καλα τα ειπες, αλλα πολυ μπλαμπλα.
οταν εισαι ο μοναδικος διανομεας στην ελλαδα, ολων των μεγαλων metal δισκογραφικων εταιρειων για πανω απο 10 χρονια, πας στην τουαλετα και χεζεις λεφτα. οταν χανεις τις διανομες, η κατρακυλα δεν εχει τελος.
ναι μεν, αλλα…
Αυτό ισχύε, μέχρι αρχές 2000, μετά όλη η δισκογραφία έχει κάνει φοβερή βουτιά.
ψιλο οφτοπικ…
σε ποιο ντοκυμαντερ των Anvil αναφερεσαι;
στο the story of anvil λογικά, παραγωγής 2008 ή 2009
ο ιδιοκτήτης του ροκ σπιτι βαγγέλης “the lord” μπαλτάς ήταν ταυτόχρονα και μεγαλοσυντάκτης (και εαν δεν κάνω λάθος και για μια περίοδο αρχισυντάκτης) του metal hammer. τελη 80ς με αρχες 90ς
πιστεύω δεν χρειάζεται περισσότερο ανάλυση.
ωσαν μεγαλος χρηματοδοτης απο την εποχη που στο υπογειο στην ακαδημιας αγοραζαμε βινυλια και κασσετες σε προσφορα(300 δραχμες με κομμενη την πλαστικη θηκη στο πλαι,αλλα δε βαριεσαι περναμε αγραφες για τα πλαστικα),οφειλω να πω ενα μεγαλο αντιο στο μαγαζι!βεβαια η πραγματικοτητα ειναι σαν οδοστρωτηρας που ερχεται κατα πανω σου και οσο και αν το αρνεισαι θα σε συνθλιψει!το μαγαζι εζησε χρυσες εποχες,ειχε ολα τα εχεγγυα για να παραμεινει ζωντανο αλλα τα τελευταια χρονια(μην πω 10 και ακουστω υπερβολικος) τα εκανε ολα λαθος!οπως και να εχει,(δεν εχουν σημασια οι αναλυσεις) αντιο!
πηγα τη προηγουμενη εβδομαδα και πηρα τα τελευταια πραγματα μου απο εκει (μονο κασσετες δε πηρα, μιας και δεν εχει!)
βγαινοντας, ενιωσα πραγματικα ενα βαρος.
Δε με ενδιαφερει αν τους ειχα κραξει στο παρελθον, αν αραιωσα τα ψωνια απο εκει λογω αποστασης ή οτιδηποτε αλλο.
πραγματικα χαλαστηκα που κλεινει και ας μην ηταν πλεον “Νο1 επιλογη”.
Οπως ειπε και ο αποπανω, απο τη Σωκρατους, το υπογειο αλλα και αυτη τη τελευταια μορφη του θα λειψει, εστω και σαν κατι που τελικα ειναι “πλασματικο” ή απλα παρελθοντικο.
"“Θυμάμαι τις εποχές που η Σαββατιάτικη βόλτα σε ένα κατάμεστο Rock City επιβάλλονταν… ή τις πρώτες μου αγορές εκεί,”"
Ti μου θυμίζεις …8)
Οτι υπηρχαν σχεσεις με το Metal Hammer και προωθηση του Rock City μεσα απο τις σελιδες του περιοδικου δεν μου κανει εντυπωση, ολα ετσι λειτουργουν στην Ελλαδα. Οπως και να εχει ομως ειναι λυπηρο να κλεινει ενα μαγαζι με τετοιο ονομα. Τουλαχιστον να βγει και κατι καλο και τα υπολοιπα μαγαζια να δουν το παραδειγμα του Rock City και να σκεφτουν καποια πραγματα, γιατι θα εχουν το ιδιο μελλον.
To να πώ πως με στενοχωρεί η είδηση θα είναι πλεονασμός. Υπήρξα πελάτης τους από το '88 που άνοιξαν στη Σωκράτους (όπως ανέφερε και ο άλλος παλαίουρας ο Τοξικός 
) αλλά πέρα από αυτό με τα χρόνια δημιούργησα και προσωπικές γνωριμίες με κάποιους από το κατάστημα.
