Καλύτερο, μη προβεβλημένο ιδιαίτερα, progressive metal άλμπουμ των 90s

[B]ARK - ARK[/B]

Κατα τη γνωμη μου με τη καλυτερη φωνη εδω και χρονια. (Jorn Lande)

The Beyond - Crawl [1991]


Στο κόλο.

The Beyond: πείτε τα όλα. Ακούω τα κομμάτια που ποστάρατε και είναι απίστευτα. Θυμίζουν κάτι από Faith No More να το πω; Κάτι από Mordred ίσως, που με πιασε μια απίστευτη όρεξη να τους ξεθάψω;; Ενδιαφέροντες :-k

Ωπ, έπεσα πάνω σε αυτό:

ρε αυτοί τα σπάνε. Now, talk!

παναγιώτη, άλλη μπάντα οι the beyond, άλλη οι σκέτοι beyond. τους δεύτερους εγώ δεν τους ξέρω, να μιλήσει ο μάνΟς. αν σε ενδιαφέρουν και οι άλλοι, το συζητάμε.

Τα σπάνε, νε. Είναι Καναδοί, πως να μην, άλλωστε. Έχουν μόνο αυτόνα το δίσκο και 2-3 ντεμο πριν. Η ιστορία τους είναι το δίχως άλλο γαμάτη:

Beyond’s album “Quantum Bummer” saw them take an even more progressive approach, with the songs sounding much less aggressive and fast as their previous work.

They were not having any success at all in Toronto, and so Paul Garvey suggested they should move to Los Angeles and see if they can do any better there. The band agreed at first, but when he told them they would have to buy the plane tickets themselves, Paul found he was the only one taking the plane.

The band never saw each other ever again.

Σημείωση: PWND!!

νευρικό :lol: επίσης μπορεί να μην τους έχω ακούσει, αλλά είναι ολοφάνερο ότι τα ντέμα είναι πολύ καλύτερα από τον δίσκο :!:

και επίσης, για όσους ενδιαφέρονται, ο στόρμσπελλ κυκλοφόρησε τα άπαντα των spectral incursion σε διπύρηνο σιντί.

ο ίδιος που κυκλοφόρησε τα άπαντα των Kingsbane. Σωστός ο μάγκας

Μετα απο αναγνωση του παροντος θρεντ,παρηγγειλα 2-3 τιτλους ενδεικτικους γιατι αρκετα απο αυτα δεν τα ειχα ακουσει.Μου ρθε σημερα το Naked Sun.Θα το ακουσω συντομα.Επιζω να αξιζει αλλιως ΞΕΡΩ ΠΟΙΟΙ ΕΙΣΤΕ αυτοι που το ψηφισατε :p,χαχα

Το naked sun είναι δίσκος ερωτεύσιμος από τα πρώτα λεπτά του πρώτου κομματιού (The moment).

οντοπι
Μεγάλη ομορφιά είναι το [B]Journey through an open mind[/B] (1997) των Βρετανών [B]Fifth Season[/B], που demo-γραφούσαν χρόνια με το όνομα Inner Sanctum

Έχουν όλα τα 90s prog στοιχεία σε ιδανική αναλογία. Λυρισμός και ατμόσφαιρα!!

live δείγμα: [B]κλικ[/B]

