Μεγάλη κουβέντα αυτή με τις τιμές των εισιτηρίων. Και οι αγαπητοί διοργανωτές ας σκεφτούν κάνα-δυο πράγματα, όπως το ότι η δεξαμενή των ανθρώπων στους οποίους απευθύνονται δεν είναι και τεράστια, μιας και ο Έλληνας δεν ακούει rock και τα παρακλάδια της όπως ακούει ο ξένος και όπως το ότι δεν υπάρχει μόνο το Σάββατο για να γίνονται συναυλίες. Στις 20/10 έχουν βάλει 4 live, όχι και εντελώς άσχετα μεταξύ τους. Εγώ ας πούμε θέλω να πάω Pain Of Salvation, θέλω να πάω και Kafrillion. Παίζουν και οι Mono, παίζουν και οι And Also The Trees. Ε μη μας λένε μετά ότι δεν είχανε κόσμο. Και μόλις είδα ότι παίζουν και κάποιοι Treat, τους οποίους δεν ξέρω, την ίδια μέρα. @Vic μη γκρινιάξεις που η πόλη σου δίνει επιλογές !
Αναφέρομαι στον άνισο περσινό δίσκο τους. Έπαιξαν σχεδόν όλα τα κομμάτια, έπαιξαν δύο από Dream Theater (Just Let Me Breathe και Lines In The Sand…) και γέμισαν τον υπόλοιπο χρόνο με σόλα και τζαμαρίσματα τα οποία εκεί λίγο μετά τη μέση έπεσαν μαζεμένα και με κούρασαν λίγο. Προφανώς βέβαια όλοι τους υπερπαίκτες, το παίξιμο του Mike στα drums είναι πολύ όμορφο και έχει μουσικότητα, ο Bumblefoot είχε μια κιθάρα με δύο μπράτσα εκ των οποίων το ένα δεν είχε τάστα , του Sheehan είχαν τάστα και τα δύο μπράτσα, ο Derek είναι ο Rony Seikaly μασκαρεμένος. Πολύ ωραίο το solo του Derek, παρεμπιπτόντως. Lines In The Sand προσκύνημα, είχαμε να το ακούσουμε 16 χρόνια…
@chinaski τελικά δίκιο είχες, 52 είναι ο Soto, τον νόμιζα αρκετά μικρότερο όπως σου είπα! Φωνάρα, τον έχει περιλάβει ο Oliva στους TSO όπως μου είπε κι ένας φίλος και τον έχει περιποιηθεί!
Το λάιβ σώθηκε από τις μονάδες, τα τραγούδια των θίατερ και τη διασκευή στους Βαν Χέηλεν. Οκ κάποια από τα τραγούδια του δίσκου τα γούσταρα, αλλά ναι all in all το υλικό τους είναι μέτριο (σόρρυ βικ). Με περισσότερες διασκευές και λιγότερα σόλο ίσως μιλούσαμε σε άλλη βάση, αλλά εγώ πλέον τον αυνανισμό πάνω στην ταστιέρα/πλήκτρα/δέρματα τον βαριέμαι στο 95% των περιπτώσεων. Θα μου πεις δεν το περίμενες; Ε το περίμενα, αλλά πάντα μου τα σκάει άσχημα στο τέλος. Άξιζε, αλλά οκ δεν ήταν και κάτι συνταρακτικό. Σίγουρα το πόσο σου αρέσει το υλικό τους θα καθόριζε και το πόσο θα γούσταρες. Ο Σότος έχει φωνάρα πάντως
Πολυ ωραια συναυλια, περασα πολυ καλα αλλα οντως οπως το εθεσε και ο Outshined “could be better”… Προσωπικα ο δισκος μου αρεσει τρελα οποτε γουσταρα σε ολα τα κομματια και εκει που ημουν εγω, 2η σειρα απο το καγκελο και κεντρικα ο ηχος ηταν μια χαρα με εξαιρεση την αρχη και καποιες φασεις που δεν υπηρχε σωστη ισορροπια στο πως ακουγοντουσαν τα οργανα αλλα γενικα δεν με χαλασε ο ηχος. Ολοι τους παικταραδες αλλα αυτο που δεν επετρεψε στο live να απογειωθει ειναι το γεγονος οτι επαιξε πολυ τζαμαρισμα μαζεμενο. Καπου εκει εκανε κοιλια η συναυλια και καπως μουδιασε το κοινο. Παρατηρηση μου οτι το μεγαλυτερο μερος του κοινου δεν φανηκε ιδιαιτερα εξοικειωμενο με το Psychotic Symphony πραγμα που μου εκανε μεγαλη εντυπωση.
