Ωραίο, καλός οιωνός για το άλμπουμ. Περισσότερο στην παραγωγή θυμίζει Nevermore. Συγκεκριμένα το dead heart.
το τραγούδι είναι από τα καλύτερα του δίσκου…μην περιμένετε όμως να ακούσετε παλιούς Sanctuary γενικά … πιο μοντέρνα πράγματα
Αυτό θέλουμε, την μποντερνίλα στους Sanctuary. Να φάει η μύγα σίδερο και το κουνούπι ατσάλι. Έχω παλιμπαιδιστεί με το τραγούδι!
Εγώ πάλι ψιλοξινίζω με τη μοντερνίλα (ειδικά στο θέμα της παραγωγής) αλλά επειδή οι αγάπες είναι αγάπες και επειδή οι προσδοκίες μου πριν ακούσω το κομμάτι ήταν στο 0, είμαι πάρα πολύ ευχαριστημένος.
Συμπαθητικά αδιάφορο. Βασικά δεν περιμένω και κάτι. Μουσική σαν των sanctuary δεν ξαναγράφεται. Ούτε από τους ίδιους. Αν κάπως κάποιοι με διαψεύσουν κάποτε θα χαρώ πολύ, αλλά πολύ αμφιβάλλω. Δεν με χάλασε. Θα ακούσω τον δίσκο και βλέπουμε. Πιο πολύ μου θύμισε κάτι μεταξύ nevermore και πρώτου nevermore κ demo nevermore 
αν εξαιρεσεις, λιγο πολυ λιγο στο ρεφρεν εγω ακουω Nevermore .το τραγουδι ειναι απλα καλο
Βασικά είναι πολύ δύσκολο να αναβιώσει ο ήχος των Sanctuary, οπότε ας βολευτούμε με ένα καλό υποκατάστατο των Nevermore…
Συμπαθητικό αλλά λείπει το ξυράφι το οποίο σε κόβει και ο πόνος σου έρχεται μερικά δευτερόλεπτα μετά
leftover του 1995, τότε είχαμε χαρεί και καλά κάναμε αφού αγαπήσαμε και πάλι μια μπάντα του warrel που έδωσε πολύ καλούς δίσκους… τώρα αδιάφορο
ps.εγώ γενικά είμαι αντίθετος σε κάθε νεκρανάσταση/reunion
Ουτε καν… To demo nevermore γαμαει (βλ. Καραεπος world unborn) αυτό ειναι μια βαρετή, νεροβραστη αμερικλανια!
Και εμένα με χάλασε η μοντέρνα προσέγγιση στην παραγωγή, πιο πολύ γιατί η τελευταία δουλειά του σχήματος είναι τόσα χρόνια πριν και η μετάβαση όσο να 'ναι ξενίζει. Το κομμάτι συνθετικά είναι οκ, όμως, αν είναι από τα καλύτερα του δίσκου, τότε θα υπάρχει πρόβλημα.
Ακόμα πιο δύσκολο είναι να αναβιώσει ο ήχος των Nevermore, τουλάχιστον μιλώντας για τη χρυσή περίοδο των 90’s (το ότι τους περισσότερους τους πιάνει δέος πιο πολύ με τον “ήχο Sanctuary” μάλλον έχει και ιστορικούς λόγους). Οι Sanctuary του 2014 μάλλον είναι καταδικασμένοι να αποσπάσουν χλιαρές προς καλούτσικες αντιδράσεις, και μέχρι εκεί: Nevermore δεν μπορούν να γίνουν (ντεν έκω Loomis καρντιά μου), για Sanctuary-όπως-παλιά επίσης το ξεχνάμε (δεν είμαστε στα 80’s αφού), οπότε πάμε απλά για κάνα συμπαθητικό επαγγελματικό δισκάκι.
το συγκεκριμενο τραγουδι παντως ειναι συμπαθητικο επαγγελματικο Nevermore. οποτε μαλλον εχεις δικιο. με ανησυχει πιο πολυ που ενας παραπανω υποστηριζει οτι ειναι απο τα καλυτερα του δισκου.
Ναι πιο πολύ στον ήχο το πήγαινα παρά στη μουσική…
Εντωμεταξύ γι αυτό που λες για τους Sanctuary, μου κανει εντύπωση που ξαφνικά γεμίσαμε οπαδούς τους, εγώ το λέω ευθέως οι Nevermore μου αρέσουν πιο πολύ, τους ακολουθώ από το Politics…μεγάλωσα μαζί τους, όσο καλοί και να είναι οι δίσκοι των Sanctuary πιστεύω πως οι Nevermore των 4 πρώτων δίσκων τους ξεπέρασαν χαλαρά. 
θα επρεπε να σου ειχε κανει εντυπωση και στην συναυλια. μοδα ειναι και γυριζει. υπαρχουν βεβαια και καποιοι μεγαλοι σε ηλικια.
Σαραντάρηδες δηλαδή; Ίσως να έχεις δίκιο γιατί στους περισσότερους από αυτούς οι Nevermore τους φαίνονται για nu metal…
τα θέλετε και τα λέτε? :lol:
Θεωρω παντως πιο ευκολο να ακουσεις πρωτα Sanctuary και μετα να πας στους Nevermore παρα το αναποδο, οποτε δεν νομιζω να θεωρουνται nu metal οι Nevermore . Το προβλημα τωρα ειναι στον Warrel που τα εμπλεξε λιγο. Να βγαλεις δισκο Sanctuary αλλα αν ακουγεσαι ακριβως σαν Nevermore υπαρχει καποιο ζητημα. Βεβαια ο καθενας κανει οτι θελει. Παντως προβλεπω διθυραμβους χωρις λογο.
Κι όμως έχω μιλήσει με κόσμο που μου το έχει πει αυτό…οι χαμηλοκουρδησμένες κιθάρες βλέπεις…
@Greg δεν νομίζω ότι αυτό που λες είναι απόλυτο, εγώ πρώτα άκουσα Nevermore και μετά Sanctuary και μιλάμε για μέσα της δεκαετίας του 90
δεν ειναι απολυτο απλα μου φαινεται πιο ευκολο