Naked Sun-Naked Sun

Το ντεμπουτο των Naked Sun(ακομα ενα δισκο κυκλοφορησαν) ειναι εξαιρετικα ενδιαφερον.Σιγουρα προγκρεσιβ,σιγουρα μεταλ,σιγουρα δεν ακολουθουν καμμια σκηνη και αυτο τους κανει ξεχωριστους.Μουσικη απο ολα τα μελη,με απειρες αλλαγες σε καθε κομματι,ιδιαιτερα επιτυχημενα,σαν Psychotic Waltz.Στιχοι απο τον Vanderhoof,τον τραγουδιστη της μπαντας,με εξυπνους στιχους,δωστε βαση οσοι ασχολειστε με το αθλημα.Τα ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ???Τι να λεμε τωρα?Οι αθεοφοβοι εχουν συνθεσεις των 3 ή 25 δευτερολεπτων αλλα και των 12 λεπτων.The Moment,Ηρεμες διαθεσεις,με τα φωνητικα να προηγουνται και ενα σολο σαξοφωνο απο τον ιδιο.A Song Of Fire,απιστευτη φωναρα και μπασο με πραγματικο λογο υπαρξης.Ride To Life,σαν Faith No More,απιστευτα προγκρεσιβομεταλλωμενοι.Stillborn.με μπασο που σφυροκοπα,κιθαρες που λυγιζουν και φωνη που βγαινει απο τα ρουθουμια.Blackberry Saturday,αλλαγη στην αλλαγη και διασπαρτους ηχους απο σελο(οπως και σε αλλα κομματια).Γαματο.Psycho-Activate,οπως λεει και ο τιτλος,το πιο παρανοικο του δισκου.Next Stop:Chapel Perilous,το πινεις μονοκοπανια και συμφωνεις,παρακολουθωντας το τι παιζουν τα τυπακια,οτι ο χρονος ειναι σχετικος με το ποσο καλα περνας.Ακομα και το ‘‘διαφημηστικο’’ Rock Corps ειναι τιγκα στην σατυρα και προπαντως στην ειρωνια.
Μεγιστη Μπαντα.Και βρισκεται ευκολα και παμφθηνα για οποιον ενδιαφερθει.Ειχαν πολλα να προσφερουν.Το δευτερο τους ‘‘Wonderdrug’’ αξιζει?Ειναι στο ιδιο στυλ?

Σωστά εμίλησες!!
Μουσική(οί) χωρίς ίχνος κόμπλεξ

Το δεύτερο τους άλμπουμ δεν το έχω ακούσει :oops: και είναι κάτι που πρέπει να γίνει σύντομα

Βρηκα αρκετους θησαυρους σε αυτο το θρεντ.Αντε,ποσταρε κανενα αλλο σκονισμενο διαμαντι.Βρηκα καποια απο αυτα αλλα καποια εχουν εξαφανιστει απο προσωπου γης σαν υλη ή βρισκονται πανακριβα ρε γμτ

Last Crack.

Αναμεσα σε τοσα αγνωστα σε μενα που παραγγελνω,σημερα πηρα αυτο:
Golgotha-Unmaker of Worlds

Λογικα σε καμμια βδομαδα θα το χω.Αν ξερει κανεις τπτ για την μπαντα ,ας μου πει

ΔΥΣΑΡΜΟΝΙΑ και ΠΑΡΑΝΟΙΑ.Δυο ταιριαστες λεξεις για την μουσικη των Last Crack.Δυσκολο ακουσμα,δυσπεμτη μουσικη.Εχουν παρει μουσικη απο πολλα ειδη της μεταλ ή μη μεταλ μουσικης και τα εχουν συγχωνεψει μαζι.Σαν να παιζει εκαστος της μπαντας στον δικο του κοσμο.Κανενα οργανο δεν παραγωνιζεται ή προωθειται παραπανω εις βαρος καποιου αλλου.
Η προαναφερθεισα δυσαρμονια ειναι που δινει και το χαρακτηριστικο της προγκ σε αυτη τη μπαντα.Δεν υπαρχουν ρεφραινς,δεν υπαρχουν γεφυρες.Δεν καταλαβαινεις τπτ απο τους στιχους(που τους γραφει ο Buddo).Δεν βρισκω λεξεις για την περιγραφη της μουσικης τους.Και ο τραγουδιστης.Παρανοια.Τραγουδα,απαγγελλει,στριγγλιζει,κορδωνεται,απεχθανεται,μισει,αναρωτιεται.Και αυτο δεν συμπερανεται λογω στιχων αλλα απο τον τονο της φωνης του.Τα μελη του ρυμικου μερους της μπαντας προσπαθουν να προςδωσουν μια στοιχειωδη μελωδια στη μουσικη τους,ισα ισα για να την ισοπεδωσουν οι δυο κοθαριστες.
Ολα κινουνται γρηγορα.Τα περισσοτερα κομματια συνεχιζουν χωρις παυση απομακρυνοντας σε απο καθε πνευματικη διαφυγη απο τον δυσαρμονικο τους οιστρο και ιστο.Αγαπημενοι τραγουδια(Mini Toboggan,Love Craig,Kiss a the Cold,Papa Mugaya.Ακομα και το Love or Surrender που ειναι σχεδον μια διλεπτη κουρσα φωνητικων ικανοοτητων).Τι να λεμε,τα παντα διχαζουν το μυαλο του ακροατη.Ακομα και οι τιτλοι,δεν προσπαθουν να κρυψουν την τρελα που κυριαρχει αναμεσα στα μελη.
Προτεινεται ακροαση μονο μεσω ακουστικων στα αυτια για να δοθει απολυτη βαση στα ηχοβασανιστηρια τους.:stuck_out_tongue:

=D> Ωραίος dargaard-79!
Προσθέτω το αγαπημένο “Mack Bolasses” και φυσικά το “hit” του δίσκου “Energy Mind” στη λίστα των κορυφαίων του “Burning Time”.
Πάντως την ψήφο σου δεν την έδωσες στο εν λόγω αριστούργημα αγαπητέ… :stuck_out_tongue:

Πολύ σωστός ο dargaard για μια ακόμα φορά. Πάντως παρά το δυσπρόσιτο του αλμπουμ που πολύ σωστά αναφέρεις, πιστεύω ότι οι Last Crack θα μπορούσαν να είχαν φτάσει σε περισσότερα αυτιά, κυρίως γιατί το πιο alternative ύφος τους μπορεί να φέρει ακροατές που δεν ταυτίζονται ιδιαίτερα με το progressive metal.

δεν εχω ψηφισει ακομα.Προσπαθω να τα ακουσω ολα πρωτα.Σειρα εχει το Mind Over Four.Παντως σε σχεση με Last Crack,προτιμω Leviathan,Vauxdvihl ή Mayfair.

Mindflow - Mind Over Body, 2006 κυκλοφόρησε, είναι ο τρίτος δίσκος και έχουν κυκλοφορήσει άλλους δύο…τσεκαρετέ τους

http://www.mindflow.com.br/withbarehands/
:):!:

ριχνω ξεθαβιν στο εν λογω a5, που παντα ειχα προβλημα που να τον βαλω στη δισκοθηκη μου και η λυση ηταν να μπαινει μαζι με τα ντιβιντιζ. οταν λες οτι εχεις φυγει απο αυτα, οταν λες οτι δεν ακους power και οτι οι παραγωγες σου φαινονται παιδικες, οταν σε ξυνιζουν τα σολοζ του πρωτου αλμπουμ των doomsword, ερχεται αυτος ο δισκος να σε διαψευσει. δε ξερω αν κολλαει εδω. δεν ειναι προβεβλημενο σιγουρα και δεν ξερω αν θα επρεπε ή αν το αξιζει. μπορει καποιος να το ελεγε κιτς ακουγοντας το επιφανειακα (εξαλλου ολοι το κανουμε), ομως το εχω συνδεσει με ομορφα χρονια και παντοτε οταν φτανω στη τριαδα Ecclesia Spiritualis-Neghentropia-Evil Lies καταλαβαινω γιατι αυτη η μπαντα ειναι σημαντικη. στα συγκεκριμενα 3 νιωθω οτι οι time machine διδαξαν δομες και ροες και οτι ετσι πρεπει να παιζεται το προγκ, χωρις τεχνικουρες και σαλτσες, με την απλη συνταγη των παλαιων ραηχ και την γκουρμε του power.