Αυτό έχει κατέβει από την εποχή του WinMx στο pc να υπάρχει παρέα με την βιντεοκασσέτα.
Είχα κατέβει Αθήνα σε συγγενείς και πήγα στο κλασσικό μαγαζί στην αριστοτέλους 21…νομίζω…πως το λένε?..με πορτοκαλί χρώμα το εξωτερικό του μαγαζιού.
Πήγα με τον θείο μου και βρήκα το Motorvision σε VHS (μιλάμε το 1994-5) και τελικά επέλεξα να πάρω μια μπλούζα τους…δεν έφταναν τα λεφτά και για τα δυο:(…η μπλούζα υπάρχει ακόμα…η κασσέτα βρέθηκε αργότερα στη Θεσσαλονίκη…τώρα πλέον μαθαίνουμε και που θα αγοράσει σπίτι ο Cornell.:lol:
βασικά τα 3 που έχουν αναφερθεί είναι μαστ. badmotorfinger, superunknown και down on the upside. μη το σκέφτεσαι καν εν ολίγοις, στα 7 ευρώ τα βρίσκεις πλέον νομίζω…
πρέπει να ακούσεις οπωσδήποτε τα Superunknow και Down On The Upside.
παρτο με μια λογική συνέχεια.
χρονολογικά δλδ, πρώτα το Superunknown και μετά το Down On The Upside.
πρέπει να έχεις υπόψην σου ότι μιλάμε για μεγάλους σε διάρκεια δίσκους και πέραν 2-3 τραγουδιών μη περιμένεις να σου μείνουν μελωδίες κλπ εύκολα στο μυαλό, θέλουν χρόνο, καλό θα ήταν και στίχους, πάντα έγραφε ιδιαίτερους στίχους ο Cornell στους garden.
Από εκεί και πέρα, τσέκαρε το Louder Than Love και Ultramega OK, αλλά μετά από κάποιο διάστημα αφού έχεις ακούσει καλά τα άλλα 2.
Γενικά, όλα βρίσκονται φτηνά (πολύ),στίχους έχουν, οπότε προτέινονται και για αγορά.
και ο ήχος το down on the upside θεωρητικά είναι πιο “εύκολος”, αλλά σα δίσκος παίζει να είναι πιο δύκσολος για να αφομοιωθεί από το superunknown.
το θέμα με αυτούς τους 3 δίσκους είναι ότι έχουν το απαραίτητο “δόλωμα” τραγουδιών που είναι catchy αλλά όχι εμπορικά με την κακή έννοια (όπως τα Outshined, Rusty Cage, Spoonman, Black Hole Sun, Fell On Black Days, Pretty Noose, Blow Up The Outside World, Burden In My Hand) και μετά μια σειρά από άλλα τραγούδια σαφώς δυσκολότερα για το μέσο ακροατή που ίσως να μην ήταν τόσο ελκυστικά σε πρώτη ακρόαση.
η προσωπικη μου,υποκειμενικη αποψη για μια μπαντα που 15 χρονια συνεχιζει να κανει σεξ με το μυαλο μου
badmotorfinger : βαρυ και ασηκωτο,μεταλλικο,ιδρωμενο,μπυρες και αλκοολ,μια παραγωγη που αναδεικνυει και υποβαθμιζει ταυτοχρονα τη δυναμικη των κομματιων τους, ενα κομματι-δυναμιτης (jesus christ pose) να ξεχωριζει και να δειχνει τον σωστο δρομο και μια ηρεμη,μελωδικη ματια σε αυτα που ερχονται στα επομενα 2 αλμπουμ στο τραγουδι ‘mind riot’
8/10
superunknown : το white album των sg . απιστευτο ευρος ηχητικων αποψεων , ενας κορνελλ-μακαρτνευ να γεννα τρομερες μελωδιες (blackholesun,like suicide,superunknown,fell on black days),μια παραγωγη για σεμιναριο η οποια απογειωνει ενα ουτως η αλλως καταπληκτικο υλικο , ο shepperd να προσθετει τις αναγκαιες ψυχεδελικες πινελιες στον πινακα (head down,half) , στο αλκοολ εχουν ηδη προστεθει μαριχουανα και ψυχεδελικα και το τελικο αποτελεσμα ειναι ενας απο τους 10 καλυτερους δισκους των 90s . το peak του cornell και των sg.
9,5/10
down on the upside : σκοτεινο,μελαγχολικο,πενθιμο με ενα αερα 70s,η ουτως η αλλως σκοτεινη μουσικη των sg εδω σκοτεινιαζει ακομα πιο πολυ και προιδεαζει για το επερχομενο τελος τους,ο cornell συνεχιζει να γεννα κομματια απαραμιλλης ομορφιας (pretty noose,burden in my hand,blou up the outside world,boot camp),και οι sg κλεινουν το μαγαζι ΚΥΡΙΟΙ διχως να μπορει κανεις να τους προσαψει καποιο δημιουργικο ατοπημα με εναν δισκο που μπορει να μη θεωρειται ο καλυτερος τους (9/10 διαλεγουν παντα καποιο απο τα 2 πρωτα) αλλα παρολα αυτα ειναι δισκος που το 95% των ‘ροκ’ συγκροτηματων μονο να ονειρευτει μπορει
ακομη και απο τα τραγουδια που αναφερεις φαινεται ποσο πιο δυσκολο ειναι το “motorfinger” ως ακουσμα…εννοω οτι τα δυο πιο γνωστα κομματια του αλμπουμ ειναι σαφως πιο βαρια και πιο δυσκολοχωνευτα…
παντως,αυτο και το Superuknown" ειναι μακραν τα αγαπημενα μου!
Κudos στον μεγιστο Τζονι Κας για τη διασκευη στο Rusty Cage!
