Εχοντας κολησει με το side project των green day ( “foxboro hot tubs” ) ειπα να κανω ενα thread για τα side project των συγκροτιματων “κατι σαν αλλο group δηλαδη” για να πειραματιστουν σε καποιο αλλο ειδος μουσικης “λεμε τωρα”. Απο αλλα side project που 3ερω ειναι οι The Raconteurs του 8εουλη των White Stripes με κατι αλλα παλικαρακια και τους Gorillaz του Damon Albarn των Blur με εναν καρτουνιστα. Αν 3ερετε κανα αλλο α3ιολογο πεστε.
nodi δεν μου αρέσει καμμία από τις μπάντες που αναφέρεις στο post σου :roll: , αλλά άνοιξες ενδιαφέρον thread. 8)
Tα side projects μπορούν να είναι από αρπαχτές μέχρι και δισκάρες που επιτρέπουν σε μουσικούς να ξεφύγουν από τις προσδοκίες των εταιρειών τους και κάποιων ακροατών τους που δεν τους πολυ-αρέσουν οι αλλαγές.
Μερικά που μου έχουν αρέσει ιδιαίτερα είναι:
Supershine: O Μπασίστας/τραγουδιστής των Kings X, o Doug Pinnick και ο κιθαρίστας των Trouble, o Bruce Franklin, κυκλοφόρησαν το 2000 ένα πολύ καλό άλμπουμ που έιναι μία μίξη του ήχου των συγκροτημάτων τους. Bαριά παραμορφωμένα Iommiκά riffs και μαύρα φωνητικά με επιρροές από soul μέχρι και beatles. 8)
Rockenfield/Speer - Hell’s Canyon. O drummer των Queensryche σε ένα εντελώς διαφορετικό στυλ από αυτό της μπάντας του, παίζει instrumental μουσική με τον Paul Speer.
X2. Απροσδόκητα καλό Jazz Fusion από δύο “νότιους”: Tον drummer των Gov’t Μule (που ξεκίνησαν oι ίδιοι ως side project μελων των Allman Brothers to '94), Matt Abts και τον -κάποτε- πληκτρά των Allman Brothers, Johnny Neel
Transatlantic- Stolt, Morse, Portnoy, Trewavas. Με το ντεμπούτο των Transatlantic είχα πάθει πλάκα όταν βγήκε το 2000. Ο Portnoy ξεχνιέται και “βαράει” λίγο παραπάνω σε μερικά σημεία, αλλά γενικά το άλμπουμ είναι πολύ καλό.
Oysterhead - The grand Pecking Order. Ο κιθαρίστας των Phish, Trey Anastasio, ο μπασίστας των Primus, Les Claypool και ο ντράμερ των Police, Stewart Copeland σε ένα αρκετά πειραματικό άλμπουμ, απελευθερωμένοι από τις “προσδοκίες” του κοινού των συγκροτημάτων τους. Ας μην το αγοράσει κανείς χωρίς να το ακούσει πρώτα, εμένα πάντως μου άρεσε.
Stockholm Syndrome. Πολύ ενδιαφέρον side project του μπασίστα των Widespread Panic, Dave Schools. Έχω ακούσει μόνο συναυλίες τους κατεβασμένες από torrents, δεν έχω βρεί ακόμα album αλλά με βλέπω να παραγγέλνω online γιατί με έχουν ενθουσιάσει.
Blackfield και Raconteurs είχαν βγάλει παρα πολύ καλούς δίσκους, σίγουρα σε διαφορετικούς δρόμους απο αυτούς των Tree και Stripes.
A perfect circle.
Μπράβο, επίσης πολύ καλοί! Eμένα μου αρέσουν ενώ δεν μου αρέσουν ιδιάιτερα οι Tool
το ντεμπουτο των krux
side project του edling των candlemass,με τον θεο mats leven (y.malmsteen,therion) στα φωνητικα
και μελη απο entombed και τον τωρινο κιθαριστα των opeth
το temple of the dog
με τον θεο chris cornell των soundgarden και μελη απο soundgarden,pearl jam
το sol niger within του fredrik thordendal (special defects)
οπου πειραματιζεται ακομα παραπανω στους πολυρυθμους
και συνοδευεται απο εναν απο τους καλυτερους ντραμμερ στον κοσμο,τον Morgan Agren
καθως και στα πληκτρα απο τον Mats Oberg
οπου Agren και Oberg, εχουν συνεργαστει και με zappa στο παρελθον!!!
