”… αυτό τα λέει όλα.