δεν ξερω αν εχεις μυωπια και δεν εχω διαθεση να σου την πω αλλα εγω προσωπικα απαντησα στον νομιστερακι με επιχειρηματα τα οποια αριθμησα κιολας. (επισης χωρις να ειμαι μουσικος κριτης σε περιοδικο εχω περισσοτερη σχεση με τη μουσικη της μπαντας απο οση λες οτι καποιοι μπορει να εχουν-ακομη και αν αυτο πηγαινει σε εμενα σε ποσοστο 0,1%)
ΕΝΤΙΤ: να πω οτι συμφωνω απολυτα με DarthVader σε οσα ειπε.
@Crisp: ωραιο το νεο ναιτφολ αλλα θεογκονια η κομιουνιον δεν ειναι κατ εμε πχ. (καλα aelo μετριοτητα δεν το βαζω καν στη συγκριση). αυτα τα 2 αλμπουμ περα απο το οτι ειναι παρα πολυ καλα εχουν απιστευτο ηχο. ειναι ιδιαιτερα ξεχωριστα και αυτο ειναι αλλο ενα τεραστιο μπονους.
με την παρθενικη μου ακροαση σε τουτο τον δισκο θεωρω οτι ειναι συμπαθητικος.πιστευω οτι η δουλεια τους αυτη ειναι αρκετα καλη βλεποντας(διαβαζοντας δλδ)απο μερικους πως την υποτιμουν(αν καταλαβα καλα).τελος παντων δεν μπορω να μιλησω περαιτερω γιατι θα δωσω και αλλες ακροασεις:)
αυτα μονο:)
Kρισπ σορυ, αλλά στην πρώτη παράγραφο λες ό,τι να ναι. Κανένας από μας τους άλλους (btw, έχω και username okplsthx) δε σύγκρινε τους Σεπτικ με Γιου217, Αγκνες, ΣοΝ κλπ. ούτε προσπάθησε να μεταπείσει κανέναν για τους ΣΦ. Και όλοι στέκεστε στον άκομψο τρόπο που σχολίασε, αλλά κανείς στην ουσία. Δηλαδή μεταφραστή θέλει ο νομιστερ?
Η ουσία είναι πως η ΕΜΠΟΡΙΚΗ πλευρά των Φλες είναι ΑΝΕΜΠΝΕΥΣΤΗ. Και στο ίδιο πνεύμα είναι όλο το φλεημ ποστ του (πόσο εμπορικό σκατό έχει ακούσει κάποιος στη ζωή του). Τόσο δύσκολο είναι να κατανοηθεί ρε σεις?
Λοιπόν, για τελευταία φορά, γιατί κούρασε, τι είδους αντεπιχείρημα θες και εσύ και ο νομιστερακι για κάτι που παραμένει προσωπική σας άποψη? Μπορώ να σε πείσω εγώ ότι είναι εμπνευσμένη?
Καλώς τον κύριο διευθυντά του θρεντ που μας εγκαλεί κιόλας. Τα επιχειρήματά μου τα έγραψα σε εκείνο το ποστ που δεν μπήκες καν στον κόπο να διαβάσεις και με εγκάλεσες για το επόμενο. Κάνε σκρολ μπακ, δες τι έγραψα για εμπορικότητα και ξαναέλα να τα πούμε. Μέχρι τότε φρόντισε να δώσεις κανένα επιχείρημα, γιατί μέχρις στιγμής εγκαλείς προτάσσοντας το τίποτα.
Α ναι, καλό το ποστ για την εμπορικότητα, το είχα διαβάσει και μου έκανε εντύπωση ο γελοίος και δηκτικός τρόπος που το συνδίασες στη συνέχεια με το επόμενο ριπλάι σου. Στο οποίο ποστ βέβαια δεν έγραψες λέξη για SF, έτσι? Ήταν τόσο αόριστο που θα μπουρούσε να μιλάει και για τη μπριτνει σπιαρς ξέρω γω. Οπότε και πάλι, που μπορεί να γίνει συζήτηση? Αυτό που λες στο θρεντ μέχρι τώρα είναι, εγώ θεωρώ τους σεπτικ εμπορικούς και ανέμπνευστους (έτσι), πάρτε και ένα ποστ για την εμπορικότητα (γενικό και αόριστο). Με λίγα λόγια κάνεις το κομμάτι σου και ούτε έχεις διάθεση να συζητήσεις για σέπτικ…
Επιστρέφοντας στα του δίσκου, αυτό που μου άρεσε ιδιαίτερα είναι ότι σε πολλά σημεία υπάρχουν στοιχεία πιο κοινά με τον παλιότερο ήχο της μπάντας, ιδιαίτερα όσον αφορά στα μελωδικά φωνητικά και τα leads.
Για ακόμη μία φορά πρέπει να πώ ότι η παραγωγή είναι εξαιρετική, όλα τα όργανα έχουν παρουσία και χώρο να “αναπνεύσουν” και η ορχήστρα πραγματικά δίνει ένα κινηματογραφικό feeling στα περισσότερα τραγούδια.
