ετσι, για το φακιν τριβια
Και μονο που εχει κανει την υπερτατη ταινιαρα το Πι ειναι θεος
Το Π έχω καιρό να το δω και το έχω δει μόνο μια φορά οπότε δεν μπορώ να μιλήσω γιατί δεν το θυμάμαι. Το Wrestler στα σίγουρα με τίποτα δεν είναι ρηχό, αν έπρεπε να πω κάποια ταινία του σαν ρηχή(συγκριτικά μόνο και λόγω Story όχι απόδοσης) τότε αυτή είναι το Requiem που εκεί και αν ψάρωσε ο κόσμος με το μοντάζ και τα Shock Values του αντί για το το μύνημα της.
Όσον αφορά αυτό με το ριζοσπαστισμό που λες εντάξει δε χρειάζεται να το ξαναλέμε, όλα θέμα γούστου είναι. Και εγώ τον εμπορικό κινηματογράφο προτιμώ κατά κύριο λόγο(εμπορικό εε όχι βλακώδη αν και δεν έχω πρόβλημα για το χαβαλέ να βλέπω και βλαμμένα μπλοκμπάστερς Μρουκχαιμερ και Μαικλ Μπει για το χαβαλέ).
Καλά δεν είναι να πεις ότι άφησε και τόοοοοσα πολλά στον ακροατή. σαφώς και το τέλος του είχε αρκετές ερμηνείες αλλά στα σίγουρα όποια και αν ήταν αυτή η ερμηνεία που θα έδινες μπορούσες να την βρεις, δεν την έψαχνες με το μικροσκόπιο, τι να πει και ο Lynch δηλαδή. Σεβαστή η γνώμη του Χιτσκοκ αλλά δεν είναι και ο απόλυτος κανόνας. Το τι αποτέλεσμα θα έχει κάτι στο τέλος δεν έχει να κάνει μόνο με τα υλικά που θα χρησιμοποιήσεις σαν αφαιτηρία αλλά και ο τρόπος με τον οποίο θα τα συνδυάσεις μέχρι να φτάσεις εκεί που θα φτάσεις. Στη συγκεκριμμένη περίπτωση μπορεί να συνδύασε αβανταδόρικα αυτό που είχε σαν εικόνα με τη μουσική χωρίς να παίζει και καμιά τρελή αφήγηση από πίσω αλλά εμένα με κάλυψε. Διαφωνώ ότι δεν είχε κάτι να πει, αυτό που είχε να πει ήταν αυτό που σε προετοίμαζε για την κορύφωση του τέλους, άλλοι μπορεί να το λέγαν με 1000000 σεναριακές ανατροπές, αυτός το είπε εικαστικά.
Το τι θα συλλαβει ο θεατης,δεν το νομιζω καπως γτ ειναι για μενα ο ορισμος της ταινιας’‘αγγιζω αυτον που θα με δει με την συγκεκριμενη δικη του οπτικη’’…και ξαναλεω το παραδειγμα,3 ατομα το ειδαμε σινεμα,και οι 3 λεγαμε αλλα πραματα μετα,ο καθενας σχετικοτερα με δικο του θεμα Προσωπικο…
Οσο για τα περι Χιτσοκ,σεβαστη γνωμη αλλα δεν την ασπαζομαι κιολας,ουτως ή αλλως στην εποχη του,δεν νομιζω ταινια με εμφαση στην εικονα καιμεσω εκεινης τηνξεδιπλωση συναισθηματων και βαθυτερων εννοιων,επαιζε πολυ…
Εγω παλι,νομιζω πως λεει πολλα,απλα δεν ειναι για ολους…γιαυτο και ειναι Love or hate ταινια…επιμενω πως ειναι καθαρα προσωπικη ταινια,για αυτους που θα θελησουν να το λαβουν σαν εργο τεχνης και θα εχουν την διαθεση για αυτο…τουλαχιστον εμενα,μου μιλησε οσο λιγες ταινιες…δεν ειναι η αγαπημενη μου ταινια εβερ δλδ,αλλα με αγγιξε οσο 2-3 το εχουν κανει ως τωρα…
Επισης ναι,το τελευταιο 20λεπτο του fountain ειναι για σεμιναρια…
Eίμαι ρηχός, δεν τρελάθηκα… 
thn prwth fora pou thn eida apla vare8hka