Πάντως δεν είναι αποκλεισιτκά Ελληνικό φαινόμενο, παντού το ίντερνετ και η πειρατεία έχουν κλείσει δισκάδικα. Ελπίζω όσοι δεν μπορούμε να φανταστούμε το Σάββατο μας χωρίς βόλτα σε δισκάδικα και “κυνήγι” να καταφέρουμε να διατηρήσουμε ζωντανά τα εξειδικευμένα δισκάδικα, αυτά που φέρουν σπάνιες εισαγωγές και μεταχειρισμένα, φτάνει να διατηρούν και αυτά τις τιμές τους σε λογικά επίπεδα.
Διαβαζοντας ολα τα παραπανω, μου περασαν 10αδες αναμνησεις απο το καμμενο μου μυαλο…
Εχω να πατησω το ποδαρι μου, χρονια ολοκληρα…Οχι για λογους διαπλεκομενων κτλ κτλ κτλ που δεν θα διαφωνησω αλλα απο την αλλη, δεν με ενδιαφερει κιολας…Απλα, ετυχε…Tετοια ωρα, τετοια λογια…
Παρ ολα αυτα, καποιες στιγμες που ετυχε να βιωσω εκει μεσα, στην υπογα και αργοτερα και στα αλλα layout/μαγαζα, θα μεινουν στην κεφαλα να μου θυμιζουν ποιος ειμουν και ποιος θελω να’μαι…Στις κασετες, τις βιντεοκασετες, τα βυνιλια, στην ελευση των HI TECH σιντι, απ’εξω περιμενοντας να ανοιξει να παρω μια απο τις πρωτες κοπιες του Χ-Ψ, την χαρα την αγορας των εισητηριων συναυλιας, αμπελοφυλοσοφιες, σουξου μουξου μεταλικα μανταλακια και αλλα πολλα…Σκατο ειμουν και εκει μεσα, αρχισα να αντρωνομαι…
Σιγουρα, πολλα θα ειπωθουν…Ισως να μπουν κι αλλοι στον χορο και μπλα μπλα μπλα, ο ενας ετσι, ο αλλος γιουβετσι…κατα την γνωμη μου, ολα αυτα, τα ΔΙΚΑ ΜΑΣ μαγαζια, οχι μονο χρειαζονται αλλα ΠΡΕΠΕΙ και να επιβιωσουν…Δεν εχει να λεει η κατασταση με τις δισκογραφικες…Δεν μπορω να βαλω τον εαυτο μου διπλα στον παρλαπιπα που κατεβαζει μαντονες και λοιπες πριμαντονες…Εχω μαθει το απτο, αυτο που ανοιγεις, ξεφυλιζεις, χιλλιοτσεκαρεις με τον μεγενθυντικο φακο μη σου ξεφυγει η παραμικρη ΥΠΕΡΤΑΤΗΣ ΣΗΜΑΣΙΑΣ, εσκεμενη ανουσιοτητα (#-o), oι μυρωδιες του καινουργιου, τα σπεσιαλ θενξ, οι στιχοι…Ολα αυτα που σε καναν να τραβιεσαι να σκαβεις μεσα σε χιλλιαδες τιτλους και να νιωθεις υπερηφανια που καταφερες να ΑΠΟΚΤΗΣΕΙΣ μια τετοια επικη χαρτοπλαστικουρα που απο μεσα της βγαινουν οι σειρηνες…Σε καλουσαν και μονο που υπηρχαν…
Θα μου πειτε και το αμαζον στα δινει αυτα…Ολα τα ονλαιν στα δινουν και σε καλυτερες τιμες…Δεν αντιλεγω…Αισχροκερδεια? Λογικη διαφορα με βαση τα παγεια, μισθους, εφοριες, σκατα?? Λιγο απ ολα…θυμαμαι ομως και κατι ακομα…Οταν ανοιγοταν μπροστα μου αυτος ο ΜΕΓΑΛΕΙΩΔΗΣ κοσμος, θυμαμαι να διαβαζω για αδερφια…Για ανθρωπους που ειχανε κατι ΚΟΙΝΟ που ομως, απο κει που η διαφωνια ειχε γινει αστεια (slayer-sepultura, heavy ή thrash, αργοτερα μπηκαν και τα μπρουταλ στο χωρο γιατι ονλυ ντεθ ιζ ρηαλ), ξαφνικα το πραμα σοβαρεψε…Γιναμε οι πανεπιστημονες, κριτικοι, μεταλοπατερες, μπλα μπλα…Δεν χρειαζομασταν πλεον κανεναν για "μπουσουλα’, ειχαμε φτασει στο ΖΕΝΙΘ του υπερ μεταλου…Επισης, αποκτησαμε πλεον τοσο σοβαρη ενασχοληση, τοσο διευθυντικα καθηκοντα που ηταν πιο ευκολο να κατεβαζουμε, λογο “φορτου εργασιας” και με αυτον τον τροπο, της “δοκιμης”, με 300σες δηθεν ακροασεις την ημερα , ΕΘΙΣΤΗΚΑΜΕ στο…τιποτα…Ασε που δεν κοστιζει και δραχμη…
Εχω να πω τα εξης…Γαμω τις δισκογραφικες ολες…γαμω την αισχροκερδεια, γαμω την ξενερα, γαμω τη μουσικη βιομηχανια που με στραγγισε και με στραγγιζει και ολα τα σχετικα σκατα…Αθελα μου ομως, γαμω και τις μπαντες αλλα και την μουσικη που αγαπω…Γαμω και το συνοικιακο μαγαζακι που εχω τοσα για να θυμαμαι και με μαθηματικη ακριβεια, θα καταληξω να ψωνιζω προσφορες του κωλου 7μης κοπης σε ενα απροσωπο “σουπερ μαρκετ” ή ιντερνετικο μαγαζι, ΟΣΟ θα βαζω ακομα το χερι στην τσεπη και τελος, γαμω και τον ιδιο μου τον εαυτο, που περναει 10 ωρες μπροστα απο ενα κωλο κομπιουτερ…Αλλιως, θα κανω χρυσο τον πουστη με τα…συλλεκτικα που πριν απο 2-3 χρονια, σαπιζαν σε ολα τα ραφια…
Η αλλη αποψη?? Ολοι γαμω τα παιδια ειναι σε “σχεση με…τους αλλους”…Καντε τους και καμια συζητηση ομως…Οσοι ψωνιζεται συχνα τεσπα…Καλυτερα μικροτερο κερδος και ογκος αγορων, παρα συναγωνισμος με το…λουκετο…Οποιος χαιρετε να αγοραζει απ τα τραπεζομιασματα αντι απ του Μητσου, του Κωστα, του ουσουρουγκουθ, οκ, πασο…Αλλιως, μαλον ειναι η σωστη εποχη να δουμε ΟΛΟΙ μας τα πραγματα αλλιως…Γνωμη μου και Sorry για το κατεβατο …!!! Ητανε γουιθ μεταλ λαβ :drunk:
Στεναχωρηθηκα παντος…RIP…i guess…
Φιλαρακι άσχετα αν συμφωνω ή οχι με τα λεγομενα σου μπραβο σου γιατι δεν βαρεθηκες να γραψεις!! Εστω και ‘‘σεντονι’’ ειχε τοσο ενδιαφερον που δεν κουραστηκα στιγμη.Αντε γιατι εχει γινει κουραστικο-για να μην πω κατι αλλο-να βλεπεις ατομα που υποτιθεται εχουν κατι να πουν να…βαριουνται να γραψουν
ρε φιλε δεν σε ξερω αλλα ειναι σαν να εισαι μεσα στο μυαλο μου. απο τα ωραιοτερα ποστ που εχς διαβασει στο ιντερνετ εδω και καιρο.
Το Rock City για την εποχή του ήταν πολύ μπροστά…
Ποτέ δεν με ενδιέφερε τι έπαιζε στο παρασκήνιο με Hammer, δισκογραφικές προωθήσεις δίσκων Sound & Vision κτλ. Εγώ ξέρω πως ανδρώθηκα σε αυτό το δισκάδικο και όσα αρνητικά και να του επιρρίπτουν οι τιμές ήταν λογικές. Μιλάω για τα μέσα της δεκαετίας του '90 όταν το Happening άρχισε την παρακμή του και το δισκάδικο της Αθηνάς δεν μπορούσε να αντέξει τον ανταγωνισμό.
