Aυτο διαβαζω τωρα και ειναι πραγματικα αυτο που λενε οι Αμερικανοι unputdownable.
8O δε συμφωνω για το βιβλιο του Dylan.To βρισκω πολυ ενδιαφερον.Ειναι καπως βαρετο και δυσκολο στην αρχη αλλα μετα μπαινεις για τα καλα μεσα σα να εισαι κι εσυ εκει. 
Βρισκω τον Dylan πραγματικα καλο συγγραφεα.Κανε ξανα μια προσπαθεια οποτε θες:wink:
__Υπάρχει και στα Ελληνικά “Riders on the Storm - Η ζωή μου με τον Jim Morrison & Doors”. Σχεδόν 400 σελίδες, κάτι περισσότερο απο κανα 15ευρω.
__Ωραίο βιβλίο, αν σας ενδιαφέρει και το συγκρότημα, δε θα το αφήσετε απο τα χέρια σας. Λέει αρκετά πράγματα που δεν ήταν γνωστά, ίσως βέβαια απο μία όχι τόσο αντικειμενική πλευρά (το έχει γράψει ο ντράμερ της μπάντας), αλλά δεν ενοχλεί καθόλου και σίγουρα πάντα η άποψη ενός άμεσα εμπλεκομένου έχει το κάτι παραπάνω.
Οντως περιγραφει πολλα ενδιαφεροντα πραγματα και λυνει πολλες αποριες…
Εγω έχω διαβάσει ένα με την ιστορια των ACDC που λέγεται: ACDC , Rock N Roll υψηλής τάσης! Πολύ ωραίο βιβλίο και δίνει πολύ παραστικά την πολύ ενδιαφέρουσα ζωή τους!!! Έψαξα και γι άλλα τέτοια άλλα δέν βρήκα με καλλιτέχνες που να μου αρέσουν τόσο!!! Απο την άλλη ,ως τελειόφητος δέν έχω και πολύ χρόνο γι αυτά ,όχι ότι τρελένομαι κιόλλας!!! 
8)
πηρα σημερα το the dirt των motley crue…
ειναι η αυτοβιογραφια τους με ολες τις λεπτομερειες… αυτο τα λεει ολα…
Υπέροχο βιβλίο. Τσέκαρε και το “The Heroin Diaries” του Sixx.
Εγώ διάβασα πρώτα το πρόσφατο “I’m Ozzy” και πραγματικά εντυπωσιάστικα , γέλασα αρκετά και πήρα κάποια μαθήματα ζωής (κυρίως στο τι να αποφύγω) .
Πέρα απο τις ιστορικές στιγμές που αναφέρει με τους Sabbath και στην προσωπική καριέρα του.
Μετά όμως διάβασα το “The Dirt” των Crue και μου φάνηκε η βιογραφία του Ozzy ,αρκετά light(!!!ποία ?, η ζωή του Ozzy!!!) σε σύγκριση με τις αυτοκαταστροφικές και τελείως κάφρικες στιγμές των Crue.Πραγματική sleaze αλητεία , με την κακή έννοια περισσότερο μπορώ να πω.
Κάποια γεγονότα που γράφουν είναι εξωφρενικά και ακραία,ακόμα και για rock stars.
Πάντως το καλύτερο βιβλίο που έχω διαβάσει και προτείνω είναι το “Highway to Hell , the life and death of ac/dc legend Bon Scott” απο τον Clinton Walker .
Όπου προφανώς γράφει για την ζωή του ΜΕΓΑΛΟΥ Bon ,αλλά ο Walker είναι αυστραλός μουσικός δημοσιογράφος που όχι μόνο γνωρίζει πράγματα για τον Bon ,την οικογενειά του , τους φίλους του , τις πρώην , παλιούς bandmates και άλλα γεγονότα ,αλλά ξεκινάει απο την αρχή περιγράφοντας την ζωή και τις συνήθειες down under , πολιτικές , πολιτισμικές , κοινωνικές και κυρίως μουσικές και πως αυτές επηρρέασαν τον Bon αλλά και τους υπόλοιπους ac/dc.
Π.χ. στα 50’s οι αυστραλοί ήθελαν να απαγκιστρωθούν απο την Βρετανική επιρροή και μισούσαν καθετί αγγλικό , προτιμόντας οτιδήποτε αμερικάνικο.
Μουσικά όσα έφταναν στην αυστραλία είχαν καθυστέρηση ενός έτους λόγω θέσης και καιρού (φανταστείτε όταν τραγουδάγαν οι μεν Surfin Usa ,οι δε είχαν βαρύ χείμωνα ), με αποτέλεσμα να είναι πίσω στην μουσική της εποχής , κάνοντας -στην προκειμένη τους ac/dc- να ακούγονται παλιομοδίτες .
Πράγμα που αποτέλεσε βασικό χαρακτηριστικό στο στύλ των ac/dc, γεγονός που υπερασπίστηκαν και δεν άλλαξαν ποτέ μουσική κατεύθυνση.
