Soundgarden

Groups & Artists
#641

Ο Soundgarden ήχος που ξέρω είναι εδώ (δεν έχω ακούσει νότα από Cornell και Audioslave πέρα από καναδυό χιτακια, για να έχω άποψη για αυτά που είπατε).
Ο δίσκος όμως είναι μέτριος, απορώ πως είδανε καναδυό εδώ μέσα το τεράστιο comeback και τέτοια.
Γενικά συμφωνώ 100% με τον Γιάννης… αποπάνω. Το μόνο κακό είναι ότι άμα τους πετύχουμε σε κανα λάιβ, είτε δω(λέεεμε τώρα) είτε έξω, θα αναγκαστούμε να ακούσουμε τα καινούρια…ας ελπίσουμε ζωντανά να είναι καλύτερα.

Βέβαια η σύγκριση με το BGWTB είναι από όλες τις γωνίες άκυρη, αλλά δεν βαριέσαι…

#642

Kαταρχήν συγκίνηση και μεγάλη χαρά μόνο και μόνο για μια νέα δισκογραφική δουλειά με το όνομα Soundgarden. Έχει πολύ μεγάλη αξία για το σύγχρονο ροκ, να επιστρέφουν γνήσιες, ατόφιες (που λέει και ο Giannis πάνω) μπάντες που στιγμάτισαν τη μουσική, με μουσικούς αξιόλογους και σοβαρούς, που ξέρουν τι θέλουν και πως το θέλουν. Εμένα τέτοιοι μουσικοί και τέτοιες μπάντες με συγκινούν.

Για το δίσκο λίγα από αυτά στα οποια μπορώ να εστιάσω είναι τα εξής: είναι μάλλον τολμηρό κατά τη γνώμη μου το ότι δεν θέλησαν να εντυπωσιάσουν με ένα σύγχρονο, κοφτερό ήχο, που θα τραβούσε πολύ πιο εύκολα την προσοχή αλλά ούτε και με ένα [U]έντονα ξεπερασμένο[/U] revival ήχο - τύπου δώσε Badmotorfinger χεβίλα να γουστάρουμε.Το απίστευτο είναι (και το κάνανε συνειδητά) δημιούργησαν το άλμπουμ που θα κυκλοφορούσαν αμέσως μετά το Down of the Upside. Kαι δεν είναι σχήμα λόγου. Οι μουσικές κατευθύνσεις, τα στοιχεία που βάλανε, ο ήχος, ταιριάζουν απόλυτα σαν το επόμενο δισκογραφικό βήμα μετά το DOTU, λες κι έχουμε 1998 ή '99 για παράδειγμα. Eίναι χαρακτηριστικό ότι οι μουσικές διαφωνίες που πιθανώς αποτέλεσαν και το λόγο για να το κλείσουν το μαγαζί τότε, υπάρχουν τώρα σαν κατευθύνσεις στο νέο δίσκο. Εκεί που έχεις ένα Thayl-ικό Blood on the Valley Floor, σε επόμενο σημείο του δίσκου συναντάς το Cornel-ικό Halfway There. Το βρίσκω θαυμάσιο και τολμηρό να επιστρέφουν στα τέλη της δεκαετίας του '90, σίγουρα όμως αυτό θα αφήσει αδιάφορους πολλούς, που θέλουν διαφορετικά πράγματα από τη μουσική του σήμερα. Ναι ο δίσκος δεν είναι heavy και τα κομμάτια είναι με ενορχηστρώσεις πέρα από ξερά ριφς, ναι είναι πιο μέλοου και από το DOTU οπότε εύκολα μπορεί να μη δώσει κανείς την ανάλογη προσοχή. Παρ’όλ’αυτά οι συνθέσεις ομολογουμένως είναι πιο απλές και άμεσες σε σχέση με το παρελθόν τους.