Εν έτει 2011 έχω καταλήξει πως δεν υπάρχει δισκάδικο στην Αθήνα που να ειδικεύεται στο metal και να μην κοροιδευει τον κόσμο με τις τιμές του. Οσο μεγαλώνεις και ψάχνεις σε παζάρια αλλά και δεξια και αριστερά καταλαβαίνει τι παίζει γύρω σου.
Δυστυχώς αυτή είναι η μαύρη αλήθεια. Δεν εξετάζω για ποιο λόγο βάζουν 4-5 ευρώ πάνω σε κάθε κομμάτι που πουλάνε αλλά αργά η γρήγορα ο κόσμος το καταλαβαίνει και η πελατεία συρρικνώνεται.
Φωτεινές εξαιρέσεις 2-3 δισκάδικα στην Αθήνα που οι ιδιοκτήτες τους πουλάνε όσο αξίζουν πραγματικά το εμπόρευμα τους, αλλα δυστυχώς βρίσκεις μέταλ υλικό αλλά όχι αυτό που θα έψαχνες και τη στιγμή που θα ήθελες.
Για να επιστρέψω στο θέμα εάν υπήρχε Rock City σε ότι αφορά ιδιαίτερα τα βινύλια με τη μορφή που είχε στη δεκαετία του '90 πάντα μιλάω και με τον ιδιοκτήτη του να έχει την αποκλειστικότητα εταιρειών του εξωτερικού βλέπε Noise, Massacre, Century Media κτλ. ανταγωνιστικά δεν θα είχε αντίπαλο.
Οι εποχές όμως βλέπετε αλλάζουν. Ωστόσο δεν θα πρέπει να ενδίδουμε σε τιμές που δεν αντικατοπτρίζουν την πραγματικότητα ακόμη και αν έχουμε ρευστό. Rock City λοιπόν και πάλι Rock με τη γλυκιά προσμονή ενός δίσκου τα αλλεπάλληλα τηλέφωνα και το 2.800 δραχμες που θυμάμαι ως πάγια τιμή σε ότι νέο βινύλιο έπαιρνα.
έγραψε ο warlock…
Βασικά συγκίνηση το ποστ του!!!
πιάνει ακριβώς τον παλμό της φουρνιάς των 30φεύγα στην οποία ανήκω και εγώ. καλώς ή κακώς μάθαμε να ζούμε τη μουσική μέσω του φυσικού προιόντος και σίγουρα μας προβληματίζει αυτό που γίνεται.
Νιώθω τυχερός που στα 26 πρόλαβα και γω το όλο hype του να πηγαίνεις σε δισκάδικο για αγορές αλλά και απλά για άραγμα έστω και στα τελευταία του!!!
Τώρα είδα το τοπικ…δεν το ηξερα και έχω σοκαριστεί καμπόσο…έχω ένα κόμπο…εχω περάσει άπειρες ώρες στο Rock City (σε ολα τα μερη που υπηρξε)…εχω ενα σωρό αναμνήσεις…
πάνω κάτω τα είπατε όλα, και για τα καλά και για τα “περίεργα”…
Πολύ ωραίο το Post του warlock
Χαίρομαι που βλέπω επιτέλους στα τελευταία posts να επικρατεί η σωστή άποψη για το Rock City, δεν μπορούσα να διαβάζω άλλο για “διαπλοκές” από πιτσιρικάδες που η δισκοθήκη τους μετριέται σε GigaBytes, που δεν έχουν πατήσει ποτέ σε δισκάδικο ούτε έχουν αγοράσει ποτέ το Metal Hammer. Της πλάκας μεταλλάδες.
Μπράβο κι από εμένα στον Warlock και στην ορθή επισήμανση του Dominator, ούτε εγώ έφυγα ποτέ από το Rock City νιώθοντας ότι με έκλεψαν στις τιμές, 2800 το βινύλιο! 1800 Iron Maiden, Led Zeppelin. 3000 το Awake των Dream Theater, διπλό βινύλιο! Στο τέλος σίγουρα δεν μπορούσε να ρίχνει τις τιμές όσο το Metropolis και αυτό ήταν η αρχή της κατηφόρας.
Εγώ πήρα και το αυτοκολλητάκι μου, θα κρατήσω και μερικές σακούλες 
και τις αναμνήσεις!
Πες τα ρε φίλε