ΤΡΑΓΟΥΔΑΡΕΣ ολα δεν ειναι εκει μεσα(αν και σ’αυτα που ειπες προσθετω τουλαχιστον τον ΑΡΧΙΚΟΜΜΑΤΟ Insignificant που ειναι και το αγαπημενο μου.)
Και επισης για μενα:
1)Στο συνολο του δε κανει κοιλια πουθενα,δεν εχει κακο τραγουδι.Ακομα και στο Believe in Nothing(που το θεωρω το πιο αδυναμο)δε διανοουμαι να πατησω σκιπ.
2)Εστω οτι ειναι οντως ενας μετριος Νεβερμορ δισκος.Αυτο ετσι κι αλλιως ισοδυναμει με εναν γαματο γενικα δισκο οποτε και δικαιως ειναι εκει που ειναι:p
3)Σαν να τον φτιαξαν για να ειναι το τελειο ερεθισμα για καποιον που πρωτοψαχνει Νεβερμορ.
Μuse, System και Radiohead έχουν απο δύο άλμπουμ. Αν και διαφωνώ, (θα έβαζα και Absolution μέσα :p:D:):D:p) δεν μου φαίνεται παράξενο, εξάλλου και τα τρία βρίσκονται στο poll με τα κορυφαία γκρούπ της 10ετίας, και όχι άδικα.
Για το Black Parαde, παίζει να είναι το καλύτερο άλμπουμ που άκουσα (μαζί με το Ιn Rainbows) τουλάχιστον για το δευτερο μισό της 10έτίας…
κι εγω μαζι σου για neurosis!!! αλλα σε τετοιου ειδους λιστες παντα καποιοι μενουν ανικανοποιητοι!
Η γκρινια και η κουβεντα μας βοηθαει ολους παντως, στο να ακουσουμε κι αλλη μουσικη και στο να καταλαβουμε τα λαθη μας!!!
Ωραία η λίστα παίδες, εύγε για την προσπάθεια και για τις ώρες που φάγατε. Προσωπικά θα την ήθελα πιο μέτσα και πιο χεβοστόνερ αλλά “thats just like my opinion meeeeen”. Αν λοιπόν μπορούσα να βάλω μόνο ένα δίσκο στην 100άδα θα έβαζα το “Ruder Forms Survive” των Capricorns( Rise Above φάση. Όσοι δεν έχετε ακούσει να τσεκάρετε 8)
Xμμ, προτιμώ το in rainbows από το Kid A (άνισο) και το θεωρώ ένα όμορφο αλμπουμ. Δεν θεωρώ με τη καμία ότι κάποιο από αυτά τα 2 είναι δισκάρα, ούτε ότι με τα όσα προσέφεραν οι radiohead στα 00’s αξίζουν αυτές τις 2 θέσεις…βέβαια επειδή υπάρχει έλλειψη μεγάλων συγκροτημάτων στους καιρούς μας, δικαιολογώ την παρουσία τους για τα όσα προσέφεραν με τις δισκάρες τους στα 90’s. Αλλά περι ορέξεως κολοκυθόπιτα…
P.S Να μπει το a natural disaster των anathema στη θέση του kid A τώρα!
Εδώ κάπου θα μπορούσε να μπει ένα υπερβολικό σχόλιο αλλά γενικά είμαι καλό παιδί αυτές τις μέρες και μάλλον δεν έχω ενέργεια να σπαταλήσω στο να το κάνω και έξυπνο!! Γενικά, τι_λετε_ρε_παιδιά_
καμια ελλειψη μεγαλων συγκροτηματων / μουσικων δεν υπαρχει απο πλευρας αξιολογης/φρεσκιας μουσικης. για τους ρεντιοχεντ μπορω να πω οτι ειναι απο τις λιγες μπαντες του poll που ειχαν πραγματικα σημαντικη παρουσια και προσφορα (και εξω απο τα ορια του στυλ στο οποιο ας πουμε “ανηκουν”) στην δεκαετια που εφυγε. αν θελουμε να βρουμε απλα καλους αλλα οχι και τοσο “σημαντικους” δισκους απο το poll οι τελευταιοι ειναι αυτοι των radiohead. κατσε και τσεκαρε λιστες αλλων site (αρκετα γνωστων) και δες σε ποσες απο αυτες απουσιαζει το kid a η το in rainbows. νταξει αυτο μπορει να μην λεει και πολλα αλλα λεει κατι.
τωρα ποιοι αναθεμα? που εξω απο τον μεταλ χωρο ειναι ανυπαρκτοι?
θα μπορουσε να χει ενα muse ομως η ενα porcupine tree και να μπει το marbles που πε και ο signal.