Για μένα τέτοιες μπάντες λείπουν αν κοιτάξουμε το σύγχρονο hard rock πεδίο…το tight but loose Ζεπελινικό παίξιμο τους δεν το ακούς από κανέναν…μπάντες με τέτοια προσωπικότητα στο παίξιμό τους δηλαδή…

Αμφιβάλλω πάρα πολύ ότι πρόκειται για κανένα τεράστιο comeback, όπως και ότι πρόκειται για κάτι μέτριο. Είναι μια πολύ αξιόλογη επιστροφή από ένα συγκρότημα που πάντα ήξερε τι θέλει και πως το θέλει.

Τα κομμάτια θέλουν και τ’ακούσματά τους αν και τα συμπεράσματα ότι πρόκειται για πολύ καλό δίσκο μπορούν να θεωρηθούν ασφαλή. Μπορώ να ξεχωρίσω αρκετά κομμάτια, θα σταθώ ίσως στο Bones of Birds το οποίο άνετα θα έμπαινε σε συλλογή best of των Soundgarden, έχει όλα τα στοιχεία που κάνανε τους Soundgarden μεγάλους, τις δυναμικές, τις φωνητικές μελωδίες, τις αρμονίες…Γενικά η μέση του δίσκου με τα κομμάτια 4-7 (δλδ από το Α Τhousand Days Before μέχρι και το Τaree) και τα τελευταία κομμάτια (Worse Dreams, Eyelids Mouth) είναι αυτά που κερδίζουν τις εντυπώσεις.

Σε ότι αφορά το Halfway There είναι μια χαρά. Το Attrition σαν το πάνκυ ροκ ν ρολ κομμάτι του δίσκου - σε σχέση με τα αντίστοιχα κομμάτια του Superuknown και του DOTU - εμένα μου αρέσει περισσότερο.

#643

λοιπον,το ακουσα ολο…και θεωρω δεδομενο οτι σε κανα δυο χρονια θα το συγκρινουμε με το down on the upside,προσπαθωντας να αποφασισουμε πιο ειναι το 3ο καλυτερο αλμπουμ των θεων(τα badmotorfinger,superuknown ειναι απιαστα).

εχω εκπλαγει εντελως,δεν το περιμενα τοσο καλο. κορυφαιες στιγμες στα πρωτα ακουσματα:
bones of birds:απο τα καλυτερα τραγουδια στην ιστορια τους για μενα,θυμιζει like suicide στην ατμοσφαιρα,κορνελ θεος.
by crooked steps: θεικο,παραξενο χαρντ ροκ σημα κατατεθεν των soundgarden. φερνει κατι απο my wave,ειναι και στον ιδιο χρονο κιολας.
taree:δεν μπορω να το συνδεσω με τιποτα απο το παρελθον, παρολα αυτα απιστευτο τραγουδι. ο κορνελ σε μεγαλα κεφια, φωνητικα και στιχουργικα. ουτε τσιριδες ουτε τιποτα,υπεροχα μελωδικα φωνητικα.

αυτα ειναι αριστουργηματα μεχρι τωρα…απο εκει και περα το αλμπουμ εχει και αλλα πολυ ωραια τραγουδια,οπως το halfway there(πολυ ωραια μπαλαντα-σολο κορνελ),blood on the valley floor,non state actor(φοβερο ριφ),worse dreams,rowing(παραξενη ενορχηστρωση), been away too long,a thousand days before.

μεχρι στιγμης τα αδιαφορα για μενα ειναι το eyelids και το αttrition,αλλα θελουν χρονο.

γενικα παντως το πιο εντυπωσιακο στοιχειο ειναι οτι δεν καναν εναν ‘‘ασφαλη δισκο’’ αναμασωντας το παρελθον,αλλα προχωρησαν μπροστα. ακουμε soundgarden το 2012,οχι το 1992. οπως καναν παντα βεβαια,αλλα και παλι ρισπεκτ απο εμενα, γιατι για ενα συγκροτημα με τετοια ιστορια(σχεδον αψεγαδιαστη οσον αφορα την ποιοτητα των δισκων τους) ηταν πολυ παρακινδυνευμενο να ρισκαρουν τοσο εν ετει 2012.

