Έχω τόσο καιρό να σκεφτώ τους Σμασιν που απλά μου διέφυγε, αλλά κι αυτό δέκα γιατί όχι. Προτιμώ το Μασίνα προσωπικά, γουστάρω που είναι πιο χεβι 
2 Likes
Ναι δισκαρες όλα και το Siamese Dream επίσης,απλά προτιμώ το πιο ατμοσφαιρικό Adore λίγο παραπάνω.
1 Like
Μεχρι τα 2 machina οι pumpkins ειναι μοναδικοι. @Leper_Jesus ακου σιγουρα το siamese dream, ισως το καλυτερο τους και γενικως μνημειο των 90s, πληρης, τελειος δισκος. Το mellon colie επισης εξαιρετικο αλλα λογω διαρκειας δυσκολα θα βαλω να το ακουσω ολοκληρο προσωπικα. Η φωνη του Corgan ειναι σιγουρα ιδιαιτερη, αλλα σε μουσικο επιπεδο εχεις να κερδισεις πολλα.
για να μην ειμαι οφτοπικ ενα ακομα bodies για φιλους της ακροτητας
3 Likes
Δισκαρα!
3 Likes
Η δοκιμασία διά πυρός (και σιδήρου;), το να αποδεικνύει κάποιος την αξία του μέσα από τις δυσκολότερες των συνθηκών είναι μια κατάσταση που εύλογα έδωσε τον τίτλο σε ταινίες, δίσκους, αλλά και μεμονωμένα τραγούδια. Ας δούμε/ακούσουμε κάποια από αυτά…
Το “catchy” Trial by Fire από το φοβερό The New Order είναι ένα δείγμα για το ότι οι Testament ανέκαθεν είχαν ανεπτυγμένη αίσθηση της μελωδίας. Και στο cult αριστούργημα Court in the Act των Satan θα βρούμε ένα κομμάτι με τον ίδιο τίτλο, το οποίο μιλάει για την απειλή της πυρηνικής καταστροφής. Όπως και στο Long John Silver LP όπου η φθορά από τις καταχρήσεις είχε ήδη αρχίσει να αφήνει τα σημάδια της στους Jefferson Airplane, αλλά και στο Asylum των Kiss,επίσης έναν δίσκο που δεν συγκαταλέγεται στις κορυφές των εν λόγω. Τέλος, είναι το αισθαντικό κομμάτι που έδωσε τον τίτλο και στο LP των Journey από το… σχετικά μακρινό 1996!
8 Likes
Τα εβαλα με τη σειρα που μ’ αρεσουν. Εχει και ενα η Sasha Siem αλλα δεν υπαρχει σε youtube/spotify
- Sequence Theory Project
- Hindi Zahra
- Dead Letter Circus
- Portishead
- Sasha Siem
- PJ Harvey
0 voters
1 Like
Δεν ψηφίζω μέχρι να βάλεις το Silence από τους Delerium. Μπορείς να βάλεις οποιοδήποτε από τα 12-13 remix, DJ Tiesto, Sanctuary, Fade, Nielsen, Gold mix κτλ, ή και το ακουστικό το αρχικό. Μιλάμε για ένα από τα καλύτερα τραγούδια όλων των εποχών. Βασικά άστο θα κάνω πολλά με όλα τα ρεμίξ να δούμε πόσοι ακομπλεξαριστοι θα ακούσουν και τα 10 μπιτάκια
2 Likes
Το πρώτο που μου ήρθε στο μυαλό:
…ή αλλιώς πως να ανοίξεις μια δισκάρα με τον απόλυτο τρόπο, αφού σε 2 λεπτά τα έχεις πει όλα.
3 Likes
Ακομη ενα trial by fire σε ξεφρενο, thrashατο USPM
Σε silence υπαρχει και το παρακατω ελληνικο darkwave
2 Likes
Στο χορό των “Silence” να μην ξεχνάμε και αυτό εδώ το μεγαλειώδες.
5 Likes
αν και η οριτιζιναλ βερσιον ειναι καλυτερη,καλο και το ακουστικο 
Ας κάνει ένα poll κάποιος με όλα αυτά!
(Πάντα θα το λέω όταν παίζουν τόσες πολλές διαφορετικές μουσικές)
Adrenaline
Senser
You Me At Six
Shinedown
Gavin Rosdale
Ξύλινα Σπαθιά
Προσωπικά διάλεξα το Adrenalin των Senser, αγαπημένο τραγούδι από το Asylum, ένα διαμαντάκι των '90s που δυστυχώς δεν αναγνωρίστηκε όσο έπρεπε. Επόμενη επιλογή θα ήταν τα Σπαθιά.
