όχι ρε τι να μου την σπάσεις, σιγά. προφανώς σε εμένα δεν ακούγεται ενοχλητικό, όπως και στον σιδηροπουλο εξάλλου ( ήταν το γκρουπ που ο ίδιος ο Παύλος προτιμούσε να ανοίγει τις συναυλίες του). 
Γενικά αναφερόμουν, οχι οτι εσυ χαρακτήρισες κάτι αστείο.
Συμφωνώ με αυτά που λες.
Εκεί που δεν μπορώ να συμφωνήσω με τίποτα είναι στο να υποστηρίξω κάτι ότι είναι καλύτερο από αυτό που είναι επειδή είναι ελληνικό.
Η διαφορά είναι οτι συχνά βλέπω το αντίθετο. Δλδ πολλοί να μην υποστηρίζουν κάτι επειδή είναι ελληνικό. (Και πάλι γενικά μιλάω και όχι σε κάτι π είπες εσύ).
Είναι λογικό άλλοι να προτιμούν τον ξένο στίχο και άλλοι τον ελληνικό. Αλλα αυτό που κάνουν μερικοί κολλημένοι μεταλλάδες και απαξιώνουν την ελληνική μουσική χωρις να έχουν ασχοληθεί ή έστω στο ελάχιστο μου φαίνεται αστείο.
Τουλαχιστον εσύ βάζεις το “εγώ, εμένα, προσωπικά” δεν με αγγίζει κλπ.
Αν έρθει κάποιος και μου πει το ελληνικό ροκ και οι στίχοι του είναι γελοίοι (με την πεποίθηση οτι αυτό που λέει είναι γενική αλήθεια) θα αρχίσω να γελάω…
Ασχετο με τα τελευταια ποστ αλλα επειδη διαβασα ολο το θρεντ αλλη μια.
Μα καλα υπαρχουν ανθρωποι που δεν ακουνε Rammstein επειδη τραγουδανε στα γερμανικα ?
Θα σας αρεσε αυτη η αιθερια,γλυκια και σεξυ φωνη να τραγουδαει στιχους στα φλωροαγγλικα ?
εδώ υπάρχει ένα λάθος που κάνουμε λίγο πολύ όλοι.
στο μυαλό μας έχουμε μια a priori άποψη την οποία πασχίζουμε να υπερασπιστούμε κάτι που μας κάνει να χάνουμε την κριτική σκέψη σε κάτι.
επίσης, ένα άλλο λάθος που κάνουμε είναι ότι απαντάμε στο ακραίο με ακραίο.
οι κολλημένοι μεταλλάδες υπάρχουν, όσο υπάρχουν και οι υπόλοιποι που είναι απαξιωτικοί για τους μεταλλάδες. όπως προείπα η ακραία θέση, προκαλεί ακραία αντίδραση.
έχω υπερτονίσει πάρα πολλές φορές στο παρελθόν το πόσο καλές είναι μπάντες όπως οι Χασμα ή οι Tsopana Rave. Δεν χρειάζεται να επαναλαμβάνω κάθε φορά τα ίδια. Θεωρώ πραγματικά αξιόλογες τις Τρύπες αλλά ποτέ δεν αντιλήφθηκα το γιατί θεωρούνται τόσο σπουδαίοι τελικά.
Δεν κατάφερα ποτέ στη ζωή μου να ακούσω Παπακωνσταντίνου. Για πολλούς λόγους μου είναι σαν άκουσμα τόσο αποκρουστικό, όσο και το σκυλάδικο.
Από την άλλη δεν προσπαθώ να επιβάλω σε κανέναν τίποτα. Ακούω χρόνια και ασχολούμαι με τον ήχο, κατά καιρους έχω πολλούς φίλους που έχουν παίξει ελληνόφωνο ροκ και γνωρίζω ότι οι περισσότεροι το γύρισαν από τον ξένο στίχο στον ελληνικό πρώτον για να βρουν κοινό και δεύτερον γιατί συνήθως κάπου τα χάλαγαν και αυτό ήταν μια η προφορά του ταγουδιστή, μια το ότι δεν μπορούσε να γράψει στίχους στα αγγλικά, μια η παραγωγή κ.ο.κ.
Ως έκφραση η φωνή σε ένα ροκ συγκρότημα δεν είναι περιορισμένη. Στην τεράστια πλειοψηφία των ελληνικών ροκ συγκροτημάτων ο τρόπος έκφρασης είναι πολύ περιορισμένος. Είναι με απαγγελία στίχων, είναι με πιο άτεχνα φωνητικά πες το όπως θες. Χαρακτηριστικά παραδείγματα ένα video των Λευκή Συμφωνία ή ακόμα οι Last Drive που είδα πρόσφατα live.
