Είχα στο μυαλό να γράψω ολόκληρο σεντόνι (που λέτε και εσείς) αλλά βαριέμαι.
Το νόημα είναι: γιατί να ακούσεις τρίτης κατηγορίας αδιάφορες μπάντες ενώ δεν είναι πάνω από 10 αυτές που αξίζουν? (το ίδιο ισχύει και για post-rock, post-metal, drone κτλ)
κάτσε ρε, ακούς 8000 νέες κυκλοφορίες το χρόνο, τουλάχιστον οι μισές αυτές δεν είναι τρίτης κατηγορίας? δε γίνεται αλλιώς.
εκτός αν δε πιάνω αυτό που λες.
Με έχεις παρεξηγήσει, αυτό που προσπαθώ να κάνω είναι να ανακαλύψω όσα περισσότερα είδη μουσικής μπορώ. Ουσιαστικά ακούω τα μεγάλα ονόματα από κάθε είδος (με μερικές εξαιρέσεις προφανώς). Άμα δεις την λίστα μου με τα καλύτερα της χρονιάς εκτός από τα συγκροτήματα που “ακολουθώ” (khoma,circa survive κτλ) θα δεις οτι έβαλα τους twilight και τους a silver mt zion, ενώ κάποιος άλλος θα μπορούσε να πει οτι υπάρχουν πολύ καλύτερες κυκλοφορίες στο κάθε είδος αντίστοιχα.
Τον τελευταίο χρόνο άρχισα να ψάχνω την τωρινή σκηνή του ελληνικού hip hop και έχω ενθουσιαστεί με Λόγο Απειλή και Ραψωδό Φιλόλογο, ενώ στα καλύτερα της χρονιάς πάει άνετα το φετινό album των Ladose (group που είναι μέλη οι 2 παραπάνω).
Επίσης έχω κατεβάσει όλες τις κυκλοφορίες της warp και ψάχνω να βρω κάτι που θα μ’αρέσει.
Άμα υπήρχαν λεφτά θα ήθελα να δω moderat στο reworks, unbroken στο Λονδίνο αλλά και τους Hurts στο block33 και πάει λέγοντας.
Η μουσική είναι ένας πολύ ωραίος τρόπος έκφρασης και πιστεύω οτι αξίζει να ακούσεις όση περισσότερη (και διαφορετική) μπορείς.
ε βασικά δε παρεξηγώ εσένα, αλλά τις μπάντες που ακούς. οι μισές δεν είναι τρίτης κατηγορίας?
κάτι το οποίο δεν είναι καθόλου κακό ε, απλά εσύ το έθιξες ως αρνητικό, γι’αυτό το λέω.
Ίσως και να είναι “τρίτης κατηγορίας” πολλά από αυτά που ακούω.
Πιο πάνω δεν είναι τυχαία τα είδη που ανέφερα (post-rock/metal,drone,sludge).
Την δεκαετία που μας πέρασε αρκετοί άκουσαν αυτά τα είδη και ενθουσιάστηκαν, στην συνέχεια όμως blogers,forumιτες και διάφοροι άλλοι έψαχναν με αγωνία να βρουν τους αντικαταστάτες των neuroris/mono/eyehategod κτλ κτλ που προσπάθησαν να μας πείσουν οτι αδιάφορες μπάντες είναι τιτανοτεράστιες. Εκεί πάει το σχόλιο μου για αδιάφορες μπάντες τρίτης κατηγορίας γιατί στα συγκεκριμένα είδη παραέγινε το κακό.
Thou/The City Is The Tower Split - Dwell In The Darkness Of Thought And Drink The Poison Of Life (2010)
πάμε κατευθείαν στο περιεχόμενο.
τα τραγούδια των thou είναι αρκετά καλά.ειδικά το “the eyes of the world are upon you” είναι πάαααρα πολύ καλό.τώρα για τους the city is the tower, δεν ξέρω τι να πω.όταν είδα πως είναι από την louisiana περίμενα κάτι διαφορετικό.παίζουν post hardcore/screamo/sludgecore, και αν και δεν είναι κακοί, τα φωνητικά με ξενερώνουν λίγο.τουλάχιστον έχουν ωραίους τίτλους κομματιών (π.χ. “The city is the tower goes to south padre island, spring break 1997!”)!