Εν καιρω θα γραψω αναλυτικα για την συναυλια ευχομαι συντομα.
Επισης μια ακομα παρατηρηση. Ο Bumblefoot μεγαλος κιθαριστας, παικταρας κτλ. αλλα πολυ στραβωμενος ρε παιδι μου, λες και δεν γουσταρε μια και τον ειχαν φερει με το ζορι ηταν. Το παρατηρησε και αλλος αυτο, παντα ετσι ειναι?
Πολύ εντύπωση μου κάνει αυτό που λες. Από το όσο του είχα μιλήσει στο φόρουμ του, από όλα ανεξαιρέτως τα άτομα που τον έχουν γνωρίσει (και εντός Ελλάδος και γνωστοί μου από το ίντερνετ) αλλά και κατά γενική ομολογία, ο άνθρωπος είναι γλυκύτατος και συμπαθέστατος και το αντίθετο του καβαλημένου. Δες ένα ωραίο βίντεο εδώ και θα πιάσεις το vibe του. Μπορεί φυσικά να του έτυχε κάτι του ανθρώπου εκείνη την μέρα, ποιος ξέρει. Αλλά γενικά είμαι σίγουρος ότι πρόκειται περί μεγάλης ψυχούλας.
Αν και δεν ξερω πολλα για αυτον και εγω αυτη την εντυπωση ειχα, εχει και μια φωνη που θυμιζει καρτουν, μου φαινοταν πολυ ωραιο τυπακι. Ε, στο live επειδη τον ειχα και μπροστα μου στα 2 μετρα, σαν μουτρωμενος ηταν ολη την ωρα και γελαγε ισχνα μονο σε καποιες φασεις που εκαναν μαλακιουλες με Soto και Sheehan.
Θα μπορούσε να είχε γράψει κάτι παρόμοιο ο Demaio… ότι παίζει true metal χωρίς πλήκτρα, με καρδιά από ατσάλι, χωρίς υπολογιστές και φλωριές.
Τώρα επειδή το γράφει ο Sherinian διαφέρει σε κάτι;
Καλά κάνει ο Rudess και πειραματίζεται, άλλες φορές επιτυχημένα άλλες φορές όχι. Δεν ζούμε στην εποχή του hammond και του βινυλίου, η τεχνολογία αλλάζει.
Μονο που ουτε ο Sherinian εχει μεινει στασιμος ως μουσικος, ουτε στα οργανα που χρησιμοποιει. Η μαγκια του κρινεται εκ του αποτελεσματος, δηλαδη απο το οτι στα προσωπικα του albums αλλα και στις συνεργασιες που εχει κυκλοφορησει, εχει καταφερει να βγαλει παρα πολυ αξιολογη μουσικη, και σε πολλα διαφορετικα ειδη και στυλ.
Αντιθετα ο Rudess οσα κολπακια και να δοκιμασει και οτι καινουριο app και να βγαλει για να παιζει με τα δαχτυλα σε καποια οθονη, δυστυχως στα προσωπικα του αλμπουμς ειναι ενιοτε ακομα πιο βαρετος και προβλεψιμος κι απο οτι ειναι με τους Theater. Δεν αμφισβητω τις παικτικες του ικανοτητες ή τις μουσικαρες που εχει γραψει τα πρωτα 3-4 χρονια (βαρια) με τους Theater, αλλα για μενα προσωπικα τον Sherinian δεν τον φτανει ουτε για πλακα ως μουσικος.
Ξεκάθαρα κομπλεξική στάση. Και έχει επαναληφθεί, με αποτυχημένο αποτέλεσμα ξενίζοντας ακόμη και τους fans του. Mind your own business, και άσε τη μουσική να μιλήσει θα έλεγα εγώ.
Μπορεί ο Rudess να το χει τερματίσει με τα apps και όλα τα περίεργα όργανα, αλλά δεν έχει δώσει ποτέ δικαίωμα μιλώντας άσχημα για κάποιον.
Ακριβώς και ότι έχει γίνει μεταξύ DT - Portnoy. Οι del fuvio brothers έβγαλαν πολύ κόμπλεξ και η πλάκα είναι οτι εμπορικά δεν τους βγήκε στο βαθμό που περίμεναν (ίσως και να τους ζημίωσε αυτό το επιθετικό marketing).
!
