Σε αυτήν την παντελώς τεχνητή κοντρίτσα Megadeth - Slayer, έχω να καταθέσω ότι ένα live των Megadeth είναι ένα γαμάτο live. Ένα live των Slayer όμως είναι και γαμάτο live και ιδιαίτερη εμπειρία, πως να το κάνουμε τώρα; Είναι εντελώς διαφορετική η πώρωση, η καύλα, το ξύλο, η εκτόνωση. Είναι εμπειρία ακόμα και για έναν άσχετο με metal.
Άπο τον κύριο Παπανικολάου.
ΣΤΗ ΜΟΥΣΙΚΗ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ ΟΙ ΑΡΙΘΜΟΙ ΓΕΝΙΚΩΣ ΚΡΥΒΟΥΝ ΑΛΗΘΕΙΕΣ ΚΑΙ ΨΕΜΑΤΑ,ΑΛΛΑ ΣΗΜΕΡΑ ΣΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΟΥ DOWNLOADING KAI YOU TUBE ΙΣΩΣ ΝΑ ΜΗΝ ΕΧΟΥΝ ΚΑΙ ΚΑΜΙΑ ΣΗΜΑΣΙΑ!!!ΩΣΤΟΣΟ ΕΠΕΙΔΗ ΕΧΩ ΤΟ “ΜΙΚΡΟΒΙΟ” ΑΥΤΑ ΝΑ ΤΑ ΣΚΑΛΙΖΩ,ΓΙΑ ΟΣΟΥΣ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΝΑ ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ,ΤΑ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΑ “ΝΟΥΜΕΡΑ” ΣΤΟΝ ΕΥΡΥΤΕΡΟ ΧΩΡΟ ΤΟΥ METAL ΣΕ ΟΤΙ ΑΦΟΡΑ ΠΩΛΗΣΕΙΣ ΔΙΣΚΩΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΩΣ ΣΕ ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ ΑΝΤΙΤΥΠΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΠΙΟ ΠΡΟΣΦΑΤΕΣ ΠΗΓΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΗΣ ΜΟΥ ΚΑΙ ΜΕ ΚΑΘΕ ΕΠΙΦΥΛΑΞΗ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΑΚΟΛΟΥΘΑ…
1.METALLICA-110
2.IRON MAIDEN-90
3.BLACK SABBATH-70
4.JUDAS PRIEST-55
5.OZZY OSBOURNE-50
6.SYSTEM OF A DOWN-45
7.MEGADETH-40
8.RAMMSTEIN-30
9.MOTORHEAD-30
10.SLIPKNOT-30
11.SLAYER-25
12.QUEENSRYCHE-22
13.PANTERA-20
14.TOOL-20
15.SEPULTURA-20
16.ACCEPT-20
17.SAXON-15
18.DISTURBED-15
19.ANTHRAX-15
20.DREAM THEATER-13
21.W.A.S.P.-12
22.NIGHTWISH-10
23.DIO-10
24.MANOWAR-10
25.AVENGED SEVENFOLD-9
…ΜΕ ΤΙΣ ΥΓΕΙΕΣ ΣΑΣ ΑΡΙΘΜΟΛΑΓΝΟΙ!!!\m/
Μια πραγματικότητα που στην Ελλάδα τη “χάσαμε” λόγο συναυλιακής ξηρασίας, είναι ότι οι τιμές των εισιτηρίων έχουν αυξηθεί. Κατακόρυφα. Το ότι οι Maiden βγήκαν με 49/55/60 ευρώ εισιτήριο έχει να κάνει με τον κόσμο που μάζεψαν (ή πιο σωστά με τον ελάχιστο κόσμο που περίμεναν οι διοργανωτές και δεν έπεφτε κάτω από 15.000).
Στην ίδια περιοδεία οι Maiden στην Αγγλία κόστιζαν ένα 80άρι. Οι Slayer είχαν 50-60-70 λίρες.
Είναι τελευταία περιοδεία, τα εισιτήρια πουλάνε σα ζεστά ψωμάκια. Θυμίζω απλά ότι στην Πλατεία Νερού τα εισιτήρια είχαν 30 ευρώ με Down μέσα, με Napalm Death, με καλά ονόματα γενικά. Άλλα λεφτά ζητούσαν τότε, άλλα τώρα.
Αυτή είναι η νέα πραγματικότητα. Έχει να κάνει με το ότι οι μπάντες βγάζουν ψίχουλα από δίσκους, streaming κλπ και κοιτάνε να πατσίσουν μέσα από τουρ και merch.
Το ότι κάποτε βλέπαμε Maiden και Metallica με 8.500 και 7.500 δρχ αντίστοιχα δεν είναι συγκρίσιμο, γιατί σου έφευγε και ένα 5χίλιαρο για το κάθε CD και εναλλακτική δεν υπήρχε.
