Καλα δε συμφωνω με την καμια, για μενα ειναι τοπ 20αδα τραγουδιων Maiden ανετα. Τρυπες ως συνθεση δεν ξερω τι μπορει να εννοεις, αν μη τι αλλο ειναι απο τα λιγα τραγουδια τους που σιγουρα δεν χρειαζεται η τριτη κιθαρα Κοιλια θεωρω οτι κανουν παμπολλα τραγουδια Maiden , εδω δεν ακουω καμια.
Ναι σε όλα.
To tame
Revelations
Trooper
Flight
Where eagles
Quest
Still
Die
Sun
Εννοειται μέτριο τραγούδι δεν υπάρχει στο δίσκο, ακόμα και τα “χειρότερα” είναι ωραία κομμάτια
Αφού πιάσαμε τον ενικό λοιπόν, απαραίτητη συμπλήρωση…
Στο Da Capo, δεύτερο δίσκο των Love, του απόλυτου συγκροτήματος του LΑ στα mid sixties, βρίσκουμε το Revelation, ένα μακροσκελέστατο jam πάνω σε ένα blues ρυθμό, που ήδη έπαιζαν στις ζωντανές εμφανίσεις τους αφού επέτρεπε σε όλα τα μέλη να δείξουν τις ικανότητες τους στον αυτοσχεδιασμό. Πρόκειται για μια από τις πρώτες περιπτώσεις (μετά από τον Bob Dylan και τους Mothers of Invention νωρίτερα την ίδια χρονιά) όπου μια πλευρά του βινυλίου καταλαμβάνεται εξ ολοκλήρου από ένα και μοναδικό κομμάτι. Το εν λόγω είναι ενδιαφέρον σε στιγμές σίγουρα, όμως υστερεί συγκρινόμενο με το σχεδόν άψογο μέχρι εκείνο το σημείο album.
Για να είναι όμως πλήρης η παρουσίαση και επειδή δεν κρατιέμαι…
Το Revelation του Ozzy με τις οικολογικές ανησυχίες ξεκινάει μπαλαντοειδώς και συνεχίζει με ένα πανέμορφο solo στο πιάνο για να τελειώσει δυναμικά και δραματικά με ένα κιθαριστικό solo που κερδίζει οριστικά τις εντυπώσεις και κλέβει την παράσταση. Το κομμάτι φέρει φαρδιά πλατιά την υπογραφή του Randy Rhoads (εικάζω, γιατί η απόδοση των συνθετικών credits είναι κάπως νεφελώδης όταν εμπλέκεται η Sharon) και είναι μαζί με το Mr Crowley οι κορυφές ενός καταπληκτικού δίσκου!
Με το Into Glory Ride οι Manowar δημιούργησαν ένα album ορόσημο για το επικό metal σε κάθε σχεδόν έκφανση του. Όταν έρχεται η ώρα για το Revelation μάλιστα, δεν υφίσταται κανένας λόγος για αχρείαστες εισαγωγές και “χτισίματα ατμόσφαιρας” (τραγική ειρωνεία το λες, όταν ξέρεις τι ακολούθησε αρκετά χρόνια μετά) και μπαίνουν κατευθείαν “στο ψητό” με το καλπάζοντα ρυθμό και τον ήδη εκστασιασμένο ακροατή να φτάνει στην… κορύφωση πριν καν ακουστεί το chorus.
Έτσι έπαιζαν τότε - και να σκεφτεί κανείς ότι πρόκειται για έναν δίσκο που ξεκινάει με το Warlord!
Αποδεκτά όλα. Υπάρχει, όμως, κι ένα ακόμη άσμα από ένα δίσκο που ήταν τα πάντα όλα και με τον σωστό άνθρωπο πίσω από την κονσόλα του ήχου. Μην αναφερθούμε και στον Uli…
Τα ειπες ολα ομως. Και για Uli και για τα παντα.
Απιστευτα χεβι κομματαρα, κι αν ειχε μπει στο πολλ θα το ψηφιζα με κλειστα ματια, το θεωρω εκατονταδες φορες καλυτερο απο ολα τα υπολοιπα.
εχει ενα filler η Bjork
αλλα η σημαντικη απουσια ειναι ο υπερκομματος απο Ihlo
so take that moment, reach back to that DAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAY
Ελα ρε SUN OF NOTHING λατρεία
Τι κάνουνε αυτά τα παλικάρια, ξέρει κανείς;
Καρδουλα για τον Kevin Moore.
Ψηφισα ξεκαθαρα Alice In Chains στο poll, δεν υπηρχε κανενας ανταγωνισμος ποτε.
Λοιπόν, είχα κάνει και παλιότερα μια αναφορά, ημιτελή όμως, οπότε έρχομαι να συμπληρώσω…
Run For Your Life
Παραδόξως για την μεταλλική ομήγυρη που έχει να καυχιέται για την “Stand and Fight” νοοτροπία που την διέπει, υπάρχουν ύποπτα πολλά τραγούδια που προτρέπουν να… το βάλεις στα πόδια για να σώσεις την ζωούλα σου!
Εκτός από τους Twisted Sister (στο πρώτο κιόλας LP τους), τους Ιάπωνες Loudness, το cult σχήμα των Hellion, τους επισης cult NWOBHM-ers Jaguar, τους Grim Reaper και τους Enforcer, υπάρχει και η σπάνια, αν όχι μοναδική, περίπτωση των Riot όπου ο ίδιος τίτλος ανακυκλώνεται από το ίδιο συγκρότημα για δύο διαφορετικά τραγούδια!
Έχουμε βέβαια και τους Beatles, οι οποίοι εννοείται ότι κολλάνε και στο metal – βασικά όπου γουστάρουν κολλάνε αφού δοκιμάσανε τα πάντα!
Θα γίνει δεκτός ένας μικρός αναγραμματισμός;
Αναγραμματισμός και Dream Theater εννοείς μάλλον!
Ε ναι!
Trail Of Tears - Testament τραγούδι 11 στα 10 απλά τελειότητα
Καταλαβαίνετε ότι το '22 θα συνεχίσει να μας πάει γαμιώντας, από την στιγμή που ο @QuintomScenario έκανε αναφορά σε Testament κ όχι σε Theater… θα πεθάνουμε όλοι