Το θεωρω μαγικο κομματι για την ακριβεια… Aν θες να σ ποσταρω και εκατονταδες αλλα ελληνοφωνα κομματια… Απλα ενδεικτικα το ακουγα εκεινη την ωρα και το ποσταρα… Τωρα να δεν σ αρεσε, σιγα δεν θα τα χαλασουμε εκει
Ναι μωρε απλως ηθελα να μαθω αν το βαζες ως παραδειγμα προς μιμηση η αποφυγη:wink:
Καλα εννοειται αν σαρεσει φυσικα δε μοθ πεφτει λογος
Λοιπόν, για να μην σας ποστάρω Ανάσα Στάχτη, και μου λέτε ότι δεν είναι ωραία φωνητικά αυτά, και ξουτ οι παλιοκάφροι κλπ κλπ πάρτε κάτι κλασσικ και ωραίο για όλα τα γούστα.
Άλλοθι - Όνειρο
Ακούστε και στίχους έεεε… και πείτε αν δεν κολλάνε ή όχι με την μουσική. Ειδικά στο σημείο που λέει:
“μάθαμε να ζούμε λείαν επιεικώς…”
πόσο τέλεια κολλάει ο στίχος με την μουσική, και αν προσπαθούσατε να το μεταφράσετε αυτό στα αγγλικά πόσο χάλια θα ακουγόταν.
Kαλα μην κωλυεσαι τοσο…
Aντε παρτε κι αλλο ενα απο ενα απο τα καλυτερα ελληνικα συγκροτηματα. Πισσα και Πουπουλα κυριοι.
Πιστευω οτι ο ελληνικος στιχος μπορει να συνυπαρξει με το rock.
Το οτι τον αντιλαμβανομαστε πιο ευκολα χτυπαει και πιο ευκολα στο αυτι αν δεν ειναι καλος
ο στιχος.Τα αγγλικα απο την αλλη ειναι πιο ευκολη γλωσσα και αυτο βοηθαει στο να γραφεις
πιο ευκολα τους στιχους.Ατελειωτη κουβεντα μπορει να γινει πανω σε αυτο το θεμα παντως.
Κομματάρα ρε!!! 8)
ενταξει ρε παιδια, παντα θα υπαρχουν μουσικοι που θα θελουν να εκφραστουν μεσα απο την μητρικη τους γλωσσα και καποιες φορες η μουσικη θα ειναι ροκ καποιες φορες θα ειναι “εντεχνη”, τζαζ, λαϊκη, η οτιδηποτε αλλο. Δεν ειναι κατι που συμβαινει μονο στην Ελλαδα ουτε ειναι κατι το περιεργο που χρειαζεται ιδιαιτερη αναλυση.
Σαφως οταν την γλωσσα σου δεν την ξερουν στο εξωτερικο και στηριζεσαι κυριως στον στιχο, δεν μπορεις να κανεις επιτυχια. Αν δεν ξεραμε αγγλικα θα αγουγαμε ντυλαν? αν στο εξωτερικο καταλαβαιναν τα ελληνικα μηπως οι τρυπες δεν θα ηταν ονομα? Το εσωτερικη καταναλωση ειναι αυτονοητο αλλα αυτο δεν σημαινει οτι η μπαντα ειναι μετρια. Με την ιδια λογικη και ολες οι μπαντες που ακουγονται μονο απο φανς ενος συγκεκριμενου χωρου και αυτες για εσωτερικη καταναλωση ειναι.
Σιγουρα ισχυει κι αυτο που λεει ο outshined, το σιγουρο κοινο, αλλα απο την αλλη δεν ειναι δυσκολο να γραψεις εναν random στιχο στα αγγλικα για να γεμισεις το κομματι. και δεν νομιζω οτι τιθεται θεμα ανταγωνισμου. πρεπει να το σταματησουμε αυτο το συνηθειο, καθε φορα που μιλαμε για μια ελληνικη μπαντα να λεμε “ναι αλλα δεν ειναι σαν τους ταδε, δεν παιζουν κιθαρα σαν τον ταδε, δεν εχουν την φωνη του ταδε”. καθε μπαντα εχει τον χαρακτηρα της και γω προσωπικα γουσταρω οταν βγαινουν μπαντες που στηριζονται στον στιχο και στην αναγκη να βγαλουν καποιες προσωπικες αληθειες προς τα εξω και το προτιμω απο την μπαντα που αποτελειται απο καλους μουσικους εκτελεστικα αλλα μενει εκει.
