Τι διαμαντακι είναι αυτό που ανέβασε ο φίλος.Φοβερο.Το κοινό από πίσω όλα τα λεφτά κ αυτό.Σα να βλέπω τον εαυτό μου.Βακαρος ασχολιαστος.Οπως τον θυμόμουν.
Εχω τουλαχιστον 3 γνωστους στο κοινο
Εδω εχω εγω, που δεν ειμαι καν απο Θεσσαλονικη
Εγώ πάλι νομίζω ότι μπορώ να… μυρίσω το after shave από την φάτσα του Σάκη και σχεδόν όλων όσων εμφανίζονται στο βίντεο, έστω και μέσα από την οθόνη!
Όσο εντυπωσιακό είναι το πως αλλάζουν οι μόδες, άλλο τόσο είναι η σπουδή των πολλών να εναρμονιστούν με αυτές!
Νέο, τώρα, κι εσύ…
Που λέει ο λόγος
Εγώ να προτείνω και ονόματα για τα νέα πρότζεκτ του ΣΑΚΗΣ
χσξ
ξσχ
ξχσ
σχξ
σξχ
κτλ
Και σκς
Εγώ πάντως από αυτά που γράφεις θα προέκρινα το “κτλ”! Εκτός του ότι θα στείλει όλους τους μη Ελληνόφωνους να ψάχνονται ποια απόκρυφη σημειολογία κρύβει, αν κάποιος επιχειρήσει αντιστοίχιση με τους ελληνικούς αριθμούς θα βρεθεί αντιμέτωπος με ένα… είκοσι τριακόσια τριάντα, κάτι σαν τις “πεντακόσιες εκατόν τριάντα πέντε χιλιάδες” που είχε πει κάποτε ο πρόεδρος λαοφιλούς ομάδας των Αθηνών!
Bαριεμαρα και χασμουρητο,παμ’παρακατ΄.
Φανταστικο το βιντεακι οντως, αφου ολοι μας τοτε βλεπαμε Jammin καθε φορα που ειχαν εκπομπη (βδομαδιαια? δεν θυμαμαι καν). Μου ειναι πολυ δυσκολο πλεον να δω τετοια βιντεακια προσωπικα, και οχι για το cringe της μοδας των 90ς (δεν ηταν και η χειροτερη μοδα, ποσο μαλλον σε συγκριση με την τωρινη), αλλα γιατι ο ενας απο τους δυο παρουσιαστες της εκπομπης ειναι γλοιωδης και σιχαμενος, και με κανει να νιωθω αποστροφη.
Κατα τα αλλα μορφαρες ηταν οι Rotting Christ στο βιντεο, και ο Σακης απο τοτε τα ελεγε πολυ καλα. Ηταν βεβαια και μια απο τις πιο γαματες εποχες τους με το Sleep Of The Angels και αμεσως μετα το Dead Poem, δισκους που τους εκαναν απιστευτα γνωστους και στο εξωτερικο.
Το Jammin ηταν καθημερινο εκτος ΣΚ. Στην αρχη ηταν 1.5 ωρα και μετα αν δεν κανω λαθος επεσε στην 1 ωρα διαρκεια.
Λοιπόν, κάπου το έχασα αυτό το βιντεάκι, όταν ανέβηκε στο φόρουμ, λόγω διακοπών.
Τη συγκεκριμένη συνέντευξη/παρουσία των RC στην εκπομπή την θυμάμαι σαν χθες. Πραγματικά, όμως. Μπορεί να μη θυμάμαι τι έφαγα χθες το βράδυ, αλλά τη ζημιά που έπαθα όταν προβλήθηκε το βίντεο του «After Dark I Feel” (είχαν εστιάσει αρκετά στο ότι ήταν η παγκόσμια πρώτη προβολή, όπως και στη χρήση της πιο σύγχρονης τεχνολογίας της εποχής), δεν τη λησμονώ στον αιώνα τον άπαντα. Επίσης, ο σκηνοθέτης πέθανε πολύ νέος, αν θυμάμαι σωστά, πριν από πολλά χρόνια. Πολύ κρίμα που εκείνη την ημέρα δεν είχαν κανονίσει εμφάνιση των RC να μη μείνει τίποτα όρθιο μέσα στο studio.
Εντάξει, το Jammin μάς ξεστράβωνε πολύ τότε. Προσωπικά, έπιανα στασίδι καθημερινά τα απογεύματα για να το δω, ενώ το μεγαλύτερο του ατού ήταν τα live των μπαντών που φιλοξενούσε στο studio. Τα έχω ξαναπεί στο παρελθόν.
Κι επειδή μπήκα σε RC mode τώρα… δεν ξεχνώ!!! Και μπάσιμο με “Sorrowful Farewell” εκείνη την αλησμόνητη ημέρα.