Και παλι μιλαμε για ενα κομματι σε μια καριερα 44 χρονων για τους RUSH, οπου και παλι το μηνυμα δεν ειναι σαφες, αφου η καταργηση των συνορων, προφανως, ειναι μια αποψη πολυ μακρια απο το συντηρητισμο στον οποιο τους κατετασσαν, ενω για την παγκοσμιοποιηση, οπως λες, δε λεει κατω απο ποιο πρισμα ειναι υπερ της.
Για τους στιχους του Anarchist δες [U]εδω[/U].
Δε θα έπρεπε. Αυτό θα ήταν ένα ατόπημα που θα απέφευγαν άλλες κι άλλες μπάντες, πόσο μάλλον ο Peart και οι Rush, οι οποίοι είναι πάντα συνετοί, μετριόφρωνες και οι οποίοι πάντα με άξονα τη λογική εξέφραζαν τις ανοιχτόμυαλες απόψεις τους.
Όσον αφορά τους στίχους του Anarchist τους διάβασα. Ωστόσο να πω ότι σε περίπτωση που εστίασες σε αυτούς και δε διάβασες τους υπόλοιπους στίχους του δίσκου, να το κάνεις γιατί πρόκειται για concept. Μπορεί να εκφράζει μια άποψη και να την καταρρίπτει αργότερα φερ’ ειπείν.
Όπως και να 'χει, η δική μου ελεύθερη εξήγηση είναι ότι ο πρωταγωνιστής μας στο μεταφορικό και κυριολεκετικό ταξίδι του που κάνει μέσα από τον δίσκο συναντά και αυτόν τον Anarchist, έναν άνθρωπο αρχικά -και κατά βάθος- με ευαισθησίες, ιδεαλιστή (I’d like me smiles in a diamond; I’d like me happiness in love. ) ο οποίος είναι πια γεμάτος με οργή (the scarlet mist that’s billowed into rage) και με μαυρισμένη ψυχή (The lenses inside of me that paint the world black). Δεν μπορεί με τίποτα να βρει peace of mind (A missing part of me that goes around me like a cage και They told me I belonged. I never wanted to belong! I was so strong!) γιατί ο κόσμος δεν είναι αυτός που θέλει, δεν είναι αυτός που θα έπρεπε να ήταν, δεν είναι αυτός που του υποσχέθηκαν (The things I’ve always been denied:An empty promise that somehow died) και προσπαθεί αποκομμένος από τους υπόλοιπους (Well, I was always alone. ) με μια απεγνωσμένη προσπάθεια/στάση ζωής να κάνει κάτι, οτιδήποτε για να τον αλλάξει (I’ll claim my vengeance on my own! )
Αυτά λέει λοιπόν. Μιλάει για ένα συγκεκριμένο Anarchist, όχι για τους αναρχικούς γενικότερα, όχι για τον αναρχισμό, ίσως ούτε καν για τον τυπικό αναρχικό. Ίσως να μη χρησιμοποιεί καν τη λέξη αναρχικός με την έννοια του κοινωνικού κινήματος αλλά πιο …κυριολεκτικά. Ή εντελώς μπακαλίστικα, ιμπρεσιονιστικα. Ίσως πάλι όντως να μιλάει για όλα αυτά. Τι καλύτερο από το να εκφράσεις την άποψή σου χωρίς να μπορεί κανείς να σου πει τίποτα, παρά με μια παραβολή. Οι Rush ήταν πάντα μάστορες σε αυτό. 
Όπως και να 'χει, η όλη η περιγραφή, με αποκορύφωμα το ρεφραιν δείχνει σε εμένα ότι ο “ποιητής” δε συμμερίζεται αυτές τις απόψεις, εντούτοις τρέφει συμπάθεια και συμπονεί αυτόν που τις πιστεύει.
PS: Όσο πιο πολύ ακούω το δίσκο τόσο πιο πολύ τον γουστάρω. Και τον ακούω πολύ.
Και από ότι βλέπω ο δίσκος με την βοήθεια ενός συγγραφέα θα γίνει και βιβλίο.
Πάντως πολύ πιθανόν ο anarchist να είναι και κάποιο πραγματικό πρόσωπο που γνώρισε ο peart στα ταξίδια με την μηχανή.
