3 Likes
2 Likes
Τι δισκάρα το “Titan Force”, ρε φίλε. Ακόμα κι εγώ που δεν είμαι και πολύ του heavy/power ήχου, υποκλίνομαι σε αυτό το album. Έχει κάτι το ατμοσφαιρικό σε σημεία, κάτι επιβλητικό που σε μαγνητίζει.
4 Likes
Το ανασταίνω με διάφορα που θυμήθηκα:
Από τα αποδυτήρια κιόλας ψηφίζω Death. Με τους Testament, αν και δεν έχω πολύ σχέση, έχω την εντύπωση ότι το “Demonic” θάβεται λίγο λόγω της πιο ακραίας/ψιλο-death προσέγγισης του; Εμένα μου άρεσε το album πάντα, το άκουγα ευχάριστα, ωστόσο το συγκεκριμένο κομμάτι το θεωρώ από τα αδιάφορα του album. Σε αντίθεση με το “Together as one” των Death που μέχρι σήμερα είναι το ΑΠΟΛΥΤΟ κομμάτι του “Human” για 'μένα. Γενικά ο δίσκος με σημάδεψε σε μικρή ηλικία, άλλαξε εντελώς τον τρόπο με τον οποίο προσεγγίζω τη μουσική, οπότε έχει μία ιδιαίτερη θέση στην καρδιά μου. Και το συγκεκριμένο κομμάτι τα έχει όλα: τα ασήκωτα αργά tempo με τη γρήγορη δίκαση, groovy μέρη, στιχάρες και αυτό το ΤΡΟΜΕΡΟ solo με τις ανατολίτικες κλίμακες που ανατρίχιασε από την πρώτη στιγμή που το άκουσα.
- Death
- Testament
0 voters
Fates Warning: Και ξεφωνημένη, radio-friendly μπαλάντα να προσπαθήσουν να γράψουν αυτοί οι άνθρωποι, πάλι συγκινητικό έπος θα βγει, ρε πούστη μου.
Motorhead: Δε μου αρέσουν οι Motorhead.
Επίσης: η αμήχανη στιγμή που ένα κομμάτι των Motorhead είναι μεγαλύτερο σε διάρκεια από το αντίστοιχο των Fates Warning.
- Motorhead
- Fates Warning
0 voters
Εδώ έχουμε τη φοβερή περίπτωση να έχουμε δύο συγκροτήματα με παραπλήσιο ήχο και ίδια θεματική! Και οι δύο μπάντες ξεπήδησαν μέσα από ‘77 punk της Αγγλίας, με τους Menace να πλησιάζουν και προς το oi!, ενώ οι Members κινήθηκαν τελικά σε πιο ευκολοάκουστες, reggae κλπ. καταστάσεις. Και τα δύο κομμάτια, ωστόσο, μοιάζουν ηχητικά (και στιχουργικά), είναι 100% αντιπροσωπευτικά του πρώιμου, μελωδικού punk ήχου και προσωπικά προτιμώ αυτό των Menace (τους οποίους και γενικά προτείνω σε όποιον/α θέλει ν’ ανακαλύψει μία σχετικά υποτιμημένη, μα έξοχη μπάντα του πρώτου punk κύματος).
- Menace
- The Members
0 voters
1 Like
Εδώ το καλό το μπλακοθρασοπράμα (+ μια glamουράτη χεβιμεταλιά):
- Destruction
- Kreator
- Slayer
- Tormentor
- W.A.S.P.
0 voters
Υπέροχα μονοκόμματοι οι DESTRUCTION, επικίνδυνα στοιχειωτικοί οι KREATOR του 1ου full-length, μοναδικά τρομακτικοί (αλλά ακόμα υπερβολικά άγουροι) οι TORMENTOR του 1ου demo, αιώνια καβλωτικοί οι μεγάλοι W.A.S.P. αλλά όταν υπάρχει επιλογή από το “Show No Mercy” η ψήφος πάει εκεί (μα τι επική NWOBHM-ική ριφάρα και αυτή η κραυγή του Arraya στο κλείσιμο…).
Όλα τα κομμάτια γραμμένα μεταξύ 83-86.
3 Likes
Τα λέει όπως είναι ο Κρισπ, αλλά με το που ακούω το αλυσοπρίονο στο W.A.S.P. σεληνιάζομαι κάθε φορά. Είναι και αυτά τα δεύτερα φωνητικά στην ρεφρενάρα γαμώτο! Ψήφος εκεί λοιπόν.
Δεν περίμενα τέτοια επίθεση από Slayer πάντως, νόμιζα πως θα παιχτεί πολύ κοντά με Κάσατορ.
