Bαριεμαρα και χασμουρητο,παμ’παρακατ΄.
Φανταστικο το βιντεακι οντως, αφου ολοι μας τοτε βλεπαμε Jammin καθε φορα που ειχαν εκπομπη (βδομαδιαια? δεν θυμαμαι καν). Μου ειναι πολυ δυσκολο πλεον να δω τετοια βιντεακια προσωπικα, και οχι για το cringe της μοδας των 90ς (δεν ηταν και η χειροτερη μοδα, ποσο μαλλον σε συγκριση με την τωρινη), αλλα γιατι ο ενας απο τους δυο παρουσιαστες της εκπομπης ειναι γλοιωδης και σιχαμενος, και με κανει να νιωθω αποστροφη.
Κατα τα αλλα μορφαρες ηταν οι Rotting Christ στο βιντεο, και ο Σακης απο τοτε τα ελεγε πολυ καλα. Ηταν βεβαια και μια απο τις πιο γαματες εποχες τους με το Sleep Of The Angels και αμεσως μετα το Dead Poem, δισκους που τους εκαναν απιστευτα γνωστους και στο εξωτερικο.
Το Jammin ηταν καθημερινο εκτος ΣΚ. Στην αρχη ηταν 1.5 ωρα και μετα αν δεν κανω λαθος επεσε στην 1 ωρα διαρκεια.
Λοιπόν, κάπου το έχασα αυτό το βιντεάκι, όταν ανέβηκε στο φόρουμ, λόγω διακοπών.
Τη συγκεκριμένη συνέντευξη/παρουσία των RC στην εκπομπή την θυμάμαι σαν χθες. Πραγματικά, όμως. Μπορεί να μη θυμάμαι τι έφαγα χθες το βράδυ, αλλά τη ζημιά που έπαθα όταν προβλήθηκε το βίντεο του «After Dark I Feel” (είχαν εστιάσει αρκετά στο ότι ήταν η παγκόσμια πρώτη προβολή, όπως και στη χρήση της πιο σύγχρονης τεχνολογίας της εποχής), δεν τη λησμονώ στον αιώνα τον άπαντα. Επίσης, ο σκηνοθέτης πέθανε πολύ νέος, αν θυμάμαι σωστά, πριν από πολλά χρόνια. Πολύ κρίμα που εκείνη την ημέρα δεν είχαν κανονίσει εμφάνιση των RC να μη μείνει τίποτα όρθιο μέσα στο studio.
Εντάξει, το Jammin μάς ξεστράβωνε πολύ τότε. Προσωπικά, έπιανα στασίδι καθημερινά τα απογεύματα για να το δω, ενώ το μεγαλύτερο του ατού ήταν τα live των μπαντών που φιλοξενούσε στο studio. Τα έχω ξαναπεί στο παρελθόν.
Κι επειδή μπήκα σε RC mode τώρα… δεν ξεχνώ!!! Και μπάσιμο με “Sorrowful Farewell” εκείνη την αλησμόνητη ημέρα.
Εξαδάκτυλος ο τύραννος!
Το The Fall Of The Tyrants μου αρεσε,το δευτερο κομματι σαν leftover απο Rituals ισως,δεν τα θεωρω μαπα παντως,ειναι οκ.
Αυτα τα πανοραμικα πλανα με drone λιγο πριν πεσει η νυχτα πανω απο την Αθηνα και τον Λυκαβηττο να φαινεται σαν πυγολαμπιδα ειναι ανατριχιαστικα. Αυτη η συναυλια ειναι απο τα ελαχιστα πραγματα που στεναχωριεμαι που εχασα αυτο το καλοκαιρι που δεν ηρθα Ελλαδα. Στανταρ στα 10 αγαπημενα μου τραγουδια απο Rotting Christ το Δαιμονων Βρωσις παντως. Κι ας το γραφει λαθος ο Σακις στα Ελληνικα.
ΠΩ…
τραγουδάρες
ηχάρα
τρομερή απόδοση
γιατί δεν πήγα;
Πιθανότατα η ΑΙ το έγραψε λάθος!
Γρηγορα δεν το παιζουν εδω το sorrowful farewell?
Και άψυχα θα προσθέσω
Πολυ.
Καθολου.
Δεν έχω ξαναδεί άλλο βιντεάκι της σειράς. Όλα τόσο κακή σκηνοθεσία έχουν; Ζαλίστηκα στο λεπτό πάνω ρε παιδιά, γιατί τόσα πολλά κοψίματα, εφέ, και γωνίες λήψης;
Τουλάχιστον δεν είναι όσο κακό όσο το Death on the Road