ο Dave Matthews ειχε ενα καλο project αλλα δε θυμαμαι ονομα ακριβως κατι με evil ή devil…Οποιος ξέρει ring a bell…
Mάλλον το Some Devil λες, αλλά αυτό δεν είναι side project είναι προσωπικό άλμπουμ με μερικούς αρκετά γνωστούς καλεσμένους όπως ο Trey Anastasio των Phish. 
ναι μάλλον αυτο λεω…δεν το ηξερα…θενξ!
xmmm… αν και δεν είναι ακριβώς side project μιας και τα μέλη του γκρουπ έχουν σαν πρώτη προτεραιότητα το σχήμα αυτό, αλλά κάπως έτσι ξεκινήσε:
Tο ξεθάβω μια και μου φαινεται ενδιαφερον θεμα και δεν έχει πολλές απαντήσεις.
Bloodbath-brutal death metal απο μελη των Katatonia και Opeth, έχουν 3 άλμπουμ 2 ep ενα live αλμπουμ. Απο αυτους έχουν περάσει επισης ο Dan Swano (edge of sanity) και ο PeterTagtgren (Hypocrisy). Ισως απο τις καλύτερες death metal μπαντες αυτη την στιγμή και απο τα καλύτερα project bands ever.
Όντως γαμάτο θέμα…
Όταν έχω χρόνο θα ποστάρω γιατί έχω αρκετά να γράψω
Θα απασχολήσουν λίγους βέβαια αλλά δεν πειράζει
Το φως και η σκιά του ήταν ένα project τριών,από τα ιδρυτικά μέλη των Last Drive,σε συνεργασία με τον Ραφαήλ στα πλήκτρα, ο οποίος στις μεταγενέστερες κυκλοφορίες της ?τελευταίας κούρσας?, αναφέρεται σαν υπεύθυνος φωτογραφίας. Η μοναδική τους κυκλοφορια ήταν ένα EP,που κυκλοφόρησε το ?86 και αποτελεί την τέταρτη κυκλοφορία της Wipe Out και το μοναδικό εγχείρημα τους στην ελληνική γλώσσα. Πότε γκαραζοσερφάρισμα και πότε σκοτεινή ατμόσφαιρα διακρίνει τα κομμάτια του δίσκου, που ξεκινά πολύ σπιντάτα με το instrumental ΜΥΣΤΙΚΕΣ ΕΤΑΙΡΙΕΣ και το δυνατό ομώνυμο. Αντίθετα η δεύτερη πλευρά έχει πιο low tempo, με το ΛΕΜΜΙΝΓΚΣ σε ποπ ρυθμούς και desert rock διάθεση. Το τελευταίο και μάλλον κορυφαίο τραγούδι του δίσκου, είναι ψυχεδελικό και συνάμα πειραματικό, και ίσως σε κάποιους θυμίσει πρώιμους Velvet Underground. Οι συνθέσεις έχουν την υπογραφή του Καρανικολα, και το σκούρο κόκκινο διαμαντάκι δίπλα από την σκοτεινή φιγούρα στο εξώφυλλο, είναι ο μόνος χαρακτηρισμός που ταιριάζει στο δίσκο.
Με μια πρώτη σκέψη μου έρχονται Blackfield που γαμούν και No-Man που βαριέμαι λίγο.
Με κέρδισε τελικά το pc αντί για το διάβασμα.
Ξεκινώ με τους Criminal Damage.
