Αγαπημενοι μουσικοι και δισκοι που προτεινουμε απο αλλα ειδη μουσικησ εκτοσ rock

απλά :bow2: :bow2: :bow2: και εύγε για την πρόταση καταπληκτικό

Τελικά αυτό το παιδί θα πάει μπροστά… :smiley:

:oops: :oops:

τώρα το κατάλαβες?:lol::):stuck_out_tongue:

για τον Morricone δεν υπαρχουν λογια. (<-τελεια)

Μια και είναι το πρώτο post μου, καλώς σας βρήκα!
Αρκετοί μη-rock δίσκοι μου αρέσουν.
Όσον αφορά την ηλεκτρονική μουσική ,από τον Βαγγέλη Παπαθανασίου είναι αρκετά καλοι οι Albedo 0.39, Spiral. Από το άλλο μεγαθ;hριο του είδους (aka Jean Michel Jarre) ξεχωρίζουν σίγουρα οι Oxygene, Equinoxe, Magnetic Fields και Oxygene 7-13.
Επίσης ,οι Madredeus στον δίσκο O Espirito Da Paz. Από αυτόν μου αρέσει το γνωστό και μη εξαιρεταίο O Pastor.
Για να πάμε στην ελληνική δισκογραφία ,ο Σαββόπουλος είναι μια σταθερή αξία (Φορτηγό,10 χρόνια κομμάτια). Αξία (αλλά και ίστορία) έχει και ο Γιάννης Μαρκόπουλος. Δεν μπορώ να ξεχωρίσω κάποια κομμάτια γιατί είναι όλα άριστα. Μιλώ για τα παιδιά μου, Μαλαματένια λόγια, κτλ. Σαν δίσκοι είναι εξαιρετικοί οι “Ιθαγένεια” και τα “Ριζίτικα”.
Τέλος (μια και είπα ριζίτικα) δεν μπορεί να αφήσει πίσω κάποιος τον Νίκο Ξυλούρη.

Με θυμαμαι μικρο να βαζω το τραγουδι αυτο στο ριπιτ. Συνεχεια ομως. Οποιος δεν το εχει ακουσει αυτο το κομματι απλα εχει χασει στιγμες ανειπωτης μαγειας.

Έχουμε και λέμε…
[SIZE=“3”]
Συγκροτήματα[/SIZE]
:

Gotan Project : electronic tango
Calexico : rock latin
Pink Martini : Latin, lounge, classical, and jazz.
Portishead : trip hop
Sigur Ros : post rock

[SIZE=“3”]Καλλιτέχνες [/SIZE]:

Kari Rueslatten : norwegian folk acoustic
Danny Elfman : soundtrack
Madeleine Peyroux : mainstream jazz
Norah Jones : mainstream jazz
Django Reinhardt : swing jazz gypsy
Tori Amos : Alternative, piano/pop, baroque, experimental rock

και ένα ελληνικό soundtrack
Κ.Βήτα - 2

Δεν θα το ελεγα…πρωτεινω Νικο Βερτη…

μουσικΗ και μουσικΟΙ για σεμιναριο :thumbup: :thumbup: 8)

Τρίτος δίσκος της gillian που κυκλοφόρησε 6 χρόνια πριν. Αmericana, bluegrass, alt-country, δεν ξέρω πώς έχουν ταμπελώσει τον συγκεκριμένο ήχο, οπότε θα το πω απλά country. Πολύ όμορφα τραγούδια, η ρετρό αισθητική που λατρεύω είναι εύκολα αντιληπτή στα πάντα, ενώ το ομότιτλο κομμάτι είναι απλά ΣΠΟΥΔΑΙΟ. Αγαπάμε!


Έχω αναφερθεί και σε άλλο δίσκο τους,αλλά δεν θα μπορούσα να μην αναφέρω και τούτο εδώ το δίσκο-μνημείο.Σε αυτό το δίσκο οι Public Enemy,γίνονται πιο συνειδιτοποιημένοι,πιο επιθετικοί,πιο ποικιλόμορφη.Τα samples δίνουν το ρυθμό στο ραπάρισμά του Chuck D,και η όλη ροή του δίσκου είναι εντελώς soundtrack-ική.Ο ένας ύμνος διαδέχεται τον άλλο,και ειδικά κομμάτια όπως το ‘When I get to Arizona’,‘A letter to New York Post’,‘Can’t Truss it’,‘Don’t call me yo nigga’,'Shut ‘em down’ ξεχωρίζουν με την πρώτη.Ο δίσκος περιλαμβάνει και την συνεργασία/επανεκτέλεση του Bring the noise με τους Anthrax.

Weather Report - Black Market
Weather Report - Mr.Gone
Jaco Pastorius - Jaco Pastorius
Jaco Pastorius - Invitation
Victor Wooten & Steve Bailey - Bass Extremes 1 , 2
Cab - Cab
Niacin - Blood , Sweat and Beers
Marcus Miller - Silver Rain
Marcus Miller - The Sun Don’t Lie
Lee Ritenour - Wes Bound

Μερικοι απο τους ΠΟΛΥ αγαπημενους μου δισκους

unkle

βρετανικο γκρουπ που κινειται στα πλαισια του πειραματικου,τριπ χοπ και ηλεκτρονικης μουσικης.
με παρα πολυ ενδιαφερωντες καλεσμενους (απο jason newsted σε ian astbury!!!)

Όλοι πολύ καλοί.
Για όποιον θέλει να ψάξει Jaco εγώ θα πρότεινα και το Word of Mouth και τις γερμανικές κυκλοφορίες με τον Birelli Lagrene.

Music To Make Love To Your Old Lady By - Lovage

Μεγαέπος trip/hop/acidjazz με συμμετοχή του ανυπέρβλητου Mike Patton, παραγωγή (αλλά μάλλον και πολλά περισσότερα) του Dan The Automator από Gorillaz, και εξόφυλλο με αναφορά στον Serge Gainsbourg. Απαραίτητο γιατί αλλιώς πας στην κόλαση. (όχι αυτή των Venom, αυτή του Klaus Nomi)

ΣΩΣΤΟΣ MULE :!: Και αναρωτιομουν τι ξεχασα …

Dave Weckl Band…
Steve Smith’s Vital Information…
Αλκινοος Ιωαννιδης:)
Αγγελακας με τους επισκεπτες
Χατζιδακης…

σωστος!!!:thumbup: :thumbup: :thumbup:

Άκουσα πρόσφατα τους Garmarna (credits στη RaZz), και πραγματικά η μουσική τους είναι φοβερή… Σουηδικό folk, με γυναικεία φωνητικά, βγάζουν ένα πολύ επικό συναίσθημα… Ο δίσκος αυτός λέγεται Guds Speleman, κυκλοφόρησε το 1996, και είναι ο δεύτερος τους. Ο επόμενος θα ακολουθούσε περισσότερο rock και trip-hop φόρμες. Αν γουστάρετε βορειοευρωπαική φολκ μουσική, είτε αυτή είναι κέλτικη, είτε απο τις πατρίδες των βίκινγκς, τσεκάρετε τους οπωσδήποτε!