Ναο νταξει, προφανως υπερβολη το να ελειπε, απλα τονιζω οτι δεν μου αρεσουν.
Το count, απ οσο μπορω να θυμηθω, στην αρχη ειναι ξεδιαντροπα symphony x, οπως επισης οι γραμμες του Λαμπρη εντελως εκτος γουστου μου. Ανβθυμαμαι επισης καλα, καπου στο 10λεπτο εχει μερικα instrument σημεια πολυ καλα. Αλλα οταν στους θιατερ ακουω τοσο εντονα ενα αλλο γκρουπ (και θεωρητικα “μικροτερο” απ αυτους) και χωρις να το φιλτραρουν καλα ,δεν το μπορω.
Πχ και το enemy inside ειναι καραμπινατο symphony x, αλλα φιλτραρισμενο κατάλληλα.
Ακομα και το astonishing, ναι μεν δεν μπορω να το ακουσω, αλλα ειναι 100% θιατερ.
1 Like
πολυ καλοι οι sons of apollo αλλά ο portnoy γενικα έχει βγάλει μεγαλες πατατες και τώρα το γύρισε στο prog metal.
Ο Rudess είναι η καλύτερη επιλογή για τους theater έχει ταιριάξει/δεσει πλήρως και είναι γελοια η προσπαθεια υποτίμησης. Πλέον δεν μπορω να διαννοηθω dt χωρίς rudess ενω έχουν βγάλει πολυ δυνατά άλμπουμ απο την πρώτη μέρα+ liquid tension.
Ενώ χωρίς Portnoy μπορείς ρε;
αυτο ακριβως εννοω, οτι ο portnoy είναι πιο μεγάλη απώλεια. ενώ τον moore και τον sherinian τους αναπολούν αυτοί που σταματησαν να ακουν dt πριν απο 15+ χρόνια.
Δε σταματήσαμε να τους ακούμε επειδή έφυγαν ο Moore και ο Sherinian. Και ο Portnoy. Προσωπικά, αν λέω κάτι για παλιότερα μέλη κλπ, είναι επειδή βλέποντας την τωρινή τους κατάντια αναπολώ τις παλιότερες εποχές τους. Πλέον έχουν ψοφήσει για τα καλά οι DT, δυστυχώς.
Δε θα μπω στη διαδικασία τι είναι μέταλ κ τι όχι οπότε βάζω ποιους θεωρώ εγώ καλύτερους ή έστω περίπου ισάξιους δίσκους με PS στους οποίους συμμετέχει ο Portnoy, αφού έφυγε από DT:
- Transatlantic - Kaleidoscope
- The Neal Morse Band - The Similitude of a Dream
- Flying Colors - Flying Colors
- Flying Colors - Second Nature
- The Winery Dogs - The Winery Dogs
- Avenged Sevenfold - Nightmare
και μια χαρά τα:
- Neal Morse - Testimony 2
- The Neal Morse Band - The Grand Experiment
- Adrenaline Mob - Omerta
- The Winery Dogs - Hot Streak
και δεν έβαλα κ EP μέσα (όπως πχ με Haken). Και οριακά δεν μπαίνει στη λίστα το The Whirlwind που είναι η κορυφαία κυκλοφορία του τα τελευταία 15 χρόνια (βγήκε ίδια χρονιά με BCaSL).
6 Likes
Αν μπορούσα να αγκαλιάσω post, αυτό θα το αγκάλιαζα.
2 Likes
Αν ξεχάσουμε τους θλιβερούς Adrenaline Mob ο Portnoy έχει πάρει μέρος σε πολλούς, καλούς έως άριστους δίσκους. Για μενα προσωπικα οι Sons Of Apollo ήταν ψιλοαπογοήτευση ωστόσο.
1 Like
Για τα φλαγκς δεν είπες τίποτα όμως.
1 Like
Θλιβεροι οι Adrenaline Mob και μια χαρα ο Rudess? Μαλιστα…
Εγω παντως τους ειδα live το 2011 και ηταν και γαμω τις συναυλιες.
Το ποστ του @plex27 με εκφραζει κι εμενα απολυτα, αν και θα εβαζα τα δυο Flying Colors στις θεσεις 1 και 2 χωρις καμια αμφιβολια. Circle Jerk παιδια!
Για θλιβεροί δεν ξέρω, αλλά οι Adrenaline Mob είναι ο ορισμός του midlife crisis metal. Με ένα κομπιλέισο από τα τρια άλμπουμ που χουν κυκλοφορήσει, βγαίνει ένας καλός δίσκος.
Επίσης, μια και αναφέρθηκε, απλά να εφιστήσω την προσοχή των γερογκρινιάρηδων στο Save Me από το Nightmare.