Side Project Band του Θεού Drummer των Tragedy, Paul Burdette… Kαμία σχέση με crust σκηνικά η όλη φάση…Αντιθέτως Οi! Punk σκηνικά full επηρεασμένα από τους ΘΡΥΛΙΚΟΥΣ Blitz (φαίνεται άλλωστε και από το όνομα της μπάντας) με απίστευτα φωνιτικά, ωραίες απλές κιθάρες και καλή παραγωγή (κάτι στο οποίο δεν μας συνήθησαν οι Blitz :p)…Ο paul είναι τραγουδιστής και κιθαρίστας στην μπάντα:!: Μετρούν 2 κυκλοφορίες νομίζω, το ομώνυμο τους (2006) και το No Solution (2007). Πραγματικά κατά τη γνώμη μου ότι καλύτερο, και σωστό πάνω απ’ όλα, έχει βγει πρόσφατα στην Oi! σκηνή, γιατί πλέον το attitude των περισσότερων τέτοιων μπάντων έχει άρχισει να μου τη δίνει πάρα πολύ. ΤΟΥΣ ΑΓΑΠΩ
http://www.youtube.com/watch?v=sq7s4ooonMc
Συνεχίζω με άλλη μεγάλη αγάπη…Τον Sucker, τραγούδιστη των γερμανών Οxymoron (καρδούλες εδώ) ο οποίός μάζεψε κάτι φιλαρακια του (μέλη από street punk μπάντες όπως οι towerblocks, frontkick, pokes καθώς κι ένα μέλος από τους psychobillαδες Mad Sin) και δημιούργησαν τους Bad co. project, μια punk rock μπάντα στο στυλ των οxymoron η οποία έχει βγάλει ένα γαμάτο άλμπουμ (το Sucker Stories) και ετοιμάζεται και για άλλο άλμπουμ όπου να’ ναι…
http://www.youtube.com/watch?v=zZS8dG6_Tu4
Και συνέχιζω με τον Stza τραγουδιστή των πολυαγαπημένων μου Choking Victim, και Leftover Crack, o οποίος δημιουργησε, με μέλη από διάφορες άλλες (ska punk/skacore κυρίως) μπάντες, τους Star Fucking Hipsters μια μπάντα τέτοιου στυλ που μετρά 2 κυκλοφορίες στη δισκογραφικη Fat Wreck Records (του Fat Mike από ΝOfx)…Tα Until We’ re Dead (2008 ), Never Rest In Peace (2009)
Τρόμος και αιφνιδιασμός. Οι No-Man εκφράζουν τις pop ευαισθησίες του Wilson περίπου τριανταδυόμιση φορές καλύτερα από ότι οι βαρετά βαρετοί Blackfield (αν και γι’ αυτό δεν πολυκατηγορώ τον Wilson, είναι αρκετά σαφές ότι το τιμόνι στο μουσικό όχημα το έχει ο Εβραίος που δεν θυμάμαι το όνομά του τώρα). Εκείνη την εμφάνιση στο Λυκαβηττό ακόμα τη θυμάμαι και λύνω το πρόβλημα των αυπνιών. Γενικά τα περισσότερα project του Wilson παρουσιάζουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον (πρώτοι και καλύτεροι οι Bass Communion, αλλά και το Continuum που χε κάνει με τον Serries των Vidma Obmana/Fear Falls Burning - τους δεύτερους να τους τσεκάρετε), με μόνη εξαίρεση κατά τη γνώμη μου τους Blackfiel που μοιάζουν περισσότερο με μια ανάλατη έκδοση των Porcupine Tree.
Όλα τα παραπάνω συνοδεύονται από νο οφενς ε!
Αλλά η συζήτηση για side projects έχει πολύ ψωμί. Ας πάρουμε και την περίπτωση των Silver Mt. Zion που λέγαμε σε άλλο θρεντ. Ουσιαστικά οδήγησαν στην απενεργοποίηση του βασικού group από το οποίο προήλθαν (και όσο και αν είναι απίστευτα τα album τους, μας λυπεί λίγο αυτό το γεγονός). Τα περισσότερα side projects παρουσιάζουν αρκετό ενδιαφέρον (ασχέτως αν είναι πετυχημένα ή όχι) αρκεί να μην είναι επανάληψη αυτών που γίνονται με το βασικό συγκρότημα.
Stone sour,Engine,Pain,Nightingale τα πρωτα που μου ηρθαν στο μυαλό…
Down ρε ! Αν και δεν ξερω αν ειναι side-project…
Επισης Lock-Up ηταν ενα σουπερουαουπαρεναεχεις project που εβγαλε 2 καταπληκτικα
αλμπουμ.
του τομας ε?
Οι Lock up ήταν γαματοι, προσωπικα μου άρεσαν πειρισσότερο από τους Napalm Death. Οι Down δεν είναι σε καμία περιπτωση side-project, ίσως να ξεκινησαν έτσι αλλα αυτη την στιγμή σιγουρα δεν ειναι. Πάντως μου φαινεται τα καλύτερα side-project βγαινουν στο death.