Δεν ξέρω αν είναι «άξιοι ανάδοχοι» αλλά προσωπικά λατρεύω τα στοιχεία Zeppelin με τα οποία πλούτισαν τη μουσική τους (πόσο μάλλον οι Audioslave,για να μην πω και για τους RATM). Στο ?Down On The Upside? νομίζω πως είναι εμφανέστατο. Μα τί δίσκος! :respect:
Αλλοι Cornellikoί/ες?
Ρε τι riff-άρες ογκόλιθοι είναι αυτές στο Superunknown!
Doom-ίλα στο maximum!!
Και ειδικά στο 4th of July
μεγαλη μπαντα.seattle για μενα ειναι alice in chains αλλα και οι soundgarden ειναι μεγαλο respect.το badmotorfinger ειναι δισκαρα και το room a thousand year wide εχει τρελλο riff.να ελπιζω σε reunion?
superunknown.μαλλον οτι καλυτεροι βγηκε απο τον λεγομενο χωρο του seattle στα 90’s.
οπως ειπε καποιος καπου ειναι το white album διχως κοιλιες…τι να πρωτοδιαλεξεις απο αυτον τον δισκο
half ? day i tried to live ? mailman ? like suicide ? superunknown ?
κριμα που τετοιοι δισκοι δεν βγαινουν πια συχνα
μαζι με το jar of flies/sap των aic οτι καλυτερο εβγαλε το seattle
Eντάξει, τι να πω; Τα έχετε πει όλα πιστεύω. Ένα ακόμα τεράστιο συγκρότημα που έβγαλαν τα θεϊκά '90’s. Συμφωνώ σε οτιδήποτε έχει ειπωθεί με εξαίρεση το ότι ο Κορνέλ είχε την καλύτερη φωνή της σκηνής του Σιάτλ.
Υ.Γ. Έχασα τον Κορνέλ πέρισυ λόγω στρατού γαμώ την τύχη μου μέσα…
Εντωμεταξύ η αντίθεση μεταξύ ultra heavy riffs και της pop-friendly (δεν το λέω για κακό!) φωνής του θεόύ είναι όλα τα λεφτά.
Πωπω κάτι με έχει πιάσει τις τελευταίες μέρες και ακούω συνεχώς το Burden in my hand…
“I shot my love today… would you cry for me? Ι left her in the sand just a burden in my hand”
Θα πω απλά ένα μεγάλο ευχαριστώ στον τύπο στο δισκάδικο…:-k …
Ακούω το BHS στη διαπασών σε skate park και παθαίνω σοκ…πηγαίνω την άλλη μέρα μετά το σχολείο (1994) με άδεια κασέτα στο δισκάδικο να μου γράψει το κομμάτι.
Όσο και αν επέμενα,ο τύπος δεν δεχόταν να γράψει μόνο ένα κομμάτι…και έγραφα συχνά τότε κασέτες σε αυτόν.
Πήγα σε άλλο κατάστημα και πήρα το διπλό βινίλιο επί τόπου…είναι από τις κόπιες που βγήκαν σε μπλε βινίλιο…εκεί άρχισαν όλα…
Από τις καλύτερες «τριλογίες» (συνεχόμενα τραγούδια σε δίσκο:p ) Superunknown -> Head down -> Black hole sun.
Μόλις τώρα έβαλε στο 1055 rock Black Hole Sun.8O
Εγώ ψήφισα το Βadmotorfinger…απλά για να πάρω μέρος στο poll …δε μπορώ να ξεχωρίσω πραγματικά.
Κάθε φορά που βάζω να ακούσω κάποιο μεταφέρομαι και κάπου αλλού…το κάθε ένα είναι ξεχωριστό.
Το σωστότερο είναι αυτό που λένε και οι περισσότεροι…το κάθε album έχει κάτι διαφορετικό να προσφέρει.
Δυστυχώς το πόσο καλά θα πουλήσει παίζει σημαντικό ρόλο στην αναγνώρισή-καταξίωσή του στο ευρύ κοινό.
Οπότε μερικά album,καλώς ή κακώς,για να ανακαλυφθούν από κάποιους πρέπει να περάσουν από χίλια κύματα…ακόμα και αν έχουν ακούσει 5-10 από τα top κομμάτια του (κάθε) group.
Θυμάμαι όταν πήρα το Down On The Upside πήγαμε σε σπίτι 3-4 φιλαράκια μαζί να ακούσουμε τραγούδια…είχε φέρει ένας το load (το αγόρασε την ίδια μέρα).
Εγώ πάντα προσπαθούσα να κάνω και άλλους οπαδούς των Soundgarden…να έχω και κάποιον να μοιράζομαι τη πώρωση μου:lol: …με «βαρύτερα» κομμάτια τραβούσα την προσοχή τους.
Με το Down On The Upside ποιον να πείσω?..δεν μπορούσαν να καταλάβουν το τι είχε να προσφέρει.
