Sludge δίσκοι

Θυμηθηκα μετα απο καιρο και ξαναβαλα να ακουσω τους Arachnotaur και το δισκο Slo=w Pertinacious Threnody on the Abnegation of Succour(Τι τιτλος)ΤΙ ΔΙΣΚΑΡΑ ΘΕΕ ΜΟΥ…
Πολυ Σκατοψυχο…
Σιγουρα θα το εχουν προτεινει κι αλλοι μιας και το αλμπουμ τα σπαει…

Ζηλεψα κι ακουσα κι εγω suma! Τρεις σελιδες, ε αξιζε :stuck_out_tongue: Τα δυο τελευταια κομματια του ashes (justice, war on drugs) απλα δεν υπαρχουν…

η πρόταση της ημέρας έρχεται από την ισπανία

Destino/Entierro - Drugod

αργόσυρτο sludge με πολύ βρωμιά στην ατμόσφαιρα και στα φωνητικά, και μηδενιστικούς στίχους.δεν είναι ο δίσκος που θα σε ξετινάξει αλλά για κάποιες μέρες τουλάχιστον θα σε πωρώσει και θα σε βυθίσει στη λάσπη του.εμένα πάντως με βύθισε και το 'φχαριστήθηκα…8)

και για να μην ξεχνιόμαστε…
[SIZE=“7”]SUMA[/SIZE]

Το Ashes λοιπόν είναι για μένα μέχρι στιγμής η καλύτερη κυκλοφορία για το 2010. Όχι στο σλατζ μόνο, γενικότερα. Και το Justice το πιο καθαρτήριο σλατζ ομμάτι που θα ακούσετε φέτος. Και το πιο καλό. Και το καλύτερο. Και το πιο τέλειο. Και το πιο γαμάτο από τα υπόλοιπα.
Τεράστια δισκάρα. Και πολύ διαφορετικό από το προηγούμενο, που ήταν πολύ διαφορετικό από το ντεμπούτο. Μπαντάρα.

Α και φέτος περιμένουμε νέο άλμπουμ Unearthly Trance ε.

Τα καινουργια απο Ramesses και Year of No Light τα ακουσαμε?εντυπωσεις?
Εκτος απο Unearthly Trance περιμενω και το καινουργιο απο Kingdom το οποιο θα λεγεται Hemletraan
κι το τραγουδι “Ruina” εδω http://www.youtube.com/watch?v=M9vb3m1WEnA&feature=player_embedded

Το καινουργιο Year Of No Light ειναι απιστευτο!!! Μαλλον ομως παιζει σε πιο Post Metal/Rock ηχους. Χωρις τα black metal-ικα φωνητικα εντελως instrumental αλλα με μια υποβλητικη ατμοσφαιρα που ειναι εθιστικη. Σιγουρα στα καλυτερα της χρονιας απο τωρα!

Πάρτε και το καινούργιο The Abominable Iron Sloth για να πάθετε overdose.
The Id Will Overcome λέγεται, και θα αρέσει στους φίλους των Eyehategod!


Ramesses
- Take the Curse (2010)

Μέτα από κάμποσες ακροάσεις, τούτο δω μάλλον απογοήτευση μου φαίνεται.
Έχει κάνα-δυο σπουδαία κομμάτια (το εναρκτήριο “Iron Crow” π.χ. είναι απίστευτη κομματάρα), ευπρόσδεκτες οι δυο-τρεις μπλακμεταλιές δω και κει (μεταξύ μας, σύγχρονο σλατζ χωρίς ΒΜ επιρροές δεν πολυνοείται, αλλά αυτό είναι ένα τεράστιο κεφάλαιο). ΣΥΝΟΛΙΚΑ όμως είναι μάλλον άνισο και ψιλοανέμπνευστο, και ας μου εξηγήσει κάπως πώς γίνεται να περιέχεται δω μέσα ολόκληρο το περσινό ΕΡ “Baptism of the Walking Dead”? Κορόιδα είναι όσοι τα αγόρασαν πέρσι ή εγώ δεν νιώθω από “αντεργκράουντ”?

Ενιγουέη, οι Ράμσης παραμένουν μπαντάρα, θέλω σαν τρελός να τους δω κάποτε λάιβ, και όσοι δεν το’χουν κάνει, ας τσεκάρουν οπωσδήποτε το “We Will Lead You to Glorious Times” ΕΡ του 2005

και φυσικά του ανυπέρβλητο ντεμπούτο ελπι “Misanthropic Alchemy” του 2007.

Doom/Sludge στα καλύτερά του.

Το Misanthropic Alchemy ειναι Δισκαρα και λογικα το καινουργιο δεν θα το αγγιξει καθολου αν και οι ακροασεις μου δεν ειναι αρκετες…
Κι εγω ξενερωσα που ολα τα τραγουδια απο το περσινο EP ειναι μεσα στο δισκο(δεν μπορω να κατανοησω τι θελει να πει ο ποιητης ακριβως)
Ειπες μεγαλη κουβεντα οτι το συγχρονο σλατζ χρειαζεται ΒΜ επιρροες και ετσι πρεπει να ειναι…

Πολυ καλο το κομματι.
Και μιας και ειπατε για unearthly trance, η τελευταια μου “ανακαλυψη” που απ’ οτι φαινεται θα εξελιχθει σε αγαπη

The Trident

Δε μου αρεσαν τοσο οταν πρωτοακουσα. Εχω αρχισει να αναθεωρω. 8)

:thumbup:Μεγαλη Αγαπη το The Trident

Για ανέρθλι τα’χουμε πει και ξαναπεί, μάλλον το Τριντέντ είναι ο κορυφαίος 00ς σλατζ δίσκος, χμ δεν ξέρω, αυτό και το ιν δε ρεντ πάντως είναι δεκάρια ακατέβατα. Το ελεκτροκάσιον ήταν αρκετά “λίγο” για ανέρθλι, ανάκαμψη στα 983298783 σπλιτς τα τελευταία 2 χρόνια, ξεχωρίζει η κομματάρα στο σπλιτ με σούμα, τεσπά θα τα ξαναπούμε αυτά στο νέο δίσκο σε καινούριο τόπικ όπως τους αξίζει.

Το τίζερ που άκουσα στο myspace τους (http://www.myspace.com/yearofnolight) ακούγεται καλό και ελπιδοφόρο. Από το λίγο που έψαξα στο ίντερνετ να βρω το άλμπουμ, φαίνεται να έχει λικάρει, αλλά ό,τι κατέβασα είναι προβληματικό (δεν παίζει το πρώτο τραγούδι).

πολύ καλός δίσκος.το θέμα πάντως είναι πως με τόσες καινούριες κυκλοφορίες μετά από κάποια στιγμή το ξεχνάς.δεν έχουν ακόμα ταυτότητα.

μεγάλη κουβέντα.και συμφωνώ όσο δεν πάει.
πάρε για παράδειγμα το sigilum luciferi του 2008 των cough

υπερκομματάρα!και βασικά και αυτό των suma έπος είναι.από τα καλύτερα splits των τελευταίων ετών.

Ντάξει, το’χω γράψει και αλλού, το σλατζάκι μας άλλαξε πολύ μέσα στα 00ς. Άμα ακούσεις Minsk π.χ. και στο καπάκι Crowbar δυσκολεύεσαι να τα βάλεις και τα δυο κάτω από την ίδια “ταμπέλα”.

Και όσο και να μας πόρωσε το περσινό τψν Black Cobra ασπούμε, με κουράζει η ολντσκουλίλα από την άποψη ότι γιατί να βάλεις ν’ακούσεις τους κάθε Abominable Iron Sloth ή Beaten Back to Pure (τυχαία παραδείγματα) όταν μπορείς απλά να ξαναχώσεις Eyehategod ή Iron Monkey που το κάναν καλύτερα?

Και η πιο ενδιαφέρουσα (για μένα) σχολή neo-sludge (8)) είναι αυτή που μπλέκει ΒΜ μαυρίλα μέσα.

Σαφώς και δεν είναι η μόνη τάση, π.χ. και η σχολή Soilent Green με ντεθογκραιντιές μέσα κωλολέει, αλλά νομίζω πως το μέλλον είναι στο ΒΜ.

Λοιπόν, απότι φαίνεται πολύ ακούμε το Suma τώρα τελευταία. Tα έλεγα στο Bleedin στο Roadburn, αλλά λέω να τα ξαναπώ κι εδώ. Θα είμαι υπερβολικός αν το αντιπαραβάλλω σε Νeurosis? Εντάξει, ξέρω ότι αγγίζω τα όρια της ιεροσυλίας, αλλά πρώτον, δε μιλάμε για το φόρα παρτίδα σάπιο βαλτώδες σλατζ, αλλά για κάτι πιο τελετουργικό και απόκοσμο. Δύο πράγματα είναι που μου ενισχύουν αυτό το συνειρμό: πρώτον και κύριο, τα χτυπήματα του τυμπανιστή, που θυμίζουν αρκετά το tribal drumming του Jason Roeder. Δεύτερον, τα φωνητικά του τύπου που έχουν αρκετές δόσεις νεύρωσης.

Επίσης ένα plus του δίσκου είναι πως δεν κουράζει παρά τη μεγάλη διάρκεια. Και ακόμα, με το Ashes φαίνεται πως αποτυπώνουν καλύτερα το πως ακούγονται ζωντανά.

καθόλου.ίσα-ίσα τις ίδιες τελετουργικές δονήσεις έχουν στη μουσική τους.

bump γιατί λήκαρε.
πάντως στην πρώτην ακρόαση ο ήχος τους είναι καταπληκτικός για το σλάτζ και φαίνεται πως έχουν βελτιωθεί σε σχέση με το ντεμπούτο τους.
το μόνο μου παράπονο είναι πως δε φαίνεται να ξεχωρίζουν.
πάντως ο δίσκος πορώνει.θα ακουστεί αρκετά.

Howl - Full of Hell

λοιπόν,το έχω ακούσει αρκετές φορές και με έχει ενθουσιάσει αυτός ο δίσκος.
δεν έχω ακούσει το ντεμπούτο τους οπότε δεν ξέρω άν ήταν χρυσή μετριότητα ή αν όντως έπαιζαν έτσι από την αρχή.
αυτό είναι το σλάτζ όπως ακριβώς το γουστάρω και όπως το είχε πει ο bleedin.με black και λίγο από death επιρροές.
δε διεκδικεί δάφνες πρωτοτυπίας αλλά αυτό δεν είναι για μένα το ζητούμενο.
είναι δισκάρα και αυτό μου αρκεί.
εξαιρετικό και το artwork.

Αυτες τις μερες ακουγα τους Ortega και το δισκο 1634 πραγματικα ενα ομορφο δισκακι απο τους Ολλανδους(Το πρωτο τους ειναι).
Επιρροες απο Cult of Luna,Isis, Neurosis(κυριως) και σε καποια τραγουδια οπως το Octagon θυμιζουν My Dying Bride(με βιολι) ακομα και στο τραγουδι The Siren ακουγονται ομορφες μελωδιες απο το βιολι.
Αξιζει να τους τσεκαρετε

http://www.myspace.com/ortegaband