1 Like
Ποτέ δεν την πάλεψα με τους Adrenaline Mob και ειδικά ο κιθαρίστας μου φάνηκε εντελώς ανέμπνευστος. Ίσως δεν είναι και τόσο η φάση μου αυτός ο ήχος, αλλά παίζει να θυμάμαι μόνο το Indifferent από όλα τους τα κομμάτια.
εκτός του ότι είναι έπος , μάλλον θα αναφέρεσαι καθαρά στο drumming και στις συχνές εναλλαγές ρυθμού
1 Like
Οι flying colors μου αρεσαν αρκετά .
Ο neal morse και οι transatlantic για μένα είναι ο ορισμός του βαρετου prog και εχω ακούσει πολυυυυ prog. winery, adrenaline mob είναι πολυ αμερικάνικος ηχος για τα γούστα μου.
Περί ορέξεως… Πάντως από περιέργεια τι άκουσες από Transatlantic;
Γιατί από τους 4 δίσκους που έχουν βγάλει, ο 2ος και κυρίως ο 3ος είναι στο θεό και οι άλλοι 2 είναι το λιγότερο καλοπαιγμένοι (για να μην πω καλοί, που είναι υποκειμενικό).
Αν έχεις 20 λεπτά πάντως (ένα εικοσάρικο δλδ ρε φιλαράκι) κάτσε να ακούσεις/δεις αυτό και ίσως σε ψήσει τελικά να το δεις ολόκληρο:
1 Like
Οσον αφορα αυτο, περι ορεξεως κολοκυθοπιτα προφανως. Απλως οπως βλεπεις υπαρχουν πολλοι που ασπαζονται την αποψη οτι ο Rudess για τον εναν ή τον αλλον λογο ηταν ο λιγοτερο καλος keyboard player των Dream Theater.
Δηλαδη οκ αν ειναι δυνατα αλμπουμς αυτα με τον Rudess, τα Images Awake Seasons Falling τι ειναι?
Το Falling δεν ακούγεται.
Το Images κορυφαίο όπως και το Seasons. όχι κορυφαία βέβαια λόγω των πληκτράδων. Τα τραγούδια του Moore αυτό αποδεικνύουν. Σίγουρα δεν θα έλεγα σε κάποιον ότι space dye vest είναι κορυφαίο κομμάτι των DT.
Awake υπερτιμημένο. Ναι μεν ενδιαφέρον άλμπουμ αλλά χωρίς συνθέσεις και σημεία που να μένουν. Επίσης πολύ μέτριες οι ερμηνείες του Labrie σε αυτό το άλμπουμ.
Πως λέμε καμία φορά, “συμφωνώ με όλα όσα γράφεις μέχρι και στα σημεία στίξης”, εδώ διαφωνώ πρακτικά με οτιδήποτε λες, είναι φοβερό δηλαδή! (εξαιρούνται τα προφανή, το Images εννοείται ότι είναι κορυφαίο)
Εντάξει, μην αρχίσουμε τα χιλιοειπωμένα περί προσωπικού γούστου κλπ, γνωστά πράγματα αυτά.
2 Likes
καπως ετσι και εγω!διαφωνω με τον Expresso σε ολα…
2 Likes
Ναι mmmmmkay
The Mirror + Lie
Space Dye-Vest
Change Of Seasons
New Millenium
Peruvian Skies
Hell’s Kitchen
6 τραγουδια των Dream Theater που δε βγαινουν ποτε απο το τοπ 10 μου (εκλεψα με το Μιρρορ και Λαη!).
Kevin Moore απλα μοναδικος, δεν υπαρχει κανενας αλλος σαν κι αυτον οσον αφορα τον ηχο του και την προσωπικη του σφραγιδα, ενω σαν τον Sherinian υπαρχουν κανα 2-3, και σαν τον Rudess εκατονταδες.
Chroma Key - Dead Air For Radios ενας απο τους καλυτερους δισκους ολων των 1990s.
Wait For Sleep το καλυτερο απο τα (αρκετα πλεον) διλεπτα - τριλεπτα με keyboards + φωνη των Dream Theater.
Metropolis Pt 1. το τραγουδι που εκανε τους Dream Theater κολοσσο, με τεραστια προσφορα του Moore.
LaBrie στο Awake ισως ο καλυτερος LaBrie ολων των εποχων. Μειωσε τις τσιριδες και τα ουρλιαχτα και ταυτοχρονα ηταν θεατρικος.
Erotomania, Lifting Shadows Off A Dream, Voices υποτιμημενες τραγουδαρες απο τεραστιο δισκο.
Falling Into Infinity καταπληκτικος δισκος απο την αρχη ως το τελος και με φοβερα b-sides που δεν μπηκαν ποτε στο δισκο (δεν ειναι τυχαιο πως και το Glass Prison τοτε γραφτηκε).
Lines In The Sand, Take Away My Pain, Trial Of Tears επισης αλλες 3 υποτιμημενες τραγουδαρες.
Αυτα.
5 Likes