2 Likes
Απ’τη μία έχουμε τους Green Day, που κάνανε την επιστροφή τους και βγάλαν ένα album με 4-5 υπερhit, ωραία rock τραγούδια αυτό που λέμε stadium rock και όσες φορές κι αν τα έχεις ακούσει στο ράδιο, δε θα τα αλλάξεις. Από αυτά για μένα το καλύτερο κομμάτι είναι το Holiday, άψογος ρυθμός, καλοκαιρινό κομμάτι, τελείως mid-00s vibes το videoclip, γενικά σπέρνει, με αγαπημένη μου στιγμή το τελευταίο Holidaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaayyyyyyyeeee που βγάζει ο Billie Joe
Απ’την άλλη έχεις Madonna και ένα απ’τα καλύτερα ποπ τραγούδια εβερ, τα λόγια πραγματικά περιττά.
- Green Day
- Madonna
0 voters
Για να σας δω 
3 Likes
Madonna, άκοπα.
3 Likes
Εγώ το σκέφτομαι ακόμα 
scorpions
6 Likes
Jrue
βάλτε και καμιά ψήφο Kreator ρε αρκουδέηδες!
Συνεχίζουμε μεταλλικά, με ένα δυνατό δίλημμα.
vs
Ποιος ξυπνάει καλύτερα τους νεκρούς; Εδώ σας θέλω. Λατρεύω Venom και την χουλιγκανίλα τους, αλλά το mid tempo στο κομμάτι των Bathory σπάει κόκκαλα. Ρίχνω Quorthon με δυσκολία.
- Venom
- Bathory
0 voters
1 Like
Εγώ ψηφίζω Overkill
6 Likes
The Dark Night Of The Soul
- Loreena McKennitt
- Levi the Poet
- Danger Mouse & Sparklehorse (feat. David Lynch)
0 voters
Ένσταση!
2 Likes
Αυτό το ξέχασα.
Αυτό δεν το ξέρω.
Συνεχίζουμε με ένα δυνατο ματσάρισμα:
Δύο τελείως διαφορετικά τραγούδια, το πρώτο είναι ένα “δεύτερης” κατηγορίας single, το δεύτερο ένα all time classic. Ακόμα κι έτσι, ό,τι (σχεδόν) κάνανε στα 90s οι Oasis είναι πάρα πολύ ψηλά, άρα και αυτό το δίλημμα είναι δυσκολάκι
- Oasis
- Ben E. King
0 voters
Για πάμε.
Katatonia – Από τα τραγούδια που δε χρειάζονται βίντεο γιατί το βλέπεις μπροστά σου έτσι κι αλλιώς. Το μπαρ, η συνάντηση, η κορύφωση. Κάθε στίχος φέρνει το τέλος ένα βήμα πιο κοντά. Τα ‘why have you waited so long?’ τσακίζουν κάθε φορά.
Lamb Of God – Συνδυασμός ριφφ + δίκασης, η τέλεια ηχητική απόδοση τσιμεντένιου παπουτσιού. Η εισαγωγή μέσα σε έξι γραμμές τα λέει όλα. Λατρεία και η εκδοχή με την αλλαγή από 2013 (α ρε Chris). Such is the rule of honour.
- Katatonia
- Lamb Of God
0 voters
Τι προτασάρα μας έκανες, ρε KTN, με αυτούς τους Turnstile. Πρώτη φορά τους άκουσα.
1 Like
Πάμε για κυνήγι; Αρχικά, καταφεύγουμε στους Iced Earth και από έναν δίσκο που αποτελούσε το σβήσιμο της “επιθετικότητας” που είχε προηγηθεί με το “Burnt Offerings”. Καλό, αρκετά καλό άσμα με πολύ ωραίο ρεφρέν. Αλλά…
… ήδη από το ‘85 οι άψογοι Dokken είχαν κυκλοφορήσει μέσα από το “Under Lock and Key” το τραγουδιστότατο παρόν άσμα και φυσικά στις κιθάρες έκοβε κι έραβε ο ασυναγώνιστος Lynch. Κι έτσι τα είχαν όλα σ’ ένα πακέτο και με παραγωγάρα.
- Iced Earth
- Dokken
0 voters
1 Like
Πάμε σε ένα δίλλημα με κεντρικό πρόσωπο τον Lanegan. Δυο τραγούδια που είχε συνθετική συνεισφορά
Αγαπώ όλα τα τραγούδια τους, το συγκεκριμένο όμως είναι από τα καλύτερα τους. Μεγάλη ερμηνεία του Lanegan.
Και πάμε και στον δίσκο που ανέβασε κατακόρυφα το στάτους των Queens Of The Stone Age…
Προσωπικά θα πάω με τους Screaming Trees, λόγω της αδυναμίας που τους έχω…τι θα κάνετε εσεις? No one knows 
- Screaming Trees
- Queens Of The Stone Age
0 voters
@generationx sorry έκανα τυπογραφικό λάθος στο πολ και καθως το άλλαξα χάθηκε η ψηφος σου…εάν θέλεις ρίξε την ξανά.
3 Likes