edel και τα 2.
και τισερτ ξεβαμμενο(πλεον) του wake, σκεφτομαι να το δωσω αλλα εισαι κι ενα ενενηντα τρομαρα σου.
δεν προσέχεις τα λεγόμενά μου φίλε νομιστεράκη όμως. μόνο στο κομμάτι αναφέρθηκα.
για μένα το ετζ (το χω πει πολλάκις) βρίσκεται στα πολύ δεύτερα αλμπουμς των σαβαταγκε. έχει 4 πολύ καλά κομμάτχια, έχει κάτι απαραδεκτοσύνες, έχει κι έναν ζάκαρυ που δεν ταιριάζει και πολύ μ αυτά που πα να παίξουνε στο δίσκιο. ο δίσκος αυτός είναι κάπως πιο ξερό μέταλ, μετά που ήταν πιο χορωδίες και τριλαλί τριλαλο, ταίριαζε περισσότερο η φωνή του (σε συνδυασμο με της αγαπητής ντουλάπας). α, και αυτό που λες για την ροή ισχύει. γνώμη μου ειν αυτή βέβαια, ο δίσκος εκθειάζεται κατά κόρον, τιναπεις.
ΑΜΠΑΛΟΙ.
Ό,τι και να λέτε για τα “τρία καλά τραγούδια”… το Edge of Thorns για μένα είναι δισκάρα. Edge Of Thorns, He Carves His Stone, Labyrinths, Follow Me, Conversation Piece, All That I Bleed, Damien, Sleep. Κομματάρες, απλά. Όσο αφορά το οτι ο Ζακ ταίριαζε στην πιο ορχηστρική φάση των Savatage… ναι, σαφώς και ταίριαζε περισσότερο εκεί σε σχέση με τον Jon.
Αλλά τέτοια τσιρίδα σαν εκείνη του He Carves His Stone δεν έβγαλε πουθενά αλλού. 8)
Edge Of Thorns…για μένα ένα από τα καλύτερά τους:!:
Εγω τα εχω στην εκδοση της SPV.
Edge δαγκωτο. Μετα το Handful.
Tι DWD και WoM ρε, αυτα ειναι για αδερφες. 
Edge of thorns, He carves his stone, Labyrinths, Follow me, Exit Music, All that I bleed, Sleep. Εχετε δικιο ρε, μετριοτατος δισκος.
lol, κι εσύ 5 τραγούδια ανέφερες, αν δεν το κατάλαβες.
ε. τι 30, τι 40, τι 50, που λεγε και ο λαμπρούκος.
Tι DWD και WoM ρε, αυτα ειναι για αδερφες.
μάλλον για αυτό δένει περισσότερο εκεί ο ζαχαρίας
θενξ παίδες.
τι 1.90 ρε, κάτω από 1.80 πρέπει να μαι :-s
άμα το σκεφτείς καλύτερα, σφύρα κλέφτικα
Dude,άμα πας στο encyclopaedia metallum [βασικά επειδή κάνεις μια ώρα να βρεις το συγκρότημα χρησιμοποιώντας την αλφαβητική σειρά , εγώ το γκουγκλάρω έτσι “band_name metallum” αν είναι γνωστο αλλιώς αν μου βγάλει κάποιο άκυρο (π.χ. άλλης χώρας) βάζω και ένα “uk” (για προέλευση) στο search] και πατήσεις τα cd στη δισκογραφία τους πάνω πάνω σου βγάζει πάντα την εταιρεία από την οποία κυκλοφόρησε πρώτη φορά.
Πάντως, όσο και να αγαπάμε τους 4 αυτούς δίσκους (πολύ δηλαδή), συνθετικά και εκτελεστικά πάντα θα είναι 5-6 σκαλιά πιο κάτω απ’ τα Gutter Ballet, Hall Of The Mountain King και Streets. =)
Η μεγαλύτερη κουβέντα που ειπώθηκε εδώ μέσα.
Ειδικά σε σύγκριση με το “Streets”, για μένα. Αλήθεια, υπάρχει κανείς άλλος που να είναι αυτό το αγαπημένο του Savatage album;
- POWER OF THE NIGHT :p:p:p
Εννοείται, απίστευτο και το Power Of The Night, απλά είναι ένα σκαλοπάτι πιο κάτω απ’ τα 3 που είπα :Ρ Ίσως φταίει και ότι το άκουσα αργότερα από αυτά.
για μένα ήταν χτες κάπου κοντά στο απογευματάκι αν θυμάμαι καλά
και πως πηρα πριν λιγους μηνες το Gutter Ballet σε Atlantic εκδοση?
από πού?
ελπίζω μόνο να μην εννοείς μεταχειρισμένο (π.χ. απ το alone :p), ειδάλλως ΜΙΛΑ ΣΚΟΥΛΗΚΙ (κι ας είσαι μπαουγκ).
δεν θυμαμαι ρε…παντως ηταν καινουριο,και το μοναδικο απο Atlantic που χω συναντησει σε μαγαζι…τα περισσοτερα ειναι Spv…τα hall και ghost in the ruins τα χω σε spv,sirens και dungeons σε Silver,και εχω και ενα promotional Live Devastation με 14 τραγουδια live για να μαι Καλτ και να ζηλευεις.
δε θυμάται από που το πήρε λέει #-o
θα στα μαδήσω ρε τα παπούτσα.
Απο την αλλη…και τι δε πατανε χαμω αυτα8)
- Αδιαπραγματευτα εγραψα 7! Και το περιμενω οτι καποιος θα εκανε παρομοιο σχολιο με το δικο σου.
Καθε δευτερολεπτο ενος δισκου μετραει ρε.
Τα λες σωστα, τα λες ομορφα, τα λες σοφα.