Ηθελα να γραψω ποσο φανταστικο ηταν το 6ο επεισοδιο, αλλα βαριεμαι πλεον και να γραψω το οτιδηποτε εδω μεσα. Θα πεσουν οι πιουριστες παλι να γκρινιαζουν και εχει καταντησει κουραση. Τεσπα. Πολυ ομορφα πραγματα ειδαμε, το τελευταιο 20λεπτο του επεισοδιου ηταν μεσα στην πωρωση.
Τεραστια αληθεια, βεβαια απο την αλλη υπαρχει και κοσμος που τις θεωρει ιερα κειμηλια λες και ειναι αριστουργηματα της 7ης τεχνης που οκ απλα ΛΟΛ
Εγω παντως τις θεωρώ… 
Απλα θυμαμαι και τοτε υπηρχε γκρινια απο τους χαρτκορ με τις αλλαγες του jackson και ποσο κακα ειχε παρουσιαση πχ τον μπορομιρ ή που λειπαν χαρακτήρες κλπ… Ολοι οι αλλοι ειχαμε βρεξει τα βρακακια μας.
Απλα σε βαθος χρονου τιποτα απ ολα αυτα δεν εχει σημασια γιατι δεν ειναι αυτα που καθιστούν ενα εργο καλο ή classic…
Δυστυχώς το πραγμα εχει ξεφυγει με τα σοσιαλ καθως εχει καλλιεργηθεί μια κουλτουρα(με πολλαααα λεφτα απο πισω) του να κανω content με κραξιμο…
Last of us 2
Cyberpunk
LOTR
Star wars
GOT
Η λιστα ειναι τεραστια…
Προφανως και σε ολα τα απο πανω υπηρχαν προβληματα(εκτος του lou2 ) αλλα σε κανεναν βαθμο στο επιπεδο που εχουν συζητηθεί…
Και στο τελος ολα αυτα ειναι για την ψυχαγωγια μας. Αν δεν σε ψυχαγωγουν δεν τα βλεπεις/διαβαζεις/παιζεις/ακους.
Από τα χειρότερα προβλήματα της ποπ κουλτούρας του σήμερα απλά ανυπόφορο
Αυτό ακριβώς…
Καλα και το τι “προβληματα” υπαρχουν σε ολα αυτα που ανεφερες (και αλλα τοσα) συζητησιμο ειναι. Υπαρχει πλεον μια νοοτροπια εδω και καμια δεκαετια, να το παιζουν ολοι σκηνοθετες, σεναριογραφοι και ηθοποιοι του καναπε, και να απαξιωνουν τα παντα στον υψιστο βαθμο. Γενικα δεν υπαρχει πλεον τιποτα στον κινηματογραφο που να μην λαμβανει τρελη κριτικη με το που θα βγει απο μεριδες κοσμου. Καποιοι το κανουν μονο και μονο για να κραξουν και για να παρουν clicks εντωμεταξυ, οπως σωστα ειπες.
LoUs2 : no idea
Cyberpunk. Ωραίο παιχνίδι. Όχι πάντως αυτό που υποσχόντουσαν. Και πάλι δεν το λες σκουπίδι. απλά δεν είναι και διαμάντι. τρέχει χάλια σε παλιές κονσόλες, μια χαρά σε νέες και πισι.
LotR. Τρώει, ουκ ολίγο κράξιμο, από αρκετό κόσμο για διάφορους λόγους. Πολύ λίγο, γι’αυτό που θα έπρεπε να είναι .
Star Wars : Συμπαθητικές και καλύτερες αισθητικά απο τα σικουελ του λούκας, αλλά πάλι πολύ γουοκίλα, που όμως δούλεψε, τουλάχιστο με τη ρει. αλλά αντιγράφουν πολύ ειδικά η πρώτη τα παλιά. μετά οχι. σε κάθε περίπτωση, μετά κάνανε και 10 σπινοφ, και τελικά πούλησε το πιο καμένο για ένα κουκλάκι.