Μπορώ να βρω καμια δεκαριά (όχι παραπάνω) μεγάλες - εμπορικές μπάντες που δημιούργησαν στα 00’s. Δεν έννοω ότι δεν βγήκαν δισκάρες, από πολλές άλλες μπάντες, ε. Απλά με τη λογική του μεγάλου ονόματος είχαμε μείωση από τα 90’s στα 00’s, όπως και από τα 80’s στα 90’s. Μπορεί να είναι όπως λες, και οι anathema έξω απο το μεταλ χώρο να είναι ανύπαρκτοι, αλλά η αλήθεια είναι ότι κάποια από τα καλύτερα κομμάτια της δεκαετίας πάλι από αυτούς τα άκουσα. Και ευτυχώς ακόμα, τα γούστα των πολλών δεν καθορίζουν την ποιότητα της μουσικής. Porcupine έχει το in absentia και με βρίσκει απολύτως σύμφωνο.
απο τη μια λες για μεγαλες-εμπορικες μπαντες και απο την αλλη οτι τα γουστα των πολλων δεν καθοριζουν την ποιοτητα της μουσικης. το αν υπηρξε μειωση εξρταται τι μουσικη ακους και τι ψαχνεις. τωρα αν τα καλυτερα κομματια της δεκαετιας τα ακοσουες απο αναθεμα δεν αναιρει το γεγονος οτι ειναι ανυπαρκτοι και δεν εννοω εμπορικα.
Εννοώ ότι υπάρχουν δεκάδες μπάντες από πολλούς χώρους που για χιλιους δυο λόγους πουλάνε τα άντερα τους, ανεξαρτήτως της ποιότητας τους. Παρόλα αυτά πάντα υπάρχουν και μπάντες που καταφέρνουν να συνδιάζουν ποιότητα / προσφορά και καταξίωση και αυτή η κατηγόρια πιστεύω πως μειώθηκε. Και μάλλον συνδέονται αυτά τα δύο, με τη λογική πως όσο περισσότερο το κοινό γίνεται απαθές και αποθεώνει οτιδήποτε του πασάρουν οι δισκογραφικές τόσο πιο δύσκολο έιναι για ένα συγκρότημα να συνδιάσει ποιότητα/διάρκεια και εμπορικότητα. Τι εννοείς ότι είναι ανύπαρκτοι οι αναθεμα, όχι εμπορικά? Ποιοτικά?
ρε μαγκες οκ καλα και ωραια ολα
αλλα συζηταμε για μια λιστα παλι που εγινε απλως για να γινει
αν υπηρχανε ακομα αλλοι 5 συντακτες με αλλα γουστα
η λιστα θα ητανε ακομα πιο διαφορετικη
γενικα ειναι ενα κακο αυτο
με τα συγκεκριμενα γουστα των συντακτων
πχ αν υπηρχε ενας συντακτης στο στυλ του user panagioth
που γουσταρει υπερβολικα thrash και punk και gothic/dark wave
θα βλεπαμε αλλα αλμπουμ μεσα στη λιστα
anyway και αυτη η λιστα επιβεβαιωνει τον χαρακτηρισμο “εγκληματικα υποτιμημενος”
σε γκρουπ οπως the tea party και marillion
ενω σε κανει να απορεις
γιατι δεν μπηκανε μεσα οι neurosis και οι pain of salvation
και πολυ σωστα ειπαν μερικοι
τα 2 πρωτα isis ειναι πολυ καλυτερα απο το panopticon
το πρωτο editors δεν το τιμησε κανεις?
και οντως το wolfmother ειναι τεραστια υπερβολη να ειναι μεσα στη λιστα
και να λειπει το the shape of punk to come των 00ς…
τελος υποθετω οτι το nothing των meshuggah ειναι εκτος συναγωνισμου ε???
Καλα αυτά που λές signal ισχύουν και είναι λογικό σε δημοψήφισμα να διαφωνούμε, αλλά συζητάμε για χαβαλέ και για τη μουσική που ο καθένας γουστάρει…δεν μπορείς να πεις ότι μια λίστα είναι “λάθος” ντε και καλά…η ποιότητα της υποκειμενικότητας είναι αυτή που καθορίζει την αντικειμενικότητα στη μουσική.
τι θα πει ποιοτικα? ενοω σαν παρουσια, σαν στιγμα στον χωρο εκτος του μεταλ. κατι που δεν συμβαινει με μπαντες οπως radiohead γι αυτο και ειναι απο τα στανταρτς συνηθως για τετοιες λιστες.
Εννοώ ότι υπάρχουν δεκάδες μπάντες από πολλούς χώρους που για χιλιους δυο λόγους πουλάνε τα άντερα τους, ανεξαρτήτως της ποιότητας τους. Παρόλα αυτά πάντα υπάρχουν και μπάντες που καταφέρνουν να συνδιάζουν ποιότητα / προσφορά και καταξίωση και αυτή η κατηγόρια πιστεύω πως μειώθηκε. Και μάλλον συνδέονται αυτά τα δύο, με τη λογική πως όσο περισσότερο το κοινό γίνεται απαθές και αποθεώνει οτιδήποτε του πασάρουν οι δισκογραφικές τόσο πιο δύσκολο έιναι για ένα συγκρότημα να συνδιάσει ποιότητα/διάρκεια και εμπορικότητα.
σιγουρα μιλαμε για τα 00’ς την εποχη του ιντερνετ?
ενταξει μωρε πιστυω περισσοτερο γενικα μιλαμε και οχι τοσο για τη συγκεκριμενη λιστα