To κακό με τους στίχους στο ελληνικό ροκ πως πολλά γκρουπ ασχολούνται πιο πολύ με το στυλ και όχι με την ουσία. Δηλαδή δεν ξέρουν ακριβώς τι είναι… ξέρουν τι θα ήθελαν να είναι. Υπάρχουν καλλιτέχνες στο ελληνικό ροκ που μπορούν να εκφράσουν τα συναισθήματά τους μέσω πολύ ειλικρινών στίχων και αυτοί οι καλλιτέχνες έχουν και φοβερούς στίχους. Υπάρχουν και καλλιτέχνες που δεν έχουν βρει την ταυτότητά τους και στην προσπάθειά τους να μοιάσουν σε ένα ξένο γκρουπ που θαυμάζουν καταλήγουν να γράφουν στίχους αστείους. Τώρα όσο για το άλλο θέμα που έχει τεθεί, προσωπικά μπορώ να ακούσω ελληνικό στίχο σε ροκ μουσική και δεν κατανοώ πως μπορεί να συμβαίνει το αντίθετο… αλλά οκ… γούστα είναι αυτά. Ανεξάρτητα από αυτό πάντως, καλός στίχος μπορεί να (και έχει) υπάρξει στο ελληνικό ροκ.
Χωρίς να θέλω να στη σπάσω, ειδικά αυτός ο στίχος έχει έναν βαρύτατο παρατονισμό (τονίζει το «λίαν» στο άλφα) και ομολογώ ότι αυτό, για μένα, είναι ενοχλητικό.
Το μέγα παράδοξο είναι πως… Ναι! Κατ αρχάς, η πλειοψηφία των ελλήνων οπαδών του δεν καταλαβαίνει ούτε τους μισούς του στίχους ? και, προφανώς, δεν αναφέρομαι στο ?Blowing In The Wind?. Από την άλλη πλευρά, στη Γαλλία, όπου έχει πολύ περισσότερους οπαδούς από εδώ, οι άνθρωποι δεν καταλαβαίνουν αγγλικά ούτε υποτιτλισμένα.
Στη Γαλλία μια χαρά ακούνε αγγλόφωνα συγκροτήματα. Δε σε καταλαβαίνω. Έχει αυτό κάτι να κάνει με την καλλιτεχνική αξία του Μπομπ; Ότι τον ακούνε παρόλο που κανονικά δε θα έπρεπε να τον ακούνε επειδή τραγουδάει στα αγγλικά;
Το “αν δεν ξέραμε αγγλικά δε θα ακούγαμε Ντύλαν” που λέει ο Βαγγέλης, δε σημαίνει ότι καταλαβαίνουμε τι λέει. Η πλειοψηφία των ανθρώπων στην Ελλάδα ξέρουν αγγλικά αυτό όμως δε σημαίνει ότι καταλαβαίνουν τι λέει ο τραγουδιστής. Ακόμα και αυτοί που έχουν proficiency. Ακόμα και όταν τραγουδάει καθαρά.
Λίγο υπερβολή το τελευταίο μάνο. Μπορεί να μη πιάνεις το 100% αυτών που λέει, αλλά ένα 70% - 80% το καταλαβαίνεις. Γι’ αυτό το λόγο απορρίπτω μπάντες όπως οι Rammstein πχ, λόγω της γλώσσας.
Δεν είναι καθόλου υπερβολή. Με το να καταλαβαίνεις το ρεφραίν επειδή το θυμάσαι και μια πρόταση από εδώ και από εκεί δε σημαίνει κάτι.
Έννοια σου. Την επόμενη φορά που θα σε δω θα σε βάλω να ακούσεις στο mp3 πέντ-έξι άγνωστα σε σένα τραγούδια από όλα τα είδη και να σε δω τι θα πιάσεις. Από gothic ξερω γω μέχρι hard rock. Σοβαρά :Ρ
Δεν ήμουν σαφής; Είναι αργά, ίσως είμαι κουρασμένος.
Μάνο νομίζω πως λέμε το ίδιο πράγμα. Είναι πολύ παράξενο το γεγονός ότι προφανώς οι περισσότεροι δεν καταλαβαίνουν τί λέει ο Dylan κι όμως τον λατρεύουν. Είναι λογικό να τον λατρεύουν οι αγγλόφωνοι, είναι λιγότερο λογικό να τον λατρεύουν οι Έλληνες (των οποίων επιμένω ότι η πλειοψηφία δεν καταλαβαίνει ούτε τα μισά) και μου φαίνεται ότι είναι τελείως παράλογο να τον λατρεύουν οι Γάλλοι (των οποίων η συντριπτική πλειοψηφία δεν σκαμπάζει λέξη). Κι όμως, η Dylanομανία είναι πολύ μεγαλύτερη στη Γαλλία από ό,τι εδώ.
Όλα αυτά για να απαντήσω στο επιχείρημα του Vangelis ότι πιθανόν αν δεν ξέραμε αγγλικά να μην θα ακούγαμε Dylan. (χωρίς βέβαια να διαφωνώ με την άποψη του post του)
Αν κατάλαβα καλά, αυτό που εννοεί ο Βαγγέλης είναι ότι αν ο Ντύλαν τραγούδαγε στα κορεάτικα πχ δε θα τον ακούγαμε. Ή τέλος πάντων, αν δεν εννοεί αυτό, το εννοώ εγώ :Ρ Δύσκολη ώρα για τέτοιες κουβέντες indeed.