GOT. Πολύς κόσμος ξενέρωσε με το τέλος. Δεν το αναίρεσε οτι ήταν συμπαθητική σειρά γενικά, αλλά του έκλεψε την ευκαιρία να έχει ενα θριαμβευτικό φινάλε. λίγο παραπάνω ανάπτυξή, 2-3 επεισόδια θα δίνανε χρόνο για να μαζέψει τα ορφανά πλοτλαινς, να κάνει και το τέλος λιγο πιο συνεκτικό.
να λες οτι δεν υπάρχουν προβλήματα … τι να σε πω. και δεν το κάνουμε για κάποια κρυφή ατζέντα, το να πούμε οτι δεν γουστάρουμε. ούτε θα επηρεάσει ενα ποστ, σε ενα ελληνικό φόρουμ, παγκοσμίως, όσο ίσως ενα καμένο meme στο reddit, ούτε είμαστε κριτικοί ή τύποι που κάνουν reactions. (πραγματικά οτι πιο καμένο ever) και το πιο αστειο δε, είναι οι “μουσικοί” ή οι δάσκαλοι που κάνουν reactions. Δλδ προσπαθούν να γίνουν συμπαθείς, επειδή μιλάνε με καλά λόγια για κάτι που λογικά αρέσει στον θεατή. wow. αν κάνανε απλά ανάλυση των μουσικών δομών κτλ, με τεχνικούς όρους και θα ήταν βαρετο και θα είχε 1/10 του κοινού που θα μπορούσε να το παρακολουθήσει.
disclaimer Δεν το ειπα για καποιον συγκεκριμένα απο την ομαδα μας ουτε για το κράξιμο ή την συζήτηση που γινεται εδω…
Απο εκει και περα πιστευω οτι καταλαβαίνεις και αναγνωρίζεις το φαινόμενο που σηζηταμε.
*Αν και κανονικα δεν επρεπε να σου απαντησω απο την στιμγη που δεν εχεις ιδεα για το last of us…
Ολα αυτά από μια πονεμένη ψυχη που η αγαπημένη του σειρά βιβλίων ειναι το dark tower και επέζησε απο την προβολη της ταινια.
Εγω παντως μια χαρα την απολαμβανω την σειρα , και στην 4Κ LG OLED tv , ειναι σκετη ομορφια…
Αυτό μάλιστα ήταν πολύ ωραίο επεισόδιο. Γιατί στο 5 βαρέθηκα λίγο, μη σου πω αρκετά. Και σε τι σημείο μας άφησε το 6.
φοβερό επεισόδιο
Μόνο εμένα έχει συγκλονίσει ο Ανταρ ? (σαν χαρακτήρας και υποκριτική, απείρως πιο ενδιαφέρων από πόλλους άλλους πρωταγωνιστές της σειράς)
Το ίδιο σκεφτόμουν, φοβερός ηθοποιός. Προφέρει το Uruk και το ζει 100%.
καλός είναι, αλλα λίγο σαν το λαβτσαιλντ, μορτις και τρεντ ρεζ.
Τα σπαει ο ηθοποιος, το γνωριζαμε αλλωστε απο τοτε που ηταν ο Benjen Stark (!)
Καλά τα λέτε εν μέρει παίδες, αλλά την κριτική σκέψη είναι λίγο λάθος θεωρώ να την φιμώνουμε/απαξιώνουμε/μην σεβόμαστε, όταν διαφωνούμε μαζί της - και να μην μπορούμε να τη διαχωρίζουμε από το ανεγκέφαλο σπαμάρισμα και την τοξικότητα, από άτομα/κόσμο που το internet τους έδωσε φωνή για να βγάλουν βαθύτερα προβλήματα που τους ταλαιπωρούν (και νομίζω ότι με λίγη κοινή λογική αυτά τα άτομα κάνουν μπαμ και δεν θα έπρεπε να τους παίρνει κανείς στα σοβαρά)… υπάρχει μια μεγάλη μερίδα κόσμου από την απέναντι πλευρά, που περιορίζεται σε ένα ‘‘γαμάει’’ -η δικιά του κριτική, απλά και απερίφραστα- και μετά ‘‘όσοι διαφωνείτε -ότι γαμάει-, είστε ζωντόβολα και τίποτα’’, η οποία δεν διαφέρει καθόλου από την άλλη ομάδα, που βγάζει αρνητική τοξικότητα και σπαμάρει ανελλιπώς, ένα και το αυτό both parties!
