Είναι πραγματικά μια πολύ αξιοπρεπής προσπάθεια, και ναι, το άλμπουμ άνετα ακούγεται ακόμα. Για μένα αξιοπρεπής σημαίνει έχει τουλάχιστον 5 κομματάρες, που αν γράφονταν τότε θα είχαν θέσει στο πρώτο.
Και για να μη μιλάω στον αέρα.
Freiheit Ouvertüre
Convict
I’m American
4. One Foot In Hell
5. Hostage 6. The Hands
Speed Of Light
Signs Say Go (Will I Surrender?)
Re-Arrange You
The Chase
A Murderer
Circles
If I Could Change It All
An Intentional Confrontation
A Junkie’s Blues (Everything Will Be Alright)
Fear City Slide
All The Promises
Kαι μόνο τα τελευταία 5 να χε (ειδικά το 13!), θα ταν πολύ καλός δίσκος:wink:
Αν είχε παραγωγή μπορεί και να κοντραρόταν με το Empire. Αλλά το Εmpire είναι χρυσά γράμματα στην ιστορία τους.
Το Εmpire και για μένα είναι λίγο άνισος δίσκος. Το ΟΜΙΙ δεν το συμπαθώ καθόλου, αν είχε άλλο τίτλο ίσως να το πρόσεχα περισσότερο. Είναι παρόμοια περίπτωση μρ το Keeper…3 που επίσης δεν έδωσα ιδιαίτερη σημασία.
είναι γνωστο ότι τα sequel είναι καταδικασμένα σχεδόν πάντα να ακούγονται μέτρια.
οι Ryche έχουν μικρύνει πολύ.
μερικές φορές ακούω το Right Side Of My Mind πχ. και λέω ότι ακομα μπορεί να με αγγίξει η μουσική τους σε κάποιο επίπεδο.
από την άλλη εδώ και μια δεκαπενταετία δεν πλησιάζουν ΚΑΝ στα προγενέστερα μεγαλεία.
το ΟΜΙΙ ήταν ένα ενθαρρυντικό κομμάτι ως προς τη μουσική κατεύθυνση, το οποίο όμως όπως φαίνεται από το American Soldier δε συνεχίστηκε.
πλέον αντιλαμβάνομαι το όλο θέμα ως project που έχει την κύρια ευθύνη ο Tate, οι άλλοι 3 υπάρχουν λόγω του ότι είναι η δουλειά τους και περισσότερο “πατάνε” (κατά κάποιους ασελγούν) στο brand name των Queensryche.
Όσοι κρίνετε ελαφρά τη καρδία το Empire αν βρείτε πολλούς δίσκους που να έχουν ταυτόχρονα εμπορικές, αλλά τόσο δουλεμένες και πλούσιες συνθέσεις να μου τους πείτε και εμένα.
δυστυχως οι επιλογες που εχει κανει ο τειτ(αναφερομαι σε αυτον γιατι ειναι ο αρχηγος-δερβεναγας στους ραικ) εδω και 15 περιπου χρονια,αποδεικνυουν περιτρανα ποιος ηταν η ψυχη και ο καπετανιος της μπαντας!με το χρησταρα να εχει την καρδια του στο γκρουπ,δεν κυκλοφορησαν τπτ κατω απο παρα πολυ καλο!στο empire που λετε μπορει ενα-δυο τραγουδια να ειναι λιγο filler αλλα συνολικα ειναι σπουδαιος δισκος,εστω και σε διαφορετικο στιλ(κατι που ειναι ομως μερος της ταυτοτητας των ραικ)-απλα συγκρινεται με τα υπολοιπα μεγαλουργηματα που ακουγονται απο την αρχη μεχρι το τελος χωρις να προσπερνας ουτε ενα τραγουδι(πραγμα που σπανια βρισκει κανεις στους δισκους)
σημειωση οτι αυτα τα λεω ενω τον Tate τον λατρευω αλλα αυτο δεν αλλαζει το κακο που εχει κανει στην μπαντα:(
Eμενα ρε παιδια αυτο που μου τη δινει σε τετοιες περιπτωσεις οπου ενα συγκροτημα ποσο μαλλον του μεγεθους των ryche που φτανει σε ενα τετοιο σημειο παρακμης υστερα απο τοσες επιτυχιες ειναι το εξης,ενταξει κυριε tate εφυγε ο degarmo απο την μπαντα,φυγαν και αλλα μελη,γιατι δεν φροντισατε να βρειτε αν οχι ισαξιους αντικαταστατες τουλαχιστον καποιους που να μπορουν να κρατησουν την μπαντα σε ενα επιπεδο σχετικα υψηλο και να μετριασουν τις απωλειες βασικων μελων.
Πας και μου παιρνεις τωρα τον καθε κιθαριστα που δεν τον ξερει ουτε η μανα του και τον βαζεις στους ryche να παιξει,μετα λογικο ειναι να πεσει η ποιοτητα των δισκων.
ακριβως αυτο πιστευω και εγω!δηλαδη δεν υπαρχουν καλυτεροι κιθαριστες απο το stone και το gray που να μπορουν να παιξουν στους ραικ?η μ@λ@κια του τειτ τα εχει προκαλεσει αυτα!
An και οπως εχω πει συμφωνω για Τειτ δεν πιστευω σε καμια περιπτωση οτι οι Ραιχ θα ειχαν συνεχισει να ειναι ακμαιοι αν ειχε μεινει τοτε ο Degarmo η ακομα περισσοτερο αν ειχαν παρει εναν καλο(καλο ως προς τι ομως η συγκριση με degarmo θα υπηρχε παντα) κιθαριστα.Ο Degarmo εκτος του hear… συμμετειχε αρκετα και στο Tribe που απο οσο εχω δει δεν αρεσει στη πλειονοτητα.Οποτε ας κραταμε μια πισινη.Και ο Wilton τα παλια χρονια ειχε γραψει κομματαρες(να μη λεμε μονο για τον degarmo) αλλα τωρα που ειναι?
Αληθεια τα τραγουδια του OMII ποιος τα ειχε γραψει?
Η μισή αλήθεια είναι αυτή που λέτε, αλλά η άλλη μισή είναι ότι υπάρχει ακμή και παρακμή για όλα, ακόμα και για τους 'Ryche. Θεϊκά το ΟΜ, το Empire, και το Promised land (δε βάζω τα προηγούμενα), αλλά από τότε έχουν περάσει και 15+ χρόνια. Και δεν είχαν ακολουθήσει ποτέ το σίγουρο δρόμο, πάντα έψαχναν κάτι διαφορετικό. Ε, κάπου εκεί χάθηκαν. Δε μας αρέσει, αλλά συμβαίνει.
Neue Regel The Whisper Screaming In Digital I Dream In Infrared Walk In The Shadows I Will Remember Sliver The Killer
If I were king Man Down! A Dead Man’s Words
Best I can The Thin Line Silent Lucidity Jet City Woman Anybody Listening? Empire
Τα πρώτα τα τελευταία έξι δε μας χαλάν καθόλου.