[B]@manos87[/B]
Απλα, προφανως, δεν ειχαν καμια καουρα οι RUSH ειτε να κατεφερθουν (που θα ηταν και ατοπημα, οπως λες) ειτε ομως και να εκφρασουν μια “ψευτικη” συμπαθεια …οταν και αυτοι θα εχουν καποιες αποψεις και οταν εχουν φτασει μια τοσο προχωρημενη ηλικια.
Δεν εχω ακουσει τους στιχους σε ολο το δισκο.
Και ουτε γω μιλησα για το οτι εκφραζουν καποια συγκεκριμενη αποψη ή οτι συμμεριζονται τις αποψεις του “Anarchist”, ο οποιος συμφωνα με την περιγραφη θα μπορουσε να πλησιαζει τον “τυπικο” (αν υπαρχει τετοιος) αναρχικο.
Απλα, οπως καταλαβαινω κι απο τα γραφομενα σου, και αυτη ειναι και η δικια μου αρχικη αποψη, το τραγουδι αποπνεει ενα σεβασμο προς τις ιδεες και τη σταση ζωης του “αναρχικου” που περιγραφει, πραγμα που με εκανε να θελω μια συζητηση, αφου ο σεβασμος αυτος δεν “κολλαει” με τις φημες που τους θελουν συντηρητικους, χωρις να ισχυριζομαι οτι συμμεριζονται τις αποψεις αυτες που περιγραφει το κομματι.
Κοίτα, απλά το θέμα είναι ότι δεν πιστεύω ότι είναι συντηρητικοί, άσχετα αν όπως λες ακούγεται. Ή ότι ήταν ποτέ. Μόνο το 2112, το πιο γνωστό κομμάτι τους, να κοιτάξει κανείς το καταλαβαίνει αυτό. Απλά δεν είναι “αριστερών” πεποιθήσεων ας πούμε, μέσα σε πολλά εισαγωγικά. Ή, ακόμα καλύτερα, είχαν κάποιες απόψεις που ήταν αντίθετες με την “επαναστατική” ιδεολογία όπως αυτή είναι εκφρασμένη (πολλές φορές με αισθητική συνθημάτων τοίχου) από την πλειοψηφία των ροκ μουσικών και η οποία θεωρείτο εκ των ων ουκ άνευ ειδικά στα 70s, δεδομένου ότι και το προγκ ροκ προερχόταν από τους χιππιδες και το ψυχεδελικό ροκ των 60s.
Για μένα η λέξη που τους χαρακτηρίζει είναι “ανοιχτόμυαλοι” και πάντα έβγαζαν μια πραότητα στις απόψεις τους. Ο Peart θα μπορούσε να περιγραφεί με τον οξύμωρο χαρακτηρισμό “ο πιο ορθολογιστής ιδεαλιστής μουσικός της ροκ”. Αυτό επειδή, αν τα απογυμνώσεις, αυτά που γράφει είναι βαθύτατα κυνικά και to the point, όμως τα γράφει με ευφυή, ευρηματικό, ποιητικό τρόπο. Η αιτία που τα γράφει και τον προβληματίζουν είναι ότι, όπως και ο anarchist, θέλει τον κόσμο όπως τον ονειρεύεται. Απλά, αντίθετα με τον Anarchist, αυτή η αδικία δεν τον γεμίζει και αυτόν με οργή και θυμό, ή τουλάχιστον δεν του δημιουργεί την ανάγκη να τα εξωτερικεύσει.
αρχίζει και μεγαλώνει ο δίσκος. Nice.
*ωραίο θέμα πιάσατε
**το Wreckers ειναι ότι πρέπει να single
Πολύ πολύ ενδιαφέρον θέμα ανοίχτηκε.Αρέσκομαι.
Ο Peart ο ίδιος πάντως δηλώνει “bleeding-heart libertarian”.
Πχ εδώ μια συνάντησή του με έναν εκπρόσωπο της Greenpeace.(Aπ το Official site του…)
In the Pacific Northwest, as in Canada?s British Columbia to the north, logging was a major industry, and thus a source of many jobs. That?s important, no question, and it is one threshold where I part company with organizations like Greenpeace. Speaking with one of their advocates once, I said I would find it hard to shut down any industry, even coal mining, when it would put so many blameless, hard-working people out of a job. The Greenpeace guy said he had no problem with bringing it all down, and he meant it, but . . . I?m a bleeding-heart libertarian.