Αν άκουγα μια φωνή που με συγκλόνιζε στο λόγο της τιμής μου θα ήμουν ο πρώτος που θα παραδεχόταν. Οι φωνές είναι αντικειμενικά μέτριες. Βγάλε το συναισθηματικό παράγοντα και βγάλε την a priori προκατάληψη που λέω πριν και θα το παραδεχτείς.
Μπορεί να σου αρέσει αλλά αυτό είναι ένα άλλο ζήτημα.
δοκιμασες με λαθος παπακωνσταντινου γι αυτο
για τις φωνες δεν τιθεται καν θεμα. ο Αγγελακας ας πουμε μιλαει, δεν τραγουδαει καν. απλα οταν καποιος εχει κατι να σου πει δεν θα κολλησεις στην φωνη. αν οχι και καλη φωνη να ειχε δεν νομιζω να εκανε μεγαλη διαφορα.
Σίγουρα ένα μέρος της γοητείας τους, και ένα απο τα κατεξοχήν αναγνωριστικά τους στοιχεία, είναι αυτή ακριβώς η “βαρβαρίλα” των γερμανικών τους. 
αντικειμενικά όντως η ελληνική σκηνή δεν έχει να δείξει πολλούς σπουδαίους τραγουδιστές, κιθαρίστες κλπ. Ξέρω οτι θα αναγνώριζες π.χ. μια καλή φωνή δεν είπα το αντίθετο.
Ας μείνουμε όμως στο θέμα των στίχων που είναι κατα βάση υποκειμενικό.
Και όντως είμαι αντιδραστικός και πάω στα άκρα. Το γνωρίζω. Αλλα είναι εξαιτίας αυτης της απαξίωσης. Λίγοι είναι αυτοί που λένε “άκουσα, ασχολήθηκα, δεν με τρέλλανε και μου είναι αδιάφορο”. Ή τουλάχιστον έχω πέσει σε λίγους. Αρκετοί έχουν αποκλείσει την ελληνική ροκ σκηνή χωρις να έχουν καν ασχοληθει ή έχοντας ακούσει 1-2 τραγουδια/συγκροτήματα. Και νταξ αυτό είναι αποδεκτό. Αλλα όταν το σνομπάρουν εκνευρίζομαι. Ακόμα και όταν μου το λένε φίλοι μου για πλάκα (κι εδω είμαι ακραίος).
Είμαι της άποψης “κράζε όσο θες αρκεί να ξέρεις τί είναι αυτό που κράζεις”. Και όχι μόνο στη Μουσική αλλα γενικώς.
Αν και ξεφεύγουμε, έγω έχω δυο παρατηρησεις για τα λεγομενα του outshined, αλλά και του νταρκ_οφ_δε_σαν. Τα φωνητικά των Λευκη Συμφωνιά που στον πρώτο δίσκο παίζανε goth - new wave και των Last Drive με το γκαραζοπανκ τους είναι μια χαρά για το είδος τους.
Ή ο Δαδάτσης των Εκτός Ελεγχου πχ ήταν φωνακλάς, αλλά η φωνή του ήταν πιο ροκ και από την πέτρα. Για το είδος που έπαιζε ήταν ό,τι πρέπει. Από την άλλη, αν θες να ακούσεις “μια φωνή που θα σε συνεπάρει”, θα πας να ακούσεις την Εύη Χασαπίδου (ακούστε το “Στιλπνή Είν’ η Νύχτα” των Συμμορία πχ).
Πάρτε για παράδειγμα τον τύπο από τους Metro Decay. To κομμάτι είναι το Κειμήλια, από το 1982 (αν και το βίντεο λέει 84, το κομμάτι κυκλοφορησε το 82). Οι Sisters Of Mercy, σας υπενθυμίζω ιδρύθηκαν 3 χρόνια αργότερα…
H φωνή του τύπου δεν είναι για νόμπελ. Ίσως και να απαγγέλει όπως λέτε. Αλλά, αν μου πείτε πώς δεν είναι ό,τι πρέπει (και σε συνδυασμό με το περιεχομενο των ΣΤΙΧΩΝ) τότε οκ παραιτούμαι από την δουλειά μου
Ναι δεν λέω αυτό. Εμένα προσωπικά μ’αρέσει αυτή η “απαγγελία”. Άλλωστε αγαπάμε παυλίδη! Αλλα απ’ό,τι κατάλαβα ο outshined μίλησε απο άποψη δυνατοτήτων και όχι απο άποψη αν ταιριάζει με το κάθε είδος. Και συμφωνώ σε αυτό. Δεν έχω ακούσει πολλές “φωνάρες”. Αν και π.χ. θεωρώ τον Παπακωνσταντίνου που ανέφερε πριν ο outshined φωνάρα. Και κρατάει ακόμα για την ηλικία του. Αν και υπάρχουν αρκετοί που δεν τους αρέσει η χροιά του.