α,και μην ξεχασω, ο καμερον ΣΠΕΡΝΕΙ στον δισκο.για μενα ο απολυτος πρωταγωνιστης.απο κοντα ο κορνελ, ο οποιος δειχνει να βρισκει τον εαυτο του μετα το ημιαποτυχημενο(αν και πολυ θαρραλεο πειραμα) με το scream. respect!

#644

Ο δισκος ειναι καλος.Δεν σπέρνει , αλλα ειναι καλος.
Και το πιο σημαντικο απο ολα … ακουγεται σαν SOUNDGARDEN !!!

#645

Και το πρώτο video

#646

καταρχας οσοι εδω μεσα [B]συγκρινετε το ΚΑ με το down on the upside[/B]

μη λετε τετοια πραγματα θα πεσει φωτια να σας καψει.ελεος.

ακολουθει μινι κριτικη απο τη συναυλια που εδωσαν αποψε στο Λονδινο.

[B](και το νεο αλμπουμ ειναι μουφα στουντιακα και παιγμενο live)[/B]

sad but so true :

#647

[B]Soundgarden , Shepperd’s Bush Empire , London , 09/11/2012[/B]

[B]Χωρος :[/B] Μια μειξη Ροδον με Melkweg(amsterdam) στο οτι ηταν σαν αρχαιο θεατρο.Μικρο,ζεστο,μια χαρα κανενα παραπονο , βλεπαμε τον Cornell καμπανα απο την 10η σειρα πολυ ωραια φωτιστικα

[B]Ηχος : [/B]Δεν ηταν κακος , αλλα κατι ελειπε.Δεν ηταν κακος παντως , απλα δεν ηταν TOP. Κομπλε.

[B]Σετλιστ : [/B]To ειδατε στο λινκ - καταρχας τα νεα κομματια ειναι αψυχα ΚΑΙ παιγμενα live και επαιξαν αρκετα απο το ΚΑ με αποτελεσμα να ‘κρεμανε’ την ενεργεια και την ροη του live .

Οποτε/οτι επαιξαν απο badmotor (απο εδω ειδικα) εγινε της πουτανας.Να τους εβλεπα στη Badmotor tour το 92 και να πεθανω.γενικα επαιξαν αρκετα απο το BMF αρα δεν εχω παραπονο.επαιξαν αρκετα και απο το SU , αλλα η αποκαλυψη ηταν τα κομματια απο το BMF.Απο την αλλη δισκαρα το DOTU επαιξαν μονο 1 - αλλα νταξ ηταν το blow up the outside world οποτε χαλαλι.Ηθελα ενα overfloater/tighter&tighter/pretty noose αλλα ειπαμε - πληρωσαμε την προωθηση του νεου τους δισκου.

[B]Mπαντα : [/B]O Cornell ειναι ΘΕΟΥΛΗΣ και μεγαλη <3 , μιλαγε , ειχε interaction με το κοινο , η φωνη του βγηκε μια χαρα , ειχε κεφια , χτυπιοταν , θεος.
Ο Shepperd ειναι ΨΥΧΑΚΙ, τον χαζευα και τον φοβηθηκα λιγο.Φευγοντας , εσπασε και το μπασο του.
Thayil εντελως cool/στα @@ του , Cameron δεν ειχα οπτικη επαφη σχεδον καθολου.

Τι αλλα ? Επαθα λαλα ? οχι αλλα μου αρεσε πολυ . Αξιζε ? Εννοειται . Εκλαψα τις 50 λιρες ? Ουτε καν. Θα ξαναπηγαινα? Αυριο.

Επαιξαν 2 ωρες γεματες και εκλεισαν με τρελη ψυχεδελικη εκτελεση του Slaves με τζαμαρισμα/droning απο shepperd/thayil, και οπως ειπα κ πριν ο shepperd δεν ειναι καλα . Καταθλιψη εχει , τον γαμουσε κανας θειος μικρος , δεν ξερω αλλα παντως δεν ειναι καλα. Το βλεμμα του διαβολου.

Ειναι πολυ μεγαλη μπαντα και εδειξαν οτι παραμενουν αφεντικα στη ροκ κοινοτητα.Και αυριο δεν θα μπορω να μιλησω απο το ουρλιαχτο που εριξα.