Όποιος θέλει να δει Slayer με 20 και 30 ευρώ πρέπει να πάρει χρονοκάψουλα παιδιά.
Εσύ τον έκανες αγώνα εγώ από την αρχή είπα ότι είναι στα ίδια κυβικά…
'Αλλα ε’ιπαμε τέρμα τώρα μόνο Slayerrrrrrrrrrrrrrr
Αυτο το επιχειρημα με το CD παντοτε με σκοτωνει… Ειδικα οταν λες οτι δεν υπηρχε εναλλακτικη
- Κανενας δεν ηταν υποχρεωμενος να αγορασει το CD για να παει στην συναυλια
- Υπηρχαν τα CD recorders ξερεις, και τα χρησιμοποιουσαμε κατα κορον
- Επισης υπηρχε και η φαση που δανειζεσαι ενα CD απο εναν φιλο, το καις σε mp3 στον δισκο σου και το ακους μεχρι το τελος του συμπαντος
Ολα αυτα τα εκανε ΟΠΟΙΟΣΔΗΠΟΤΕ γνωριζω, και ειμαι σιγουρος πως το ιδιο ισχυει και για ολους εσας εδω μεσα. 20 χρονια δεν ειναι πολλα για να ξεχασουμε τους εναλλακτικους τροπους με τους οποιους ακουγαμε μουσικη τοτε, χωρις να χρειαζεται να δωσουμε ενα πεντοχιλιαρο για το CD.
Η διαφορα εχει να κανει με την παγκοσμιοποιηση. Πλεον οι ιδιες τιμες στις συναυλιες με πολυ μικρη διασπορα, εφαρμοζονται σχεδον σε καθε χωρα. Το οποιο ειναι εντελως μη ρεαλιστικο οταν ο μισθος σε μια προηγμενη χωρα της Ευρωπης ειναι 4πλασιος ή 3πλασιος απο τον αντιστοιχο στην Ελλαδα, για να μην παμε σε διαφορες Αμερικη-Ελλαδα τωρα και χαθει η μπαλα.
Γενικα η μουσικη εχει γινει πολυ περισσοτερο μπιζνα τα τελευταια 20 χρονια απο οτι ηταν τον προηγουμενο αιωνα. Και αυτο συμπεριλαμβανει μπαντες, προμοτερς, venue holders, ticketmaster, διαφημιστες, σχεδιαστες αφισας, influencers, social media και τους ΠΑΝΤΕΣ, οι οποιοι βγαζουν πολυ περισσοτερο χρημα αναλογικα σε σχεση με το ποσο εβγαζαν τοτε.
Ολα αυτα μπορει να ειναι οκ για καποιους, για μενα προσωπικα δεν ειναι. Βλεπω την μουσικη και καθε μορφη τεχνης λιγο πιο ρομαντικα, και δε θα κατσω να ξεπαραδιαστω για να δω 100 συναυλιες τον χρονο απο τις οποιες θα σκατοπωρωθω μονο στις 10. Λιγες και καλες, και θα προτιμησω να παω σε ενα τυχαιο μπαρακι με 4 μπαντες να δωσω $10 παρα να δω καθε υπερεκτιμημενο καποτε καλο καλλιτεχνη που πλεον επειδη εχει brand name νομιζει οτι ειναι απολυτα θεμιτο να χρεωσει $60 και $100 επειδη “δεν πουλανε πλεον τα CD” .
Ο καθενας κανει οτι γουσταρει φυσικα. Αλλα αυτο το “ετσι ειναι παιδια το νεο στατους κβο, αμα δε σας αρεσει ξιδακι” δεν το καταλαβαινω.
Λολ, ούτε καν, ειδικά από την στιγμή που υπάρχει ένα god hate us all.
Αν και ποτέ δεν μου αρέσει αυτή η συγκριση, ειδικά όταν μιλάμε για 2 άσχετες μπάντες (παρόλο που θεωρούνται θρας και οι 2 τουλαχιστον για μια περίοδο), ακόμα και το repentless (το κομμάτι, όχι ο δίσκος), συνθλίβει ότι έχουν βγάλει οι 'deth από το system has failed και μετά. Aλλά ας συνεχίσουμε με μια πιο ενηλικη προσέγγιση και όχι δημοτικό
Tώρα τα νούμερα των πωλήσεων είναι λίγο αστειότητες.
Αν θέλουμε να πούμε κάτι, ας αναφέρουμε την επιδραστικότητα της κάθε μπάντας, αλλά και πάλι, σε τι θα βγούμε κερδισμένοι αν η μια μπάντα είναι πιο επιδραστική από την άλλη? Θα την έχει μεγαλύτερη? So what?