αναμεσα στο the dirt κ σ’αυτο ημουν αλλα πηρα το πρωτο μιας κ ειναι η βιογραφια τους… θα το παρω μολις το τελειωσω…
εντιτ: ρε σεις τι γραφει εδω μεσα…8O
Εγώ πρώτα διάβασα του Sixx. Το Dirt είναι κάπως διασκεδαστικό κι όλας, το Heroin Diaries αρκετά ψυχοπλακωτικό.
to εχω παραγγειλει και εγω, αλλα για πες τπτ μεχρι να μου ερ8ει
μη στο χαλασω καλυτερα… θα παθεις πλακα…
το καλυτερο ειναι οτι λεει τα ιδια γεγονοτα απο nikki κ vince πχ κ τα λενε πολυ διαφορετικα… κ το κραξιμο παει συννεφο…
Μολις εφτασε απο αμαζον
[SIZE=“3”]The Life of Marvin Gaye: Divided Soul[/SIZE]
In this intimate biography of the Prince of Soul, David Ritz provides a candid look at a star and a friend. Ritz had been working on Gaye’s story for several years before the singer’s tragic death and had conducted a series of extraordinary interviews in which Gaye discussed his deepest secrets. Drawing from these interviews, Gaye’s life is recounted in his own words and the words of those who knew him best: his family, friends and colleagues. Gaye’s story is told from his early years as an abused child in the slums of Washington CD through his rise to the top of the Motown industry, his fall from grace and his comeback, to his death at the hands of his own father. It is also the story of four decades of the music of Black America - from gospel to doo-wop, to soul and funk, and includes Diana Ross, Berry Gordy, Smokey Robinson and Stevie Wonder .
Τεραστιος καλλιτεχνης
Τρομερη καριερα
Πολυταραχη ζωη
Καλες κριτικες εχει παρει αμαζον ποσο χαλια μπορει ναναι ?
(μλκ ad1stt εσυ ειδικα πρεπει να το τσιμπησεις…θα γουσταρεις στανταρ)
Βlack Power \m/
Αυτό είναι το μόνο βέβαιο…
Τί είχαν κάνει κ αυτοί οι άνθρωποι… Μακράν η ΑΠΟΛΥΤΗ ροκ βιογραφία!
την ανοιξη του 11 ερχονται αυτα:
πω πω 8O8O8O οντως πολυ κραξιμο:lol:
παντως απο χ8ες που το εχω ξεκινησει, το αφησα μονο για λιγο
γινεται χαμος :lol:
[B]
Grunge Is Dead: The Oral History of Seattle Rock Music [/B]
Οσοι γουσταρετε
seatle
grunge
pearl jam/nirvana/aic/screaming trees/soundgarden/temple of the dog/mudhoney/melvins/tad/mad season και οποιους αλλους ξεχναω
αυτο ειναι το βιβλιο σας
[B]
Μιλανε ΟΛΟΙ οσοι εζησαν τη φαση του seattle[/B]
vedder
cornell
thayil
cantrell
van conner
mark arm
grohl
novoselic
ament
susan sliver(γυναικα cornell κ μανατζερ των aic)
και αλλοι πολλοι που βαριεμαι να γραφω ονοματα τους
μεγαλο καψιμο.το ξεκινησα προχθες κ εβαζα να ακουω τον ενα δισκο πισω απο τον αλλο
(οταν μιλαει για τον staley κ το πως ειχε γινει λογω πρεζας,παιζει κ να δακρυσετε…)
[B]
http://www.ugo.com/music/grunge-is-dead-an-interview-with-greg-prato
δειτε κ μια συνεντευξη του συγγραφεα να παρετε μια ιδεα για το βιβλιο…[/B]
Συνισταται.
το εχω παρατησει λιγο ρε γαμωτο γιατι εφτιαχνα πτυχιακη κ ειμαι ακομα στη 200 σελιδα, οσο προχωρας σταματανε τα αστεια/γελοια (με την καλη εννοια :p) γεγονοτα κ αρχιζουν τα τραγικα…:-s
ηθελα να παρω σημερα κ το heroin diaries αλλα δυστυχως δεν το ειχαν στο public, μαλλον θα το ξαναφερουν συντομα…
μεχρι τοτε ξεκιναω τη βιογραφια του lennon (μια εκδοση του '80)…
αυτό είναι χαρακτηριστικό σε όλες τις βιογραφίες που έχω διαβάσει και γενικά πιστεύω οτι είναι ένα μάθημα ζωής (όπως ανεβαίνει , κατεβαίνει ) ,που ενώ όλοι ζούμε αργά ή γρήγορα δεν φανταζόμαστε οτι οι rock-stars το περνάνε και αυτοί .
Κάνουν μία απο τις καλύτερες δουλειές του κόσμου , ταξιδεύουν παντού , έχουν άτομα γύρω τους να τους προσφέρουν ότι ζητήσουν με ένα τηλ. , δεν υπάρχει υλική ευχαρίστηση που να μην έχουν νιώσει και παρολα αυτά όταν δείς πως ζούν πραγματικά ,δεν έχεις να ζηλέψεις τίποτα ,αντίθετα κιόλας.
Το βασικό που τους λείπει είναι η ισορροπία ,αλλά απο την άλλη είναι και αυτό που τους κάνει απο απλούς οργανοπαίχτες σε rock stars.
Πολύ ενδιαφέρον βιβλίο για όποιον του αρέσει το Black Metal, η Σκανδιναβία, η εγκληματολογία και διάφορα σχετικά! Εμένα αν και η σχέση μου με το Black είναι μηδαμινή το βιβλίο το βρήκα πολύ ενδιαφέρον! Έχει να κάνει με όλο το παρασκήνιο, τις επιρροές και τις εξελίξεις των σκηνικών με τους Νορβηγούς και όχι μόνο μπλακμεταλλάδες! Πολύ καλές προεκτάσεις σε θρησκευτικά, ρατσιστικά, ψυχολογικά κτλ θέματα! Και ενδιαφέρουσες συνεντεύξεις!