τωρα θα περιμενουμε ενα αφιερωμα στο DOTU οπου θα το παιζουν ολο απο την αρχη μεχρι το τελος :-p

[B]Βαθμολογια :[/B] 8/10 (τραβηγμενο 0.25 προς τα πανω γιατι εφυγε το γαμημενο το απωθημενο)

#648

Και στο Pinkpop και στο Παρισι που τους ειχα δει τον περασμενο Μαιο, ο Shepperd ενω επαιζε παπαδες (τρομερο rhythm section Cameron/Shepperd ασυζητητι) φαινοταν στραβωμενος. Ειδικα στο Παρισι, καποιον συνεργατη του (?) καντηλιαζε συνεχως, ενω επαιζε παραλληλα.

#649

Μην ξεχναμε οτι στην τελευταια τους συναυλια λιγο οριν διαλυθουν τους παρατησε στη διαρκεια της και εφυγε

#650

Δεν ξέρω αν είναι σωστός ή λάθος ο τρόπος σκέψης,αλλά το αποτέλεσμα τουλάχιστον ήταν αναμενόμενο.

Εξηγούμαι.

Έγραψα τις προάλλες ότι η αρχική εντύπωση που αφήνουν τα κομμάτια είναι που μετράει (κατά την γνώμη μου) και όχι οι πολλές επαναλήψεις που αλλοιώνουν την κρίση.
Έχοντας ακούσει τον δίσκο 10άδες φορές αυτές τις μέρες (σε αυτοκίνητο,κινητό,δουλειά σπίτι κ.λ.π από το πρωί μέχρι το βράδυ) έχω εξοικειωθεί αρκετά όπως είναι φυσικό και εκτός από τα κομμάτια που μου κάνανε εντύπωση και ξεχώρισα από την πρώτη ακρόαση,έχει προστεθεί και το rowing που έχει αυτή την καταπληκτική αλλαγή που μας έχουν συνηθίσει οι Soundgarden.
Μοναδικό σημείο στο κομμάτι που δεν μπορώ ακόμα να χωνέψω είναι ο τρόπος που τραγουδιέται το gotta row…σαν να ακούω μαύρο μπλουζίστα από Μισισίπι να τραγουδάει παραπονιάρικα τραγούδια…τέσπα…μου κόλλησε έτσι από την αρχή αλλά και αυτό σιγά σιγά σβήνει.

(Για να ξελαμπικάρω και να φρεσκάρω το μυαλό:p βάζω σφήνα παλιότερα κομμάτια τους.)

Τώρα πλέον χάθηκε η αίσθηση της πρώτης ακρόασης και πιστεύω ότι όποιος γράψει τις εντυπώσεις του μετά από πολλές επαναλήψεις ίσως αναθεωρήσει την αρχική του γνώμη και βάλει νερό το κρασί του.

Τα γράφω αυτά γιατί ακόμα δεν γράψανε αρκετά παιδιά την γνώμη τους και θεωρώ ότι η αντικειμενικότητα θα χαθεί στο τέλος όσο καθυστερούν.

Όπως και να έχει εμένα μου αρέσει αρκετά ο δίσκος (εκτός από 1-2 κομμάτια)
Σε καμία περίπτωση δεν απογοητεύτηκα και αυτό μου αρκεί.
Ας ελπίσουμε να βγάλουνε κάποιο ακόμα καλύτερο σε 1-2 χρόνια.:slight_smile:

#651

Ρε λες να το’γραψα εγώ αυτό το review και να μη το ξέρω; Mέχρι κεραίας όμως λέμε…:slight_smile:

http://www.rocking.gr/reviews/album/Soundgarden_-_King_Animal/4521/

#652

Εξαιρετικα ευστοχη κριτικη …

#653

Όπως τα λέει ο Χρήστος είναι. Τίμιο comeback και όπως πρέπει, δεν είναι δίσκος του 10, αλλά συνολικά είναι εντυπωσιακή η συνοχή του με την πρότερη δισκογραφική τους τελειότητα.

#654

Thanks guys.