epemene enas gnwstos mou omws pws einai tainiara k ksanamphka ston kopo
katalaba giati stous perissoterous arese (stylizarismeno parami8i gar)
alla kai pali bare8hka
mou fanhke poly melo me kati aploikes anafores,gia zhthmata terastia apantouse xwris dilimmata h amfivolies
ok mia metria istorioula htan pou eixe skopo na prokalesei klamma
h bais panemorfh parepiptontws
Όταν ο Αρονόφσκι άφησε στην άκρη την σπουδαφάνειά του γύρισε και την πιο βαθιά ταινία του (Wrestler). Δεξιοτέχνης δεν λέω αλλά σεναριακά, όπως ειπώθηκε, χάνει…
Ω, αγαπημένος σκηνοθέτης ο Αρονόφσκι. Και σε αυτή την ταινία του αγγίζει ευαίσθητες χορδές…
Σορρυ για το double post αλλά εδώ συμφωνώ απόλυτα! :bow2::thumbup::yesmaster:
ταινιαρα τελος
φοβερη κ τρομερη ταινια
ειμασταν 4
κ συμφωνουσαμε ολοι σ ενα: ανοιχτο στομα ολοι κ γουσταραμε τρελα
σωστος για το τελευταιο 20λεπτο. Απιστευτο ‘ξεσπασμα’
ψυχικη αναταση? δεν ξερω πως να το περιγραψω γι αυτο σταματαω γιατι θα καταντησω πιο γραφικος κ απο σενα φιλτατε:p:p:p
Για την πρωτη φορα που το ειδα σινεμα ελεγα,που δεν ησουνα εσυ:p…
Οσο για το δευτερο μπολνταρισμενο,μπορεις να ρουφηξεις την ουροδοχο κυστη μου και να επιχηρησεις καταποση σt\τη συνεχεια:)
παλιοπαιδο ξερεις πως να με φτιαχνεις:lol:
:naughty:fuck yeah
το ειχα δει με την κοπελα μου σινεμα
το τελευταιο 20λεπτο οντως ειναι μοναδικο
απο την στιγμη που τελειωσε η ταινια μεχρι να παμε στο αμαξι
δεν μπορουσαμε να αρθρωσουμε λεξη
dead inside.-
Ώρες θέλει για να συνέλθεις…
Ωραια… πολυ ωραια… Και εψαχνα να βρω τι θα κανω ολο το βραδυ στο μαγαζι. Το κατεβαζω παραυτα 
Με το Requiem είναι πιστεύω που πραγματικά θέλεις ώρες για να συνέλθεις… Στο Fountain μένεις με ανοικτό το στόμα λόγω θαυμασμού, στο Requiem είναι από το σοκ 
Ειδα το τοπικ και θυμηθηκα οτι δεν ειχα αξιωθει να δω αυτη την ταινια.
Θυμαμαι οτι ειχα ψηθει να την δω στο σινεμα αλλα κατι εγινε και ξεχασα εντελως την
υπαρξη αυτης της ταινιας.Πραγματικα εξαιρετικη ταινια.Μουσικη/φωτογραφια απο αλλο
συμπαν,το σεναριο μ’αρεσε γενικοτερα αλλα θελω να την ξαναδω μπας και μου ξεφυγε τιποτα.
Oμολογω οτι δεν καταλαβα τι θελει να πει ο αεκτζης εδω περα. :-s
Υπαρχει παντως και κομικ της ταινιας,που ειχε κυκλοφορησει πριν το εργο,οταν ο Αρονοφσκι εβλεπε το ολο σχεδιο να παιρνει πουλο απο στουντιο και ειπε να το εκδοσει ετσι,για να μην χαθει η ιδεα…το κομικ ειναι ΕΠΟΣ,ψαχτε το…επισης παλι για το ‘‘σεναριο’’,να υπενθυμισω πως και μια απο τις 5 καλυτερες sci-fi ταινιες εβερ,το 2001:space odyssey,ουσιαστικο σεναριο δεν ειχε,ηταν και αυτο παντρεμα εικονας-ηχου-εφε,που σου κεντριζε το υποσυνειδητο και σου περναγε τα νοηματα και τις εννοιες που ειχε ο σκηνοθετης στο μυαλο του μεσω αυτου του τροπου…