Δεν μου δώσανε 5-10 sec βέβαια για κάθε τραγούδι…βγάλτο βγάλτο μου λέγανε να ακούσουν το καινούργιο Metallica:D (εντάξει respect…απλά έτυχε να αγοράσει το φιλαράκι εκείνη τη μέρα αυτό το album)
Μετά από 2-3 Jack,το κατάλληλο τραγούδι είναι το dazed and confused και το 4th of July…σε λιώνουν στο πάτωμα.
Δεν μπορω να ψηφισω… αντε να διαλεξεις αναμεσα σε 3 επη…
οι soundgarden μαζι με faith no more και kyuss ειναι οι 3 μπαντες που δεν ξερω κι εγω που θα εφτανα να τις δω επανασυνδεδεμενες.
Και να φανταστεις στις αρχες τις δεκαετιας του 90’ οι Guns n Roses, οι Faith No More και οι Soundgarden περιοδευαν μαζι8O … κολυμπηθροξυλο δεν θα εμενε σε μια τετοια συναυλια.
Θεϊκά '90’s… Τότε υπήρχαν μεγάλα ονόματα…
και στα 90’s έλεγαν πως τα μεγάλα ονόματα ήταν στα 80’s και στα 80’s για τα 70’s και σε μερικά χρόνια θα μιλάνε για τα 00’s.
Μπάντες σαν τους Soundgarden ή τους Pearl Jam ήταν τεράστιες στην εποχή τους. Ο μηδενισμός πάντα θα υπάρχει στον οπαδό της rock όταν υπάρχει διασημότητα/προώθηση/marketing. Θα δείτε πόσα groups που σήμερα χλευάζονται θα αποθεώνονται σε δέκα χρόνια…
Δεν ξέρω αν θα έχει κανένα νόημα να δω πλέον τους επανασυνδεδεμένους Soundgarden. Ο Cornell δεν τη γουστάρει τη φάση πλέον, η χημεία λογικά δεν θα υπάρχει. Δεν είναι αυτό που ήταν και ίσως μου φανεί λίγο ψεύτικο.
Κάθε ακρόαση δίσκου τους πάντως έχει και κάτι να σου προσφέρει. Ο Cornell είναι πάντα απολαυστικός και είναι από τις λίγες μπάντες που πραγματικά δεν μπορώ να τοποθετήσω κάποιο δίσκο ψηλότερα από κάποιον άλλο (μιλώντας για την τριάδα Badmotorfinger,Superunknown και Down On The Upside).
@Οutshined
Mπα εγώ δεν μιλάω ούτε για τα '70’s, ούτε για τα '80’s. Σίγουρα υπήρξαν καλά συγκροτήματα και εκείνες τις δεκαετίες αλλά αυτό το πράγμα που έγινε στα '90’s δεν είχε ξαναγίνει ποτέ. Τόσες γκρουπάρες μαζεμένες. Αυτή την στιγμή δεν μπορώ να σκεφτώ ένα γκρουπ αποκλειστικά των '00’s που σε δέκα χρόνια θα το αναπωλούμε αν και προσπαθώ πολύ. Μόνο γκρουπάκια βλέπω…
Τώρα όσον αφορά την επανασύνδεση συμφωνώ. Γενικά ήμουν πάντα κατά των επανενώσεων. Τις περισσότερες φορές που ένα συγκρότημα επανασυνδέεται και βγάζει δίσκο μοιάζει με κακή αντιγραφή του ίδιου του εαυτού. Γενικά ο Cornel έχει χάσει την έμπνευση που είχε κάποτε. Δεν νομίζω πως γενικά έχει να προσφέρει κάτι παραπάνω από αυτά που έχει ήδη προσφέρει. Για τις συναυλίες βέβαια που θα έκαναν οι Soundgarden και θα παίζαν τα παλιά τους τραγούδια θα καραγούσταρα αρκεί βέβαια όπως λες να υπάρχει χημεία πάνω στην σκηνή, όχι να βλέπω μερικούς επαγγελματίες να παίζουν για να τα τσεπώσουν.
Συμφωνώ ότι μια πιθανή επανένωση των Soundgarden είναι δύσκολο να προφέρει,τόσα χρόνια μετά,κάτι αξιόλογο ανάλογο των album τους.
Δυστυχώς ο Cornell αυτό το καιρό ασχολείται με το καινούργιο του album και δε σκέφτεται κάτι τέτοιο…και λέω δυστυχώς γιατί ο παραγωγός είναι ο Timbaland…και η μουσική ανάλογη…
Δείτε μετά το 0:55 τι εννοώ…:? :?.. [-X
στα 90s δημιουργηθηκαν η μεγαλουργησαν οι
tool
soundgarden
kyuss
qotsa
pearl jam
aic
monster magnet
screaming trees
smashing pumpkins
nine inch nails
faith no more
nirvana
πιανω μονο αμερικη κ μονο αγαπημενα συγκροτηματα
τι λεμε τωρα…μαζι με τα 70s απο πλευρας καλλιτεχνικης εκρηξης κ εμπνευσης μια 10ετια κολασμενη
ακουω το superunknown.
τι δισκαρα ειχαν γραψει…