Καταρχάς, να τονίσω ότι δεν ανήκω στον rock χώρο, πόσο μάλλον στον μέταλ, άσχετα αν είναι η μουσική που ακούω από το δημοτικό και η αποκλειστική μουσική που παίζει στο cd player… Και στα τρεντομάγαζα πάω και στα κλάμπ και στις πίστες και μάλιστα αρκετά συχνά! :oops: Και ούτε θα με πιστέψει κανείς αν δει την εμφάνισή μου και του πω ότι μου άρεσε το τελευταίο Machine Head. Αντίθετα, το μόνο ροκ μαγαζί που πηγαίνω είναι η Tithora για κανά καφέ -και αυτό μια φορά τη βδομάδα και αν…
Έχω κάνει σχέση με 2 κοπέλες που είναι στα 2 άκρα, αλλά και με κάποιες που είναι κάπου ενδιάμεσα…
Αυτό που κοιτάω αρχικά σε μια κοπέλα, πριν τη γνωρίσω καλύτερα, είναι το στυλάκι. Δηλαδή το όλο ντύσιμο-μαλλιά-ο τρόπος που συμπεριφέρεται/μιλάει. Ολόκληρη η αύρα που αποπνέει δλδ… Και πολύ συχνά το όλο στυλάκι καθορίζεται από το είδος μουσικής που ακούει (αφού κατά συνέπεια επηρεάζει ολόκληρο το life-style της)… Δεν το κρύβω, μου αρέσουν οι μαύρες σκιές κάτω από τα μάτια, αρκεί να μην συνοδεύονται από υπερβολικά εξεζητημένο ντύσιμο. Επίσης δεν το κρύβω ότι όταν πάω Γλυφάδα, μου αρέσει επίσης όλο το στυλάκι που έχουν τα τρεντάκια που αλωνίζουν εκστασιασμένα στα μαγαζιά κατά μήκος του τραμ. Και το σοφιστικέ στυλάκι που ανέφερε ο Led είναι πολύ ενδιαφέρον. Μάλιστα σε τέτοια φάση είμαι τώρα.
Αυτά όσον αφορά την εμφάνιση.
ΠΡΟΤΑΣΗ: Αν η άλλη ακούει παρόμοια πράγματα με σένα, τότε είναι πολύ πιο εύκολο να την πλησιάσεις.
ΑΝΤΙΛΟΓΟΣ: Το ίδιο συμβαίνει αν είναι πωρωμένη αρειανάρα… Μπορείς να την πλησιάσεις πιο εύκολα και να της πεις “Καλά πόσο άμπαλος είναι αυτός ο Κουλουχέρης!!”
ΠΡΟΤΑΣΗ: Θα θέλει και αυτή να πηγαίνετε σε μαγαζιά που βάζουν ροκ-μέταλ, σε συναυλίες, δε θα υπάρχει πρόβλημα με τη μουσική στο αυτοκίνητο κτλ
ΑΝΤΙΛΟΓΟΣ: “Μάτια μου σήμερα λέω να πάμε κάπου να γίνουμε πίτα, να χορέψουμε,να τα σπάσουμε τέλος πάντων… Πάμε Κιάμο?” Απάντηση: :υποτιμητικό/παραξενεμένο βλέμμα:
ΠΡΟΤΑΣΗ: Έχει πολλές φορές την ίδια νοοτροπία με σένα. Δε γουστάρει τα mainstream, γνωρίζει ότι όλος ο κόσμος που ακολουθεί αυτό το life-style είναι καθοδηγούμενος, χωρίς κριτική σκέψη κτλ
ΑΝΤΙΛΟΓΟΣ: Θέλει και αντίλογο? Ήμαρτον αν κάποιος το πιστεύει αυτό… Πρέπει να είσαι πολύ χαζός σήμερα αν πιστεύεις ότι καθοδηγείσαι λιγότερο απ’ ό,τι οι γύρω σου. Να μη μιλήσω για τον αφελή ελιτισμό…
ΠΡΟΤΑΣΗ: Η ακρόαση ενός δίσκου που μας αγγίζει πραγματικά την ψυχή είναι περισσότερο ένα συναισθηματικό βίωμα, παρά μια ψυχρή ακρόαση. Αν η άλλη νοιώθει παρόμοια, τότε δημιουργείται αυτόματα ένας επιπλέον δεσμός, κάτι που δεν περιγράφεται με λόγια.
ΑΝΤΙΛΟΓΟΣ: Ένα συναισθηματικό βίωμα είναι ακόμα και μια ταινία που σε κάνει να βουρκώνεις ή να κοιτάτε αγκαλιά το ηλιοβασίλεμα. Είναι μια γλυκιά κουβέντα το πρωί στο κρεβάτι…
Τέλος πάντων, επειδή βαρέθηκα να γράφω, η ουσία είναι μία. Ο μουσικός χώρος για μένα δεν παίζει ουδεμία σημασία…
Και μία μικρή παρατήρηση: Το ποσοστό των γυναικών που ακούν αυτήν τη μουσική επιφανειακά και για λόγους επίδειξης και μόνο είναι κατά πολύ μεγαλύτερο από το αντίστοιχο ποσοστό των αντρών. Έτσι για να το έχουμε υπόψην… Βέβαια, αυτό δε σημαίνει ότι με μια κοπέλα που το κάνει για επίδειξη δε θα έπρεπε ποτέ να κάνουμε κάτι μαζί της, ούτε φυσικά να την αντιπαθούμε. Είμαστε όλοι άνθρωποι, έχουμε όλοι θετικά και αρνητικά… Και επειδή οι περισσότεροι εδώ μέσα είμαστε μικροί, θα περάσει αρκετός καιρός μέχρι να βρούμε το άλλο μας μισό. Γι’ αυτό χαλαρώστε και live your life…