η γνωμη μου ειναι οτι δεν ταιριαζει ελληνικος στιχος στην rock μουσικη,εχω την εντυπωση οτι ακουω ξεχωριστο ειδος
Δεν γνωριζω παρα πολλα για τα αλλα ειδη ελληνοφωνης ροκ μουσικης, αλλα το ελληνικο punk ειναι το καλυτερο ειδος ΓΕΝΙΚΑ…
Oταν τα blues και το βαθυτατα επηρεασμενο απ αυτα rock n roll εχουν γεννηθει στα αγγλικα, αυτο δεν κανει την αγγλικη γλωσσα της rock?
Τα παντα, οι καταληξεις , οι τονισμοι , η δομη των αγγλικων ταιριαζουν στο rock n roll γιατι γεννηθηκε με αυτη τη γλωσσα…ελληνοφωνο ροκ προσωπικα μου φαινεται σαν ρεμπετικο στα αγγλικα…δεν κολλαει
ναι λες και τα ελληνικα ειναι η μονη γλωσσα πλην των αγγλικων που εχει συνυρπαξει με την ροκ μουσικη. αν η μπαντα ειναι καλη δεν υπαρχει προβλημα στο αν θα “δεσει” μια οποιαδηποτε αλλη γλωσσα με το ροκ (η οποιαδηποτε αλλη μουσικη). το θεμα ειναι αν σ’αρεσει η οχι. τα αλλα πιστευω ειναι περιττα. δεν υπαρχει λογος για το ερωτημα “ταιριαζει το ροκ με αλλες γλωσσες”, ακουγεται ηλιθιο.
Εφερα τα ελληνικα ως παραδειγμα λογω του θρεντ, δεν εξαιρω τις υπολοιπες γλωσσες…τωρα ηλιθιο το ερωτημα προφανως μοιαζει σε εσενα επειδη ηχητικα δεν εχεις προβλημα να ακουσεις rock κλπα παρακλαδια σε οποιαδηποτε γλωσσα, προσωπικα εμενα με ξενιζει …παντως τουλαχιστον εδωσα καποια στοιχειωδη επιχειρηματα, τα οποια δεν θεωρω ηλιθια
παντως στη μουσικη δεν χωραν και πολλες θεωριες οντως αν κατι σ αρεσει, σ αρεσει και τελειωσε
Από τα όσα έχουν γραφεί ως τώρα στο θρεντ ξεχωρίζω δύο αλήθειες:
-
Aυτό που έγραψε ο Vic (επιχειρηματολογώντας βέβαια για να στηρίξει την αντίθετη άποψη από τη δική μου) πως τα φωνητικά χαρακτηριστικά της κάθε γλώσσας, ο αριθμός των συλλαβών και το ποιές από αυτές τονίζονται, έχουν μουσική αξία και τελικά επηρεάζουν και τα ρυθμικά μέρη που γράφει ο συνθέτης/τραγουδοποιός. Εγώ πιστεύω πως το επιχείρημα αυτό στηρίζει την δική μου άποψη για την αναγκαιότητα των αγγλικών.
-
Αυτό που γράφτηκε από περισσότερους, πως την μητρική σου γλώσσα πάντα τη νιώθεις αλλιώς. Συμφωνώ 100% και με το παράδειγμα (του Μάνου αν δεν κάνω λάθος) για το βρισίδι. Καταλαβαίνω απόλυτα λοιπόν γιατί τόσο πολύ κόσμο τον αγγίζει ο ελληνόφωνος στίχος. Από την άλλη, αν θέλαμε να αξιολογηθέί πιό αντικειμενικά η μουσική -και μόνο- Ελληνικών ροκ συγκροτημάτων, θα είχε νόημα να βλέπαμε τι θα έλεγαν για αυτά ακροατές που δεν καταλαβαίνουν Ελληνικά.