Ιδιαίτερη εντύπωση μου έκανε και το Therianthropy, καθώς δεν είναι τόσο όμοιο σε ύφος με τον υπόλοιπο δίσκο, θυμίζει αρκετά παλιούς SF ως προς τη μελωδικότητα, με έντονη παρουσία των καθαρών φωνητικών. Η διαφορά σε σχέση με τον υπόλοιπο δίσκο βρίσκω πως είναι κυρίως στην ατμόσφαιρα, αφού δεν έχει αυτό το στοιχειωτικό των υπόλοιπων κομματιών και τα synths δίνουν ένα παράξενο ύφος στον ήχο.
Πιστεύω πως πρόκειται για εξαιρετικά καλοδουλεμένο δίσκο, υποδειγματική παραγωγή, και παντρεύει τον νέο ήχο των SF με στοιχεία από παλιότερες δουλειές που ίσως έλειπαν από το Communion.
Don’t feed the trolls ρε elmarad, ασ’το να παει στο διαολο.
Κρισπ, συμφωνω για τους Ναητφωλ, δεν ξερω αν το καινουριο ειναι καλυτερο απο το ΣΦ (δεν το εχω ακουσει αρκετα), το γεγονος οτι ειναι υποτιμημενοι ισχυει.
Το Great Mass (σορυ που ειμαι οντοπικ, ξερω οτι επρεπε να απανταω με επιχειρηματα στο “ειστε ολοι γτπ, ειμαι γαματος του Νομιστερακη”, δεν ηερω να κανω διαλογο ρε γμτ) εντωμεταξυ ειναι πολυ ενδιαφερον. Ριγμενες ταχυτητες, λιγοτερο Death και πιο ατμοσφαιρικο και με πιο διακριτικη παρουσια της ορχηστρας, πολυ ενδιαφερον. Οντως και εμενα μου θυμιζει πιο πολυ τα παλια απ’οτι τα 2 τελευταια.
εμενα δεν μου φαινεται λιγοτερο ντεθ, συμφωνω στις “ριγμενες ταχυτητες”, θα ηθελα κατι σε babels gate η communion η unbeliever! η ορχηστρα πιστευω ομως οτι εχει πιο εντονη παρουσια απο οτι στο προηγουμενο. σε πολλα σημεια ληνταρει αντι να το κανουν οι κιθαρες!
βασικα υπαρχουν 3-4 σημεια στο αλμπουμ που μου κανουν περιεργο κλικ με κανουν να νιωθω οτι ακουω αλλη μπαντα η παλιο τραγουδι των σεπτικ και αυτο προς στιγμην με ξενερωνει. ισως με τις πολλες ακροασεις ομως αλλαξω γνωμη.
συγκεκριμενα παντως η μελωδια στο rising μου θυμιζει infernal sun, το κουπλε στο the undead keep dreaming μου θυμιζει μπεχεμοθ, η ορχηστρα σε διαφορα σημεια κλασσικο στυλ ναιλ (αλλα ενταξει αυτο ειναι κλασσικο οταν μπαινουν συγκεκριμενα οργανα). αυτα θυμαμαι. αντε να ναι αλλο ενα. και μου τη δινει που στο αγαπημενο μου κομματι, το five pointed star ακουμε 1.30-2.00 λεπτα ηδονης, μετα παυση και μετα παλι το ιδιο.
ετσι για να μην νομιζετε οτι οσοι λενε καλα λογια δεν κανουν κριτικη…
οσοι δεν εχουν ακουσει το αλμπουμ, σε αυτη τη ριβιου μπορειτε να ακουσετε το (ισως) καλυτερο κομματι του αλμπουμ, five pointed star.
απο κει και περα να πω οτι λυπαμαι για το οτι υπαρχουν ανθρωποι που μιλανε για επιχειρηματα και απαντανε οπως μου απαντησε ο redrum. εισαι τραγικος φιλε μου. συγνωμη. αν μη τι αλλο, οσο και να βριστω με οποιονδηποτε εδω μεσα, προσπαθω να το κανω με επιχειρηματα ΕΠΙ ΤΟΥ ΘΕΜΑΤΟΣ. καλυτερα να πω εστω ενα ΕΥΣΤΟΧΟ παρα 10 και να ειναι ΓΕΝΙΚΑ. οποτε η ακου το αλμπουμ η μην μπαινεις εδω, δεν κερδιζεις κατι…
Εμένα πάλι αυτό είναι που μου αρέσει, και γι αυτό ανέφερα ότι μάλλον το βρίσκω λίγο καλύτερο από το Communion, κυρίως επειδή είναι πιο πολυδιάστατος δίσκος.
αυτο με κεντριζει (και με εχει κεντρισει σε πολλα σημεια οπως πχ η στοιχειωτικη χρηση της ορχηστρας) οταν ακουω κατι για πρωτη φορα και γενικα οχι κατι γνωριμο. οταν ακουω μια μελωδια που μου θυμιζει μουσικη αλλης μπαντας η αλλου σιντι το μυαλο μου παει εκει και ξενερωνω. ομως εγω ειμαι των κωλοτουμπων οποτε οτι λεω για τον πρωτο μηνα ακροασεων μπορει μετα να το αναιρεσω!
