ταπεινά θα πω πως “hey you, with your ear against the wall” / “with your ear behind the wall” / “the wall was too high” / “would you help me to carry the stone”, ηταν το concept της στιγμής εκένης. Αυτός πίσω απ το τείχος μόνος του και μεις απ την άλλη, “with itchy feet and fading smiles”.
συμφωνώ απόλυτα με Floydized και islascanarias… Το όλο concept του Hey you αυτό είναι… να ακούγεται σαν μια “κραυγή” πίσω από ένα “ψυχρό” τείχος… αυτός πίσω και ο υπόλοιπος κόσμος απ’έξω…
εξ’άλλου όσοι είμασταν το 2006 στη Μαλακάσα το ακούσαμε και “κανονικά” το Hey you
Φυσικα και το hey you παιχτηκε και παρουσιαστηκε σωστα.Μονο και μονο οι στιχοι του κομματιου παραπεμπουν στην ‘‘αποξενωση’’ του χαρακτηρα και ενας κενος τειχος ηταν η καλυτερη δυνατη παρουσιαση.
Αχ επιτελους!!!
Κατα τις 6 λεω να παω… Καλα δεν ειναι; Ανω διαζωμα θα ειμαι
Τελικα εκεινη η φιλη μου πηρε σημερα για διαζωμα απο τα νεα που κυκλοφορησαν:))))
Κι εγώ #-o έτσι κάνω Floydized…
Συμφωνώ με billrocki, tall shadow και ellanor
Mπορεί να μην ήταν εντυπωσιακό το παίξιμο του συγκεκριμένου τραγουδιού όμως πιστεύω ότι έγινε έτσι εσκεμμένα…ώστε να δημιουργηθεί μία ατμόσφαιρα αποξένωσης,να νιώσουμε μόνοι,αποκλεισμένοι,χωρίς επικοινωνία με τους υπόλοιπους ανθρώπους-όπως και με τη μπάντα-ήταν αλληγορικό,συμβολικό το όλο σκηνικό.ένας άνθρωπος βρίσκεται μόνος του μπροστά από ένα τιτάνιο τοίχος και ουρλιάζει προκειμένου η φωνή του να διαπεράσει το τοίχος και να φτάσει ως απέναντι,όπου βρίσκονται άλλοι άνθρωποι και να τον νιώσουν,να τον αγγίξουν…να τον βοηθήσουν. but it was only a fantasy…the wall was too high as you can see
μου περασε ξυστα απο το μυαλο να πουλησω το εισιτηριο για twisted sister για να δω τον waters κ 3η φορα … αλλα δεν τους εχω ξαναδει ρε γαμωτο κ φοβαμαι μηπως δεν ξαναρθουν…
καλα να περασετε οσοι πατε (και) σημερα… ζηλευω…
ελπιζω ο dee να με κανει να ξεχασω οτι την ιδια ωρα θα παιζεται το mother ξερω γω…
εντιτ: ειναι τουλαχιστον αστειο να λες ψυχρα εκτελεσμενο το hey you…μονο δακρυα…
Αυτό ακριβώς είναι το νόημα της συγκεκριμένης εκτέλεσης του Hey You: να νιώσεις μόνος και αβοήθητος.
Δε θα μπορούσα να συμφωνήσω περισσότερο με τον τρόπο που αποδώθηκε
όταν τελείωσε και η 2η συναυλία αναρωτιόμουν αν θα κατάφερνα να δω και 3η φορά τον τοίχο… σήμερα πολλά χιλιόμετρα μακριά λυπάμει που έχασα τη 3η συναυλία αλλά θυμάμαι τις 2 νύχτες κι αναπολώ… μέσα στα 5 καλύτερα πράγματα που χω δει…
και δεν ξέρω τι άλλο να περιμένω να δω εδώ περα πια!