87-88, ματια στο πως θα ειναι στο μελλον ο κοσμος…
2 Likes
17
Sex Pistols – Από τα λιγότερο προφανή διαμαντάκια του Never Mind The Bollocks. Λιτό απέριττο παιχτεπάνκ. Ποτέ δε θα μπορέσω να πω με σιγουριά ποιο είναι καλύτερο, το we like noise / it’s our choice ή το επαναλαμβανόμενο I’m a lazy sod.
Sharon Van Etten – Τραγουδάρα ολκής. Από εκείνες που όσες φορές κι αν επιστρέψεις, χτυπάει όπως η πρώτη. Απλή μελωδία, απλή ενορχήστρωση, απλή φωνάρα. Κάθε στίχος μία καταραμένη ομορφιά. Εκδοχή από Glastonbury 2019 * σκίζει πτυχία *.
1 Like
Με αφορμή την δισκάρα το “Juju” που λιώνω αυτές τις μέρες:
Siouxsie & The Banshees
Το κομμάτι πάει όπως όλος ο δίσκος, δηλαδή σε υψηλότατα επίπεδα. Για τη φωνάρα και την ερμηνεία τα λόγια είναι περιττά. Κλασικό, απλά και λιτά.
Dead Kennedys
Ο μύθος λέει πως υπάρχει τραγούδι των DK με αδιάφορο μπάσο. Η γκρούβα.
The Misfits
Αυτή η σκονισμένη μουντάδα και το hc γκάζι στις κιθάρες πάντα με τραβούσε στους Misfits και ας μην ήταν από τις πολύ αγαπημένες μου μπάντες. Φωνητικάρες προφανώς.
Helloween
Ε, καααλό τραγούδι θα πω 
Όχι από τα αγαπημένα μου από δαύτους. Βάζω λάιβ εκδοχή για το γαμώτο. Δεν έχει ενδιαφέρον που όλα τα τραγούδια έχουν ένα δυσοίωνο riff κάπου, έστω και σε ένα γύρισμα; Υποσυνείδητη θεματική θεατρικότητα.
King Diamond
“Scream…I command you to scream”. Μια κατηγορία μόνο του. Φυσικά και λάιβ εκτέλεση απλά για το κόψιμο στην μέση.
Duh.
5 Likes
Τέτοια πεντάδα ούτε η ορίτζιναλ ντριμ τιμ. (Του Κάρπεντερ παίζει μόνο του.)
Αλλά. Σημαντικότατη παράλειψη.
1 Like
Προσχεδιασμένο ήταν να λείπει η Φοίβη για να δω αν θα την αναφέρει κανείς
Άσε που για να τη βάλω θα έπρεπε να το έχω ακούσει κιόλας και να μην ξέρω απλά το κομμάτι χαχ!
edit: Φλασιά:
4 Likes
ενα ακομα halloween αλλα αυτη τη φορα σε τελειο us power
2 Likes
λιτό απέριττο βρώμικο και αλήτικο ατόφιο ροκ vs από τα κορυφαία (και λιγότερο αναγνωρισμένα) prog rock αριστουργήματα της χρυσής εποχής του είδους
H επιτομή του rock n roll vs μια από τις σπουδαιότερες κορυφώσεις ever σε τραγούδι κατ’ εμέ
χινάρι
3 Likes
Πάμε και κάτι προφανές, απορώ δηλαδή πως μας ξέφευγε τόσον καιρό!
Killers
Ένα από τα κομμάτια που ξεχωρίζουν στο, ούτως ή άλλως εξαιρετικό, “Inferno” των Motörhead είναι το Killers…
…όταν λέμε για Killers όμως το μυαλό πάει, εντελώς δικαιολογημένα, κατ’ ευθείαν στον ύμνο των Maiden από το ομώνυμο δεύτερο LΡ τους.
Καταιγιστικός ρυθμός, αντάξιος της θεματολογίας των στίχων (απ’ ότι φαίνεται βέβαια, πρέπει να τους άλλαζε μέχρι την τελευταία στιγμή ο Di Anno!), ένα από τα καλύτερο solos του Murray, και ο Παυλάρας της καρδιάς μας επιβλητικός και “επικίνδυνος” όπως ακριβώς ταιριάζει στην περίσταση, τόσο που η εκφορά των στίχων και η φωνητική μελωδία του “I can see…” ενέπνευσε καθοριστικά τον Araya για τα κουπλέ του Crionics (“Eyes upon me…” κλπ), που είναι άλλωστε το πιο Maiden κομμάτι των Slayer!
Killer
Οι πολλοί Killers συνιστούν τεράστιο πρόβλημα αλλά και ένας μόνο είναι μεγάλος μπελάς! Μοιραία λοιπόν, ο metal/rock κόσμος, “αιμοχαρής αιμοδιψής και αιμοβόρος”, ασχολήθηκε εκτενώς με το ζήτημα, με τουλάχιστον ικανοποιητικά αποτελέσματα!