- Senser
- You Me At Six
- Shinedown
- Gavin Rossdale
- Ξύλινα Σπαθιά
0 voters
1 Like
Πολύ εύκολη ψήφος για εμένα. Οι Senser ήταν μεγάλο κόλλημα μου και ειδικά το adrenaline. Υπήρχε σαν μπόνους στον δίσκο και ένα ρεμίξ του, το οποίο ήταν πολύ καλύτερο από το κανονικό.
1 Like
Βλέπω το ποσό σου και διπλασιάζω:
2 Likes
Are you deaf to the silence, or the roar of the machines?
Φιλότιμη προσπάθεια θα δηλώσω, με έπιασες και στις μέρες που ξαναλιώνω δισκογραφία, αλλά προσοχή στο συνάλλαγμα ρε 
To καλύτερο κομμάτι του Autarch EP βέβαια και στα τοπ τους.
1 Like
Χάριν λόγου του είπα, φυσικά και προτιμούμε From Ashes Rise.
Όσον αφορά εμένα.
1 Like
Συνεχίζω από εκεί που άφησα τους Détente…
Κομμάτια που κυκλοφόρησαν την ίδια χρονιά ώστε να μην αναρωτιόμαστε ποιος έκλεψε ποιον. Και κομμάτια εξίσου αδύναμα, θα έλεγα. Ψηφίζω Détente, παρ’ όλο που το βασικό, AC/DC-άδικο riff των Accept σου μένει. Αλλά εκεί που λέει “waargaaames”, πολύ dejavu με το “What do you do for money honey” των προαναφερθέντων, ρε παιδί μου…
- Detente
- Accept
0 voters
Αυτά όχι μόνο κυκλοφόρησαν την ίδια χρονιά, μα κι από την ίδια εταιρεία! Από τα καλά κομμάτια των Iced Earth θεωρώ, αλλά τρέφω μία ιδιαίτερη αδυναμία στο “Feel sorry for the fanatic”, και ειδικά στο συγκεκριμένο τραγούδι που το βρίσκω και την κορυφαία στιγμή του συγκεκριμένου album. Ένα album που κάποια περίοδο όλο και το έπαιρνε το μάτι μου σε αφιερώματα για «ρηξικέλευθα», «πρωτοποριακά» ή «αμφιλεγόμενα» albums που δίχασαν τη metal κοινότητα, αλλά πλέον σπάνια βλέπω να μνημονεύεται. Προσωπικά το βρίσκω ακόμα έναν εθιστικό δίσκο, και το συγκεκριμένο τραγούδι δε γίνεται να μη γοητεύσει με τον mid-tempo ρυθμό του κι αυτά τα χορωδιακά φωνητικά ή τα διακριτικά πλήκτρα. Γενικά όλο το album, όμως, μετράει.
- Iced Earth
- Morgoth
0 voters
Και για το τέλος ένα αναπάντεχο battle: από τη μία έχουμε τους (πιο γνωστούς, υποθέτω, στους περισσότερους του forum) Ulver όταν αποφάσισαν επιτέλους μετά από χρόνια να ξαναδοκιμάσουν πιο βατές δομές γράφοντας κάποιες τραγουδάρες πριν αφεθούν εντελώς στην πιο πρόσφατη, pop περίοδό τους. Ωραίο το “Wars of the roses” κι ωρίμασε ακόμα πιο ωραία μέσα στα χρόνια. Και το “England” από τις πολύ καλές στιγμές του. Από την άλλη έχουμε τη (για το προσωπικό μου γούστο) ΠΙΟ ΚΟΡΥΦΑΙΑ παλιακή μελωδική punk rock μπάντα. Το “England” είναι το πρώτο κομμάτι του πρώτου τους album “Songs of praise”, το οποίο και θα πρέπει να ακούσουν όοολοι όσοι μέσα στην άγνοιά τους κατηγορούν ακόμα (; ) εκείνο το επαναστατικό βρετανικό μουσικό ρεύμα των late 70’s ότι κατέστρεψε τη μουσική ή δεν είχε σχέση με τη μελωδία ή ό,τι άλλο. Album με χιτάρες από την αρχή μέχρι το τέλος, κάθε κομμάτι επίδοξο single και κάθε couplet ή refrain να καταφέρνει να έχει αυτήν την ειρωνική, διεστραμμένη αίσθηση της μελωδίας των Adicts που τους έκανε τόσο, μα ΤΟΣΟ μοναδικούς. Δύσκολο ντέρμπι για ‘μένα, θα πάω με τους Νορβηγούς κι ας με συγχωρέσει ο Monkey.
- The Adicts
- Ulver
0 voters
1 Like
Υπάρχουν και οι KISS
2 Likes
…και οι Burning Tree του παικταρά Marc Ford! Έναν δίσκο και καλό έβγαλαν, το 1990. Καλά τα λες για Adicts…
1 Like