ναι ρε παιδια, αυτο λεμε. πιανεις δεν πιανεις το νοημα καταλαβαινεις τις λεξεις. ειναι σαν να λεμε διαβαζει ο αλλος ποιηση, δεν πιανει και πολλα αλλα τουλαχιστον ειναι στα ελληνικα και απο αυτα που θα διαβασει θα του δωθει καποιο ερεθισμα. θα κατσει ο αλλος να διαβασει ποιηση στα γαλλικα χωρις να ξερει γαλλικα? το ιδιο ισχυει και για ντυλαν. αν δεν σε ενδιαφερει ο στιχος δεν τον ακους.
Καλώς ή κακώς είμαστε συνηθισμένοι στον ξένο στίχο. Και γενικώς είμαστε προκατειλημμένοι με την ελληνική μουσική. Έτσι, άμα πεις σε κάποιον να ακούσει ένα τραγούδι των scorpions (Loving you sunday morning) που είναι ξένο σκυλάδικο σε στίχους θα το ακούσει πιο πρόθιμα απο οποιοδηποτε ελληνικό. Και νταξ. πόσοι απο εδώ δεν θα πουν οτι οι Manowar, Motley κλπ είναι “γαμάτοι” και οι τρύπες δεν είναι τπτ μπροστά τους. Στιχουργικά, γελάω. fight, kill, kindom, blood.
Επίσης η εμπορική επιτυχία δεν παίζει ρόλο μιας και τον βασικό ρόλο σε αυτον τον τομέα τον έχει η προώθηση. Έτσι ακούμε την κάθε παπαριά μπάντα που βγάζει η Αμερική κλπ.
Συμφωνώ. Πολλοί το κάνουν και για να γίνουν αποδεκτοί.
Επιχειρήματα για εμπορική επιτυχία πάντως, και για καριερα στο εξωτερικό είναι ανούσια. Αυτοι που γράφουν μουσικη με σκοπό να κάνουν τέτοιου είδους καριέρα να πάρουν τα @@ μου απο τώρα. Ίσως αυτος είναι ο λόγος που ξενέρωσα με τα ξένα συγκροτήματα τα οποία έχουν την ασφάλεια του ονόματος τους και ό,τι μαλακία και να φτιάξουν θα πουλήσουν σίγουρα ένα συγκεκριμένο αριθμό cds και όταν κάνουν live θα μαζέψουν σίγουρα κόσμο. Στην ελληνική Ροκ όμως υπάρχει προσπάθεια…
χαλάρωσε λίγο. και πριν εκφράσεις οποιαδήποτε “χοντροκομμένη” άποψη καλό είναι να το σκέφτεσαι.
λογαριασμό δε χρειάζεται να δώσει κανένας για το τι ακούει.
με το συμπάθειο λες αρκετά τραβηγμένα στο όρι της βλακείας παραπάνω.
και λόγω ηλικίας ίσως θα έπρεπε να έχεις περισσότερο διαλλακτική στάση σε κάποια πράγματα.
μήπως βγάζεις λίγο περισσότερο αντιδραστικότητα για κάποιο λόγο;
Ναι είμαι αντιδραστικός. Και πολλά απο αυτά που λέω ακούγονται πολύ επιθετικά χωρις να έχω τέτοιο σκοπό. Αλλα είναι αυτή η απαξίωση της Ελληνικής Μουσικής που με εκνευρίζει.
Είναι λογικό σε κάποιους να μην αρέσει ο ελληνικός στίχος και σε κάποιους να τους τραβάει πιο πολύ. Αλλα αυτα που ακούω περι “αστείων στίχων” ειναι για γέλια.
ελπίζω να έχεις καταλάβει ότι προσωπικά δε χαρακτήρισα ποτέ τίποτα αστείο.
προσωπικά επειδή η μουσική αυτή είναι κάτι παραπάνω από τη μουσική που απλά μου αρέσει, στο σύνολό της όταν εκφράζεται μέσα από τον ελληνικό στίχο μου ακούγεται μέτριο αποτέλεσμα. Το σύνολο. Μπορεί ένα τραγούδι να έχει καλή μουσική, αλλά ο τρόπος που τραγουδάει να με χαλάσει, μπορεί να έχει καλούς στίχους αλλά να μη κολλάνε με τη μουσική.
Εκεί που δεν μπορώ να συμφωνήσω με τίποτα είναι στο να υποστηρίξω κάτι ότι είναι καλύτερο από αυτό που είναι επειδή είναι ελληνικό.
Δεν θα υποστηρίξω την Παναχαϊκή επειδή είμαι πατρινός, γιατί είναι κακή ομάδα. Δεν θα αγοράσω το χ τοπικό προϊόν αν δεν είναι αντίστοιχα καλό του ξένου, δεν θα αγοράσω από το τοπικό μαγαζί αν με συμφέρει να ψωνίσω από το ιντερνετ.
Όσο και αν σου φαίνεται τραβηγμένο υπάρχει σε μεγάλο βαθμό τέτοια νοοτροπία.