το προτερημα τουτου εδω σε σχεση με το κομιουνιον ειναι ο εκπληκτικος ηχος του. το κομιουνιον ειχε φοβερη παραγωγη, καθαρη και μπρουταλ. ομως τουτο εδω ειναι σαν να ακους λαιβ ολα αυτα τα οργανα. ειναι αυτο που εγω λεω “οργανικος ηχος”. μου εχει κολλησει αυτη η εκφραση… :lol:
ο ηχος του δηλαδη το κανει πιο “γεματο” στο αυτι μου, πιο μεστο. απο κει και περα στη μουσικη μενουν τα τραγουδια. αν λοιπον εχει πιο καλα τραγουδια, αυτο θα φανει με τις ακροασεις…
Με τους χαρακτηρισμούς που μου εκτοξεύετε κι ο συ και ο άλλος, πετύχατε να μου προκαλέσετε το ενδιαφέρον. Πάμε λοιπόν, άκουσαμε προσεκτικά το σινγκλ. Ωραία τα εισαγωγικά φωνητικά που εισάγουν το κομμάτι, στο οποίο η ορχήστρα παίζει το βασικό ρόλο πάνω από τα ανύπαρκτα “ριφ”. Ειδικά πάνω από τα μπλαστ, μηδενικά ριφ. Φωνητικά που πετυχαίνουν το σκοπο τους, αφού καταφέρνουν να φοβίσουν το 8χρονο κοριτσάκι. Κάσα τιγκα στην τρίγκα, όπως προστάζουν οι επιταγές του μοντέρνου μέταλ. Αισιόδοξη αρχή για τον πολυαναμενόμενο δίσκο.
σε χαρακτηρισα καπως εγω??? αν δεν κουοταρεις φραση μου που να ειναι “χαρακτηρισμος” ειναι σαν αν αποδεχεσαι οτι ειπες βλακεια τωρα.
δευτερον. αυτα μπορουσες να τα πεις και πριν 2 μηνες. τα ειπα και εγω ο οποιος λεω απο χθες πως μαλλον ειναι το χειροτερο του δισκου. ξαναλεω λοιπον, κανε λιγο κρατει, ακου ΤΟ ΑΛΜΠΟΥΜ και ελα και βρισε ΤΟ ελευθερα.
απο που και ως που ειναι κακα τα φωνητικα του σεθ?
ΟΚ, αυτή είναι η άποψη σου, διαφωνώ ή όχι, είναι σεβαστή. Απο εκεί και πέρα, επειδή ακούω όλο το δίσκο και επειδή και εγώ ήμουν κάπως ντεμι με το πρώτο κομμάτι, η συνέχεια δεν είχε σχέση αυτό που φανταζόμουν. Πρέπει να ακούσεις όλο το αλμπουμ για να “δέσει” το πρωτο κομμάτι, που είναι κάπως εισαγωγικό (όπως και το lovercraft’s death). Aκόμα και το ατμοσφαιρικό πέρασμα που κάνει από τη μέση και έπειτα, δείχνει τη κατεύθυνση που παίρνει το αλμπουμ, που για πρώτη φορά είναι πρώτα ορχήστρα και μετά δομή κομματιού. Πχ το pyramid god σου πετά στην αρχή 2-3 φορές το (θεικό) ρεφραίν του και στην συνέχεια ακολουθεί μια σχεδον avant garde δομή που ακολουθεί ορχηστρικές / κινηματογραφικές φόρμες. Όλο το αλμπουμ προσπαθεί να σε κάνει να το ακούσεις ως ολότητα, όπως λειτουργεί και η κλασσική μουσική. Με αυτή την έννοια, είναι αρκετά διαφορετικό από ότι έχουν κάνει οι SF ως σήμερα. Ωστόσο πίσω από την ένταση της ορχήστρας υπάρχουν και ριφς και χαρακτηριστικές μελωδίες με πολλές επιρροές απο παλιές κυκλοφορίες. Είναι πιο οργανικό άλμπουμ όπως είπε και ο deadmeat από το προηγούμενο. Το πόση “ουσία” κρύβεται πίσω από όλο το εγχείρημα φυσικά δεν μπορεί να κριθεί με 2-3 ακροάσεις, πόσο μάλλον με 1 κομμάτι…
απο που και ως που το “τραγικος” ειναι βρισια? το ιδιο νοημα δεν θα ειχε να ελεγα οτι “ειναι τραγικο αυτο που εκανε ο ρεντρουμ και μου απαντησε ετσι”?
ασε που ειπα και συγνωμη :lol:
κοιτα καλυτερα να “μελετας” κατι πριν το σχολιασεις και να μην θιγεσαι οταν καποιος σου τη λεει για κατι που και εσυ ο ιδιος παραδεχεσαι οτι δεν ξερεις καλα.
ασε που δεν απαντησες και παλι στα ον-τοπικ. (οσον αφορα τα φωνητικα πχ…)
