Το θέμα είναι αν θα παραμείνουν ενεργοί πλέον.
Να μην βγάλουν άλλο δίσκο το καταλαβαίνω λόγω της εμπλοκής του O’Neil στη διαδικασία της σύνθεσης. Τα live γιατί να τα σταματήσουν όμως;
1 Like
Ο μόνος λόγος που σκέφτομαι να μη τα σταματήσουν είναι τα λεφτά. Κατά τ’ άλλα, μπάντα του Paul είναι οι TSO, ξέρω γω, εμένα δε θα μου πήγαινε η καρδιά να συνεχίσω :Ρ
Project διάφορα να τρέχουν παράλληλα υπάρχουν οπότε δε θα μείνει κανείς μουσικά ανενεργός.
Θα δείξει.
2 Likes
Ε αυτό εννοώ και εγώ, γιατί να σκοτώσουν την κότα που κάνει τα χρυσά αυγά, ακόμα κι αν πέθανε ο κόκορας 
Ξαναλέω, μακάρι γιατί δεν ήμουνα στο Περιστέρι για κάποιο λόγο και στο ΟΑΚΑ ήμουνα και λίγο πιoμένος και θυμάμαι μόνο…ότι παίξανε 
1 Like
Περιστέρι πότε είχαν παίξει; Εγώ τους θυμάμαι Σπόρτινγκ και σε σε ένα rockwave σε ένα χώρο που τον θυμάμαι αμυδρά αλλά, νομίζω ναι, ήταν δίπλα στο ΟΑΚΑ.
RIP για τον μακαρίτη, δεν έχω εντρυφήσει στην “αρνητική” επιρροή που είχε στην μπάντα αλλά ξέρω ότι με αυτόν έβγαλαν 8/8 (με λίγη επιείκεια για το τελευταίο). Λίγες μπάντες έχουν βγάλει τόσο μεγάλο σερί ε!
4 Likes
Ναι σόρρυ …το Σπόρτινγκ εννοούσα
Η δεύτερη φορά ήταν στο ποδηλατοδρόμιο του ΟΑΚΑ σε κάποιο rockwave (νομίζω το 2001) με Priest Megadeth κλπ
Τους βοήθησε πάρα πολύ σε μία δύσκολη περίοδο και μαζί έβγαλαν μυθικά αριστουργήματα
Έχει το μερίδιο του στην εξέλιξη μιας εκ των ποιοτικότερων και σπουδαιότερων συγκροτημάτων εβερ
3-4 συνθέτες ειναι στο TSO με βασικότερους αυτόν και τον Ολιβα . Μακάρι να το διαλύσουν το πρότζεκτ . Ποτέ δεν το γουσταρα
Τεσπα τα όνειρα τζάμπα είναι . RIP
Κι εγώ τότε τους είδα, ήταν φοβεροί όμως. Βέβαια Savatage με έναν τραγουδιστή που δεν ηχογράφησαν τίποτα αλλά οκ κι αυτό έφτανε.
A little over 12 hours ago I received the phone call telling me Paul O’Neill had passed away. This is an obvious shock, and it is not easy to put this into words. This will affect millions of people, mostly his wife and daughter. I feel terrible for them, let’s please keep them in our thoughts.
I met Paul in the Spring of 1994 and my life was forever changed. I immediately knew he was one of the most unique people I had ever met, and he proved that to me time and time again over the years. He was also one of the most intelligent, driven, stubborn, and most important, one of the kindest people I have ever met. Paul made many of my dreams come true, and seriously my music career would not be what it is without him. He was my boss, my teacher, my friend and was always there when I needed help or advice. I am proud to have been his drummer for the past 23 years, and proud to have been his partner in this unbelievable trip we have been on. What has been achieved is amazing, and none of this would have happened without his insane commitment and drive. His words and music will live on forever.
