Slayer

γενικα υπαρχουν στιγμες και φορες π με πορωνουν παρα πολυ οι σλειερ αλλα δεν εχουν ξερεις ρε παιδι μου πολλα “ολοκληρωμενα” υπερκομματια. που να μην ειναι 2 λεπτα, αλλα να ειναι 4-5 και να τα εχουν ολα. τα πιο τελεια τους ειναι μετρημενα στα δαχτυλα. θυμαμαι πχ 2 στο reing in blood (angel of death, raining blood) και το γρηγορο και βαναυσο reborn (ειπαμε για τα γρηυγορα κια βαναυσα), απο το σαουθ μου αρεσε ΜΟΝΟ το Cleanse The Soul, κανενα αλλο, το Seasons In The Abyss απο την αλλη την εποχη που το ελιωνα το θεωρουσα απιστευτα ολοκληρωμενο αλλα δεν θεωρω οτι ειχε, ξερεις, κομματια που να ειναι ΕΠΗ. εχει πολυ καλα οπως τα 2 πρωτα (war esemple, blood red) και εχει και γαματα αργα αλλα οκ, δεν ΑΥΤΟΚΤΟΝΩ, αυτο ενοοω. στο ντιβαιν υπαρχει ενα στυλ που μου αρεσει πολυ. το mind control το θεωρω ας πουμε ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΟ κομματι. την ιδια στιγμη το fictional reality μου φαινεται καραφιλερ του κερατα και μετριοχαλια, βαρετο. το ντιαμπολους δεν το εχω ακουσει ολοκληρωμενα, το god hates us all εχει πχ το επισης κτηνωδες disciple αλλα εχει καιι πολλες μετριοτητες, το crist illusion για μενα ειναι μετριοτατο χωρις καλες στιγμες και παμε στο τελευταιο που ηταν πολυ καλο πιστευω, πολυ απλο βεβαια ταυτοχρονα και προσεφερε αφθονη πορωση. και αυτουνου μου αρεσαν ολα τα τραγουδια πολυ αλλα αντε τωρα να σ πω τοι πχ το World Painted Blood, το Snuff, το Human Strain η το Psychopathy Red (που τα λατρευα οταν το ακουγα) τα θεωρω εφαμιλα των προαναφερθεντων… δυσκολευομαι…

Και εγω ετσι πιστευα, αλλα δεν ειναι ετσι. Στην τελικη δεν παιζουν progressive για να απαιτουμε πολυπλοκες και ευφανταστες δομες. Αγνο και τιμιο thrash και αν ασχοληθεις λεπτομερως θα ανακαλυψεις πολλες κομματαρες. Σιγουρα εχουν και μετρια, κακα ή αδιαφορα κομματια, αλλα και πιο συγκροτημα εχει μονο κομματαρες? Και αν παρατηρησεις τα credits θα δεις οτι ο Hanneman εχει γραψει τις περισσοτερες υπερκομματαρες, θεωρω τον King κατωτερο σαν συνθετη, γραφει πιο “ξερα” και πανομοιοτυπα τραγουδια, αλλα εχει γραψει πολλα φοβερα και αυτος. Τo Seasons In The Abyss που ανεφερες εχει πολλα [B]ΕΠΗ[/B] για εμενα οπως το ομωνυμο, το Dead Skin Mask, το War Ensemble, το Expendable Youth… Βασικα οσο ακουγα Slayer και ασχολιομουν λεπτομερως, τοσο κολλαγα και μου αρεσαν ολο και περισσοτερα κομματια.

Κανονίστε να νευριάσετε τον Tom ή την γυναίκα του!!!

Ρε,ποσο καιρο κανουν και εχουν ακομα πρασινη ζωνη!:stuck_out_tongue:

Α ρε πούστη αυτά τα interpretations που κυκλοφορούν στα ιντερνετς κάνουν μεγάλη ζημιά…

[B]http://www.youtube.com/watch?v=INqis5g1OHE[/B]

Κάθε φορά που ακούω το συγκεκριμένο κομμάτι/χιτάκι μού έρχεται στο μυαλό το παραπάνω ! [-X

[SPOILER][/SPOILER]

Ετσι σε φορμα η φαμιλια Araya… Εν τω μεταξυ ειδα χτες στο slayerized.com οτι θα κυκλοφορησει dvd απο συναυλια του 2002 που θα ονομαζεται “Dead Skin Mask”, unofficial δυστυχως αλλα και παλι ειναι συναυλια Slayer, οποτε… :band::metal::vibrate::vibrate:

λοιπον, ακουσα και το Diabolus και πλεον μπορω να πω την ολοκληρωμενη μου αποψη ετουτη εδω την μπαντα εχοντας λιωσει τα απαντα.