Προσωπικά πιστεύω πως στον αγγλόφωνο κόσμο οι τρύπες δεν θα είχαν φτάσει να παίξουν live πέρα από το λυκειακό/συνοικιακό επίπεδο.
Από την άλλη, όταν εγώ μικρός πρωτοάκουσα Zeppelin και κόλησα, δεν μιλούσα/καταλάβαινα παρά τα υποτυπώδη αγγλικά του σχολείου. Και από αυτά που τραγουδούσε ο Plant δεν καταλάβαινα τίποτα! :lol:
Αλλά αυτό δεν με εμπόδιζε στο να λιώνω βινύλια!
γιατί έτσι; εγώ θα έλεγα πως υπάρχει “διαστρεβλωμένη” οπτική και στις δυο περιπτώσεις. από τη μια, αυτή των αλλόγλωσσων που αγνοούν βασικές πτυχές της μουσικής (στίχους, παραπάνω συνθετική προσπάθεια του καλλιτέχνη να χωρέσει τις παραπανίσιες συλλαβές και τον περίεργο τονισμό της μητρικής του γλώσσας μέσα σε ένα τραγούδι κ.λπ.) και από την άλλη, τη συναισθηματική φόρτιση που προσδίδει η χρήση της μητρικής σου γλώσσας στο οτιδήποτε. αν είχα να διαλέξω ανάμεσα στα δυο ως πιο αντικειμενική οπτική, νομίζω τη δεύτερη θα διάλεγα γιατί μπορείς να κρίνεις βάσει περισσότερων δεδομένων.
γιατί αυτό; εγώ πιστεύω πως θα είχαν ντροπιάσει πολλές καταξιωμένες μπάντες.
και κάτι εν μέρει άσχετο… http://www.youtube.com/watch?v=dLRq6l9Xmlg
οι συγκεκριμένοι τύποι με είχαν αναγκάσει να μάθω να τραγουδάω νορβηγικούς στίχους. δεν καταλάβαινα χριστό μέχρι που ζήτησα από νορβηγό να μου μεταφράσει τους στίχους, αλλά, όποιος σκεφτόταν να αλλάξει το οτιδήποτε στο τραγούδι, του έπαιρνα άνετα το κεφάλι :!:
Ποσο δικιο εχεις.Η ελληνικη πανκ οντως το ειχε το πακετο.Ισως η απλη δομη δομη των τραγουδιων,οι στιχοι με ξεκαθαρα μυνηματα (δε χρειζοταν οι στιχουργοι να καταφευγουν σε περιπλοκα συντακτικα και λεξιθηρια) και γενικα η χροια των τραγουδιστων ταιριαζε στο πανκ (και στο hardcore ισως).
Γενια του Χαους ειναι δι μπεστ
Α και οι Υπογεια Ρευματα τωρα που το ξεχασα ειχαν οσο να ναι μια ποιοτητα και στιχουρχικη και εμπνευσης
Το Ασημενια σφηγγα δειχνει το δρομο για το πως μπορουσε να παιχτει Χεβι μεταλ με Ελληνικο Στιχο :lol:
δηλαδη θες να μου πεις οτι δεν εχεις ακουσει ουτε μια μπαντα που να τραγουδαει σε αλλη γλωσσα και να σου αρεσει το αποτελεσμα?
Ναι ρε συ Mule αλλα μια μπαντα δεν ειναι μονο η μουσικη της. Αλλες στηριζονται περισσοτερο στην μουσικη, αλλες στον στιχο, αλλες ειναι εξισου καλες και στα 2. Τωρα αν θα ηταν αυτη αντικειμενικη αξιολογηση δεν ξερω.Ας μην ξεχναμε πως δεν υπαρχει μονο μια πλευρα της ροκ μουσικης και μπαντες οπως οι τρυπες δεν εχεουν καμια σχεση με τις μπαντες του καλσσικου ροκ οπως Ζεπελιν κτλ. ουτε καν σαν επιρροες δηλαδη. Τωρα υποθετικα δεν μπορουμε να μιλαμε αλλα αν ο κοσμος καταλαβαινε τον ελληνικο στιχο (και οχι αν οι τρυπες τραγουδουσαν στα αγγλικα γιατι θα μιλουσαμε για διαφορετικη μπαντα) πιστευω θα ηταν τοσο γνωστοι οσο και οι Joy Division η οι Talking Heads.
Mule είσαι 100% λάθος, οι τρύπες δε χωράν πουθενά.