Σημασία έχει για τον καθένα τι του αρέσει να ακούει και τι απολαμβάνει, αν τώρα την βρίσκει κάποιος και βαράει μια παχιά, επειδή η τάδε μπάντα είναι η επιδραστικότερη μεταξύ 2, ε ας την βρεί μόνος του
- Σωστό.
- Καλύτερα να λες “κασέτα”. CD όχι. Εκτός αν είχες ΛΕΦΤΑ, ο υπολογιστής με cd recorder ή το ίδιο το μηχάνημα αυτόνομο ήταν δύσκολη υπόθεση ακόμα στα τέλη του 90. Ας μην μιλήσω για παλιότερα. Και για να βρεις κασέτα έπρεπε κάποιος να έχει το βινύλιο ή κασέτα. Κόστιζε. Τώρα δεν χρειάζεσαι κανένα μέσο αναπαραγωγής, έχεις το τόρεντ.
- Διάβασε παραπάνω. Mp3 = άγνωστη λέξη ως το napster (και πάλι δεν ήταν σίγουρο ότι κάποιος θα σε καταλάβαινε αν έλεγες “mp3”).
O Αλεχάντρο αναφέρεται σε “χιλιάδες δρχ”, aka προ 2000 (χοντρικά το λέω, όχι απαραίτητα ότι ήταν το 2000 ακριβώς). Επειδή 20 χρόνια πραγματικά δεν είναι πολλά, μάλλον ξέχασες ότι οι εναλλακτικοί τρόποι ήταν λίγοι. Σίγουρα όχι τόσοι και όσοι αναφέρεις.
Το Happening, το Rock City και το Δισκάδικο της Αθηνάς δεν έγιναν μεγάλα επειδή έτσι. Ειδικά το RC κτίστηκε και μεγάλωσε με τα λεφτά μας και το προμο του ΗΜ/ΜΗ. Πλέον όλα αυτά έχουν εκλείψει, εύκολη και εύπεπτη πληροφόρηση και πρόσβαση στην μουσική, με φανερά αποτελέσματα στο ισοζύγιο “ποιότητα/ποσότητα”. Συν “έμπνευση” θα έλεγα.
Για τα υπόλοιπα που αναφέρεις, λίγο-πολύ συμφωνούμε, ωστόσο είναι υποκειμενική η αντιμετώπιση του καθενός.
Ρε παιδιά εύκολα μπορούν να γίνουν οι συγκρίσεις μεταξύ dystopia και repentless σε σχέση με το τι πούλησαν, δεν χρειάζεται να πηγαίνουμε στο παρελθόν. Υπόψη ότι οι Slayer, οι παλιοί η έστω αυτοί του «Christ Illusion” όχι τα σούργελα του groove/bro metal στυλ “diabolus in musica” και «God hates us all” μου αρέσουν πολύ περισσότερο από τους megadeth αλλά μην τρελλαθουμε και ολας, περίπου το ίδιο μετράνε.
Το god hates us all ειναι οτι καλυτερο βγαλανε οι Slayer μετα το seasons σαν αλμπουμ χαλαρα
Μια μαλακια και μισή είναι. Bro metal της κακιάς ώρας, ήθελαν και αυτοί τον θρόνο των pantera.
Το επιχείρημα με το CD δείχνει απλά ότι τα έξοδα ενός μουσικόφιλου δεν έχουν αλλάξει σημαντικά. Κάποτε τα έδινες σε CD, δίσκους, κασέτες, περιοδικά κλπ για να ακούς και να ενημερώνεσαι, δεν είχες πολλές επιλογές πέρα από tape trading και το να ακούσεις κανά άλμπουμ στο δισκάδικο πριν το αγοράσεις (με αποτέλεσμα να εξαρτάσαι από περιοδικά, αν σου άρεσε το εξώφυλλο κλπ υποκειμενικά με αποτέλεσμα να σκορπάς και λεφτά σε φόλες). Τώρα τα περιοδικά είναι αχρείαστα, δεν έχεις έξοδα για την ενημέρωση, δε χρειάζεσαι καν άποψη τρίτου πριν αγοράσεις. Βάζεις το δίσκο και παίζει. Μπορεί και να μην τον αγοράσεις ποτέ. Στα 90s αγόραζα 20 δίσκους όλο το χρόνο, τώρα ζορίζομαι για να ξεχωρίσω “μόνο” 20 κορυφαίους σε μία χρονιά γιατί ακούω πάνω από 50-60. Πόσους αγοράζω; Ούτε 10. Και μάλλον είμαι εξαίρεση που αγοράζω τόσους.