Το Killer των Saviour Machine έχει αυτή την μυστηριακή υπερβατικότητα (sic) για τη οποία τους αγαπήσαμε. Εννοείται βέβαια ότι ο King Diamond δεν ήταν δυνατόν να μην έχει τραγούδι με αυτό τον τίτλο, έστω κι αν χρειάστηκε να φτάσει μέχρι το έκτο LΡ του (“The Spider’s Lullaby”) για να μας το παρουσιάσει! Για το αντίστοιχο του Alice Cooper αρκεί να πούμε ότι βρίσκεται στην “στρατηγική” τελευταία θέση σε έναν από τους κορυφαίους δίσκους του (τον δεύτερο που κυκλοφόρησε μέσα στο 1971, αλλά είπαμε, έτσι γινόταν τα πράγματα στα seventies!)
Τέλος, oι Kiss στην επιστροφή τους στα hard rock “χωράφια” με το Creatures of the Night θεώρησαν σκόπιμο να ονομάσουν Killer ένα από τα κομμάτια του, ενώ και οι Night Demon του πολυπράγμονα Jarvis Leatherby έχουν κι αυτοί το δικό τους!
7 Likes
Ηρθα να τσονταρω κι εναν εγχωριο Killer που …σκοτωνει!
3 Likes
2 Likes
…και αυτό!
Ομολογώ ότι δεν το γνώριζα το συγκεκριμένο, μου είχε διαφύγει, ευχαριστώ πολύ.
1 Like
4 Likes
κομματάρες και τα δύο με το δεύτερο να είναι από αυτά που ψάχνεις να βρεις κάθε version στο youtube.
Εχει με ορχηστρα, με επιπλεον πιανο, με flashmob κλπ
Δύο σετάκια σας έχω:
2 Likes
Λοιπόν, επιστροφή στον τόπο του εγκλήματος μετά από καιρό μια και η σκέψη με ήρθε μέσα στο λεωφορείο. Αρχικά οι Gamma Ray προσφέροντάς μας το “Land of the Free II” προσπαθούν να κάνουν κάτι, αλλά για μένα δεν τα καταφέρνουν. Ωραίο riff-άκι στο τραγούδι, εμπνευσμένο από το “Jawbreaker”, αλλά στο “Unisonic” ο Kai το έκανε ακόμη καλύτερο. Το τραγούδι είναι καλό (σκέτο), αλλά η παραγωγή όλου του δίσκου το κάνει ν’ ακούγεται φουσκωμένο και κάπως “χοντρό”. Χάνεται μέχρι και το drumming του Dan. Το φινάλε του, επίσης, είναι ένα ηχητικό tribute to the past κλείσιμο με βελάκια προς το “Land of the Free”.
Από την άλλη μεριά, έρχονται οι Γάλλοι με το φετινό τους “Into the Storm” και ξαναπαραδίδουν τον δικό τους ρυθμό στα riffs και τα τύμπανα. Κάτι παίζει με την παραγωγή, βέβαια, στα φωνητικά, αλλά συνθετικά δεν το χάνουν. Σαφώς προτιμότερο από τους Γερμανούς, έστω και αν διαφέρουν τελείως στην κατεύθυνση.
5 Likes
Ρε JTN, μας έκαψες μ’ αυτό το “Coward”, τι περιπτωσάρα είναι (ήταν) αυτός ο Vic Chesnutt; Δεν τον ήξερα και το κομμάτι με διέλυσε.
Lupin, αυτή η τρομερή μελωδία που μπαίνει στο 6ο λεπτό του “Death trip” που αλλού μπορεί να την έχω πετύχει, ρε 'σύ; Ούτε καν την μπάντα δεν ήξερα (πόσο μάλλον το τραγούδι), αλλά αυτή η μελωδία μου φάνηκε τόσο γνώριμη.
1 Like
Λοιπόν, άκουγα το εξαιρετικό Master of Disguise των Savage Grace πριν λίγες μέρες και συνειδητοποίησα ότι υπάρχουν κάποιοι “δημοφιλείς” τίτλοι τραγουδιών εκεί μέσα – που στις περισσότερες των περιπτώσεων ανακυκλώθηκαν μετά, προς υπεράσπιση των Savage Grace!
Αρχής γενομένης από το ομώνυμο, ίδιο τίτλο βρίσκουμε και στο πολύ καλό, επίσης ομώνυμο (!) LP, με το οποίο ο Lizzy Borden ξεκινάει την solo καριέρα του κρατώντας το… ίδιο όνομα αλλά με διαφορετικό λογότυπο!
Επίσης, απόλυτα λογικά, και στο “ιστορικό” Masquerade Infernale των Arcturus υπάρχει κομμάτι με αυτό τον τίτλο, όπως και στο αξιόλογο Just Τesting των Wishbone Ash!
Πέρα από τον… μάστορα στις μεταμφιέσεις, τους Savage Grace απασχόλησε και ο Betrayer, όπως και τους Kreator λίγο αργότερα με το video για το συγκεκριμένο τραγούδι να γυρίζεται στη χώρα μας όπου άλλωστε ετύγχαναν πάντα και τυγχάνουν ακόμη ενθουσιώδους υποδοχής!
Τέλος, η ζόρικη κατάσταση του να πέφτεις στη φωτιά, κυριολεκτικά ή μεταφορικά, έδωσε το όνομα στο Into the Fire, τίτλο που έχουν δώσει σε τραγούδι τους και οι Deep Purple, Dokken, WASP, Sabaton αλλά και οι “δικοί μας” Firewind μεταξύ άλλων!
5 Likes