Thank you Paul. Rest In Peace
Jeff Plate
2 Likes
When I was a teenager I used to hang out in the rock ‘n’ roll club scene of New York City. There was a club called L’Amour East that used to have a lot of national acts and I would pretty much go see every one! There was always this one guy there. I didn’t know who he was but he was always there. He had long hair and would wander around in a leather jacket with a white shirt. He seemed pretty important, he wasn’t in the bands but he was always with the bands. Later in the year when I was 17 I was hanging out at a club called Nirvana in New York City. I had met a couple different people that were managed by a company called Contemporary Communications. This company was formerly known as Leber & Krebs.They had managed just about every major rock ‘n’ roll band on the planet at the time. One of the people I ran into was the late great Allan Fryer from the band Heaven. I wound up getting an audition with the band and eventually got the gig. I remember walking into the offices of Contemporary Communications for the first time. All of a sudden I see that guy from the club! It was Mr. Paul Oneill. Paul managed and produced Heaven and my very first professional paycheck came from him when I was a 17-year-old kid.
33 years later I look back on my career and think of how lucky I am. How lucky I was to live just about every single dream I ever had as a kid about being a rock ‘n’ roll musician and a rockstar. The man who created that magic has passed away from us and the emptiness that I’m feeling cannot be described in words.
They always say they are moments in your life in which from that moment on things will never be the same. Meeting Paul was one of those moments and losing Paul is definitely one of those moments as well.
There
are 1 million different things that I want to say right now. I can’t really put them into words. I’m praying for his family, his daughter especially. Im praying for all of us in the TSO and Savatage family we lost our big brother, a mentor…our hero…our leader.
All Paul ever wanted to do was change the world through his music he did that and so much more.
Rest In Peace Paul.
It’s time to catch up on that sleep you have been missing for the past 20 years…
I love you and I’m gonna miss u.
Chris
1 Like
Χα μόλις το διάβασα στο fb του!
κάτι σαν φόρος τιμής…μεγάλη λατρεία οι Savatage ρε παιδιά
4 Likes
Έχω εδώ μια οχτάδα μπύρες και Savatage στο στέρεο.
Ωραίο το αφιερωματάκι, λείπουν πολλά αλλά τι να πρωτοβάλεις :Ρ
Ίσως το μόνο που θα έχωνα κάπου θα 'ταν τα Believe και Summer’s Rain.
5 Likes
του είπα το του Χρήστου για Summer’s Rain αλλά είπε πως είναι ερωτικό…και μάλλον έχει δίκιο…όπως και εσύ…τι να βάλεις μέσα και τι να αφήσεις έξω
1 Like
και με 100 πάλι θα δυσκολευόμασταν ρε.
και τα 2 έπαιξαν αρχικά, αλλά είπαμε να βάλουμε κάποια που να σχετίζονται με τον έναν ή τον άλλο τρόπο με τον O’Neill αντί αυτών.
2 Likes
Ντάξει δίκιο έχετε.
Επίσης, επειδή ακούω τη συλλογή που έβγαλαν πρόσφατα (πέρυσι?), το Believe πως σκατά δε το έχωσαν μέσα; Ολόκληρη η μπάντα είναι αυτό το κομμάτι!
ας αφήσουμε εδω αυτή την τελειότητα που ακούω στο repeat εδώ και μισή ώρα…δεν με βλέπω να μου φτάνουν οι 10 μικρές μπύρες…θα σέρνομαι αύριο στη δουλειά
1 Like
Το Labirynts, το Exit Music και το The Storm είναι τα τελειότερα ορχηστρικά που 'χουν γραφτεί ποτέ.
2 Likes
Γουστάρω πάρα πολύ το πόσο δένει το labyrinths με το follow me… νομιζω όμως πως το the storm στέκεται και μοναχό του και κατά συνέπεια μετατρέπεται αυτομάτως σε ένα από τα καλύτερα instrumental όλων των εποχών
1 Like
Βασικά το The Storm είναι σίγουρα το νο1 ορχηστρικό για μένα. Όταν το 'χαν παίξει στο Βάκεν απλά δε το πίστευα.
2 Likes