όχι κάτι το συγκλονιστικό, αλλά σίγουρα αξιοπρεπές.
για τα δεδομένα τους μάλλον δεν είναι καινούριο μιας και έχει γυροβολήσει στα ιντερνετς εδώ και τουλάχιστον ένα τρίμηνο, οπότε λογικά θα’χουν βγάλει άλλα 4 μετά από αυτό.
Τεσπά, έχουμε ξαναπεί ότι η όλη φάση με τις κυκλοφορίες των Δάου εμένα με κουράζει, αλλά για πες, τι φάση είναι τα κομμάτια τους? Πάνκικα? Πο(υ)στ-άδικα? Πικροντουμίλες σαν το τελευταίο άλμπουμ? Μπορεί να κοιτάξει το “Degradation of human life” στα μάτια?
μάλλον αναφέρεσαι στο split με τους mohoram atta.δεν το έχω ακούσει ακόμη, άρα δε μπορώ να κάνω σύγκριση.από το άθλιο ep που κυκλοφόρησαν πρόσφατα με τους haarp είναι πάντως πολύ καλύτερο.το “the eyes of the world are upon you” doomίζει και είναι αρκετά sludgeοειδές, με έναν post ήχο να κάνει την εμφάνισή του στις κιθάρες όσο περνάει ο χρόνος.διαρκεί 10 λεπτά και είναι από τα καλά τραγούδια που έχουν κυκλοφορήσει τον τελευταίο καιρό.το “paroled in '54” είναι ένα τυπικό thou κομμάτι, με καλή δουλειά στις lead κιθάρες, αλλά δεν είναι κάτι το τρομερό που θα σου μείνει.
αργές έως mid tempo ταχύτητες και αρκετό sludge/post.
το “lord of the deep” των αυστραλών clagg ανέβηκε πριν από κάποιες μέρες στο sludgeswamp, και από τότε θέλω να το ακούω συνέχεια.πορωτικό sludge μέχρι εκεί που δεν πάει, με -θεέ μου, πόσο πιο- πελώρια και υπέρβαρα riffs να θερίζουν τα πάντα.αν πρέπει να πω κάποιες επιρροές, τότε αυτές εντοπίζονται στις κλασικές sludge μπάντες των 90’s.στο “the harvest” που δοκιμάζουν καθαρά φωνητικά, τα αποτελέσματα είναι τελείως spooky και ανατριχιαστικά.
από τους sludge δίσκους που τους ακούς, και μετά δε σου έρχεται αμέσως η επιθυμία να ακούσεις κάτι άλλο κλασικό του είδους.θα ακούγεται για καιρό.
έστω, πες πως είναι DOOM.sludge όμως με τίποτα.το “master of alchemy” θεωρώ πως είναι ο απόλυτος instrumental stoner ύμνος.
κατά τα άλλα, και εγώ θεωρώ πως το clagg είναι το καλύτερο που έχω προτείνει εδώ και αρκετό καιρό.
η αλήθεια είναι πως έχω βαρεθεί να ακούω κόπιες των ehg, αλλά οι iron monkey είναι η αδυναμία μου από την αγία τετράδα (όπως την αντιλαμβάνομαι εγώ) του sludge (ehg, iron monkey, grief, buzzoven), και με έψησες.
θα επανέλθω μετά από κάποιες μέρες με εντυπώσεις…
Καλα μια εσανς εχουν απλα, μη νομιζεις ιδιαιτερα πραγματα. Κι απ τους ακολουθους Greenmachine δεν αγγιξε ποτε κανεις. Οσοι ψηθειτε το youtube δειγμα ειναι παραπανω απο καλο για πρωτες εντυπωσεις.
^ Αυτοί μάλιστα, μπλέκουν και πιο μέταλ μέσα, και ακούγονται αρκετά ενδιαφέροντες, ξεχωρίζοντας αμέσως από το βάλτο. Βέβαια δεν έχουν φωνητικά, αυτό είναι λιγάκι μείον γιατί φαίνεται να έχουν ενδιαφέρουσα προσέγγιση και ίσως άξιζε να βάλουν, αλλά λέμε.
Οι Clagg δε μου παν και πολλά από τα τραγούδια του προφίλ τους, οπότε αφήνω το γνωστό σλατζοειδικό bleedin να καταδυθεί λίγο, και τσεκάρω αναλόγως μετά.