Γενικά οι επιρροές του απ την γραφή και σκέψη της Ayn Rand είναι πολλές και η πολιτική στους στίχους του πιστεύω πως υπάρχει έντονα,αν και ποιητικά συγκεκαλυμμένη.Πέρα απ το Territories,κομμάτια όπως το “Anthem”,“New World Man”,“Working Them Angels” ακόμα και το “2112” θα λεγε κανείς,βρίθουν πολιτικής αλληγορίας.Διαβάζοντας επίσης τα βιβλία του,που πραγματικά είναι σαν προσωπικά ημερολόγια,καταλαβαίνει κανείς πολύ καλύτερα πιστεύω την σκέψη του και το πως βλέπει τον κόσμο(αν και μετά το Ghost Rider νομίζω πως επήλθε κάτι σαν “γενική αναθεώρηση των πραγμάτων”).Γενικά ασχέτως πολιτικών προτιμήσεων,είναι ένας εξαιρετικά σκεπτόμενος άνθρωπος,απ αυτούς που σπανίζουν-πλέον-στο rock n roll.
Με τους στίχους του νέου δίσκου δεν έχω ασχοληθεί ακόμα,αλλά περιμένω το fan pack,οπότε θα το ξεκοκκαλίσω,όταν θα σκάσει μύτη.
Άκουσα Caravan και BU2B και γούσταρα. Τί είδους ανωμαλία είναι αυτή;
Πολύ καλό ποστ.
Ayn Rand θα βρώ στο μαγαζί όταν έρθω πάνω; 8)
Νeil Peart ως συγγραφέα; 
H Ayn Rand έχει πιάσει αράχνες στο ράφι,μια και προτιμούν τη σαβούρα της Λένας Μαντά και κάτι μυθιστορήματα του τύπου “Ο Ιούδας Ξερνούσε Υπέροχα”, “Το Πουλί Του Είχε Γεύση Καραμέλα”, “Εμμηνόπαυση και Ορθοδοξία” και τέτοια.
Peart μόνο στο μουσικό υπόβαθρο,μια και ξενόγλωσσα δεν έχω(εδώ δε διαβάζουν τα μεταφρασμένα…).
Χτες τσίμπησα το fan pack στο αεροδρόμιο στο Λονδίνο.
Μιαμ είναι και το digipack έχει στίχους και ωραίο artwork. Έχει αφισάρα και φυσικά πολύ υλικό για να διαβάσει κανείς.
Πάντως, ας μην ονειρεύονται όσοι ελπίζουν ότι ίσως και θα μπορούσαν να έρθουν Ελλάδα. Πρέπει να έχουν - σε αναλογία - ελάχιστο κοινό εδώ. Οπότε ας κλείνουμε για έξω όσο μπορούμε ακόμα.
Oι Rush ήταν ανέκαθεν με την εργατική τάξη, απλά τώρα φαίνεται ότι το γύρισαν στον αναρχοσυνδικαλισμό.
I get up at seven, yeah,
And I go to work at nine.
I got no time for livin’.
Yes, I’m workin’ all the time.
It seems to me
I could live my life
A lot better than I think I am.
I guess that’s why they call me,
They call me the workin’ man.
They call me the workin’ man.
I guess that’s what I am.
Δείτε και τον Geddy Lee να τα λέει σε άπταιστα ελληνικά την ίδια χρονιά που βγήκε το Working Man.
ευχαριστώ
Κλαίω,οδύρομαι,ολοφύρομαι.:lol::lol::lol::lol:
Aυτά τα αναρχοκομμουνιστικά τα παίζαν πριν έρθει ο Peart ρε συ.Αν το έγραφαν μετά από 2 χρόνια το κομμάτι θα το ονόμαζαν Business Man.
Ελλάδα έχει έρθει; Το περιμένω σε CD και δεν το έχω ακούσει ακόμα !!!
Μέχρι τώρα έχω φάει μεγαλύτερο κόλλημα από ότι με το “Snakes and Arrows” πάντως…
Συμφωνώ ότι ο δίσκος μεγαλώνει με το κάθε άκουσμα.
Ξεχωρίζω το ομώνυμο, το “Halo Effect”, το “The Wreckers” και το εκπληκτικό “The Garden”.
Κατέφτασε και κατά δω το Fanpack!!!Εντυπωσιακό μπορώ να πω,όπως και το περίμενα!!Χαρούμενος φανμπόης mode on!
οχι οχι οχι
Δίσκος που άκουσμα με το άκουσμα με κερδίζει όλο και περισσότερο. Θα τοποθετηθώ αναλυτικότερα εν καιρώ…
Ειναι δισκαρα. Ηρεμήστε