οσον αφορα στο αλμπουμ το συγκεκριμενο που για πολλους ειναι το χειροτερο της μπαντας, εμενα μου αρεσει αρκετα. hardcorιζει νομιζω αλλα τους παει αρκετα αυτο το στυλακι! ειναι ενα αρκετα ευχαριστο και πορωτικο αλμπουμ που ομως καταληγω στο οτι πασχει απο οτι πασχει το μεγαλυτερο μερος της δισκογραφιας της μπαντας στα δικα μου τουλαχιστον αυτια: φτιαχνουν ωραια αλμπουμ, που προσφερουν αρκετη πορωση και καυ***α στον θρασα, τρελο χεντμπανγκ κλπ απλως τους λειπουν οι ΑΝΕΠΑΝΑΛΗΠΤΕΣ κομματαρες. βρισκω πολυ λιγες τετοιες σε σχεση με το ποσο μεγαλη ειναι η δισκογραφια τους.

προσωπικα αγαπημενα τα Reign In Blood και μετα το Seasong In The Abyss. Το South Of Heaven ουτε καν που μου αρεσει (με χαλαει παρα πολυ η παραγωγη και το τραγουδιστικο της υποθεσης), το Hell Await’s δεν με καυ***σε αλλα ισως δεν “μπηκα” που λενε σε αυτο και υποθετω οτι θα το κανει με τον καιρο.

κωλοτουμπα εφαγα με τα 2 τελευταια που δεν μ πολυ αρεσαν στην αρχη αλλα τωρα τα θεωρω αρκετα καλα (πιο πολυ το world painted blood)…

shownomercy και παλι shownomercy ρε !! ο καλυτερος δισκος τους!

Deadmeat, αυτοί οι “πολλοί” που λεν ότι δεν τους αρέσει το Diabolus in Musica ας αλλάξουν πλευρό… απλά τα πράγματα. Προφανώς και έχουν “stain” στο “mind” τους… :stuck_out_tongue:

βασικα σε σχεση με ολα τα υπολοιπα τους ειναι το πιο ριγμενο στις κριτικες κ στα σχολια…

Ψηφιζω seasons in the abyss

Ειναι με ανεση το πιο αδυναμο αλμπουμ τους… Αν οχι αυτο τοτε ποιο?

Christ illusion

+1

Deadmeat δηλαδή όταν λες ότι σ’ αρέσουν τα DiM/CI/WPB και σε χαλάει το South of Heaven μιλάς σοβαρά;

τώρα το είδα…dont say that .!!Please.!

Τείνω να συμφωνήσω βασικά. Το diabolus το είχα αγοράσει με το που βγήκε και ήταν αρκετά μεγάλη απογοήτευση για μένα εκείνη την περίοδο, αλλά αν και έχω να το ακούσω κάτι αιώνες μου έχουν μείνει αρκετά ριφ και κομμάτια από μέσα. Από την άλλη από το christ illusion αυτό που μου έχει μείνει περισσότερο είναι η κακή παραγωγή.

[B]edit:[/B] Το south είναι δισκάρα αλλά σε σύγκριση με τα υπόλοιπα άλμπουμ της χρυσής εποχής Slayer (μέχρι και seasons) και εμένα μου φαίνεται πως κάπου χάνει την μάχη.

ωχου τι θελετε τωρα? δεν το γουσταρω. απλο ειναι. δεν μου αρεσει που ο αραγια προσπαθει να τραγουδησει. δεν του παει. επισης ο συνδυασμος παραγωγης-φωνης δεν μου αρεσει οπως δεν μου αρεσει και στο blessed are the sick (βεβαια αυτο εχει κομματαρες ενω εδω δεν με πορωνουν και τα κομματια)… απλο ειναι. δεν ξερω, αυτη η “εκλεπτισμενη” πλευρα των σλειερ δεν με αγγιζει. προτιμω την αγνη, παρθενα θρασοπλευρα τους του reign in blood…

Ναι αλλά τα Diabolus in Musica/Christ Illusion/World Painted Blood μπροστά στο South of Heaven ακούγονται σαν Milli Vanilli.
Για να μην πω μπροστά στο Hell Awaits που λες ότι ούτε αυτό σ’ ενθουσιάζει.

συμφωνω. αναγνωριζω οτι αυτα τα αλμπουμ ειναι πιο ΠΟΙΟΤΙΚΑ. απλως δεν τα γουσταρω τοσο. (το αναγνωριζω ακομη και για το south of heaven, απλως τα επιμερους στοιχεια του το κανουν να μην μου αρεσει)…

Δεν εννοώ ότι είναι πιο ποιοτικά ρε μαν (αυτό είναι αυτονόητο) αλλά ότι να, πώς να στο πω, κάνουν τα άλλα μεταγενέστερα ν’ ακούγονται σαν Μαρίζα Κωχ ή Αρλέτα π.χ.

ΕΙΝΑΙ ΠΙΟ ΒΑΡΒΑΡΑ ΜΩΡΕ, ΠΩΣ ΝΑ ΣΤΟ ΠΩ.