Η μπίζνα ήταν η ίδια και στα 70s και στα 90s και τώρα. Αλλάζει η μορφή της. Δεν υπήρχε ticketmaster γιατί έπρεπε να σηκωθείς να πας μέχρι το δισκάδικο και να αγοράσεις εισιτήριο. Υπήρχαν όμως promoter, οι manager είχαν πολύ πιο σημαντική δουλειά κοκ. Δεν υπήρχαν social media , υπήρχε το MTV. Influencers υπήρχαν και παραυπήρχαν, λέγονταν ραδιοφωνικοί παραγωγοί, συντάκτες κοκ.
Σε 100 live δε μπορούσες να πας γιατί δε γίνονταν πάνω από 20-30 το χρόνο και σε αυτά δεν υπήρχε η άνεση να πας σε όλα. Πάλι υπήρχε στενότητα και έχανες live. 130.000 ήταν ο βασικός, 5.000 κόστιζε ένα CD και άλλο τόσο μια συναυλία. 2 δίσκους και 2 συναυλίες ήταν μάνι-μάνι το 15% του μισθού σου. Δίνει κανείς 90 ευρώ (το αντίστοιχο 15%) τώρα για μουσική;
Το “υπάρχουν πολλά live και δε μου φτάνουν” συγνώμη αλλά όσο θεμιτό κι αν είναι, είναι first world problem. Φυσικά και δεν έχεις καμία υποχρέωση να δώσεις $60 για να δεις κανένα. Και εγώ μπαίνω στη διαδικασία να ζυγίσω πόσο θέλω να δω ένα όνομα σε συνδυασμό με την τιμή. Αυτό όμως απέχει από το “θέλω να δω το τάδε όνομα και θέλω να το δω με όσα κρίνω εγώ”. Δεν είναι πολλά τα 42/48 για φεστιβάλ (έστω με την Ελληνική έννοια των 4-5 συγκροτημάτων) στο κέντρο της Αθήνας.
Και off topic κάνεις λάθος όταν απομονώνεις το μισθό. Το διαθέσιμο εισόδημα να λες. Γιατί στο Λονδίνο ο βασικός είναι κανα 1600άρι το μήνα, αλλά βία-βία σου μένουν λεφτά για ένα live.
Το διαβασαμε κ αυτο…οποτε με λιγα λογια προτιμας το christ απο το gods που ειναι bro και οχι ‘αληθινο’ μεταλ
Αν ακους pantera στο god hate us all, τότε μάλλον δεν έχεις ακούσει νότα. Δεν περιμένω βέβαια και κάτι παραπάνω με τέτοιον τρόπο γραφής. Bro metal λέει.
Μακραν, Το ένα έχει γρήγορα thrash τραγούδια το άλλο χοροπηδήχτα bro metal ξεράσματα.
Οι Slayer πάντως έχουν το χαρακτηριστικό ότι δεν έχουν βγάλει ποτέ κακό δίσκο. Θα έλεγα ούτε μέτριο, οι studio κυκλοφορίες τους είναι από αξιόλογες μέχρι Reign In Blood και Seasons In The Abyss. Ναι, και το Diabolus αξιόλογο είναι.
Φυσικα και δεν ισχύει αυτό. Τα 2 bro metal albums τους είναι αίσχος, το WPB είναι ένα βηματάκι πάνω από το st. Anger με την φρικτή παραγωγή που έχει ενώ και το repentless δεν την περνάει την βάση.
Τελικά μάθαμε πόσα ήταν τα early birds? 100? 200? Επίσης,τι μόδα είναι αυτή με το ακριβότερο εισιτήριο που μπαίνεις πιο νωρίς?Και η άλλη απορία μου είναι πού θα κάθονται αυτοί με τα VIP.
Από εκεί και πέρα όμως νομίζω οτι η τιμή είναι μια χαρά με δεδομένο ότι είναι φεστιβάλ και άρα θα έχει τουλάχιστον 3-4 ονόματα από κάτω,ας είναι και ελληνικά.
Επίσης,οι πλειοψηφία γκρίνιαζε για την μαλακάσα…Νομίζω ότι πιο κεντρικό σημείο απ΄την λεωφόρο δεν υπάρχει αλλά και αυτό σημαίνει περισσότερα έξοδα για τον διοργανωτή.
Στην τελική αν κάποιος θέλει να κάνει συγκρίσεις νομίζω ότι το ‘‘αντίπαλο δέος’’ είναι οι Manowar για αυτό το καλοκαίρι και όχι τι γινόταν πριν 5 και 10 χρόνια…
Για να μην παρεξηγηθώ λέω για ελληνικά συγκροτήματα για το θέμα του κόστους και όχι για την ποιότητα…
Κουβέντα κάνουμε φίλε, όλοι πάνω κάτω θα πάμε. Έχεις δίκιο για την ΛΕΩΦΩΡΟ , η Μαλακάσα δεν αντεχονταν. Αλήθεια βρε παιδιά η λεωφωρος σε τι κατάσταση ακριβώς είναι, αντεχουν οι κερκίδες της η θα έχουμε θέματα ?