Με αφορμη τους θεους που ποσταρες θα ξανακουσω το δισκο που εβγαλαν οι chang/marton με το ονομα no one knows what the dead think, εχω να το ακουσω απο τοτε που βγηκε νομιζω…
Επισης ενα σχημα που επηρεασαν, και προσωπικα εχω μονιμως στο ρανταρ μου ειναι οι Gendo Ikari, απο τις αδυναμιες μου στον χωρο τα τελευταια χρονια.
A, και trivia-επιπλεον συνδεση μεταξυ των 2 συγκροτηματων αποτελουν οι αναφορες στην γνωστη anime σειρα Neon Genesis Evangelion. Απο wiki σχετικα με το Inalienable Dreamless:
Οι δε Gendo Ikari εχουν δωσει στη μπαντα τους το ονομα του πατερα του πρωταγωνιστη απο το NGE, και εχουν και εξωφυλλο με περιεχομενο απο το anime σε κυκλοφορια τους.
Πωω όντως έχω κι εγώ να τον ακούσω από το 2019, θυμάμαι ήταν προτεινόμενος στο bandcamp newsletter χωρίς να ξέρω ποιοι είναι στην μπάντα, αλλά νομίζω ότι η απορία αυτή έληξε 2 δευτερόλεπτα αφού πάτησα το “Play”.
Οι Wormrot επιστρέφουν με νέο δίσκο έπειτα από 6 χρόνια.
“Hiss” θα ονομάζεται, Ιούλιο θα βγει, να και το πρώτο δείγμα, με τρομερή γκρουβάτη εναλλαγή (ο δίσκος λέει αναμένεται να έχει και πιο πειραματικά μέρη μέσα):
Σε άλλα νέα, οι Γάλλοι Proudhon (οκ, ναι) ανακοίνωσαν το πρώτο τους full length (“Social Tympanum” - 20/3).
To death/grind του ντεμπούτου EP τους “The Damaged Bodies” αν και θύμιζε Terrorizer/Death Toll 80K υπέρ του δέοντος με άρεσε, και αν κρίνω από τα δύο δείγματα:
μάλλον όσοι αρεσκόμαστε σε τέτοια θα περάσουμε πάλι καλά.
Α, και όσον αφορά το δεύτερο τραγούδι, να τι έχει να πει η μπάντα:
Summary
This song is an allegory and a rejection of the rise of extreme right-wing themes in France, as well as a political recovery of the title of a song by a pitty black metal band that uses fascist’s symbology to galvanize their audience and their own lame boners.
FUCK LPN, FUCK MRDK
The Wormrot spam continues. Τριπλή βιντεο-τριλογία-μικρή ταινία-grind μανία οι καλλιτέχνες.
Σε άλλα νέα, επειδή μπορώ να τους αφήσω και εδώ (για προφανείς λόγους όπως θα διαπιστώσετε).
(Και) industrial cyber/grind οι αξιότιμοι πειραματιστές φίλοι Non Serviam στο νέο τους άλμπουμ, με ταιριαστό στιχουργικό περιεχόμενο για να δέσει το γλυκό.
Τις τελευταίες μέρες υπήρξε κίνηση στα σοσιαλ της μπάντας με κάποια teases, γεννώντας ελπίδες για επαναδραστηριοποίηση. Τελικά φαίνεται πως είμαστε τυχεροί.
Φοβερό είναι, powerviolence μακελειό. Επίσης στο μπάσο είναι και πρώην μέλος των Full Of Hell so it makes two of them! Έντεκα κομμάτια και είναι επταιντσο ε, θεοί!
Μπορώ να πω με ευκολία πως οι Cloud Rat είναι η αγαπημένη μου μπάντα στο είδος τα τελευταία χρόνια. Με χτυπάν ηχητικά και συναισθηματικά με πολύ ιδιαίτερο τρόπο.
