Ed Wood:!:
Προσωπικες αγαπημενες :
Eφιαλτης Πριν τα Χριστουγεννα
Ο Τσαρλι και το Εργοστασιο Σοκολατας
αλλα έχει τεραστιοοο respect για το Sweeney Todd …
Ο Ακεφαλος Καβαλαρης , δεν μπαινει στην λιστα , γιατι την ειδα μικρος , όποτε αν την εβλεπα τωρα παιζει και να μην μου ελεγε τπτ …
Sleepy Hollow!!!
Ελα ρε αδικια! Μου βαλατε Χριστουγεννιατικο Εφιαλτη, Σκαθαροζουμη και Ακεφαλο Καβαλαρη μαζι! 
Αντε τωρα να διαλεξω…
Θα πω Χριστουγεννιατικο Εφιαλτη, με Σκαθαροζουμη να ερχεται με μικρη διαφορα δευτερος. Μεγαλη λατρεια 
+1 δισεκατομμύριο
Βig fish kai με μικρη διαφορα sleepy hollow!Ta batman εινε ορεα αλλα μετα τα batman begins kai the dark knight δεν μπωρο να τα δω πια!
Η Disney επιβεβαιώνει τη νέα συνεργασία της με τον σκηνοθέτη Tim Burton στη νέα ταινία με τίτλο “Maleficent”, η οποία βασίζεται στην ιστορία της “Ωραίας Κοιμωμένης”, αλλά επικεντρώνεται στη μάγισσα Maleficent, που καταράστηκε την πριγκίπισσα Aurora να τρυπήσει το δάχτυλό της και να κοιμηθεί αιώνια. Το πρώτο βήμα για να κλείσει η συμφωνία έγινε από τη στιγμή που ανέλαβε να γράψει το σενάριο η Linda Woolverton, γνωστή για τα Alice in Wonderland, Mulan, Lion King και Beauty and the Beast, ενώ αυτό που απομένει είναι να πραγματοποιηθεί η τελική συμφωνία μεταξύ του Burton και της Disney.
απο cine.gr
Ετσι ρε Μπαρτον,καλα το πας…αντε και ρημεηκ του Μπαμπι…
sleepy hollow και ψαλιδοχερης
Ψαλιδοχερης απο δω,πρωτη ταινια σε σινεμα εβερ κιολας,μετα σκαθαροζουμης και χριστουγεννιατικος εφιαλτης,εντ γουντ,μπατμαν ρητερνς και μαρς αττακς…
απο ακεφαλο καβαλαρη(πολυ καλο αλλα ολιγον αψυχο σε σημεια) και μετα για μενα,επηρθε η ψιλοσταδιακη παρακμα,με πλανητη πιθηκων-ο ορισμος του κακου ρημεηκ-,νεκρη νυφη-ατυχεστατο και ανευρο-,τσαρλι-καλη διασκευη αλλα δεν παυει να μην κερδιζει εντυπωσεις σε βαθος χρονου(οσο και να με ειχε ενθουσιασει αρχικα)- και αλικη φετος που ηταν εμετος…big fish μετρησε πολυ,και Σουινι,που ειναι για μενα η καλυτερη του απο Εντ Γουντ εποχη(αν ηταν λιγοτερο στυλιαρισμενο και αυτο,θα το εχωνα σε τοπ 3 μου)…
Ωπα τι βλέπω έχουμε Τιμ Μπάρτον θρεντ. Ωραία να βγάλω τον φαν-μποι που έχω μέσα μου λοιπόν. 8)
Vincent: Καταπληκτική μικρού μήκους ταινία που στην ουσία βασιζεται στην παιδίκη ηλικια του ίδιου του Μπαρτον.
Frankenweenie: Δυστυχώς μου διαφεύγει μέχρι σήμερα.
Beetle Juice: Φοβερό μακάβριο χιούμορ σκηνές ανθολογίας και ένας άπαιχτος Michael Keaton στο ομώνυμο ρόλο. Πολύ καλη.
Batman. Ξέφυγε απο τα κομικ και πολλοί χαλάστηκαν αλλα εγω το ευχαριστήθηκα Η πρώτη μου ταινία σε κινηματογραφική αίθουσα. To gothic περιβάλλον που δημιουργεί είναι απίθανο και ο Τζακ Νικολσον ως Τζοκερ είναι για μενα μέχρι σήμερα απο τους καλύτερους κακούς ever. Και φυσικά… Kim Basinger =D>
Edward Scissorhands: Ίσως αυτή να είναι η καλύτερη ταινία του αν και δυσκολευομαι πάρα πολύ να διαλέξω μια. Και μόνο για την τελική σκηνή της διήγησης είναι all time classic. Απο τις πιο όμορφες ονειρικές ταινίες που έχουν γυριστεί ποτέ.
Batman Returns: Τhe sky is the limit. Απο τις ελάχιστες φορές που ένα σικουελ σβήνει το πρωτοτυπο σε όλα τα επίπεδα. Θέλεις κακό, Penguin/DeVito, θες την γυναικια παρουσία, Michelle Pfeiffer/Catwoman. Η goth-ιλα γίνεται λατρεια μετά από αυτή την ταινία
The Nightmare Before Christmas: Σορρυ αλλα τι να πω εδω δηλαδή. Απλά αριστούργημα. Δεν το σκηνοθέτησε μεν, αλλά σαφώς και προκειται για δικο του δημιούργημα. Ενα απο τα καλύτερα soundtrack ever και μια ακομα απόδειξη του πόσο πίσω είναι η ακαδημία των οσκαρ που ούτε καν αυτο δεν έβαλε στις υποψηφιότητες. Μεγαλείο.
Ed Wood: Θα μείνω σε αυτό που γραφτηκε σε μια κριτική για την εν λόγω ταινία. Ο χειροτερος σκηνοθέτης όλων των εποχών παρουσιάζεται σαν τον μεγαλύτερο οραματιστή της μεγάλης οθόνης. Δεν ήταν κατα λέξη βέβαια αλλά περιγράφει τέλεια την ταινια. Πρωτη μεγάλη ερμηνεία του Johny Depp.
Mars Attacks: H μαυριλα φεύγει, το gothic δεν βρισκεται σε καμία γωνία αλλα το γέλιο είναι παντού. Πιο cult απο το cult. 
Sleepy Hollow: Καλά με αυτή είχα ψαρώσει πολύ άσχημα όταν την είδα. Εδώ γίνεται αρκετά σκοτεινός, πρώτα στοιχέια καθαρού θριλερ και τρόμου αλλά χωρίς να λείπει το χιουμορ στις σωστές στιγμές και δόσεις. Φοβερός Johny Depp, ανεπανάληπτη ατμόσφαιρα. Ταινιάρα.
Planet of the Apes: Το πρωτο στραβοπάτημα. Κακή δεν την λες ακόμα και σήμερα αλλά σίγουρα δεν είναι και τόσο Μπάρτον. Πολύ άστοχη επιλογή για ριμεικ αλλά και ακόμα πιο άστοχη επιλογη πρωταγωνιστή. Tim Roth όλα τα λεφτά.
Big Fish: Και εμένα πλεον με ζώνουν τα φίδια. Οι κριτικοί τον αποθεώνουν αλλα εγω μάλλον απογοητευομαι. Ο Τιμ εδώ έγινε Steven Spielberg. Κάποιες σκοτεινές στροφές σώζουν την ταινία για μένα. Πάλι άστοχη επιλογή πρωταγωνιστή.
Charlie and the Chocolate Factory: Ριμεικ ξανά, όχι ο καλύτερος Μπαρτον αλλα μια χάρα περνάς. Απίστευτα ψυχεδελικά σκηνικά, επιστροφή Depp αλλα μάλλον ήθελα κάτι παραπάνω.
Corpse Bride: Ο Τιμ που αγαπάμε 8) Το μακάβριο χιουμορ επιστρέφει θριαμβευτικά. Οι μιουζικαλ πινελιές είναι πολύ εύστοχες και η παρουσίαση ενός κόσμου των νεκρών 100 φορές πιο “ζωντανό” απο τον πάνω κόσμο όλα τα λεφτά. μακάβρια πανέμορφη.
Sweeney Todd: The Demon Barber of Fleet Street: Σοκ και δέος. Δεν το περίμενα με τίποτα πως μετά απο Big Fish και Charlie and the Chocolate Factory που έδειχναν έναν Τιμ πιο συγκρατημένο (εστω με το διάλειμα του Corpse Bride) θα έβλεπα την πιο σκοτεινή ταινία του. Μιουζικαλ τρόμου λοιπόν με σκηνές που παγώνουν το αίμα (το οποίο ρέει άφθονο εδω) το-πιο μακάβριο απο ποτέ-χιούμορ παρόν αλλα και πραγματικά συγκινητικες σκηνές με ένα απο τα πιο τραγικά φινάλε ever να ολοκλήρωνει ενα τεράστιο αριστούργημα. Πολλές ανατριχίλες. :bow2:
Alice in Wonderland: Κλασικό παραμυθακι της disney για να περνάει καλά η ώρα. Τα σκηνικα και οι 2 πρωταγωνιστές (Depp, Helena Bonham Carter) τα μοναδικά που θυμίζουν Τιμ. μεγαλύτερο στραβοπάτημα μέχρι σήμερα.
Νεκρη Νυφη με μικρη διαφορα απο Ψαλιδοχερη
ΌΛΕΣ αλλά τον Σκαθαροζούμη καί τον Χριστουγεννιάτικο Εφιάλτη τις έχω δεί καμία εκατοσταριά φορές :D:D:D
Ακεφαλος καβαλαρης επειδη ειναι απο τα πρωτα θριλερ που εχω δει…
Θυμίζω πάντως πως απο τη Disney ξεκίνησε ο Μπαρτον.
Ωραια,ψηθηκα,χωνω και γω πιο λεπτομεριακα:
Vincent:διαμαντακι,καταμαυρο,εξπρεσιονιστικο και καργα γοτθικο,σπαρακτικο και τρομαχτικο…γ@μησε
Pee wee’s big adventure:λιγοι το εχουν παρει πρεφα,παρα πολυ καλο,κωμωδια με στοιχεια γκοθ και αλα Big fish σκηνικα,διαφορετικο και αρκετο να τρομαξει αλλα και να διασκεδασει ενα πιτσιρικι(οπως με ειχε κανει εμενα τοτε που το ειχα πετυχει μικρος)…
Beetle Juice: Μια εκ των κορυφαιων του,ερμηνειες τουμπανες,paranormal ατμοσφαιρα,ψυχεδελικα περασματα,το πρωτο τεραστιο soundtrack απο Ελφμαν,τρομερη αρχικη σεκανς,ιστορια περι θανατου,υπερφυσικου και ζωης με γνησια γοτθικη μακαβρια αισθητικη,χιουμορ,τα παντα ολα…
Batman:τα εχω ξαναπει,παπαρια για μενα,μη εχοντας εξαρχης σχεση με το κομικ,το στορυ τιποτα το ιδιαιτερο,καρικατουρα νικολσον με μεηκ απ,τουμπανο ο Κητον βεβαια και επιπλεον σκηνικα που παραπεμπουν σε Γερμανικο εξπρεσσιονισμο…καμια σχεση με κομικ,βαρετο σαν ταινια για μενα.παραγγελεια περισσοτερο…
Ψαλιδοχερης:Η καλυτερη του για μενα,τα παντα ολα…μουσικη,στορυ,γκοθ καταστασεις,σατυρα και χλευασμος προαστειων και american dream life,ερμηνειες ολες καλες…τελειο γοτθικο παραμυθι…
Batman returns:Καμια σχεση και παλι με το κομικ,ουτε και με τους χαρακτηρες,αλλα εδω κλαιν μαιν,αφου εχει βρει το στοιχειο του,και φτιαχνει μια αυθεντικα δικη του γοτθικη απεκονιση του Μπατμαν και της Γκοθαμ σιτυ…μια χαρουλα…
The Nightmare Before Christmas:Κλασσικο animation,ενα απο τα καλυτερα soundtrack ever,Ηενρυ Σελλικ χωνει σκηνοθεσια-τουμπανο,Μπαρτον στορυ και σχεδιασμο χαρακτηρων αγγιζει τελειοτητα και γενικα,απο τα καλυτερα και σκοτεινοτερα αμερικανικα παραμυθια εβερ…
Ed wood: απλα καταπληκτικη βιογραφια,σκηνοθεσια με στυλ και αποψη,ερμηνειες σταθερα πολυ καλες,περιεργο θεμα το οποιο βγαινει τελεια στην οθονη…Ντεπ αγγιζει κορυφη εδω…
Mars Attacks!: Παρωδια b-movie περασμενων δεκαετιων με εξωγηινους,σουπερ,καμμενη,καστ επικο αλλα μονο για καμμενους και φαν του χωρου…λατρεια:p!!
Ακεφαλος καβαλαρης:τιμιο tribute σε ταινιες τρομου της Hammer,τρομερη ατμοσφαιρα και σκηνικα,πρωτη φορα τοσο βιαιος,χανει για μενα σε σημεια λογω ελλειψης ‘‘ψυχης’’ και δεν εχει και την τρελα την οποια ειχαν οι προηγουμενες του σε καθε επιπεδο(πιο b movies οι παλιες,πιο πολλα λεφτα εδω,καπου μου φανηκε καπως)…παντως γενικα γουσταρω…
Planet of apes: το μονο καλο,σε αυτο το αχρειαστο ρημεηκ του αριστουργηματος με τον Ηστον,ειναι οτι εφτιαξαν ενα αξιολογο φιναλε-ανατροπη,στον αντιποδα του αντιστοιχου ανατρεπτικου φιναλε του πρωτοτυπου…κατα τα αλλα,παπαρια και μαλιστα μεγαλη…ταινια-παραγγελια στουντιο και καμια σχεση με Μπαρτον…
Βig fish: Η πρωτη φωτεινη του ταινια,σπιλμπερκιζει λιγο αλλα μετραει γενικα πολυ,πολυ ομορφο και γλυκο παραμυθι…εδω παιζει να ειναι και σκηνοθετικα καθαρα,το ζενιθ του…και παλι ομως,λιγη σχεση εχει με αυτο που περιμενεις να δεις απο το σκηνοθετη του σκαθαροζουμη πχ…
Charlie and the chocolate factory: καλη μεταφορα,αγαπημενο βιβλιο,αρχικος ενθουσιασμος,ξεχασμα μετα…για μικροτερες ηλικιες,μετριο εν τελη και λιγα στοιχεια απο παλιο καλο Μπαρτον και εδω…
corpse bride: Η αποδειξη(μαζι με το φετινο αριστουργημα της Κοραλαιν),πως στον χωρο,ο Μπαρτον χωρις Σελικ δεν παει πουθενα…απλα μια ταινια,που ξερεις τα παντα απο την αρχη,που πασχιζει σε καθε σκηνη να σου πει ‘‘ναι,ειμαι Τιμ Μπαρτον’’…αδιαφορο,κακη απομιμιση του Εφιαλτη,βαρετο σε σημεια,με καλο soundtrack παλι…απλα δεν νομιζω πως ουτε ενας δευτερευων χαρακτηρας,δεν εμεινε σε κανενος τη μνημη,οπως ενας Λοκ,Σοκ,Μπαρελ ή Ουγκι Μπουγκι πχ…για πρωταγωνιστες παλι,ουτε καν…5 εμπνευσμενες σκηνες και τελος…
Sweeney Todd:αιμα,σαπιλα,σαπιο μιουζικαλ,σαπια τραγουδια,μισανθρωπια,αιμα,κι αλλο αιμα,απιστευτα τραγικο και σκοτεινο φιναλε…η καλυτερη του μετα απο Ed wood για μενα…αμα ειχε και λιγοτερο μπατζετ=λιγοτερα εφε=λιγο στυλιαρισμα=πιο αυθεντικη,θα εμπαινε και σε τοπ 3 μου…
Alice in Wonderland: τα ειχα πει και στο αλλο τοπικ,ελεινο σκουπιδι,ουτε για φτυσιμο…η απολυτη ξεφτιλα…
Oπωτε ναι,αγαπαμε Μπαρτον,ή μαλλον αγαπουσαμε…πλεον ειναι και αυτος,ενα μερος της Ντισνεημτης εταιριας που αρχικα εκραζε και εφυγε απο την αιγιδα της για να κανει ταινιες αντιθετες με τα ‘‘ιδανικα’’ που πρεσβευε η πολυεθνικη μαλακια του Μικη και των λοιπων λοβοτομημενων αμερικανων…
Ομως τα καλα του ταινιονια,χωρις να τον καθιστουν κανα γιγαντα σκηνοθετη,ειναι ολα τους βασικα γραναζια.οπως και ο ιδιος,στην β-movie goth/horror υποκουλτουρα του κινηματογραφου…απο κει και μετα,πουλος:p…
ναι,και εφυγε για γνωστους λογους που τους συμμεριζομουν απο μικρος…:roll:
Ειδαμε και την προσφατη συνεργασια με Ντισνεη,τι αποτελέσμα ειχε…
Μεταξύ Ed Wood, Nightmare Before Christmas και Batman (returns - το αγαπημένο μου)
αποφάσισα πως δεν υπάρχει καμία περίπτωση να ψηφίσω.
Έχει διαβάσει κανείς το βιβλιαράκι του με τα ποιήματα/ παραμύθια “Ο μελαγχολικός θάνατος του Στρειδάκη”?
Σόρυ αλλά δεν μπήκαν στον κόπο να ψάξω αν έχει αναφερθεί…
Εγώ. Αγαπάω.
#-o
τελείως το ξέχασα αυτό. Πάρα πολύ καλό και τα σκιτσα Μπάρτον ένα και ένα.
καλυτερα θα βαζα ψαλιδοχερη γιατι ειναι αυτος που με οθησε να δω μπαρτον πρωτη φορα:p