The One, Acherontas, Gospel Of Grief, Diablery @ Sin City, 11/04/2010

Bump.

Anyone?

anyone τι?

…attending ίσως?

Εγω…Κι απ’οσο ξερω κι ο φιλτατος Plunderer.

μακαρι να μαζεψει κοσμο και να μη γινει οπως εγινε στους naer mataron… Για τις μπαντες δηλαδη εμας ισα ισα μας βολευει να μαστε λιγοι

Γιατί σας βολεύει?

επειδη δεν θα μαστε σαν σαρδελες

ΟΚ, να μην ερθουμε τότε.

Ναι δεν χρειαζεται να ειμαστε σαν σαρδελες (οχι οτι στο συγκεκριμενο λαιβ παιζιε να συμβει αυτο) αλλα στους Marduk δεν παλευοταν.

Θα το τιμήσουμε το λάιβ!!!

Και εγω μεσα, αν και δεν θα προλαβω τους Gospel of Grief λογω ανειλημμενων υποχρεωσεων
μια φορα στα δεκα χρονια και εμεις να μην χαρουμε λιγο :stuck_out_tongue:

Αν και με χαλας,λογικο το βρισκω :stuck_out_tongue:

Στο Myspace του τραγουδιστή των Gospel of Grief έγραφε ότι δε θα παίξουν την Κυριακή τελικά.

Τελικα ξερει κανεις αν θα παιξουν η’ οχι?

Δεν θα παίξουν.

Κρίμα…

Άρα θα ξεκινήσει κανονικά 8 και θα παίξουν μόνο δύο συγκροτήματα;
Άρα θα τελειώσει λογική ώρα;
Ξέρει ή εικάζει κανείς;

Απόσο μπορω να καταλαβω μαλλον κονονικα θα ξεκινησει (αντε με λιγο στησιμο) και μαλλον θα τελειωσει λιγο πιο νωρις…Αν κια θα τελειωνε ετσι κι αλλιως λογικη ωρα νομιζω.

Το στησιμο τελικα ηταν μεγαλο (για οσους ηταν απο 8 στο club, οπως εγραφε η αφισα) και ο ηχος στο μεγαλυτερο διαστημα ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟΣ
Οι Acherontas μοιρασαν τα κομματια τους στις τρεις τελευταιες κυκλοφοριες τους (2 Acherontas 1 Stutthof), αλλα δυστυχως μονο 2-3 απο αυτα καταφεραν να ακουστουν αξιοπρεπως. Το απιστευτο στην εμφανιση τους ηταν η διασκευη στο (προσωπικα αγαπημενο μου) Warlock των Necromantia (απο το album-προσκηνημα Crossing the fiery path) ευτυχως με καλο ηχο!
Οι The One (The Two actually :stuck_out_tongue: -english humor- ) ηταν καθηλωτικοι! Δεν μπορω να το περιγραψω αλλιως. Χαος και παρανοια απο μια μπαντα που χαιρει πολυ μικρης αναγνωρισης σε σχεση με αυτη που της αξιζει.

Οι Acherontas πολύ βελτιωμένοι από τότε που τους είχα δει ως support σε Mayhem. Βασικά το “πολύ βελτιωμένοι” τους αδικεί κιόλας. Ήταν πάρα πολύ δυνατοί και αυτό δεν είχε να κάνει με ατμόσφαιρες και occult σκηνικά αλλά με τη μουσική την ίδια και το feeling που απέπνεε. Όποτε respect to them.

Οι The One ήταν πραγματικά καθηλωτικοί, o frontman νιώθει σε άρρωστο βαθμό αυτό που κάνει. Δε με πείραξε που τέλειωσε απότομα, αλλά ένα τεταρτάκι ακόμα το είχαν…

Ο ήχος ήταν μια χαρά, πραγματικά προσπαθώ να καταλάβω τι ακριβώς περιμένετε.