‘‘Κριτικάρω’’ ένα έργο σημαίνει αξιολογώ -ερμηνεύω το έργο, ανιχνεύω τον πυρήνα του - εκμαιεύοντας παράλληλα τις σημασίες του-, όχι στοχεύω σ’ ένα νόημα ή ένα ‘‘μήνυμα’’. Αναζητώ ουσιαστικά την πηγή αυτών των νοημάτων -της οποίας δεν γνωρίζω το βάθος ή την σύστασή της- και αυτό κάνει και πιο συναρπαστική τη διαδικασία.
Είναι ένας λόγος που δημιουργείται μέσα στο έργο και δια μέσου του έργου, που ξέρει ότι ψάχνω κάτι αλλά δεν ξέρει τι εκ των προτέρων. Kαι εννοείται δεν σημαίνει ‘‘αποδεικνύω’’, σημαίνει μόνο ότι ανοίγω διάλογο για πράγματα που μπορούν να ειπωθούν για το έργο…
Κρίνω και ξεχωρίζω το Χ έργο λοιπόν, ως μεγάλο/μικρό και σημαντικό/ασήμαντο για μένα, συζητώντας τις όψεις που κρίνω ως σημαντικότερες σ’ αυτό, δεν είναι πρόθεση να αποδείξω τίποτα, αλλά να εκφράσω μια προσωπική μου εκτίμηση, με δική μου ευθύνη -εκτίμηση που διαμορφώνω στηριζόμενος στην κρίση μου, στην εμπειρία της επαφής μου με το έργο, στην σκέψη, την φαντασία, την γνώση μου (πάντα ελλιπή και προσωρινή), στα όσα έχω ήδη δει, σκεφτεί, γνωρίσει, αναμορφώνοντας τα καταλλήλως υπό το πρίσμα του έργου που συλλογίζομαι.
Αυτό που συζητώ και έτσι όπως το συζητώ εν πάση περιπτώσει, είναι σημαντικό για μένα, αξίζει για μένα, αλλά πιστεύω πως αξίζει και για κάποιον τρίτο, αλλιώς δεν θα υπήρχε κανένας λόγος διαλόγου… και anyway αυτό το πίνγκ πόνγκ απόψεων είναι και η απαραίτητη ζύμωση που οφείλει κάθε αξιόλογο έργο να πετύχει στο κοινό του, πλέον πολλών περισσοτέρων αξιών (όπως η διασκέδαση κτλ). Αλλιώς οκ, μαζική παραγωγή - fine by me, δεν θα πάρω.
Επίσης, δεν καταλαβαίνω πως λέει κάποιος σε έναν φίλο του Tolkien και του γενικότερου σινεμά του Φανταστικού, ‘‘αν δεν σου κάνει το Rings of Power μην το δεις’’: Μιλάμε για κάτι που πατάει στο μεγαλύτερο λογοτεχνικό επίτευγμα του Φανταστικού για τον 20ο αιώνα -που και κάποιον να μην βρίσκει σύμφωνο η τοποθέτησή του στη θέση αυτή (εγώ πχ προτιμώ την Ursula Le Guin), δεν έχει και ιδιαίτερη σημασία, γιατί η αποδοχή του από την γενικότερη λογοτεχνική και μη κουλτούρα -κάτι που δεν ποσοτικοποιείται ούτε μετριέται με αριθμούς- είναι βάσει κοινής λογικής και αντίληψης αδιαμφισβήτητη. Είναι κάτι που αν έχεις το ελάχιστο ενδιαφέρον για το είδος του Φανταστικού, δεν γίνεται να το αγνοήσεις. Να το πω αλλιώς, το GoT που δεν μου άρεσε ποτέ αλλά το προτιμώ από το Rings of Power, το παράτησα -το είδα αρκετό καιρό μετά anyway. Το Rings of Power, είναι πολύ δύσκολο να το παρατήσω -εκτός αν φτάσει σε ένα επίπεδο τόσο χαμηλό που τα σκηνικά να είναι από χαρτί και οι πρωταγωνιστές να μιλάνε με ρεψίματα-, γιατί είναι βασισμένο στον κόσμο του Tolkien. Και ξαναλέω, αν αυτό δεν λέει κάτι σε κάποιον, είμαι σίγουρος ότι αυτός ο κάποιος, αν βγάλει off παρωπίδες, καταλαβαίνει πολύ καλά γιατί θα τραβήξει και θα κρατήσει το κοινό του -το κοινό που αγαπάει τον Tolkien και ότι του έδωσε αυτός μέσα από τα έργα του (και ας μην πάμε στο γιατί η Τέχνη γενικότερα είναι τόσο σημαντική στην ουσία της, στις καρδιές των ανθρώπων γενικότερα, που είναι ανοικτές προς αυτή). Το ίδιο πιστεύω ακράδαντα για τα ‘’βαριά’’ ονόματα της κινηματογραφικής/τηλεοπτικής/μουσικής/τα πάντα βιομηχανίας, είναι αδύνατον να αφήσουν ασυγκίνητο κάποιον που αναγνωρίζει την αξία τους στην γενικότερη τέχνη διαχρονικά.
Και αυτό το κοινό, αν ασκεί κριτική στο Rings of Power, δεν το κάνει σίγουρα γιατί το θεωρεί ανάξιο λόγου. Αν κάτι το θεωρούμε ανάξιο λόγου, τότε ο λόγος μας για αυτό δεν μπορεί να συνιστά ούτε κρίση, ούτε κριτική. Αν συμβαίνει το αντίστροφο, τότε ο κριτικός λόγος έχει νόημα και λόγο ύπαρξης -ακόμα και αν δεν συμφωνούμε 100% μαζί του-. Αρκεί πάντα να προάγει κάποιες συγκεκριμένες αξίες, όπως είπα και παραπάνω, που θα του δίνουν και βαρύτητα.
(Εκτός, είπαμε, από περιπτώσεις που είναι απλά common sence ότι υπάρχουν απλά για να ιντριγκάρουν και να σπαμμάρουν (‘‘δεν μου αρέσει γιατί αράπηδες και λεσβίες’’ κτλ) )
Τεσπά, Σάββατο πρωί, u know, άλλοι καφεδάρες και βόλτες, ρουφήχτε κατεβατά εδώ , λίγο πριν βάλω να δω τα γαμησιάτικα των Ταργκάριεν και για αυτή την εβδομάδα…
Με ιντριγκάρει ο Adar, θέλω να δω που το πάει και σίγουρα να μην ‘‘φύγει’’ νωρίς, ασχέτως με το ‘‘μυστικό’’ της καταγωγής του -που το θεωρώ ένα αδιάφορο mystery box, όπως και την ταυτότητα του Sauron-, με έχει κεντρίσει ο ίδιος του ο χαρακτήρας -και εκεί πιστεύω είναι που επιτυγχάνει το σενάριο που γράφτηκε για αυτόν, στο να τον κάνει flesh out enough ώστε να σε νοιάξει πραγματικά το ποιόν του… πιστεύω και με τον Ισίλντουρ θα έχουμε θετική εξέλιξη χαρακτήρα στην πορεία -κάτι μου λέει ότι θα δώσει αρκετά. Εξακολουθώ να στηρίζω τον φίλο Ξωτικό-φαντάρο, μου αρέσει και το πως παίζει και το arc του μέχρι τώρα…
Προφανώς παραγωγή και budget στον Θεό ακόμα, ωραίες σκηνές μάχης, η όλη φάση ‘‘βασιλιάς - στέψη’’ μου φάνηκε όμως εντελώς άκυρη, ενώ η Galadriel δεν μου αρέσει σαν χαρακτήρας πλέον καθόλου, δεν με έχει πείσει για τα κίνητρά της και τα πιστεύω της σε καμία στιγμή της σειράς + η Kλαρκ μου φαίνεται ότι έχει μπει σε ένα τριπάκι σχετικά ξύλινης ερμηνείας…
2 επεισόδια έμειναν, για να δούμε αν βγει κάποιος πραγματικά μεγάλος άσσος από το μανίκι τους…
Εγω νομιζα οτι ειναι ο De Feis
Θα πω την αποψάρα μου όταν αξιωθώ να το τελειώσω, δεν είμαι καν up to date στα επεισόδια γιατί είναι λίγο κούρασελ, αν και με βάση τα χαμηλά μου στάνταρ η σειρά είναι ευπρόσδεκτα και ευχάριστα ΟΚ, με ενδιαφέρουσες πρωτοβουλίες, αλλά και άστοχες, αλλά άνιση προς το παρόν. Ίσως θα ήθελα περισσότερο ρίσκο σε κάποια ζητήματα.
Θέλω όμως να πω στον φίλο @Lupin για αυτό εδώ:
ένα μεγάλο μπράβο και ΝΑΙ, και ένα μικρότερο για αυτό εδώ.-
Θετικό το ότι για πρώτη φορά δε μας πήγαινε για 5 λεπτά στους νάνους, 7 λεπτά στα Χάρφουτς, μετά πάλι πίσω για 2 λεπτά στους νάνους, μετά 4 λεπτά ξωτικά, 2 λεπτά Νούμενορ, ξανά ξωτικά, ξανά Νούμενορ… Αυτό βοήθησε να μείνουμε στο ίδιο μουντ, το αν και πως θα επιβιώσουν οι Southkanders από τα Orcs. Η σκηνή στον πύργο ήταν λίγο απαράδεκτη, η μάχη μετά στο καπηλειό ήταν καλή μιας και τα Ορκ βάλανε τους ανθρώπους να πολεμήσουν και εμφανίστηκαν μετά. Η Γκαλάντριελ τώρα, σταματάει τον Χάλμπραντ από το να σκοτώσει τον Άνταρ αλλά 10 λεπτά μετά είναι έτοιμη να τον σφάξει; Γιατί; Κανείς δεν είδε το ρέλικ, κανείς δε ρώτησε καν τον Άνταρ τι κάνει αυτό το ρέλικ, πλήρης αδιαφορία. ο Ερόντιρ το δίνει στον Θίο για κάποιο αδιευκρίνιστο λόγο, πάλι καλά τελικά δεν ήταν το ρέλικ. Γενικά ναι το καλύτερο επεισόδιο μέχρι στιγμής, φυσικά με κενά και plot holes.
ΥΓ Η σκηνή στην ανάκριση του Άνταρ που ρωτάει τον Χάλμπραντ για το ποιος είναι, είναι τεράστιο hint για Χάλμπραντ=Σάουρον. Αλλά μπορεί και όχι
Αν πάμε για ρομάντζο ανάμεσα σε Χαλμπραντ (ριπ οφ του Αραγκόν τον έχουν κάνει) και τις Γκαλαντριελ θα ξενερώσω τόσο πολύ. Αρκετά πιο καλύτερο επεισόδιο μέχρι τώρα και ένιωσα ότι του πήγαινε αρκετά αυτό το μονοθεματικο. Ο Ανταρ φαίνεται ένας πολύ ωραίος χαρακτήρας.
Η Γκαλαντριελ για κάποιον λόγο θυμίζει βασανιστή τον ss
Γιατι “εν μερει”? Σε τι απο αυτα που γραφτηκαν απο μερικους απο εμας δηλαδη δεν τα ειπαμε καλα? Επισης, κανενας δεν φιμωσε πουθενα την κριτικη σκεψη, ολο αυτο το σημειο στο οποιο βασιζεις ολοκληρη την απαντηση σου (λογυδριο θα την χαρακτηριζα, αλλα δεν το κανω γιατι ξερω οτι θα θιχτεις ) ειναι ενα τεραστιο strawman argument, καθως ουδεποτε δεν ειπε ουτε συνεστησε κανενας να φιμωσουμε ή να απαξιωσουμε την κριτικη σκεψη επειδη δε συμφωνουμε μαζι της.
Που ειναι αυτοι? Σιγουρα οχι εδω σε αυτο το θρεντ, και σιγουρα ειναι πολυ μα ΠΟΛΥ λιγοτεροι απο αυτους που κραζουν για το κραξιμο παντου σε ολα τα social media και σε ολους τους online χωρους. Δε νομιζω οτι δεν γνωριζεις πως το να εκφρασει καποιος μια ακραια αρνητικη αποψη, ειδικα online, και συνηθως χωρις καμια κριτικη σκεψη, ειναι ισως και 100 φορες πιο συνηθες απο το να κανει αυτο που γραφεις. Μπορεις να τσεκαρεις οποιαδηποτε αναρτηση για κατι σχετικο με Game Of Thrones, Star Wars, Marvel, ή και οποιαδηποτε ταινια/σειρα αποκταει καποια δημοσιοτητα και καποιο hype, σε οποιοδηποτε social medium οπως YouTube, Facebook, Instagram κτλ και να δεις και μονος σου ανα πασα στιγμη οτι τα σχολια απο κατω θα ειναι 90 αρνητικα για καθε 10 θετικα, και ισως ειμαι επιεικης στην αναλογια.
Μονο που ο κοσμος πλεον κοιταει να κατακρινει, κι οχι να κριτικαρει. Ειναι κυριολεκτικα το μονο πραγμα που κοιτανε να κανουν ενα σωρο καναλια στο YouTube, τα οποια ειναι φτιαγμενα ακριβως με αυτον τον στοχο. Το κραξιμο πουλαει, ολοι το γνωριζουμε. Ειδικα οταν εχει και το περιτυλιγμα του χιουμορ. Καπως ετσι εκαναν ονομα τυποι σαν τον Maddox και τον αλλον τον ακατονομαστο, που ειναι μια φτηνη φασιστικη ελληνικη απομιμηση.
Το προβλημα με την λογικη που παρουσιαζεις δεν ειναι στον σκοπο ή στα κινητρα που μπορει να εχει καποιος οταν κρινει ενα κινηματογραφικο εργο, αλλα πολλες φορες εγκειται στον τροπο εκφρασης, και σε ολα οσα αποκαλυπτει αυτος. Καλως ή κακως, η γλωσσα που χρησιμοποιουμε εχει μεγαλη σημασια, και οταν η ιδια η κριτικη γινεται εντελως απαξιωτικη, φιμωτικη ή ασεβαστη, τοτε για μενα προσωπικα δεν υπαρχει απολυτως κανενα προβλημα στο να απαξιωνω, φιμωνω ή να μην σεβομαι την ιδια την κριτικη.
Εν τελει, ο διαλογος για ενα οποιοδηποτε καλλιτεχνικο εργο εχει μεγαλη αξια, οχι ομως ξεκιναει απο λανθασμενες βασεις και ουσιαστικα σκοτωνει οποιαδηποτε ελπιδα για σωστη και παραγωγικη αλληλεπιδραση. Οταν οι αποψεις που εκφερονται, εκφραζονται με περισσεια στομφου και (εσφαλμενης) επιδειξης ανωτεροτητας, τοτε δεν υπαρχει περιθωριο για διαλογο. Αν καποιος δει το ταδε τυχαιο επεισοδιο του Rings Of Power και ερθει εδω περα και κανει ενα πληρως απαξιωτικο μινι σεντονακι συμπεριλαμβανοντας φρασεις οπως “μου προσβαλει την νοημοσυνη”, “ειναι εντελως ηλιθιο”, “φαινεται σαν προχειροδουλεια” και αλλα τετοια που το μονο που καταφερνουν ειναι να πολωσουν τις αποψεις για το εργο καθεαυτο, τοτε η μονη απαντηση που μπορει να υπαρξει ειναι μια εξισου ισοπεδωτικη.
Η τεχνη ειναι υποκειμενικη σχεδον σε ολα τα στοιχεια της, και υπαρχουν παραμετροι που μπορουν να μετρηθουν με μετρησιμες (και ως εκ τουτου αντικειμενικες) ποσοτητες, αλλα υπαρχουν και πολλες παραμετροι που ειναι πληρως ή μερικως υποκειμενικες.
Οσον αφορα αυτο που λες για την μαζικη παραγωγη, δε θα μπορουσα να διαφωνησω περισσοτερο. Δεν ειναι κανενας απο εμας τοσο σημαντικος πια, ωστε να μπορει να αποφασισει ή να νομιζει οτι θα επρεπε να επηρεασει το μελλον του κινηματογραφου σε τετοιο βαθμο που να καθορισει το ποιες ταινιες και σειρες θα βγουν στο μελλον και ποιες οχι. Η τεχνη στον πυρηνα της ειναι η εκφραση του οραματος ενος δημιουργου, και το μοναδικο αξιωμα γυρω απο αυτην ειναι το οτι ο δημιουργος θα ακολουθησει το οραμα του και θα δωσει ζωη σε αυτο, ανεξαρτητα απο την κριτικη που θα ακολουθησει.
Βρισκω οριακα υβριστικη την λογικη του οτι εμεις ως κοινο εχουμε την υποχρεωση να αντιμετωπισουμε επικριτικα οσα δε μας καλυπτουν ή δε μας αρεσουν, ωστε να αποθαρρυνουμε τους δημιουργους απο το να πραγματοποιησουν κατι παρομοιο στο μελλον. Οπως εχουν πει και οι Metallica περιπου 3000 φορες στο παρελθον, η απαντηση τους για τους επικριτες τους και της μουσικης τους ειναι, και πρεπει να ειναι, η μονη απαντηση που οδηγει σε ειλικρινεια για εναν καλλιτεχνη, δηλαδη το “we don’t give a shit”.
Καταλαβαινω οτι ολο αυτο βεβαια μετατρεπεται σε ενα γκρι θεμα οταν εχουμε να κανουμε με εταιριες που υπολογιζουν τα budget και τα κερδη και το marketing σε βαθμο επιστημης, γιατι εν τελει η διαδικασια της “ειλικρινους τεχνης” εχει επηρεαστει ηδη πριν καν ξεκινησει την δημιουργια της. Και επ ουδενι δεν συνιστω να μην κριτικαρουμε αρνητικα κατι που δε μας αρεσει. Το κανω κι εγω ολη την ωρα αλλωστε για ταινιες ή σειρες ή μουσικες που δε μου αρεσουν. Απλα θεωρω οτι εχει μεγαλη σημασια ο τροπος με τον οποιον γινεται αυτο.
Κατ’εμε , ενα τεραστιο ποσοστο απο το κοινο που κριτικαρει οχι απλα το Rings Of Power, αλλα οτιδηποτε βγαινει και αποκταει καποια δημοτικοτητα, το κανει γιατι απλα μπορει. Για τα views στο YouTube. Για το buzz στην αναρτηση του στο instagram. Για τα memes. Γιατι ειναι πολυ πιο ευκολο εν τελει. Ο κοσμος διψαει για αιμα και κραξιμο, και ακολουθει τις απαξιωτικες και μηδενιστικες κριτικες πολυ πιο ευκολα απο οτι μεγαλα σεντονια με σοβαρη αναλυση για ενα εργο. Ειλικρινα δεν ξερω γιατι σε ολοκληρο το ποστ σου εστιαζεις σε καποια υπερασπιση της υπαρξης του κριτικου λογου. Πιστεψε με, κανενας δεν θελει να φιμωσει κανεναν αλλον Δεν τεθηκε πουθενα θεμα του να μην εκφραζει ο κοσμος τις αποψεις του.
Εν κατακλειδι, περα απο τα πολλα λογια και τις αναλυσεις, το προβλημα που εχω εγω πρακτικα και εν συντομια, ειναι πως πλεον δεν εχω καμια διαθεση να μπω να διαβασω ή να γραψω ουτε για το Rings Of Power ουτε για το House Of The Dragon, και πιθανοτατα στο εγγυς μελλον να συμβει το ιδιο και με πολλα αλλα topics που ασχολουνται με κινηματογραφικα πραγματακια. Ηδη εχει ξεκινησει μια απαξιωτικη και μηδενιστικη ρητορικη ακομα και για το Cobra Kai , που ειναι απο τα πιο feel good πραγματα που εχουν υπαρξει ποτε. Οποιαδηποτε πλεον αναρτηση κανω σε αυτα τα θρεντ, ειναι διεκπεραιωτικη και ετσι για να “γραψω καμια μαλακια”. Και ναι, ο λογος ειναι το οτι κουραστηκα και βαρεθηκα ανελεητα να διαβαζω τοσες αρνητικες κριτικες χωρις σοβαρη δικαιολογηση, οι οποιες quite frankly (για να πεταξω κι εγω το πομπωδες μου) μπορουν καλλιστα ολες να μεταφραστουν σε “κραζω γιατι περιμενα να δω LOTR και GOT οπως ηταν στην πρωτη σεζον, και παιρνω κατι διαφορετικο”.
Η ουσια ειναι πως το Rings Of Power κατ’εμε, αλλα και το House Of The Dragon δευτερεοντως, θα επρεπε να κριθουν για αυτο που ειναι, κι οχι για αυτο που ηταν αλλες σειρες στο παρελθον, ουτε για αυτο που θεωρουν καποιοι οτι θα επρεπε να ειναι με βαση τα βιβλια στα οποια βασιζονται. Πολλες απο τις κριτικες που βλεπω (και εδω και αλλου) δεν γινονται με αυτον τον γνωμονα.
Δεν ξερω καν κατα ποσο εχουν και καποια αξια ολες αυτες οι συζητησεις, δεν ειναι οτι ο κοσμος γενικα διαβαζει τετοιες αναλυσεις και ξαφνικα αλλαζει τον τροπο με τον οποιον εκφραζεται ή φιλτραρει λιγο παραπανω τις πληροφοριες και μπορει να αποκτησει μια πιο θετικη συνεισφορα. Αλλα ειναι Σαββατο μεσημερι κι οπως εσυ δεν πηγες για καφεδαρες και βολτες, ετσι κι εγω πηγα πηρα την καφεδαρα μου και αραζω στο πισι με την βροχουλα απεξω να με συντροφευει, και υπο τους ηχους της καλυτερης μπαντας που ανακαλυψα μεσα στο 2022, τους CHVRCHES
Τεσπα, κραξτε γενικα οσο θελετε και οτι θελετε. Κανενας δεν φιμωνει κανεναν. Απλα οι υπερβολικα επικριτικες κριτικες, οι οποιες μαλιστα παρα πολυ συχνα εχουν βουτηξει ολοκληρωτικα σε μια λογικη τυπου “εγω θα το σκηνοθετουσα, εγραφα, σχεδιαζα καλυτερα”, εμενα με αποθαρρυνουν πληρως απο οποιονδηποτε σοβαρο διαλογο. Βρισκω πολυ πιο ταιριαστη μια απαντηση τυπου “γαμησε απο το πρωτο εως το τελευταιο δευτερολεπτο το επεισοδιο”, για να βγαινουμε απο την υποχρεωση.
ωραία ρε φίλε. ο μαύρος έλφ, ενώ μου φαίνεται, ξεκουδουνος λίγο, δεν είναι το χρώμα που μ ενοχλεί. ουτε οι βίγκαν λεσβίες. (πλακίτσα) Ασε που παίζει και σχετικά καλά (ο μαυρούλης). Είναι τα ματριξιλίκια που κάνει που με ξενερώνουν. Μου φαίνονται εντελώς άκυρα, μου σπάνε οτι immersion πάνε να χτίσουν όλα τ’αλλα. Κι αν μαζέψω ολα τα μικρά που δεν μ αρέσουν, γίνονται αρκετά, ωστε να το βρίσκω το ROP, σουπερ μέτριο. Δεν είμαι τολκιν νέρντ, αν και έχω διαβάσει lots, silmarillion και hobz. αλλά να κάτσω να θυμηθώ γενεαλογίες κτλ… απλα μεχρι τώρα, το sheer entertainment value είναι χαμηλά.
Ε ναι γιατι αυτα που εκανε ο Λεγκολας ηταν απολυτως ρεαλιστικα και μας χαλασε το immersion τωρα ξαφνικα με τον “μαυρουλη”.
Ο Τολκιν εχει ξεχωριστο βιβλιο που περιγραφει με ανατριχιαστικες λεπτομερειες πως τα ξωτικα της Μεσης Γης χρησιμοποιουσαν τις ασπιδες ως skateboards κι εκαναν ollie ολη την ωρα (pun intended)