Γενικά, πριν γράψω το review προτίμησα να μην επηρεαστώ από απόψεις και για αυτό δεν έχω μπει ως τώρα σε καμια συζήτηση.

Αλήθεια, θα μιλάμε εδώ ή στο topic που έχει φτιαχτεί στο albums section του φόρουμ;

#655

Κακώς τα γράφαμε εδώ…αλλά δεν ξέρω γιατί, κάποιοι έκαναν την αρχή και μας παρασύρανε:p

#656

Δεν το είχα δει ούτε εγώ:roll:

Ωραίο το κείμενο.(2-3 φορές το διάβασα)…και αναρωτιόμουν γιατί δεν έγραφες τόσο καιρό εσύ συγκεκριμένα.:slight_smile:

#657

Παντως ολοι συμφωνουμε στα τρια καλυτερα κομματια του δισκου. Μαλλον γιατι ειναι τρελες κομματαρες. Συγκεκριμμενα το Taree ειναι για να πεφτεις στα πατωματα. Δεν ειναι καθολου αστειο. Δεν το εχω ακουσει ακομα ολοκληρο. Θα επανελθω

#658

Στο κλίμα της εποχής - από κρασιά μέχρι προφυλακτικά έχουμε δει από άλλες μπάντες - πάρτε παπουτσάκι.:stuck_out_tongue:

http://www.converse.com/#/products/Sneakers/ChuckTaylor/138647F

#659

thanks και σε σένα.

Ας ξεκινήσουμε με το δεδομένο ότι το άλμπουμ δεν είναι ούτε πρόχειρο, ούτε αρπαχτή, ούτε τίποτα τέτοιο. Ελπίζω να συμφωνούν και οι πλέον δύσπιστοι σε αυτο.

Επίσης, θεωρώ δεδομένο πως υπάρχει τόσο η ποιότητα, όσο και η χημεία που όπως λέω και στο review είναι ο παράγοντας που μου αρέσει περισσότερο στο άλμπουμ.

Από εκεί και πέρα, έγκειται στον κάθε ακροατή αν θέλει να ασχοληθεί και να ακούσει αυτό που έχει να προτείνει η μπάντα εν έτει 2012. Το πρόβλημα όμως με μπάντες σαν τους SG είναι όταν ο ακροατής περιμένει να ακούσει αυτό που θέλει αυτός καλύτερα. Δεν ξέρω τι ακριβώς μπορεί να θέλει. Ακατέργαστο ύφος στο στυλ του “Louder Than Love”; Riff “Badmotorfinger” περιόδου; Χιτάκια σαν του “Superunknown”; Ό,τι καν θέλει πρόβλημά του, όχι της μπάντας και του άλμπουμ.

Το πρόβλημα θα ήταν αν οι SG έμπαιναν σε μια λογική να ικανοποιήσουν “οπαδούς”. Εκεί δε θα ήταν SG.

Το άλμπουμ είναι καλό. Το πόσο καλό ακούγεται στον καθένα είναι και λίγο πιο προσωπικό για τον καθένα. Αλλά πάντα αυτό δε γινόταν με τα άλμπουμ αυτής της μπάντας;

Cheers

#660

Σωστά τα λες,όπως σωστά έγραψες στο άρθρο σου ότι θα αδικούνταν το Down on the upside αν κυκλοφορούσε τώρα.

Ένιωθα μειονεκτικά τόσα χρόνια που δεν μπορούσα να χαρώ ένα νέο άλμπουμ της αγαπημένης μου μπάντας όπως άλλοι φίλοι και γνωστοί κάνανε με τα δικά τους.
Ήρθε λοιπόν αυτή η ώρα και για μας,ας το χαρούμε!!8)8)

Αν δεν άξιζε,πραγματικά δεν θα μπορούσα να προσποιηθώ ότι χαίρομαι (βλ scream),δεν θα έβρισκα δικαιολογίες για να χρυσώσω το χάπι…και θα ήταν μεγάλη η στεναχώρια όταν περιμένεις τόσα χρόνια…είναι σαν τελικός mundial.:stuck_out_tongue: